Book of Common Prayer

⁸ Веќе се заситивте, се збогативте, и без нас си создадовте свое царство. Камо навистина да создадевте царство, па и ние ќе можевме да владееме заедно со вас! ⁹ Понекогаш ми се чини дека нас апостолите Бог не поставил последни, како осуденици на смрт, јавно изложени на приказ пред целиот свет - и пред ангелите и пред луѓето!

¹⁰ Нас не сметаат за глупави, поради посветеноста спрема Христос, а вас верата во Христос ве направи мудри. Ние сме слаби и понижени, а вие сте моќни и почитувани. ¹¹ Се до овој миг ние сме и гладни и жедни, во партали, тепани, без постојано место на живеење. ¹² Работиме до изнемоштеност и се издржуваме од трудот на сопствените раце. Луѓето не навредуваат, а ние ги благословуваме. Не прогонуваат, а ние трпеливо поднесуваме. ¹³ Не напаѓаат, а ние одговараме со љубезни зборови. Се однесуваат спрема нас како да сме отпадок, како смет исфрлен од сите, се до денешен ден.

¹⁴ Не ви го пишувам ова за да ве посрамам, туку да ве посоветувам како мои мили деца. ¹⁵ Дури и да имате десет илјади учители што ќе ве поучуваат за Христос, имате само еден духовен татко. Јас ви ја донесов Радосната вест за Исус Христос и така станав ваш духовен татко. ¹⁶ Затоа ве молам да го следите мојот пример.

¹⁷ За таа цел го испратив кај вас Тимотеј. Тој е мое драго чедо и верен служител на Господ. Тој ќе ве потсети за она што јас го проповедам за Исус Христос по сите цркви каде што одам.

¹⁸ Некои од вас мислат дека јас никогаш веќе нема да дојдам во вашата црква, па се поставија на високо. ¹⁹ Но, ако даде Господ, наскоро ќе дојдам и ќе видам колку се силни оние што се креваат на големо, не на зборови, туку на дело. ²⁰ Зашто Божјото царство не е празни зборови. Тоа е сила! ²¹ Што сакате: да дојдам кај вас со стап, или со љубов и со кроток дух!?

За гневот

²¹ „Познато ви е дека во Мојсеевиот Закон на вашите предци им било заповедано: ,Не убивај! Кој ќе изврши убиство, ќе му биде судено^[a]!‘ ²² Јас, пак, ви велам: ,Секој што истура гнев против својот ближен, заслужува осуда! Знаете дека секој што ќе навреди ближен, бива изведен пред вашиот Врховен суд^[b], а доколку го проколнуваш^[c] својот ближен, можеш да завршиш и во огнениот пекол^[d]!‘ ²³ Така, кога ќе носиш жртвен прилог на Божјиот олтар, ако се сетиш дека твојот ближен ти е лут за нешто, ²⁴ остави го твојот прилог таму пред олтарот и појди прво помири се со својот ближен, а потоа врати се и принеси го својот жртвен прилог.

²⁵ Со секој што сака да те тужи пред законот, потруди се брзо да се спогодиш, уште додека сте заедно на патот, за да не те тужи на суд, а судот да те предаде на стражарите кои ќе те фрлат в затвор. ²⁶ Те уверувам дека нема да излезеш оттаму додека до грош не си го исплатиш долгот!“