Book of Common Prayer

6) Павле проповеда во Коринт

18 Потоа Павле отпатува од Атина за Коринт^[a]. ² Таму се сретна со еден Евреин по име Акила, родум од Понт. Тој, заедно со својата жена Присцила, неодамна беше пристигнал од Италија, бидејќи императорот Клавдиј беше наредил сите Евреи да го напуштат Рим. Павле отиде кај нив, ³ и бидејќи го знаеше нивниот занает - изработка на шатори^[b] - тој остана кај нив и заедно работеа.

⁴ Секоја сабота Павле одеше во тамошната синагога и им проповедаше и на Евреите и на Грците.

⁵ Кога Сила и Тимотеј пристигнаа од Македонија, Павле уште поревносно им проповедаше на Евреите дека Исус е Месијата што Го чекаат. ⁶ Но кога тие се свртеа против него и почнаа да го навредуваат, тој им го врати и правот од наметката и им рече: „По своја вина ќе загинете! Јас немам вина за тоа^[c]! Отсега ќе одам да им проповедам на другите народи!“

⁷ Си замина оттаму и се пресели во куќата на Тициј Јуст, побожен човек чија куќа беше веднаш до синагогата. ⁸ Управник на синагогата беше Крисп. Тој и сите негови домашни поверуваа во Господ. Поверуваа и многу други жители на Коринт, кои ја слушнаа пораката, а откако поверуваа, потоа и се крстија.

⁹ Една ноќ, Господ му порача на Павле преку видение: „Не плаши се! Немој да молчиш, туку зборувај! ¹⁰ Јас сум со тебе и никој нема да ти направи никакво зло! Има многу Мои луѓе во овој град!“ ¹¹ Така Павле остана во Коринт една година и шест месеци, проповедајќи им ја на луѓето Божјата порака.

Евангелието според

Лука

1 Драги Теофиле,

Мнозина почнаа да пишуваат за настаните што се случија кај нас. ² Пишуваат за она што ни го пренесоа Христовите ученици, кои од самиот почеток беа очевидци и проповедници на она што Бог го направи преку Своето Слово. ³ И јас решив да ти напишам еден извештај, почитуван Теофиле, точно според редоследот на случките, откако претходно темелно ги проучив сите нив, од самиот нивни почеток, ⁴ за да се увериш во сигурната основа на учењето што си го примил.

Проповедањето на Јован Крстител

(Матеј 3:1-12; Марко 1:1-8; Јован 1:19-28) 3 Беше петнаесеттата година од владеењето на римскиот император Тибериј; Понтиј Пилат беше гувернер над Јудеја, Ирод Антипа управуваше над Галилеја, а неговиот брат Филип - над покраините Итуреја и Трахонитис. Лисанија беше управник над Абилена, ² додека Анан и Кајафа беа врховни свештеници^[a]. Во тоа време Бог го повика Јован, синот на Захарија, кој живееше во пустината. ³ Тогаш Јован го обиколи целиот предел крај реката Јордан, проповедајќи:

„Покајте се и крстете се, за да ви се простат гревовите!“ ⁴ На Јован Крстител се однесува пророштвото запишано во Книгата на пророкот Исаија:

„Глас одекнува низ пустината, кој вели:

Пригответе пат за доаѓањето на Господ,

исправете го патот за Него!

⁵ Секоја вдлабнатина да се исполни,

секој врв и угорнина да се зарамнат;

кривите патеки да се исправат,

а нерамнините да се порамнат.

⁶ Тогаш секој човек ќе го види спасението

што ни го испраќа Бог^[b]!“

⁷ Многу луѓе доаѓаа да се крстат кај Јован, а тој им велеше^[c]: „Змиски рожби! Кој ве предупреди, та бегате од гневот што доаѓа!? ⁸ Докажете^[d] на дело дека навистина се каете! Не залажувајте се со тоа што сте потомци на Авраам, зашто, ви велам, Бог може и од овие камења да подигне Авраамови потомци! ⁹ Божјата секира е веќе замавната и в корен ќе го пресече и в оган ќе го фрли секое дрво што не раѓа добар плод!“

¹⁰ Тогаш луѓето го прашуваа: „Што треба да правиме?“ ¹¹ А Јован им одговори: „Кој има две кошули, нека му даде една на оној што нема ниту една; и кој има храна, нека ја подели со другите.“

¹² Дојдоа да се крстат и некои од собирачите на данок, прашувајќи: „Учителе, што треба ние да правиме?“ ¹³ А тој им одговори: „Не земајте повеќе од она што е определено!“

¹⁴ Имаше и војници, кои го прашаа: „А што треба ние да правиме?“ Тој им одговори: „Не вршете насилства, не пријавувајте лажно никого и бидете задоволни со својата плата!“