Book of Common Prayer
Handom sa mga Israelinhon nga Ipanimalos Sila
137 Nanglingkod kami sa daplin sa mga suba sa Babilonia ug nanghilak sa dihang nahinumdom kami sa Zion.[a]
2 Gipangsang-at namo ang among mga harpa sa mga sanga sa mga kahoy didto.
3 Kay gipaawit kami sa mga mibihag kanamo.
Gisugo nila kami sa paglingaw kanila.
Miingon sila, “Awiti ninyo kami ug awit mahitungod sa Zion!”
4 Unsaon namo pag-awit ug mga awit nga alang sa Ginoo sa yuta sa mga mibihag kanamo?
5 Hinaut pa nga dili na makalihok ang akong tuong kamot kon kalimtan ko ikaw, Jerusalem!
6 Hinaut pa nga dili na ako makaawit pag-usab[b] kon dili ko hinumdoman ug isipon nga akong dakong kalipay ang Jerusalem.
7 Hinumdomi, Ginoo, ang gihimo sa mga Edomihanon sa dihang giilog sa Babilonia ang Jerusalem.
Miingon sila, “Gub-a ninyo kana sa hingpit.”
8 Kamong mga lumulupyo sa Babilonia, laglagon kamo!
Bulahan ang mga tawo nga molaglag kaninyo sama sa inyong gihimong paglaglag kanamo.
9 Bulahan silang mokuha sa inyong mga gagmayng kabataan ug molambos kanila sa bato.
Pasalamat sa Hari ngadto sa Dios Tungod sa Kadaogan
144 Dalaygon ang Ginoo nga akong salipdanan nga bato.
Gibansay niya ako sa pagpakiggira.
2 Siya ang akong mahigugmaong Dios ug lig-ong tagoanan.
Siya ang akong dalangpanan ug manluluwas.
Siya ang akong taming, busa iya akong ginapanalipdan.
Gipailalom niya kanako ang mga nasod.[a]
3 Ginoo, unsa ba gayod ang tawo nga gikabalak-an mo man pag-ayo?
Tawo man lang siya, nganong maghunahuna ka man kaniya?
4 Sama man lang siya sa hangin,
ug ang iyang mga adlaw lumalabay lang sama sa anino.
5 Ginoo, ablihi ang langit ug kanaog.
Hikapa ang mga bukid aron moaso kini.
6 Pagpadala ug kilat aron magkatibulaag ang akong mga kaaway, ug laglaga sila.
7 Gikan sa langit, kab-ota ako ug luwasa gikan sa kamot sa akong mga kaaway nga taga-laing dapit, kansang gahom sama sa makusog nga bul-og sa tubig.
8 Kini sila mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
9 Awitan ko ikaw, O Dios, ug bag-ong awit nga dinuyogan sa harpa.
10 Ikaw ang nagahatag ug kadaogan sa mga hari ug nagluwas kang David nga imong alagad gikan sa kamatayon.
11 Luwasa ako gikan sa gahom sa mga kaaway nga langyaw, nga mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
12 Hinaut pa nga ang among mga batan-ong anak nga lalaki, mahisama sa mga tanom nga motubo nga tag-as ug lig-on,
ug ang among mga anak nga babaye, mahisama sa matahom nga mga haligi sa palasyo.
13 Hinaut pa nga mapuno ang among mga bodega sa tanang matang sa abot.
Hinaut pa nga mosanay ug linibo ang among mga karnero sa kaumahan,
14 ug ang among mga baka manganak ug daghan.[b]
Hinaut pa nga dili na kami sulongon sa mga kaaway ug dili na kami bihagon.[c]
Ug hinaut pa nga wala nay paghilak sa kalisang ug kasubo sa among kadalanan.
15 Bulahan ang mga tawo nga nakasinati niining maong mga panalangin.
Bulahan ang mga tawo nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Pagdayeg ngadto sa Dios nga Magbubuhat
104 Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Ginoo nga akong Dios, gamhanan ka gayod.
Ang imong pagkadungganon ug pagkahalangdon daw mao ang imong bisti.
2 Gitabonan mo ang imong kaugalingon sa kahayag nga daw sa bisti
ug gibukhad mo ang langit nga daw sa tolda.
