Book of Common Prayer
Pagdayeg ug Pagpasalamat
66 Kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan,
panghugyaw kamo sa kalipay ngadto sa Dios.
2 Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya.
Pasidunggi ninyo siya diha sa inyong mga pagdayeg.
3 Ingna ninyo siya, “O Dios, katingalahan gayod sa imong mga buhat.
Tungod sa imong dakong gahom, ang imong mga kaaway mikulo sa imong atubangan.
4 Ang tanang katawhan sa tibuok kalibotan mosimba kanimo.
Mag-awit silag mga pagdayeg kanimo.”
5 Dali kamo! Tan-awa ninyo ang katingalahang gipanghimo sa Dios alang sa mga tawo.
6 Gipamala niya ang dagat;
ug gitabok sa atong mga katigulangan ang suba nga naglakaw lang.
Tungod niadtong gihimo sa Dios, maglipay kita.
7 Nagahari siya sa walay kataposan pinaagi sa iyang gahom,
ug gipanid-an niya ang kanasoran.
Kinahanglan ang mga gahig ulo dili magpasigarbo sa ilang kaugalingon.
8 Mga katawhan, dayega ninyo ang Dios!
Ipalanog ang inyong pagdayeg kaniya.
9 Gitipigan niya ang atong kinabuhi;
ug wala niya itugot nga malaglag kita.
10 Sa pagkatinuod, gisulayan mo kami, O Dios;
gihinloan mo kami sama sa pilak nga giputli pinaagi sa kalayo.
11 Mitugot ka nga mahulog kami sa lit-ag,
ug gipapas-an mo kami sa bug-at nga mga palas-anon.
12 Gipayatak-yatakan mo kami sa among mga kaaway;
nagaantos kami nga daw sa nasunogan o gibahaan.
Apan karon gidala mo kami sa dapit sa kadagaya.
13 Maghalad ako sa imong templo ug mga halad nga sinunog.
Tumanon ko ang akong mga saad
14 nga gihimo ko nganha kanimo sa diha pa ako sa kalisod.
15 Mohalad ako kanimo ug tambok nga mga hayop sama sa karnero, torong baka, ug kanding isip halad nga sinunog.
16 Dali kamo ug pamati, kamong tanan nga nagatahod sa Dios,
kay sultihan ko kamo kon unsa ang iyang gihimo alang kanako.
17 Nangayo ako ug tabang kaniya ug gidayeg ko siya.
18 Kon wala ko pa isulti ang akong mga sala wala unta namati ang Ginoo kanako.
19 Apan namati gayod ang Dios kanako;
gidungog niya ang akong pag-ampo.
20 Dalaygon ang Dios, kay wala niya ipakawalay-bili ang akong pag-ampo,
ug wala niya ihikaw ang iyang gugma kanako.
Ang Awit sa Pagpasalamat
67 O Dios, kaloy-i ug panalangini kami.
Ipakita kanamo ang imong kaayo,
2 aron mahibaloan sa tanang mga kanasoran sa kalibotan ang imong pamaagi ug kaluwasan.
3 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
4 Hinaut nga magmaya ug mag-awit sa kalipay ang tanang katawhan sa kalibotan
tungod kay matarong ang imong paghukom kanila ug gigiyahan mo sila.
5 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
6-7 Hinaut nga mohatag ug abot ang yuta.
Hinaut nga panalanginan kita sa atong Dios.
Ug hinaut nga ang tanang mga tawo sa tibuok kalibotan[a] motahod kaniya.
Ang Pagkagamhanan sa Dios
19 Ang kalangitan nagapadayag sa gahom sa Dios
ug nagapakita sa iyang gipanghimo.
2 Ang matag adlaw ug matag gabii daw sa nagasugilon sa gahom sa Dios.
3 Walay pulong o tingog nga madungog gikan kanila,
4 apan ang ilang mensahe makaabot bisan asang bahin sa kalibotan;
milukop kini sa tanang dapit.
Naghimo ang Dios sa kalangitan ug puloy-anan alang sa adlaw.
5 Ug gikan didto mogawas ang adlaw kon buntag,
sama sa pamanhonon nga malipayon human siya gikasal,
o sama sa usa ka magdudula nga andam nang modagan sa lumba.
