Book of Common Prayer

Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę.

102 PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

² Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

³ Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

⁴ Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, tak że zapomniałem jeść chleb.

⁵ Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

⁶ Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

⁷ Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

⁸ Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

⁹ Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

¹⁰ Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

¹¹ Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

¹² Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

¹³ Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

¹⁴ Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

¹⁵ A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

¹⁶ Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

¹⁷ Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

¹⁸ Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

¹⁹ Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

²⁰ Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

²¹ Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

²² Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

²³ Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

²⁴ Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem trwają z pokolenia na pokolenie.

²⁵ Ty dawno założyłeś fundamenty ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

²⁶ One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

²⁷ Ale ty zawsze jesteś ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

²⁸ Synowie twoich sług będą trwać u ciebie, a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

107 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

² Niech to mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;

³ I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.

⁴ Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.

⁵ Byli głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.

⁶ A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;

⁷ I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.

⁸ Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich;

⁹ Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.

¹⁰ Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;

¹¹ Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.

¹² Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.

¹³ A gdy wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;

¹⁴ Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.

¹⁵ Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i za cudowne dzieła wobec synów ludzkich.

¹⁶ Bo skruszył bramy miedziane i połamał żelazne zasuwy.

¹⁷ Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.

¹⁸ Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.

¹⁹ A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.

²⁰ Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.

²¹ Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich;

²² I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.

²³ Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;

²⁴ Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.

²⁵ Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.

²⁶ Oni wstępują aż do nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.

²⁷ Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.

²⁸ Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.

²⁹ Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.

³⁰ Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.

³¹ Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich.

³² Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.

⁷ Bądźcie więc cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie czeka na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny.

⁸ Bądźcie i wy cierpliwi i umacniajcie swoje serca, bo przyjście Pana jest bliskie.

⁹ Bracia, nie narzekajcie jedni na drugich, abyście nie zostali osądzeni. Oto sędzia stoi przed drzwiami.

¹⁰ Weźcie za przykład, moi bracia, utrapienia i cierpliwość proroków, którzy mówili w imieniu Pana.

¹¹ Oto za błogosławionych uważamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o cierpliwości Hioba i widzieliście koniec przygotowany przez Pana, że Pan jest pełen litości i miłosierdzia.

¹² A przede wszystkim, moi bracia, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi. Lecz niech wasze „tak” będzie „tak”, a „nie” niech będzie „nie”, abyście nie byli sądzeni.

18 Opowiedział im też przypowieść o tym, że zawsze należy się modlić i nie ustawać;

² Mówiąc: W pewnym mieście był sędzia, który Boga się nie bał i z człowiekiem się nie liczył.

³ Była też w tym mieście wdowa, która przychodziła do niego i mówiła: Pomścij moją krzywdę na moim przeciwniku.

⁴ On przez długi czas nie chciał, lecz potem powiedział sobie: Chociaż Boga się nie boję i z człowiekiem się nie liczę;

⁵ To jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, pomszczę jej krzywdę, aby w końcu nie przyszła i nie zadręczyła mnie.

⁶ I powiedział Pan: Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.

⁷ A Bóg, czy nie pomści krzywdy swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż długo zwleka w ich sprawie?

⁸ Mówię wam, że szybko pomści ich krzywdę. Lecz czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?