3 Gitukod mo ang imong puloy-anan ibabaw pa sa kawanangan.
Gihimo mo ang mga panganod nga imong karwahe,
ug nagasakay ka nga ginapalid sa hangin.
4 Gihimo mong imong mga mensahero ang hangin,
ug ang nagadilaab nga kalayo imong sulugoon.
5 Gipahimutang mo ang kalibotan sa iyang pundasyon,
ug dili kini matarog hangtod sa kahangtoran.
6 Daw panapton nga gitabon mo ang tubig sa kalibotan,
ug milapaw kini sa mga bukid.
7 Sa nagadahunog mong pagmando, mipahawa ang tubig.
8 Ug midagayday sila sa mga bukid ug sa mga kapatagan,
ug sa uban pang mga dapit nga giandam mo alang kanila.
9 Gibutangan mo silag mga utlanan nga dili nila malapawan,
aron dili nila malunopan pag-usab ang kalibotan.
10 Gipatubod mo ang mga tuboran diha sa mga yuta,
ug midagayday ang tubig taliwala sa mga bakilid.
11 Busa ang tanang ihalas nga mga hayop, apil ang ihalas nga mga asno, nakainom.
12 Ug duol didto sa tubig, adunay salag ang mga langgam, ug sa mga sanga sa kahoy nanag-awit sila.
13 Gikan sa imong puloy-anan sa langit, gipaulanan mo ang mga bukid.
Ug tungod niining imong gihimo, nakadawat ug panalangin ang kalibotan.
14 Gipatubo mo ang mga sagbot alang sa mga mananap,
ug ang mga tanom alang sa mga tawo
aron may makaon sila gikan sa ilang mga abot—
15 may bino nga makalipay kanila,
may lana nga makapasinaw sa ilang dagway,
ug may pan nga makapabaskog kanila.
16 Natubigan pag-ayo ang mga kahoyng sedro sa Lebanon nga ikaw mismo ang nagtanom.
17 Didto nagasalag ang mga langgam,
ug ang mga langgam nga tabon nagasalag sa mga kahoy nga sipres.
18 Ang ihalas nga mga kanding nagapuyo sa taas nga mga bukid,
ug ang mga gagmayng mananap nga daw koneho nanago sa mga kabatoan.
19 Gibuhat mo ang bulan isip ilhanan sa panahon;
ug ang adlaw gipasalop mo sa hustong oras.
20 Gihimo mo ang kangitngit;
ug pagkagabii manggawas ang daghang mga mananap sa kalasangan.
21 Magngulob ang mga liyon samtang mangita sa pagkaon nga gihatag mo kanila.
22 Pagsidlak sa adlaw mobalik sila sa ilang tagoanan ug didto mamahulay.
23 Ang mga tawo manggawas sa ilang mga balay sa pagtrabaho hangtod sa pagsalop sa adlaw.
24 Ginoo, pagkadaghan sa imong mga gipanghimo!
Gihimo mo silang tanan sumala sa imong kaalam.
Ang kalibotan napuno sa imong mga binuhat.
25 Ang dagat labihan kalapad,
ug dili maihap ang mga binuhat nga nagpuyo niini, dagko ug gagmay.
26 Ang mga barko nagalawig niini,
ug ang Leviatan nga imong binuhat maglangoy-langoy usab niini.
27 Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo sa paghatag kanila sa ilang pagkaon sa panahon nga kinahanglanon nila kini.
28 Gihatagan mo sila ug pagkaon ug ila kining gikaon,
ug nangabusog sila.
29 Apan kon pasagdan mo sila, mangahadlok sila;
kon kuhaon mo ang ilang gininhawa, mangamatay sila ug mobalik sa yuta nga maoy ilang gigikanan.
30 Unya ipadala mo ang imong Espiritu ug adunay bag-ong binuhat pag-usab sa kalibotan.
31 Hinaut nga ang imong gahom, Ginoo, magpadayon sa walay kataposan.
Hinaut nga malipay ka sa imong gipanghimo.
32 Kon tutokan mo ang kalibotan, matay-og kini.
Kon hikapon mo ang mga bukid, moaso kini.
33 Awitan ko ang Ginoo sa tibuok kong kinabuhi.
Awitan ko ug mga pagdayeg ang akong Dios samtang may kinabuhi pa ako.
