Book of Common Prayer

⁵ પણ હું તો દરિદ્રી અને લાચાર છું,
    હે યહોવા, ઝટ તમે મારી મદદે આવો;
તમે જ એકલાં મારા સહાયક તથા ઉદ્ધાર કરનાર છો;
    હે યહોવા, હવે જરાપણ વિલંબ ન કરો.

¹ હે યહોવા, મેં તમારું શરણું લીધું છે.
    મને શરમિંદો કરશો નહિ.
² મારા તરફ ન્યાયી થાઓ, અને મને મુકત કરો;
    મારી રક્ષા કરો, મારા તરફ વળો અને મારી તરફ કાન ધરી મારો ઉદ્ધાર કરો.
³ જ્યાં હું સદાને માટે રહી શકું તેવો ગઢ તમે થાઓ,
    તમે મને તારવાની આજ્ઞા કરી છે
કારણકે તમે મારા ખડક અને મારો ગઢ છો.
⁴ હે મારા દેવ, તમે મને દુષ્ટોના
    ઘાતકી અન્યાયી હાથોમાંથી બચાવો.
⁵ હે પ્રભુ, ફકત તમે જ મારી આશા છો!
    મેં બાળપણથી તમારો વિશ્વાસ કર્યો છે.
⁶ હું ગર્ભસ્થાનમાં હતો, ત્યારથી તમે મારા આધાર રહ્યાં છો.
    મારી માતાનાં ઉદરમાંથી મને કાઢનારા તમે જ છો.
    હે દેવ, હું હંમેશા તમારી સ્તુતિ ગાઇશ.
⁷ હું બીજા લોકો માટે એક ષ્ટાંત બન્યો છું.
    પણ તમે તો મારો શકિતશાળી આશ્રય છો.
⁸ તમારી સ્તુતિથી મારું મુખ ભરપૂર થશે,
    આખો દિવસ તમારા ગૌરવની ભરપૂર વાતો થશે.
⁹ વૃદ્ધાવસ્થા કાળે, મારી શકિત ખૂટે
    ત્યારે મને તરછોડી મારો ત્યાગ ન કરો.
¹⁰ મારા શત્રુઓ જેઓ મારી વિરુદ્ધ વાતો કરે છે,
    મારો પ્રાણ લેવાં તાકી રહ્યાં છે;
    તેઓ અંદરો અંદર મસલત કરે છે.
¹¹ તેઓ કહે છે કે, “દેવે તેને તજી દીધો છે,
    આપણે પાછળ દોડીને તેને પકડી પાડીએ; કારણકે તેને છોડાવનારું કોઇ નથી.”
¹² હે દેવ, મારાથી દૂર ન જશો;
    તમે મારી પાસે આવવાં ઉતાવળ કરો;
    અને મને સહાય કરો.
¹³ મારા આત્માનાં દુશ્મનો
    ફજેત થઇને નાશ પામો;
મને ઉપદ્રવ કરવાને મથનારાઓ નિંદા
    તથા અપમાનથી ઢંકાઇ જાઓ.
¹⁴ પણ હું તમારી નિત્ય આશા રાખીશ;
    અને દિવસે દિવસે અધિક સ્તુતિ કરીશ.
¹⁵ તમારાં ન્યાયીપણાનાં અને ઉદ્ધારનાં કૃત્યો મારું મુખ આખો દિવસ પ્રગટ કરશે.
    તેઓની સંખ્યા કેટલી મોટી છે
    તે હું જાણતો નથી.
¹⁶ હે પ્રભુ યહોવા, સર્વસમર્થ! હું આવીશ, અને તમારાં અદભૂત કાર્યોને પ્રગટ કરીશ!
    તમારા ન્યાયીપણા વિષે લોકોને જણાવીશ.
¹⁷ હે દેવ, મારા બાળપણમાં તમે મને શીખવ્યું છે,
    ત્યારથી હું તમારા ચમત્કારો વિષે જણાવતો રહ્યો છું.
¹⁸ હે દેવ, હું હવે ઘરડો થયો છું ને વાળ પણ સફેદ થયાં છે, ત્યારે મારો ત્યાગ ન કરશો.
    તમારા સર્વ ચમત્કારો વિષે હું નવી પેઢી અને તેનાં સંતાનોને જણાવું તે માટે મને સમય આપો.
¹⁹ હે દેવ, તમારું ન્યાયીપણું અતિશય ઉચ્ચ છે;
    હે દેવ, તમે મોટાં કામો કર્યાં છે;
    તમારા જેવો બીજો કોણ છે?
²⁰ ઘણાં ખેદજનક સંકટો તમે અમને દેખાડ્યાં છે;
    તમે પૃથ્વીનાં ઊંડાણોમાંથી અમને પાછા કાઢી લાવશો;
    તમે અમને પુર્નજીવિત કરશો.
²¹ તમે મને અગાઉ કરતાંય વધારે માન આપશો,
    અને પાછા ફરીને મને દિલાસો પણ આપશો.
²² હું તમારું સિતાર સાથે સ્તવન કરીશ,
    હે મારા દેવ, હું તમારી સત્યતાનું સ્તવન કરીશ;
હે ઇસ્રાએલનાં પવિત્ર દેવ;
    હું વીણા સાથે તમારા સ્તોત્રો ગાઇશ.
²³ હું તમારી સ્તુતિ કરીશ, ત્યારે મારા હોઠો હર્ષનો પોકાર કરશે,
    અને ઉદ્ધાર પામેલો મારો આત્મા અતિશય આનંદ પામશે.
²⁴ મારી જીભ આખો દિવસ તમારી દયા અને તમારા ન્યાયીપણાની વાતો કરશે;
    જેઓ મને હાની પહોંચાડવા ઇચ્છે છે
    તેઓને લજ્જિત અને અપમાનિત કરાયાં છે.

