Book of Common Prayer
Ang Dios ug ang Tawo
90 Ginoo, ikaw ang among dalangpanan sukad pa kaniadto.
2 Sa wala mo pa buhata ang mga bukid ug ang kalibotan, ikaw na ang Dios,
ug ikaw ang Dios sa walay kataposan.
3 Ikaw ang nagabuot sa kamatayon sa tawo;
ibalik mo siya sa yuta nga mao ang iyang gigikanan.
4 Ang usa ka libo ka tuig kanamo sama lang sa usa ka adlaw nga milabay alang kanimo,
o morag pipila lang ka oras sa kagabhion.
5 Gibutangan mo ug kataposan ang among kinabuhi sama sa damgo
6 o sama sa sagbot nga moturok ug motubo inigkabuntag, apan pagkahapon malaya ug mamatay.
7 Ang imong kasuko makapalisang kanamo;
ang imong kapungot makapalaglag kanamo.
8 Nakita mo ang among mga sala,
bisan ang mga sala nga gihimo namo sa tago.
9 Tinuod nga mahanaw ang among kinabuhi tungod sa imong kasuko;
matapos ang among kinabuhi nga daw usa lang ka panghupaw.
10 Ang katas-on sa among kinabuhi 70 ka tuig, o 80 ka tuig kon baskog kami.
Apan bisan pa ang labing maayo namong mga katuigan puno sa mga kaguol ug kalisod.
Unya molabay kini, ug mahanaw kami.
11 Walay pa gayoy nakasinati sa grabe mong kasuko.
Ug samtang nagdugang ang among kahibalo bahin sa imong kasuko nagadugang usab ang among pagtahod kanimo.
12 Pasabta kami nga mubo lang ang among kinabuhi,
aron mahimo kaming maalamon sa among pagkinabuhi.
13 Ginoo, hangtod kanus-a ang imong kasuko kanamo?
Tagda ug kaloy-i kami, nga imong mga alagad.
14 Kada buntag ipakita ang imong gugma kanamo aron mag-awit kami sa kalipay ug magmalipayon kami sa tibuok namong kinabuhi.
15 Hatagi kami ug malipayong mga katuigan,
sama kataas sa mga katuigan diin imo kaming gisilotan ug gipaantos.
16 Ipakita kanamo nga imong mga alagad, ug sa among mga kaliwat, ang imong katingalahang buhat ug ang imong pagkagamhanan.
17 Ginoo nga among Dios, hinaut nga panalanginan mo kami, ug hatagan ug kalamposan sa tanan namong buhaton.
15 Gamiton sa akong mga pinili ang inyong ngalan sa pagpanunglo, ug ako, ang Ginoong Dios, mopatay kaninyo. Apan ang akong mga alagad hatagan kog bag-ong ngalan. 16 Ug kini nga ngalan gamiton sa mga tawo sa yuta sa Israel kon mangayo silag panalangin gikan kanako o manumpa sila kanako, nga mao ang Dios nga kasaligan.[a] Kay kalimtan ko na ang nangaging mga kalisod; wad-on ko na kini sa akong hunahuna.
17 “Pamati! Maghimo akog bag-ong langit ug bag-ong yuta. Ang daang langit ug yuta dili na hinumdoman pa. 18 Busa paglipay kamo ug pagsadya sa walay kataposan tungod sa akong gibuhat. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipay sa mga tawo, ug ang iyang katawhan magahatag usab ug kalipay. 19 Malipay ako tungod sa Jerusalem ug sa iyang katawhan. Dili na madunggan ang panaghilak o ang pagpakitabang didto. 20 Wala na didtoy mamatay nga masuso pa ug walay hamtong nga mamatay nga wala makapahimulos pag-ayo sa iyang kinabuhi. Ang mamatay nga nagpanuigon ug 100 isipon pa nga batan-on, ug ang mamatay nga dili makaabot ug 100 isipon nga akong tinunglo. 21 Nianang panahona magtukod ang akong katawhan ug mga balay ug puy-an nila kini. Magtanom silag mga ubas ug kan-on nila ang mga bunga niini. 22 Dili na ang ilang mga kaaway ang magpahimulos sa ilang mga balay ug mga tanom. Kay maingon nga mabuhi sa taas nga panahon ang kahoy, mabuhi usab sa samang gidugayon ang akong katawhan, ug makapahimulos gayod sila sa ilang mga hinagoan. 23 Dili mausik ang ilang paghago ni ang ilang mga anak madaldal sa kaalaotan. Kay sila katawhan nga gipanalanginan sa Ginoo apil ang ilang mga kaliwat. 24 Sa dili pa sila makapangayo o samtang nagapangayo pa lang sila, tubagon ko na sila. 25 Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro[b] ug karnero. Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka. Ug abog na ang kaonon sa halas.[c] Dili sila manghilabot o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Bag-o nga Langit ug ang Bag-o nga Yuta
21 Human niadto, nakita ko ang bag-o nga langit ug ang bag-o nga yuta, tungod kay ang daan nga langit ug ang daan nga yuta apil ang dagat nawala na. 2 Ug nakita ko ang Balaan nga Siyudad, ang bag-o nga Jerusalem, nga gipakanaog sa Dios gikan sa langit. Kini nga siyudad andam na gayod, sama sa kaslonon nga babaye nga nakabistig pangkasal ug andam na sa pagsugat sa iyang pamanhonon. 3 Unya, aduna akoy nadungog nga kusog nga tingog gikan sa trono nga nagaingon, “Karon, ang puloy-anan sa Dios anaa na sa mga tawo! Magpuyo siya uban kanila, ug sila mahimong iya nang mga tawo. Ang Dios mismo mahimong ilang kauban [ug ilang Dios]. 4 Pahiran niya ang ilang mga luha. Wala nay kamatayon, kasubo, paghilak, o kasakit tungod kay ang daan nga mga butang nanglabay na.”
5 Unya miingon ang nagalingkod didto sa trono, “Karon, gibag-o ko na ang tanang mga butang!” Ug miingon siya kanako, “Isulat kini nga mga pulong tungod kay tinuod kini ug masaligan.” 6 Ug midugang siya sa pag-ingon, “Ang tanan natuman na! Ako ang Alpha ug ang Omega, nga ang buot ipasabot, ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. Kon adunay giuhaw, paimnon ko siya nga walay bayad, sa tubig nga gikan sa tuboran nga nagahatag ug kinabuhi.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.