Book of Common Prayer

38 Davíðssálmur. Minningarljóð.

² Drottinn, refsa mér ekki í reiði þinni og tyfta mig ekki í gremi þinni.

³ Örvar þínar standa fastar í mér, og hönd þín liggur þungt á mér.

⁴ Enginn heilbrigður blettur er á líkama mínum sakir reiði þinnar, ekkert heilt í beinum mínum sakir syndar minnar.

⁵ Misgjörðir mínar ganga mér yfir höfuð, sem þung byrði eru þær mér of þungar orðnar.

⁶ Ódaun leggur af sárum mínum, rotnun er í þeim sakir heimsku minnar.

⁷ Ég er beygður og mjög bugaður, ráfa um harmandi daginn langan.

⁸ Lendar mínar eru fullar bruna, og enginn heilbrigður blettur er á líkama mínum.

⁹ Ég er lémagna og kraminn mjög, kveina af angist hjartans.

¹⁰ Drottinn, öll mín þrá er þér kunn og andvörp mín eru eigi hulin þér.

¹¹ Hjarta mitt berst ákaft, kraftur minn er þrotinn, jafnvel ljós augna minna er horfið mér.

¹² Ástvinir mínir og kunningjar hörfa burt fyrir kröm minni, og frændur mínir standa fjarri.

¹³ Þeir er sitja um líf mitt, leggja snörur fyrir mig, þeir er leita mér meins, mæla skaðræði og hyggja á svik allan liðlangan daginn.

¹⁴ En ég er sem daufur, ég heyri það ekki, og sem dumbur, er eigi opnar munninn,

¹⁵ ég er sem maður er eigi heyrir og engin andmæli eru í munni hans.

¹⁶ Því að á þig, Drottinn, vona ég, þú munt svara mér, Drottinn minn og Guð minn,

¹⁷ því að ég segi: "Lát þá eigi hlakka yfir mér, eigi hælast um af því, að mér skriðni fótur."

¹⁸ Því að ég er að falli kominn, og þjáningar mínar eru mér æ fyrir augum.

¹⁹ Ég játa misgjörð mína, harma synd mína,

²⁰ og þeir sem án saka eru óvinir mínir, eru margir, fjölmargir þeir er hata mig að ástæðulausu.

²¹ Þeir gjalda mér gott með illu, sýna mér fjandskap, af því ég legg stund á það sem gott er.

²² Yfirgef mig ekki, Drottinn, Guð minn, ver ekki fjarri mér,

²³ skunda til liðs við mig, Drottinn, þú hjálp mín.

²⁵ Sál mín loðir við duftið, lát mig lífi halda eftir orði þínu.

²⁶ Ég hefi talið upp málefni mín, og þú bænheyrðir mig, kenn mér lög þín.

²⁷ Lát mig skilja veg fyrirmæla þinna, að ég megi íhuga dásemdir þínar.

²⁸ Sál mín tárast af trega, reis mig upp eftir orði þínu.

²⁹ Lát veg lyginnar vera fjarri mér og veit mér náðarsamlega lögmál þitt.

³⁰ Ég hefi útvalið veg sannleikans, sett mér ákvæði þín fyrir sjónir.

³¹ Ég held fast við reglur þínar, Drottinn, lát mig eigi verða til skammar.

³² Ég vil skunda veg boða þinna, því að þú hefir gjört mér létt um hjartað.

³³ Kenn mér, Drottinn, veg laga þinna, að ég megi halda þau allt til enda.

³⁴ Veit mér skyn, að ég megi halda lögmál þitt og varðveita það af öllu hjarta.

³⁵ Leið mig götu boða þinna, því að af henni hefi ég yndi.

³⁶ Beyg hjarta mitt að reglum þínum, en eigi að ranglátum ávinningi.

³⁷ Snú augum mínum frá því að horfa á hégóma, lífga mig á vegum þínum.

³⁸ Staðfest fyrirheit þitt fyrir þjóni þínum, sem gefið er þeim er þig óttast.