⁴ તમે જ્યાં અમારી મુલાકાત લો છો,
    તે સ્થળમાં શત્રુ ગર્જના કરે છે; પોતાનો વિજય દર્શાવવા તેઓએ પોતાની ધ્વજાઓ ઊભી કરી છે.
⁵ તેઓ જંગલનાં વૃક્ષો પર
    કુહાડા ઉગામનારાઓના જેવા છે.
⁶ તેઓ તેનું તમામ નકશીદાર કામ
    કુહાડી-હથોડાથી તોડી નાખે છે.
⁷ તેઓએ તમારા પવિત્રસ્થાનને આગ લગાડી છે.
    તેઓએ તમારાં રહેઠાણનો નાશ કર્યો છે.
⁸ તેઓએ તેમને પોતાને કહ્યું હતું: “તેમને પૂરેપૂરા કચડી નાંખીએ.”
    તેઓએ દેશમાંના દેવના બધાં સભા સ્થાનોને બાળી મૂક્યાં.
⁹ અમે તમારા લોકો છીએને દર્શાવતી એક પણ નિશાની બચી નથી,
    નાશ પામ્યાં છે સર્વ પ્રબોધકો, આ સર્વનો અંત ક્યારે?
    કોણ કરી શકે?
¹⁰ હે દેવ, ક્યાં સુધી અમારા શત્રુઓ તમારા નામનું અપમાન કરશે?
    શું તમે તેઓને સદા આમ કરવા દેશો?
¹¹ શા માટે તમે વિલંબ કરો છો?
    શા માટે તમારા સાર્મથ્યને અટકાવી રાખો છો?
    હાથ ઉગામીને તેઓ પર તમારો અંતિમ ઘા કરો.
¹² પુરાતન કાળથી, દેવ મારા રાજા છે.
    તે પૃથ્વીના એક છેડાથી બીજા છેડા સુધી લોકોનું તારણ કરે છે.
¹³ તમે તમારા મહાન પરાક્રમ વડે રાતા સમુદ્રનાં બે ભાગ પાડ્યાં,
    વળી તમે પાણીમાં મહા મત્સ્યોનાં માથાં ફોડી નાખ્યાઁ.
¹⁴ પેલા પ્રચંડ પ્રાણીઓના માથાઓને ટૂકડે ટૂકડા કરીને ભાંગી નાખ્યા
    અને તેમના શરીરને રણનાં પ્રાણીઓને ખાવા માટે આપી દીધાં.
¹⁵ તમારા લોકોને પાણી પૂરુ પાડવાં, ઝરણાં અને નદીઓ સઘળે વહેવડાવી;
    નિરંતર વહેતી નદીઓને સૂકવીને તમે સૂકી ભૂમિનો રસ્તો તૈયાર કર્યો.
¹⁶ દિવસ અને રાત બંને તમારા છે,
    અને તમે જ સૂર્ય અને ચંદ્રનું સર્જન કર્યુ છે.
¹⁷ પૃથ્વીની સીમાઓ, સ્થાપન તમે જ કરી છે;
    ઉનાળો-શિયાળો ઋતુઓ પણ તમે બનાવી છે.
¹⁸ હે યહોવા, શત્રુઓ તમારી મશ્કરી કરે છે,
    મૂર્ખ લોકો તમારા નામનો તિરસ્કાર કરે છે,
    આ વસ્તુઓ યાદ રાખો.
¹⁹ હે યહોવા, તમારા હોલાનો જીવ હિંસક પ્રાણીઓનાં હાથમાં જવા દેશો નહિ;
    તમારા લોકોને ભૂલશો નહિ અને હિંસક પ્રાણીઓથી બચાવો.
²⁰ હે યહોવા, તમે કરેલો કરારનું સ્મરણ કરો,
    આ દેશના અંધકારમય ભાગમાં હિંસા વ્યાપક બની છે.
²¹ હે દેવ, તમારા આ દુ:ખી લોકોનું સતત અપમાન થવા ના દેશો.
    દરિદ્રીઓ અને લાચારોને
    તમારું સ્તવન કરવાને કારણ આપો.
²² હે દેવ તમે ઉઠો, અને તમારી લડાઇમાં લડો!
    મૂર્ખો આખો દિવસ તમારું અપમાન કરે છે, તેનું સ્મરણ કરો.
²³ જેઓ તમારી વિરુદ્ધ થયા છે અને નિત્ય ઊંચાને ઊંચા ચઢે છે તે તમારા શત્રુઓની ધાંધલ
    અને બરાડાઓને તમે ના વિસરશો.