34 Hinaut nga malipay siya sa akong pagpamalandong.
Magkalipay ako diha sa Ginoo;
35 apan hinaut nga malaglag ug mahanaw gikan sa kalibotan ang mga tawong daotan ug ang mga makasasala.
Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Dayega ang Ginoo!
5 Karon, mga taga-Jerusalem, andama ninyo ang inyong mga sundalo[a] kay gilibotan kamo sa kaaway. Hampakon nila ug baston ang nawong sa pangulo sa Israel.
Ang Gisaad nga Pangulo gikan sa Betlehem
2 Miingon ang Ginoo, “Ikaw, Betlehem Efrata, dili kaayo importante nga lungsod sa Juda. Apan mag-gikan kanimo ang usa ka tawo nga mag-alagad kanako isip pangulo sa Israel, kansang mga katigulangan inila nga mga tawo sa unang panahon.”
3 Busa itugyan sa Ginoo ngadto sa mga kaaway ang katawhan sa Israel hangtod sa panahon nga manganak ug batang lalaki nga maoy mangulo sa Israel ang babayeng nagabati.[b] Ug ang iyang mga kadugo nga nabihag sa ubang dapit magbalik ngadto sa ilang isigka-Israelinhon. 4 Magdumala kining maong pangulo ug atimanon niya ang katawhan sa Israel sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero. Himuon niya kini pinaagi sa kusog ug gahom sa Ginoo nga iyang Dios. Ug magakinabuhi ang iyang katawhan nga walay gikahadlokan tungod kay ilhon sa mga tawo sa tibuok kalibotan[c] ang iyang pagkagamhanan.
Pagalaglagon sa Ginoo ang mga Ginasaligan sa mga Israelinhon
10 Miingon ang Ginoo ngadto sa mga Israelinhon, “Sa umaabot nga mga adlaw, ipapatay ko ang inyong mga kabayo ug gub-on ko ang inyong mga karwahe. 11 Gub-on ko usab ang inyong mga lungsod apil na ang pinarilan. 12 Wagtangon ko ang inyong mga anting-anting ug ang inyong mga manalagna. 13 Dili na kamo makasimba sa mga imahen ug sa sagrado nga mga bato nga inyong gihimo, kay gub-on ko kini. 14 Pang-ibton ko ang mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. Ug gun-ubon ko ang inyong mga lungsod. 15 Sa akong labihan nga kasuko, manimalos ako sa mga nasod nga wala motuman kanako.”
Gipaatubang si Pablo kang Haring Agripa
13 Human molabay ang pipila ka adlaw, miabot sa Cesarea si Haring Agripa[a] ug ang iyang manghod nga si Bernice tungod kay gusto nilang bisitahan si Festus nga gobernador. 14 Sa nakapuyo na sila didto ug pipila ka adlaw, gisulti ni Festus sa hari ang kaso ni Pablo. Miingon siya, “May priso dinhi nga gibilin sa gobernador kaniadto nga si Felix. 15 Pag-adto ko sa Jerusalem, kini nga tawo gisumbong kanako sa kadagkoan sa mga pari ug sa mga pangulo sa mga Judio. Gihangyo gayod nila kanako nga hukman ko na siya ug silotan. 16 Giingnan ko sila nga dili batasan sa mga Romanhon nga silotan si bisan kinsa nga wala moatubang sa mga nagsumbong kaniya, ug wala pa mahatagi sa kahigayonan nga matubag niya ang mga sumbong batok kaniya. 17 Busa miuban sila kanako pagbalik dinhi sa Cesarea. Wala ako mag-usik ug panahon, sa pagkasunod nga adlaw milingkod ako sa hukmanan ug gipatawag ko kining tawhana. 18 Naghunahuna ako nga may bug-at gayod sila nga sumbong batok kaniya, apan sa nagaatubangay na sila, wala man diay silay ikasumbong nga daotan batok kaniya. 19 Ang mga butang nga gilantugian nila walay lain kondili ang mahitungod lamang sa ilang mga tuo-tuo ug mahitungod sa usa ka tawo nga ginganlan ug Jesus. Patay na kini nga tawo, apan sumala kang Pablo buhi siya. 20 Wala ako mahibalo kon unsay akong himuon niini nga kaso, busa gipangutana ko si Pablo kon gusto niya nga moadto sa Jerusalem ug didto mismo husayon ang kaso. 21 Apan nagaingon si Pablo nga idangop na lang niya ang iyang kaso ngadto sa Emperador aron ang Emperador mismo ang mohukom. Busa gipabantayan ko siya hangtod nga mapadala ko siya sa Emperador.” 22 Miingon si Agripa kang Festus, “Gusto kong paminawon kining tawhana.” Miingon si Festus, “Sige, ugma madunggan mo siya.”
23 Pagkasunod nga adlaw miadto sa korte si Agripa ug si Bernice sa mapagarbohong pag-abot inubanan sa daghang mga opisyal sa mga sundalo ug mga inila nga mga tawo sa siyudad. Unya mimando si Festus nga dad-on sa sulod si Pablo. Sa dihang didto na sa sulod si Pablo, 24 miingon si Festus, “Haring Agripa ug kamong tanan nga ania dinhi karon, ania ang tawo nga gisumbong kanako sa mga Judio dinhi sa Cesarea ug sa Jerusalem. Naninggit pa sila nga kining tawhana angay nga patyon. 25 Apan sumala sa akong pagsusi wala gayod akoy nakitang hinungdan aron hukman siya ug kamatayon. Ug tungod kay siya midangop sa Emperador, mihukom ako nga ipadala siya sa Emperador. 26 Apan wala gayod akoy ikasulat ngadto sa Emperador nga igong hinungdan kon nganong ipadala ko siya didto. Busa gipaatubang ko siya kaninyo ug labi na gayod kanimo haring Agripa, aron nga human nato masusi ang iyang kaso, may ikasulat na ako. 27 Tungod kay dili mahimo nga ipadala ko sa Emperador ang usa ka priso nga walay klaro nga sumbong batok kaniya.”
Ang Sambingay bahin sa Suga
(Mar. 4:21-25)
16 Miingon pa gayod si Jesus, “Walay magdagkot ug suga ug unya takloban lang dayon ug kolon o ibutang lang ilalom sa katre. Ibutang hinuon niya kini sa tungtonganan aron mahayagan ang mga tawo nga mosulod sa balay. 17 Mao kana nga wala gayoy tinago nga dili mogawas sa kaulahian, ug walay tinagoan mahitungod sa paghari sa Dios nga dili mahibaloan ug madayag.
18 “Busa paminaw kamo pag-ayo kanako, tungod kay ang tawo nga may pagsabot sa kamatuoran hatagan pa gayod. Apan ang tawo nga walay pagsabot sa kamatuoran, bisan ang gamay nga iyang nasabtan kuhaon pa kaniya.”
Ang Inahan ug ang mga Igsoon ni Jesus
(Mat. 12:46-50; Mar. 3:31-35)
19 Unya miabot ang inahan ug ang mga igsoon ni Jesus. Tungod sa kadaghan sa mga tawo dili sila makaduol kaniya. 20 Busa may miingon kang Jesus, “Ang imong inahan ug mga igsoon nagtindog didto sa gawas. Buot silang makigkita kanimo.” 21 Apan miingon si Jesus kanila, “Ang akong inahan ug mga igsoon mao kadtong nagapaminaw ug nagatuman sa pulong sa Dios.”
Gipahunong ni Jesus ang Kusog nga Hangin ug Balod
(Mat. 8:23-27; Mar. 4:35-41)
22 Usa ka adlaw niana misakay si Jesus ug ang iyang mga tinun-an sa sakayan. Miingon siya kanila, “Tana, motabok kita sa linaw.” Ug migikan sila. 23 Samtang naglawig sila nakatulog si Jesus. Kalit lang nga mikusog ang hangin ug misulod na ang tubig sa ilang sakayan. Namiligro ang ilang kahimtang. 24 Busa giduol nila si Jesus ug gipukaw, “Magtutudlo![a] Magtutudlo! Malunod na kita!” Mibangon si Jesus ug gimandoan niya ang hangin ug ang mga balod nga mohunong. Ug diha-diha milinaw. 25 Unya miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Hain na man ang inyong pagtuo?” Natingala gayod ang iyang mga tinun-an ug nahadlok. Miingon sila sa usag usa, “Kinsa gayod kaha kini, nga bisan gani ang hangin ug mga balod gimandoan niya ug mituman kaniya?”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.