Book of Common Prayer

¹² Драги христијани, ние не сме и должници на нашата телесна природа и не сме должни да го извршуваме тоа што таа ни го наложува. ¹³ Ако дозволите грешната телесна природа да ве води, ќе умрете. Но ако со помош на Божјиот Дух ги совладувате^[a] навиките на вашата грешна природа, ќе живеете. ¹⁴ Само тие што се раководат според Божјиот Дух, се Божји деца.

¹⁵ Впрочем, Духот што Го примивте не ве претвора одново во робови, па и понатаму да се плашите од Бог! Напротив, Тој Дух ве посвои и сега сте Божји деца и на Бог можете да Му се обраќате со „Аба“, што значи „Татко“. ¹⁶ Самиот Божји Дух, заедно со нашиот дух, не уверува дека ние навистина сме Божји деца. ¹⁷ Ако сме Божји деца, ние сме и Негови наследници, заедно со Христос. Се што Бог Му дава на Својот Син, Христос, е и наше. Па и ако страдаме слично како што страдаше Христос, ќе ја наследиме и славата што ја има Тој!

За плаќањето данок

(Мк. 12:13-17; Лк. 20:20-26) ¹⁵ Тогаш фарисеите се повлекоа и почнаа да се договараат како да го уловат Исус да каже нешто за што ќе можат да Го обвинат. ¹⁶ Испратија кај Него некои од своите ученици и од приврзаниците на Ирод, да Го прашаат: „Учителе, познато ни е дека Ти си справедлив и дека секогаш ја зборуваш вистината за Божјиот пат, без оглед на тоа што ќе мислат луѓето, зашто не гледаш кој е кој. ¹⁷ Кажи ни, тогаш, според Тебе, право ли е да му плаќаме данок на римскиот император или не?“ ¹⁸ А Исус, знаејќи ја нивната подмолна намера, им рече: „Лицемери едни! Зошто сакате да Ми поставите стапица? Покажете ми една римска пара со која плаќате данок!“ ¹⁹ Тие му подадоа една пара, ²⁰ а Тој ги праша: „Чиј лик и име се втиснати на парава?“ ²¹ „На императорот!“ - му одговорија тие. Тогаш Исус им рече: „Дајте му го на императорот тоа што му припаѓа на императорот, а на Бога тоа што Му припаѓа на Бога!“ ²² Тие останаа вчудовидени од ваквиот одговор, па Го оставија и си заминаа.