6 Mosidlak kini sa sidlakan ug mosalop sa kasadpan.
Ug walay makatago gikan sa iyang kainit.
Ang Kasugoan sa Ginoo
7 Ang kasugoan sa Ginoo hingpit.
Nagapadasig kini sa atong kinabuhi.
Ang mga katudloanan sa Ginoo kasaligan
ug nagahatag ug kaalam sa mga walay alamag.
8 Ang mga tulumanon sa Ginoo husto ug nagahatag ug kalipay.
Ang mga sugo sa Ginoo klaro ug nagalamdag sa hunahuna sa tawo.
9 Ang pagtahod sa Ginoo maayo,
ug angay kining himuon sa walay kataposan.
Ang paghukom sa Ginoo husto ug matarong.
10 Mas maayo pa kining tinguhaon kaysa lunsayng bulawan;
ug mas tam-is pa kaysa puro nga dugos.
11 Nagahatag usab kini, Ginoo, ug pahimangno kanako nga imong sulugoon.
Ug kon tumanon ko kini daghang kaayohan ang akong madawat.
12 Usahay dili mahibaloan sa tawo nga nakasala siya.
Busa, Ginoo, hinloi ako sa mga sala nga wala ko mahibaloi!
13 Tabangi usab ako nga dili makahimo sa mga sala nga tinuyo
ug ayaw itugot nga maulipon ako niini,
aron walay ikasaway sa akong pagkinabuhi
ug malikay ako sa daghang matang sa pagpakasala.
14 Hinaut pa nga ang mogawas nga mga pulong sa akong baba
ug ang akong mga gipanghunahuna makalipay kanimo, Ginoo, nga akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Kauban Nato ang Dios
46 Ang Dios mao ang atong kusog ug tigpanalipod.
Andam gayod siya kanunay sa pagtabang sa panahon sa kalisod.
2 Busa dili kita mahadlok bisan pag matay-og ang yuta ug mangatumpag ang mga bukid ngadto sa kinahiladman sa dagat,
3 o bisan pa kon magdahunog ug grabe ka kusog ang mga balod sa dagat,
ug mauyog ang mga bukid tungod niini.
4 May suba nga nagahatag ug kalipay sa siyudad sa Dios,
ang balaan nga puloy-anan sa Labing Halangdong Dios.
5 Ang Dios nagapuyo niini nga siyudad, busa dili kini malaglag.
Sayo pa moabot ang Dios sa pagtabang niini.
6 Nagkaguliyang ang mga nasod; nangatay-og ang mga gingharian.
Sa singgit sa Dios matunaw ang kalibotan.
7 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Siya nga Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
8 Dali, tan-awa ang mga gipangbuhat sa Ginoo, ang katingalahang mga butang nga iyang gihimo sa kalibotan.
9 Gipahunong niya ang mga gira sa tibuok kalibotan.[a]
Gipamali niya ang mga pana ug mga bangkaw, ug gidaoban ang mga taming.
10 Miingon siya, “Hunonga na ninyo ang panag-away ug ilha ninyo ako nga Dios.
Ang tanang kanasoran sa tibuok kalibotan magadayeg kanako.”
11 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
6 Nagbutang akog mga guwardya diha sa imong mga paril, O Jerusalem. Dili gayod sila mohunong adlaw ug gabii sa pagpahinumdom sa imong katawhan nga magtukaw sila.
Kamo nga nagapangamuyo sa Ginoo, ayaw gayod kamo paghunong sa pag-ampo. 7 Ayaw ninyo siya hunongi sa paghangyo nga pabarogon niya pag-usab ang Jerusalem ug dayegon kini sa kalibotan. 8 Nanumpa ang Ginoo nga buhaton niya kini pinaagi sa iyang gahom. Miingon siya, “Dili ko na gayod ipakaon ang inyong mga trigo sa inyong mga kaaway, ug dili na makainom sa bino nga inyong gihagoan ang mga langyaw. 9 Kamong nangani sa trigo mao ang mokaon niini, ug modayeg kamo kanako. Ug kamong namupo sa mga ubas mao ang moinom sa bino niini didto sa akong templo.”
10 Katawhan sa Jerusalem, gawas kamo sa mga pultahan sa inyong siyudad, ug andama ninyo ang agianan alang sa uban pa ninyong katawhan. Hawani ninyo kinig mga bato, ug ipataas ang bandera nga ilhanan sa mga kanasoran nga gipabalik na sa Ginoo ang iyang katawhan. 11 Pamati! Nagpadala ang Ginoo niining mensahe alang sa tibuok kalibotan,[a] “Ingna ang mga lumulupyo sa Zion nga ang ilang Manluluwas moabot na, ug may dala siyang ganti. 12 Tawgon sila nga, ‘Balaan[b] nga Katawhan’ ug ‘Mga Linuwas sa Ginoo.’ Ug ang Jerusalem pagatawgon nga, ‘Gitinguha nga Siyudad,’ ug ang ‘Siyudad nga Wala na Isalikway.’ ”
3 Masiguro gayod nato nga nakaila kita sa Dios kon tumanon nato ang iyang mga sugo. 4 Ang nagaingon nga nakaila siya sa Dios apan wala magtuman sa iyang mga sugo bakakon, ug wala kaniya ang kamatuoran. 5 Apan ang tawo nga nagatuman sa pulong sa Dios, tinuod nga nahingpit diha kaniya ang gugma sa Dios. Ug sa ingon niini masiguro nato nga kita anaa gayod sa Dios: 6 ang nagaingon nga siya anaa sa Dios kinahanglan nga magkinabuhi sama kang Jesu-Cristo.
7 Mga hinigugma, dili bag-o nga sugo kining gisulat ko kaninyo nga maghigugmaay kamo. Daan na kini nga sugo nga nadungog ninyo ug nahibaloan sukad nga kamo mituo. 8 Apan makaingon usab kita nga kini nga sugo bag-o, kay ang kangitngit nagakahanaw na ug ang tinuod nga kahayag nagasidlak na, ug ang kamatuoran mahitungod niini makita na diha sa kinabuhi ni Cristo ug diha usab kaninyo. 9 Ang nagaingon nga siya anaa sa kahayag, apan wala nagahigugma sa iyang igsoon, kana nga tawo anaa pa sa kangitngit. 10 Ang tawo nga nagahigugma sa iyang igsoon nagapadayon sa pagkinabuhi diha sa kahayag, ug walay bisan unsa diha sa iyang kinabuhi nga mahimong hinungdan sa pagpakasala sa uban.
11 Apan ang tawo nga wala nagahigugma sa iyang igsoon anaa sa kangitngit. Nagalakaw siya sa kangitngit ug wala masayod kon asa siya padulong, kay gibutaan siya sa kangitngit.
Si Jesus mao ang Suga sa Kalibotan
12 Misulti pag-usab si Jesus sa mga tawo, “Ako ang suga sa mga tawo sa kalibotan. Ang nagasunod kanako, dili gayod magkinabuhi diha sa kangitngit, kondili mahayagan siya sa suga nga nagahatag ug kinabuhi.” 13 Pagkadungog niadto sa mga Pariseo, miingon sila, “Ikaw lang ang nagasulti mahitungod sa imong kaugalingon, busa dili ka katuohan.” 14 Miingon si Jesus kanila, “Bisan tuod nga nagasulti ako mahitungod sa akong kaugalingon, ang akong gisulti tinuod, tungod kay nahibalo ako kon asa ako gikan ug asa ako moadto. Apan kamo wala masayod kon asa ako gikan ug asa ako moadto. 15 Ang inyong paghukom dili kasaligan tungod kay sumala lang kana sa tawhanong panghuna-huna. Apan ako wala maghukom kang bisan kinsa. 16 Ug kon maghukom man ako, ang akong hukom husto, tungod kay dili lang ako ang maghukom kondili ako ug ang Amahan nga nagpadala kanako. 17 Dili ba nahisulat man sa inyong Kasugoan nga kon magkatukma ang gisulti sa duha ka tawo, ang ilang gisulti tinuod? 18 Ako nagapamatuod mahitungod sa akong kaugalingon ug ang Amahan nga nagpadala kanako nagapamatuod usab mahitungod kanako.” 19 Nangutana ang mga Pariseo kaniya, “Asa ba ang imong amahan?” Mitubag si Jesus, “Wala kamo makaila kanako o sa akong Amahan. Kon nakaila pa kamo kanako, nakaila usab unta kamo sa akong Amahan.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.