Book of Common Prayer

93 Drottinn er konungur orðinn! Hann hefir íklæðst hátign, Drottinn hefir skrýðst, hann hefir spennt sig belti styrkleika síns og fest jörðina, svo að hún haggast eigi.

² Hásæti þitt stendur stöðugt frá öndverðu, frá eilífð ert þú.

³ Straumarnir hófu upp, Drottinn, straumarnir hófu upp raust sína, straumarnir hófu upp dunur sínar.

⁴ Drottinn á hæðum er tignarlegri en gnýr mikilla, tignarlegra vatna, tignarlegri en boðar hafsins.

⁵ Vitnisburðir þínir eru harla áreiðanlegir, húsi þínu hæfir heilagleiki, ó Drottinn, um allar aldir.

98 Sálmur. Syngið Drottni nýjan söng, því að hann hefir gjört dásemdarverk, hægri hönd hans hjálpaði honum og hans heilagi armleggur.

² Drottinn hefir kunngjört hjálpræði sitt, fyrir augum þjóðanna opinberaði hann réttlæti sitt.

³ Hann minntist miskunnar sinnar við Jakob og trúfesti sinnar við Ísraels ætt. Öll endimörk jarðar sáu hjálpræði Guðs vors.

⁴ Látið gleðióp gjalla fyrir Drottni, öll lönd, hefjið gleðisöng, æpið fagnaðaróp og lofsyngið.

⁵ Leikið fyrir Drottni á gígju, á gígju með lofsöngshljómi,

⁶ með lúðrum og básúnuhljómi, látið gleðióp gjalla fyrir konunginum Drottni.

⁷ Hafið drynji og allt sem í því er, heimurinn og þeir sem í honum lifa.

⁸ Fljótin skulu klappa lof í lófa, fjöllin fagna öll saman

⁹ fyrir Drottni sem kemur til að dæma jörðina. Hann dæmir heiminn með réttlæti og þjóðirnar með réttvísi.

66 Til söngstjórans. Ljóð. Sálmur. Fagnið fyrir Guði, gjörvallt jarðríki,

² syngið um hans dýrlega nafn, gjörið lofstír hans vegsamlegan.

³ Mælið til Guðs: Hversu óttaleg eru verk þín, sakir mikilleiks máttar þíns hræsna óvinir þínir fyrir þér.

⁴ Öll jörðin lúti þér og lofsyngi þér, lofsyngi nafni þínu. [Sela]

⁵ Komið og sjáið verkin Guðs, sem er óttalegur í breytni sinni gagnvart mönnunum.

⁶ Hann breytti hafinu í þurrlendi, þeir fóru fótgangandi yfir ána. Þá glöddumst vér yfir honum.

⁷ Hann ríkir um eilífð sakir veldis síns, augu hans gefa gætur að þjóðunum, uppreistarmenn mega eigi láta á sér bæra. [Sela]

⁸ Þér lýðir, lofið Guð vorn og látið hljóma lofsöng um hann.

⁹ Hann veitti sálum vorum lífið og lét oss eigi verða valta á fótum.

¹⁰ Því að þú hefir rannsakað oss, ó Guð, hreinsað oss, eins og silfur er hreinsað.

¹¹ Þú hefir varpað oss í fangelsi, lagt byrði á lendar vorar.

¹² Þú hefir látið menn ganga yfir höfuð vor, vér höfum farið gegnum eld og vatn, en nú hefir þú leitt oss út á víðan vang.

¹³ Ég kem í hús þitt með brennifórnir, efni heit mín við þig,

¹⁴ þau er varir mínar hétu og munnur minn nefndi, þá er ég var í nauðum staddur.

¹⁵ Ég færi þér brennifórn af feitum dýrum, ásamt fórnarilm af hrútum, ég fórna nautum og höfrum. [Sela]

¹⁶ Komið, hlýðið til, allir þér er óttist Guð, að ég megi segja frá, hvað hann hefir gjört fyrir mig.

¹⁷ Til hans hrópaði ég með munni mínum, en lofgjörð lá undir tungu minni.

¹⁸ Ef ég hygg á illt í hjarta mínu, þá heyrir Drottinn ekki.

¹⁹ En Guð hefir heyrt, gefið gaum að bænarópi mínu.

²⁰ Lofaður sé Guð, er eigi vísaði bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.

¹⁴ Þessi dagur skal vera yður endurminningardagur, og þér skuluð halda hann sem hátíð Drottins. Kynslóð eftir kynslóð skuluð þér hann hátíðlegan halda eftir ævarandi lögmáli.`

¹⁵ ,Í sjö daga skuluð þér eta ósýrt brauð. Þegar á fyrsta degi skuluð þér flytja súrdeig burt úr húsum yðar, því að hver sem etur sýrt brauð frá fyrsta degi til hins sjöunda, hann skal upprættur verða úr Ísrael.

¹⁶ Á hinum fyrsta degi skuluð þér halda helga samkomu og sömuleiðis á hinum sjöunda degi helga samkomu. Á þeim dögum skal ekkert verk vinna, nema það megið þér tilreiða, sem hver og einn þarf sér til matar.