³⁹ Nem burt háðungina, sem ég er hræddur við, því að ákvæði þín eru góð.

⁴⁰ Sjá, ég þrái fyrirmæli þín, lífga mig með réttlæti þínu.

⁴¹ Lát náð þína koma yfir mig, Drottinn, hjálpræði þitt, samkvæmt fyrirheiti þínu,

⁴² að ég fái andsvör veitt þeim er smána mig, því að þínu orði treysti ég.

⁴³ Og tak aldrei sannleikans orð burt úr munni mínum, því að ég bíð dóma þinna.

⁴⁴ Ég vil stöðugt varðveita lögmál þitt, um aldur og ævi,

⁴⁵ þá mun ég ganga um víðlendi, því að ég leita fyrirmæla þinna,

⁴⁶ þá mun ég tala um reglur þínar frammi fyrir konungum, og eigi skammast mín,

⁴⁷ og leita unaðar í boðum þínum, þeim er ég elska,

⁴⁸ og rétta út hendurnar eftir boðum þínum, þeim er ég elska, og íhuga lög þín.

²⁴ Svo segir Drottinn, frelsari þinn, sá er þig hefir myndað frá móðurkviði: Ég er Drottinn, sem allt hefi skapað, sem útþandi himininn aleinn og útbreiddi jörðina hjálparlaust,

²⁵ sá sem ónýtir tákn lygaranna og gjörir spásagnamennina að fíflum, sem gjörir vitringana afturreka og þekking þeirra að heimsku,

²⁶ sem staðfestir orð þjóns síns og framkvæmir ráð sendiboða sinna. Ég er sá sem segi um Jerúsalem: "Verði hún aftur byggð!" og um borgirnar í Júda: "Verði þær endurreistar, og rústir þeirra reisi ég við!"

²⁷ Ég er sá sem segi við djúpið: "Þorna þú upp, og ár þínar þurrka ég upp!"

²⁸ Ég er sá sem segi um Kýrus: "Hann er hirðir minn, og hann skal framkvæma allan vilja minn og segja um Jerúsalem: Hún skal endurreist verða og musterið grundvallað að nýju!"

45 Svo segir Drottinn við sinn smurða, við Kýrus, sem ég held í hægri höndina á, til þess að leggja að velli þjóðir fyrir augliti hans og spretta belti af lendum konunganna, til þess að opna fyrir honum dyrnar og til þess að borgarhliðin verði eigi lokuð:

² Ég mun ganga á undan þér og jafna hólana, ég mun brjóta eirhliðin og mölva járnslárnar.

³ Ég mun gefa þér hina huldu fjársjóðu og hina fólgnu dýrgripi, svo að þú kannist við, að það er ég, Drottinn, sem kalla þig með nafni þínu, ég Ísraels Guð.

⁴ Vegna þjóns míns Jakobs og vegna Ísraels, míns útvalda, kallaði ég þig með nafni þínu, nefndi þig sæmdarnafni, þó að þú þekktir mig ekki.

⁵ Ég er Drottinn og enginn annar. Enginn Guð er til nema ég. Ég hertygjaði þig, þó að þú þekktir mig ekki,

⁶ svo að menn skyldu kannast við það bæði í austri og vestri, að enginn er til nema ég. Ég er Drottinn og enginn annar.

⁷ Ég tilbý ljósið og framleiði myrkrið, ég veiti heill og veld óhamingju. Ég er Drottinn, sem gjöri allt þetta.

5 Verðið því eftirbreytendur Guðs, svo sem elskuð börn hans.

² Lifið í kærleika, eins og Kristur elskaði oss og lagði sjálfan sig í sölurnar fyrir oss svo sem fórnargjöf, Guði til þægilegs ilms.

³ En frillulífi og óhreinleiki yfirleitt eða ágirnd á ekki einu sinni að nefnast á nafn meðal yðar. Svo hæfir heilögum.

⁴ Ekki heldur svívirðilegt hjal eða ósæmandi spé. Þess í stað komi miklu fremur þakkargjörð.

