Book of Common Prayer
18 Со тоа се укинува старото правило за свештенството, бидејќи беше слабо и бескорисно, 19 зашто Мојсеевиот Закон не е во состојба да направи ништо совршено. Наместо тоа, ни се дава многу подобра надеж, што може да не приближи до Бог.
20 Бог се заколна дека Христос засекогаш ќе биде Свештеник, а таква заклетва од страна на Бог немаше при назначувањето на ниту еден друг свештеник. 21 Само Исус стана Свештеник со Божја заклетва, кога Бог рече:
„Јас, Господ, ти се заколнувам и никогаш нема да се премислам: ,Ти вечно ќе бидеш Свештеник!‘“
22 Тоа значи дека заради Божјата заклетва Исус ни гарантира подобар Завет со Бог! 23 Други свештеници имаше многу, бидејќи смртта ги спречуваше вечно да останат на таа служба. 24 Но Исус нема да умре и затоа Тој вечно останува Свештеник. 25 Затоа Тој може еднаш засекогаш да ги спаси оние што преку Него доаѓаат кај Бог. Тој е вечно жив и се застапува пред Бог за нив.
26 Токму таков Првосвештеник и ни требаше. Исус е свет, невин и безгрешен - поинаков од грешниците и возвишен над небото! 27 Тој не мора секојдневно да принесува жртви, како другите Првосвештеници. Тие принесуваа жртви прво за своите гревови, а потоа за гревовите на народот. Тој го стори тоа еднаш засекогаш, кога Себеси се принесе како жртва на крстот. 28 Тие што беа Првосвештеници под Мојсеевиот Закон, беа ограничени од своите човечки слабости. Откако мина времето на тој Закон, Бог со заклетва Го постави Својот Син за совршен и вечен Првосвештеник.
27 Во тој момент пристигнаа Неговите ученици и се зачудија што Исус разговара со жена, но никој не и рече: „Што сакаш?“, ниту пак некој Му рече на Исус: „Зошто зборуваш со неа?“
28 А жената ја остави својата стомна, отрча во градот и почна да му зборува на народот: 29 „Дојдете да видите еден човек кој ми кажа се што сум направила! Да не е Тој Месијата?“ 30 Луѓето излегоа од градот и тргнаа кон Исус.
31 Во меѓувреме, Исусовите ученици Го нудеа: „Раби, земи јади нешто!“
32 Но Тој им рече: „Јас имам храна за која вие не знаете.“
33 Учениците почнаа да се прашуваат меѓу себе: „Зар некој Му донесол нешто за јадење?“
34 Тогаш Исус им објасни: „Храна за Мене е да ја вршам Божјата волја. Тој ме испрати за да го довршам делото што ми го довери. 35 Зар вие не велите дека уште четири месеци, па ќе дојде времето за жетва!? А Јас ви велам: подигнете го погледот и видете ги полињата - тие се веќе втасани[a] за жетва! 36 Жетварите веќе добиваат плата за својот труд, а плодот што го собираат се луѓето кои преку нив дошле до вечен живот. Така и сејачите и жетварите заедно се радуваат. 37 Зашто поговорката: ‚Еден сее, а друг жнее‘ е вистинита. 38 Јас ве испратив да жнеете таму каде што не сте вложиле труд да сеете. Други вложија голем труд, а вие ќе жнеете врз основа на нивната работа.“
39 Многу Самарјанци од тој град поверуваа во Исус врз основа на сведочењето на жената, која им говореше: „Ми кажа се што сум сторила!“ 40 Затоа, Самарјанците дојдоа кај Исус и Го замолија да остане кај нив, и Тој остана таму два дена. 41 И уште многумина поверуваа слушајќи ги Неговите проповеди, 42 па и велеа на жената: „Сега не веруваме само поради твоите зборови, туку заради тоа што самите Го слушавме Исуса и се уверивме дека Тој навистина е Спасителот на светот!“
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest