Book of Common Prayer

118 Þakkið Drottni, því að hann er góður, því að miskunn hans varir að eilífu.

² Það mæli Ísrael: "Því að miskunn hans varir að eilífu!"

³ Það mæli Arons ætt: "Því að miskunn hans varir að eilífu!"

⁴ Það mæli þeir sem óttast Drottin: "Því að miskunn hans varir að eilífu!"

⁵ Í þrengingunni ákallaði ég Drottin, hann bænheyrði mig og rýmkaði um mig.

⁶ Drottinn er með mér, ég óttast eigi, hvað geta menn gjört mér?

⁷ Drottinn er með mér með hjálp sína, og ég mun fá að horfa á ófarir hatursmanna minna.

⁸ Betra er að leita hælis hjá Drottni en að treysta mönnum,

⁹ betra er að leita hælis hjá Drottni en að treysta tignarmönnum.

¹⁰ Allar þjóðir umkringdu mig, en í nafni Drottins hefi ég sigrast á þeim.

¹¹ Þær umkringdu mig á alla vegu, en í nafni Drottins hefi ég sigrast á þeim.

¹² Þær umkringdu mig eins og býflugur vax, brunnu sem eldur í þyrnum, en í nafni Drottins hefi ég sigrast á þeim.

¹³ Mér var hrundið, til þess að ég skyldi falla, en Drottinn veitti mér lið.

¹⁴ Drottinn er styrkur minn og lofsöngur, og hann varð mér til hjálpræðis.

¹⁵ Fagnaðar- og siguróp kveður við í tjöldum réttlátra: Hægri hönd Drottins vinnur stórvirki,

¹⁶ hægri hönd Drottins upphefur, hægri hönd Drottins vinnur stórvirki.

¹⁷ Ég mun eigi deyja, heldur lifa og kunngjöra verk Drottins.

¹⁸ Drottinn hefir hirt mig harðlega, en eigi ofurselt mig dauðanum.

¹⁹ Ljúkið upp fyrir mér hliðum réttlætisins, að ég megi fara inn um þau og lofa Drottin.

²⁰ Þetta er hlið Drottins, réttlátir menn fara inn um það.

²¹ Ég lofa þig, af því að þú bænheyrðir mig og ert orðinn mér hjálpræði.

²² Steinninn sem smiðirnir höfnuðu er orðinn að hyrningarsteini.

²³ Að tilhlutun Drottins er þetta orðið, það er dásamlegt í augum vorum.

²⁴ Þetta er dagurinn sem Drottinn hefir gjört, fögnum, verum glaðir á honum.

²⁵ Drottinn, hjálpa þú, Drottinn, gef þú gengi!

²⁶ Blessaður sé sá sem kemur í nafni Drottins, frá húsi Drottins blessum vér yður.

²⁷ Drottinn er Guð, hann lætur oss skína ljós. Tengið saman dansraðirnar með laufgreinum, allt inn að altarishornunum.

²⁸ Þú ert Guð minn, og ég þakka þér, Guð minn, ég vegsama þig.

²⁹ Þakkið Drottni, því að hann er góður, því að miskunn hans varir að eilífu.

145 Davíðs-lofsöngur. Ég vil vegsama þig, ó Guð minn, þú konungur, og prísa nafn þitt um aldur og ævi.

² Á hverjum degi vil ég prísa þig og lofa nafn þitt um aldur og ævi.

³ Mikill er Drottinn og mjög vegsamlegur, mikilleikur hans er órannsakanlegur.

⁴ Ein kynslóðin vegsamar verk þín fyrir annarri og kunngjörir máttarverk þín.

⁵ Þær segja frá tign og dýrð vegsemdar þinnar: "Ég vil syngja um dásemdir þínar."

⁶ Og um mátt ógnarverka þinna tala þær: "Ég vil segja frá stórvirkjum þínum."

⁷ Þær minna á þína miklu gæsku og fagna yfir réttlæti þínu.

⁸ Náðugur og miskunnsamur er Drottinn, þolinmóður og mjög gæskuríkur.

⁹ Drottinn er öllum góður, og miskunn hans er yfir öllu, sem hann skapar.

¹⁰ Öll sköpun þín lofar þig, Drottinn, og dýrkendur þínir prísa þig.

¹¹ Þeir tala um dýrð konungdóms þíns, segja frá veldi þínu.

¹² Þeir kunngjöra mönnum veldi þitt, hina dýrlegu tign konungdóms þíns.

¹³ Konungdómur þinn er konungdómur um allar aldir og ríki þitt stendur frá kyni til kyns. Drottinn er trúfastur í öllum orðum sínum og miskunnsamur í öllum verkum sínum.

¹⁴ Drottinn styður alla þá, er ætla að hníga, og reisir upp alla niðurbeygða.

¹⁵ Allra augu vona á þig, og þú gefur þeim fæðu þeirra á réttum tíma.

¹⁶ Þú lýkur upp hendi þinni og seður allt sem lifir með blessun.

¹⁷ Drottinn er réttlátur á öllum sínum vegum og miskunnsamur í öllum sínum verkum.

¹⁸ Drottinn er nálægur öllum sem ákalla hann, öllum sem ákalla hann í einlægni.

¹⁹ Hann uppfyllir ósk þeirra er óttast hann, og hróp þeirra heyrir hann og hjálpar þeim.

²⁰ Drottinn varðveitir alla þá er elska hann, en útrýmir öllum níðingum.

²¹ Munnur minn skal mæla orðstír Drottins, allt hold vegsami hans heilaga nafn um aldur og ævi.

¹⁶ Svo segir Drottinn allsherjar: Hlýðið ekki á orð spámannanna, sem spá yður; þeir draga yður á tálar. Þeir boða vitranir, sem þeir sjálfir hafa spunnið upp, en ekki fengið frá Drottni.

¹⁷ Sífelldlega segja þeir við þá, er hafa hafnað orði Drottins: "Yður mun heill hlotnast!" Og við alla sem fara eftir þverúð hjarta síns, segja þeir: "Engin ógæfa mun yfir yður koma!"

¹⁸ Já, hver stendur í ráði Drottins? Hver sér og heyrir orð hans? Hver gefur gaum að orðum mínum og kunngjörir þau?

¹⁹ Sjá, stormur Drottins brýst fram _ reiði og hvirfilbylur _ hann steypist yfir höfuð hinna óguðlegu.

²⁰ Reiði Drottins léttir ekki fyrr en hann hefir framkvæmt og leitt til lykta fyrirætlanir hjarta síns. Síðar meir munuð þér skilja það greinilega.

²¹ Ég hefi ekki sent spámennina, og þó hlupu þeir. Ég hefi eigi talað til þeirra, og þó spáðu þeir.

²² Hefðu þeir staðið í mínu ráði, þá mundu þeir kunngjöra þjóð minni mín orð og snúa þeim frá þeirra vonda vegi og frá þeirra vondu verkum.

²³ Er ég þá aðeins Guð í nánd _ segir Drottinn _ og ekki Guð í fjarlægð?

²⁴ Getur nokkur falið sig í fylgsnum, svo að ég sjái hann ekki? _ segir Drottinn. Uppfylli ég ekki himin og jörð? _ segir Drottinn.

²⁵ Ég heyri hvað spámennirnir segja, þeir sem boða lygar í mínu nafni. Þeir segja: "Mig dreymdi, mig dreymdi!"

²⁶ Hversu lengi á þetta svo að ganga? Ætla spámennirnir, þeir er boða lygar og flytja tál, er þeir sjálfir hafa upp spunnið _

²⁷ hvort hyggjast þeir að koma þjóð minni til að gleyma nafni mínu, með draumum sínum, er þeir segja hver öðrum, eins og feður þeirra gleymdu nafni mínu vegna Baals?

²⁸ Sá spámaður, sem dreymir draum, segi drauminn, og sá, sem hefir mitt orð, flytji hann mitt orð í sannleika. Hvað er sameiginlegt hálmstrái og korni? _ segir Drottinn.

²⁹ Er ekki orð mitt eins og eldur _ segir Drottinn _ og eins og hamar, sem sundurmolar klettana?

³⁰ Sjá, þess vegna skal ég finna spámennina _ segir Drottinn _ sem stela orðum mínum hver frá öðrum.

³¹ Ég skal finna spámennina _ segir Drottinn _ sem taka til sinnar eigin tungu til þess að umla guðmæli.

³² Ég skal finna spámennina, sem kunngjöra lygadrauma _ segir Drottinn _ og segja frá þeim og leiða þjóð mína afvega með lygum sínum og gorti, og þó hefi ég ekki sent þá og ekkert umboð gefið þeim, og þeir gjöra þessari þjóð alls ekkert gagn _ segir Drottinn.

¹⁹ Þótt ég sé öllum óháður, hef ég gjört sjálfan mig að þræli allra, til þess að ávinna sem flesta.

²⁰ Ég hef verið Gyðingunum sem Gyðingur, til þess að ávinna Gyðinga. Þeim, sem eru undir lögmálinu, hef ég verið eins og sá, sem er undir lögmálinu, enda þótt ég sjálfur sé ekki undir lögmálinu, til þess að ávinna þá, sem eru undir lögmálinu.

²¹ Hinum lögmálslausu hef ég verið sem lögmálslaus, þótt ég sé ekki laus við lögmál Guðs, heldur bundinn lögmáli Krists, til þess að ávinna hina lögmálslausu.

²² Hinum óstyrku hef ég verið óstyrkur til þess að ávinna hina óstyrku. Ég hef verið öllum allt, til þess að ég geti að minnsta kosti frelsað nokkra.

²³ Ég gjöri allt vegna fagnaðarerindisins, til þess að ég fái hlutdeild með því.

²⁴ Vitið þér ekki, að þeir, sem keppa á íþróttavelli, hlaupa að sönnu allir, en einn fær sigurlaunin? Hlaupið þannig, að þér hljótið þau.

²⁵ Sérhver, sem tekur þátt í kappleikjum, neitar sér um allt. Þeir sem keppa gjöra það til þess að hljóta forgengilegan sigursveig, en vér óforgengilegan.

²⁶ Þess vegna hleyp ég ekki stefnulaust. Ég berst eins og hnefaleikamaður, sem engin vindhögg slær.

²⁷ Ég leik líkama minn hart og gjöri hann að þræli mínum, til þess að ég, sem hef prédikað fyrir öðrum, skuli ekki sjálfur verða gjörður rækur.

³¹ Þá tók hann að kenna þeim: "Mannssonurinn á margt að líða, honum mun útskúfað verða af öldungum, æðstu prestum og fræðimönnum, hann mun líflátinn, en upp rísa eftir þrjá daga."

³² Þetta sagði hann berum orðum. En Pétur tók hann á einmæli og fór að átelja hann.

³³ Jesús sneri sér við, leit til lærisveina sinna, ávítaði Pétur og sagði: "Vík frá mér, Satan, eigi hugsar þú um það, sem Guðs er, heldur það, sem manna er."

³⁴ Og hann kallaði til sín mannfjöldann ásamt lærisveinum sínum og sagði við þá: "Hver sem vill fylgja mér, afneiti sjálfum sér, taki kross sinn og fylgi mér.

³⁵ Því að hver sem vill bjarga lífi sínu, mun týna því, og hver sem týnir lífi sínu vegna mín og fagnaðarerindisins, mun bjarga því.

³⁶ Hvað stoðar það manninn að eignast allan heiminn, en fyrirgjöra sálu sinni?

³⁷ Eða hvað gæti maður látið til endurgjalds fyrir sálu sína?

³⁸ En þann sem blygðast sín fyrir mig og mín orð hjá þessari ótrúu, syndugu kynslóð, mun Mannssonurinn blygðast sín fyrir, er hann kemur í dýrð föður síns með heilögum englum."

9 Og hann sagði við þá: "Sannlega segi ég yður: Nokkrir þeirra, sem hér standa, munu eigi dauða bíða, fyrr en þeir sjá Guðs ríki komið með krafti."