⁵ Því að það skuluð þér vita og festa yður í minni, að enginn frillulífismaður eða saurugur eða ágjarn, _ sem er sama og að dýrka hjáguði _, á sér arfsvon í ríki Krists og Guðs.

⁶ Enginn tæli yður með marklausum orðum, því að vegna þessa kemur reiði Guðs yfir þá, sem hlýða honum ekki.

⁷ Verðið þess vegna ekki lagsmenn þeirra.

⁸ Eitt sinn voruð þér myrkur, en nú eruð þér ljós í Drottni. Hegðið yður eins og börn ljóssins. _

⁹ Því að ávöxtur ljóssins er einskær góðvild, réttlæti og sannleikur. _

¹⁰ Metið rétt, hvað Drottni þóknast.

¹¹ Eigið engan hlut í verkum myrkursins, sem ekkert gott hlýst af, heldur flettið miklu fremur ofan af þeim.

¹² Því að það, sem slíkir menn fremja í leyndum, er jafnvel svívirðilegt um að tala.

¹³ En allt það, sem ljósið flettir ofan af, verður augljóst. Því að allt, sem er augljóst, er ljós.

¹⁴ Því segir svo: Vakna þú, sem sefur, og rís upp frá dauðum, og þá mun Kristur lýsa þér.

4 Aftur tók hann að kenna við vatnið. Svo mikill mannfjöldi safnaðist að honum, að hann varð að stíga í bát og sitja þar, úti á vatninu. En allt fólkið var á landi við vatnið.

² Hann kenndi þeim margt í dæmisögum og sagði við þá:

³ "Hlýðið á! Sáðmaður gekk út að sá,

⁴ og þá er hann sáði, féll sumt hjá götunni, og fuglar komu og átu það upp.

⁵ Sumt féll í grýtta jörð, þar sem var lítill jarðvegur, og það rann skjótt upp, því það hafði ekki djúpa jörð.

⁶ En er sól hækkaði, visnaði það, og sökum þess að það hafði ekki rætur, skrælnaði það.

⁷ Og sumt féll meðal þyrna, og þyrnarnir uxu og kæfðu það, og það bar ekki ávöxt.

⁸ En sumt féll í góða jörð, kom upp, óx og bar ávöxt, það gaf þrítugfaldan, sextugfaldan og hundraðfaldan ávöxt."

⁹ Og hann sagði: "Hver sem eyru hefur að heyra, hann heyri!"

¹⁰ Þegar hann var orðinn einn, spurðu þeir tólf og hinir, sem með honum voru, um dæmisögurnar.

¹¹ Hann svaraði þeim: "Yður er gefinn leyndardómur Guðs ríkis. Hinir, sem fyrir utan eru, fá allt í dæmisögum,

¹² að sjáandi sjái þeir og skynji ekki, heyrandi heyri þeir og skilji ekki, svo þeir snúi sér eigi og verði fyrirgefið."

¹³ Og hann segir við þá: "Þér skiljið eigi þessa dæmisögu. Hvernig fáið þér þá skilið nokkra dæmisögu?

¹⁴ Sáðmaðurinn sáir orðinu.

¹⁵ Það hjá götunni, þar sem orðinu er sáð, merkir þá sem heyra, en Satan kemur jafnskjótt og tekur burt orðið, sem í þá var sáð.

¹⁶ Eins það sem sáð var í grýtta jörð, það merkir þá sem taka orðinu með fögnuði, um leið og þeir heyra það,

¹⁷ en hafa enga rótfestu. Þeir eru hvikulir og er þrenging verður síðan eða ofsókn vegna orðsins, bregðast þeir þegar.

¹⁸ Öðru var sáð meðal þyrna. Það merkir þá sem heyra orðið,

¹⁹ en áhyggjur heimsins, tál auðæfanna og aðrar girndir koma til og kefja orðið, svo það ber engan ávöxt.

²⁰ Hitt, sem sáð var í góða jörð, merkir þá sem heyra orðið, taka við því og bera þrítugfaldan, sextugfaldan og hundraðfaldan ávöxt."