Book of Common Prayer

⁵ А Бог, Кој е изворот на нашата стрпливост и утеха, нека ви даде слога меѓу вас и секој да го следи примерот на Исус Христос, ⁶ па сите заедно и сложно да Го прославувате Бога, Таткото на нашиот Господ Исус Христос.

⁷ Прифаќајте се еден со друг, како што Христос ве прифати вас. Со тоа Бог ќе биде прославен. ⁸ Сакам да знаете дека Христос им стана слуга на Евреите за да го исполни ветувањето што Бог им го беше дал на нивните предци, ⁹ а исто така и сите други народи да Го прославуваат Бога заради Неговата милост, како што е напишано во Светото Писмо:

„Затоа ќе Ти донесам слава меѓу нееврејските народи,

ќе Му пеам славопои на Твоето име^[a]!“

¹⁰ И на друго место вели:

„Радувајте се и вие што не сте Евреи,

заедно со Божјиот народ, Евреите^[b]!“

¹¹ И повторно:

„Славете Го Господа сите народи,

Него нека Го слават сите луѓе^[c]!“

¹² А Исаија вели:

„Ќе се појави потомок на Давид^[d],

ќе им стане владетел на нееврејските народи,

кои својата надеж во Него ќе ја положат^[e]!“

¹³ Сега Бог, изворот на надежта, нека ве исполни со радост и со мир заради вашата вера во Христос, а вашата надеж нека продолжи силно да расте и да се поткрепува од силата на Светиот Дух.

Споредба со десеттемина царски слуги

(Матеј 25:14-30) ¹¹ Додека народот го слушаше ова излагање, Исус во продолжение им раскажа уште една споредба. Причината беше тоа што луѓето мислеа дека сега ќе биде воспоставено Божјото царство, бидејќи Исус веќе се приближуваше кон Ерусалим. ¹² Тој им рече:

„Еден човек, од благородничко потекло, се упати во една далечна земја, каде што требаше да биде прогласен за цар, а потоа планираше да се врати. ¹³ Пред да замине, тој ги повика своите десет слуги, им даде десет големи сребреници^[a], па им рече: ,Тргувајте со овие пари додека се вратам.‘ ¹⁴ Неговите сограѓани го мразеа овој човек и по него испратија гласници да порачаат: ,Не сакаме тој да царува над нас!‘

¹⁵ Човекот сепак беше прогласен за цар и се врати во својот крај. Веднаш заповеда да ги повикаат слугите на кои им ги беше дал парите, за да чуе кој колку спечалил. ¹⁶ Дојде првиот и му рече: ,Господару! Со твојот сребреник спечалив уште десет сребреници!‘ ¹⁷ Господарот му одговори: ,Одлично! Ти си добар слуга! И бидејќи ја оправда довербата во оваа мала задача, еве, те поставувам за управител над десет градови!‘

¹⁸ Дојде вториот слуга и му рече: ,Господару! Со твојот сребреник спечалив уште пет сребреници!‘ ¹⁹ Господарот и нему му одговори: ,Тебе те поставувам за управител над пет градови!‘

²⁰ Дојде и третиот слуга и рече: ,Господару! Еве ти го назад твојот сребреник. Го чував врзан во шамиче, ²¹ зашто се плашев од тебе, знаејќи дека си строг човек: земаш откаде што не си вложил и жнееш каде што не си сеел!‘ ²² Но Господарот му рече: ,Расипан слуго! Твоите зборови ќе ги искористам за да те осудам! Кога си знаел дека сум строг човек и дека земам откаде што не сум вложил и жнеам каде што не сум сеел, ²³ зошто не го вложи мојот сребреник во некоја банка, па кога ќе се вратев, ќе си го подигнев со камата!?‘ ²⁴ Потоа, господарот им рече на оние околу него: ,Земете го сребреникот од него и дајте му го на оној што има десет сребреници!‘ ²⁵ Тие му рекоа: ,Господару, тој веќе има десет сребреници!‘ ²⁶ Но тој им одговори: ,Ве уверувам, дека, на оној што веќе има спечалено нешто, ќе му се даде уште, а од оној што нема спечалено ништо, ќе му се одземе и тоа што го има!

²⁷ А сега, доведете ги и погубете ги пред мене сите мои непријатели, кои се противеа на моето царување над нив!‘“