¹² “પરંતુ તમને જ્ઞાન ક્યાંથી મળે?
    સમજશકિત ક્યાં મળી શકે?
¹³ આપણે જાણતા નથી કે જ્ઞાન કેટલું કિંમતી છે.
    પૃથ્વીપરના લોકો ધરતીમાં ખોદીને જ્ઞાન મેળવી શકતા નથી.
¹⁴ ઊંડાણ કહે છે, ‘એ અમારી પાસે પણ નથી.’
    મહાસાગરો કહે છે, ‘એ અમારી પાસે નથી.’
¹⁵ તે સોનાથી ખરીદી શકાય નહિ.
    આખી દુનિયામાં અનુભૂત જ્ઞાન ખરીદવા માટે ચાંદી પર્યાપ્ત નથી.
¹⁶ ઓફીરના સોનાને ધોરણે કે મૂલ્યવાન ગોમેદ
    કે નીલમને ધોરણે તેની કિંમત થાય નહિ.
¹⁷ સોના કે હીરા સાથે તેની તુલના થઇ શકે તેમ નથી.
    કે સોનાના પાત્રથી પણ તે ખરીદી શકાય તેમ નથી.
¹⁸ એની આગળ પરવાળાં કે રત્નની કોઇ તુલના થાય તેમ નથી.
    જ જ્ઞાનની કિંમત તો માણેકથી પણ વધુ ઊંચી છે.
¹⁹ કૂશ દેશના પોખરાજ પણ અનુભૂત જ્ઞાન જેટલા કિંમતી નથી.
    શુદ્ધ સુવર્ણથી પણ તમે અનુભૂત જ્ઞાન ખરીદી શકો નહિ.

²⁰ “તો અનુભૂત જ્ઞાન ક્યાંથી આવે છે?
    આપણને સમજશકિત ક્યાંથી મળી શકે?
²¹ અનુભૂત જ્ઞાન પૃથ્વી પરની દરેક સજીવ વસ્તુથી છૂપાયેલું છે.
    આકાશના પક્ષી પણ અનુભૂત જ્ઞાનને જોઇ શકતા નથી.
²² વિનાશ તથા મૃત્યુ કહે છે કે,
    ‘અમે અમારા કાનોએ
    તેની અફવા સાંભળી છે.’
²³ દેવ જ તે તરફનો માર્ગ જાણે છે,
    એને એના રહેઠાણની ખબર છે.
²⁴ કારણકે એને ધરતીના છેડાની જાણ છે,
    આકાશની નીચે જે કઇં છે તે બધું એ જોઇ શકે છે.
²⁵ જ્યારે દેવ પવનનું વજન કરે છે
    અને તે પાણીને માપથી નાખે છે.
²⁶ જ્યારે તેમણે વરસાદ માટે નિયમ ઠરાવ્યો
    અને મેઘર્ગજીત વાવાઝોડાનો માર્ગ નક્કી કર્યો,
²⁷ તે વખતે દેવે અનુભૂત જ્ઞાન જોયું હતું. અને તે વિશે ધ્યાનપૂર્વક વિચાર્યુ.
    દેવે જોયું હતું અનુભૂત જ્ઞાનની કેટલી મહત્તા હતી અને તે મંજૂર કર્યું.
²⁸ તેણે માણસને કહ્યું,
    ‘યહોવાનો ડર અને તેમનો આદરભાવ કરવો એ જ અનુભૂત જ્ઞાન છે.
    દુષ્ટતાથી દૂર રહેવું તે જ સમજશકિત છે.’”