¹⁷ Þér skuluð halda helga hátíð hinna ósýrðu brauða, því að einmitt á þessum degi leiddi ég hersveitir yðar út af Egyptalandi. Fyrir því skuluð þér halda heilagt þennan dag, kynslóð eftir kynslóð, eftir ævarandi lögmáli.

¹⁸ Í fyrsta mánuðinum skuluð þér ósýrt brauð eta frá því um kveldið hinn fjórtánda dag mánaðarins og til þess um kveldið hinn tuttugasta og fyrsta dag mánaðarins.

¹⁹ Í sjö daga skal súrdeig ekki finnast í húsum yðar, því að hver sem þá etur sýrt brauð, sá maður skal upprættur verða úr söfnuði Ísraels, hvort sem hann er útlendur eða innlendur.

²⁰ Þér skuluð ekkert sýrt brauð eta. Í öllum bústöðum yðar skuluð þér eta ósýrt brauð."`

²¹ Þá stefndi Móse saman öllum öldungum Ísraelsmanna og sagði við þá: "Farið og takið yður sauðkindur handa heimilum yðar og slátrið páskalambinu.

²² Takið ísópsvönd og drepið honum í blóðið, sem er í troginu, og ríðið blóði úr troginu á dyratréð og báða dyrastafina. Og enginn yðar skal fara út fyrir dyr á húsi sínu fyrr en að morgni.

²³ Því að Drottinn mun fara yfir landið til þess að ljósta Egypta. Hann mun sjá blóðið á dyratrénu og báðum dyrastöfunum, og mun þá Drottinn ganga fram hjá dyrunum og ekki láta eyðandann koma í hús yðar til að ljósta yður.

²⁴ Gætið þessa sem ævinlegrar skipunar fyrir þig og börn þín.

²⁵ Og þegar þér komið í landið, sem Drottinn mun gefa yður, eins og hann hefir heitið, þá skuluð þér halda þennan sið.

²⁶ Og þegar börn yðar segja við yður: ,Hvaða siður er þetta, sem þér haldið?`

²⁷ þá skuluð þér svara: ,Þetta er páskafórn Drottins, sem gekk fram hjá húsum Ísraelsmanna í Egyptalandi, þá er hann laust Egypta, en hlífði vorum húsum."` Þá féll lýðurinn fram og tilbað.

15 Ég minni yður, bræður, á fagnaðarerindi það, sem ég boðaði yður, sem þér og veittuð viðtöku og þér einnig standið stöðugir í.

² Fyrir það verðið þér og hólpnir ef þér haldið fast við orðið, fagnaðarerindið, sem ég boðaði yður, og hafið ekki ófyrirsynju trúna tekið.

³ Því það kenndi ég yður fyrst og fremst, sem ég einnig hef meðtekið, að Kristur dó vegna vorra synda samkvæmt ritningunum,

⁴ að hann var grafinn, að hann reis upp á þriðja degi samkvæmt ritningunum

⁵ og að hann birtist Kefasi, síðan þeim tólf.

⁶ Því næst birtist hann meira en fimm hundruð bræðrum í einu, sem flestir eru á lífi allt til þessa, en nokkrir eru sofnaðir.

⁷ Síðan birtist hann Jakobi, því næst postulunum öllum.

⁸ En síðast allra birtist hann einnig mér, eins og ótímaburði.

⁹ Því ég er sístur postulanna og er ekki þess verður að kallast postuli, með því að ég ofsótti söfnuð Guðs.

¹⁰ En af Guðs náð er ég það sem ég er, og náð hans við mig hefur ekki orðið til ónýtis, heldur hef ég erfiðað meira en þeir allir, þó ekki ég, heldur náð Guðs, sem með mér er.

¹¹ Hvort sem það því er ég eða þeir, þá prédikum vér þannig, og þannig hafið þér trúna tekið.

16 Þá er hvíldardagurinn var liðinn, keyptu þær María Magdalena, María móðir Jakobs og Salóme ilmsmyrsl til að fara og smyrja hann.

² Og mjög árla hinn fyrsta dag vikunnar, um sólarupprás, koma þær að gröfinni.

³ Þær sögðu sín á milli: "Hver mun velta fyrir oss steininum frá grafarmunnanum?"

⁴ En þegar þær líta upp, sjá þær, að steininum hafði verið velt frá, en hann var mjög stór.

⁵ Þær stíga inn í gröfina og sjá ungan mann sitja hægra megin, klæddan hvítri skikkju og þær skelfdust.

⁶ En hann sagði við þær: "Skelfist eigi. Þér leitið að Jesú frá Nasaret, hinum krossfesta. Hann er upp risinn, hann er ekki hér. Sjá, þarna er staðurinn, þar sem þeir lögðu hann.

⁷ En farið og segið lærisveinum hans og Pétri: ,Hann fer á undan yður til Galíleu. Þar munuð þér sjá hann, eins og hann sagði yður`."

⁸ Þær fóru út og flýðu frá gröfinni, því ótti og ofboð var yfir þær komið. Þær sögðu engum frá neinu, því þær voru hræddar.