Book of Common Prayer
Pagdayeg ug Pagpasalamat
66 Kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan,
panghugyaw kamo sa kalipay ngadto sa Dios.
2 Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya.
Pasidunggi ninyo siya diha sa inyong mga pagdayeg.
3 Ingna ninyo siya, “O Dios, katingalahan gayod sa imong mga buhat.
Tungod sa imong dakong gahom, ang imong mga kaaway mikulo sa imong atubangan.
4 Ang tanang katawhan sa tibuok kalibotan mosimba kanimo.
Mag-awit silag mga pagdayeg kanimo.”
5 Dali kamo! Tan-awa ninyo ang katingalahang gipanghimo sa Dios alang sa mga tawo.
6 Gipamala niya ang dagat;
ug gitabok sa atong mga katigulangan ang suba nga naglakaw lang.
Tungod niadtong gihimo sa Dios, maglipay kita.
7 Nagahari siya sa walay kataposan pinaagi sa iyang gahom,
ug gipanid-an niya ang kanasoran.
Kinahanglan ang mga gahig ulo dili magpasigarbo sa ilang kaugalingon.
8 Mga katawhan, dayega ninyo ang Dios!
Ipalanog ang inyong pagdayeg kaniya.
9 Gitipigan niya ang atong kinabuhi;
ug wala niya itugot nga malaglag kita.
10 Sa pagkatinuod, gisulayan mo kami, O Dios;
gihinloan mo kami sama sa pilak nga giputli pinaagi sa kalayo.
11 Mitugot ka nga mahulog kami sa lit-ag,
ug gipapas-an mo kami sa bug-at nga mga palas-anon.
12 Gipayatak-yatakan mo kami sa among mga kaaway;
nagaantos kami nga daw sa nasunogan o gibahaan.
Apan karon gidala mo kami sa dapit sa kadagaya.
13 Maghalad ako sa imong templo ug mga halad nga sinunog.
Tumanon ko ang akong mga saad
14 nga gihimo ko nganha kanimo sa diha pa ako sa kalisod.
15 Mohalad ako kanimo ug tambok nga mga hayop sama sa karnero, torong baka, ug kanding isip halad nga sinunog.
16 Dali kamo ug pamati, kamong tanan nga nagatahod sa Dios,
kay sultihan ko kamo kon unsa ang iyang gihimo alang kanako.
17 Nangayo ako ug tabang kaniya ug gidayeg ko siya.
18 Kon wala ko pa isulti ang akong mga sala wala unta namati ang Ginoo kanako.
19 Apan namati gayod ang Dios kanako;
gidungog niya ang akong pag-ampo.
20 Dalaygon ang Dios, kay wala niya ipakawalay-bili ang akong pag-ampo,
ug wala niya ihikaw ang iyang gugma kanako.
Ang Awit sa Pagpasalamat
67 O Dios, kaloy-i ug panalangini kami.
Ipakita kanamo ang imong kaayo,
2 aron mahibaloan sa tanang mga kanasoran sa kalibotan ang imong pamaagi ug kaluwasan.
3 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
4 Hinaut nga magmaya ug mag-awit sa kalipay ang tanang katawhan sa kalibotan
tungod kay matarong ang imong paghukom kanila ug gigiyahan mo sila.
5 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
6-7 Hinaut nga mohatag ug abot ang yuta.
Hinaut nga panalanginan kita sa atong Dios.
Ug hinaut nga ang tanang mga tawo sa tibuok kalibotan[a] motahod kaniya.
Ang Pagkagamhanan sa Dios
19 Ang kalangitan nagapadayag sa gahom sa Dios
ug nagapakita sa iyang gipanghimo.
2 Ang matag adlaw ug matag gabii daw sa nagasugilon sa gahom sa Dios.
3 Walay pulong o tingog nga madungog gikan kanila,
4 apan ang ilang mensahe makaabot bisan asang bahin sa kalibotan;
milukop kini sa tanang dapit.
Naghimo ang Dios sa kalangitan ug puloy-anan alang sa adlaw.
5 Ug gikan didto mogawas ang adlaw kon buntag,
sama sa pamanhonon nga malipayon human siya gikasal,
o sama sa usa ka magdudula nga andam nang modagan sa lumba.
6 Mosidlak kini sa sidlakan ug mosalop sa kasadpan.
Ug walay makatago gikan sa iyang kainit.
Ang Kasugoan sa Ginoo
7 Ang kasugoan sa Ginoo hingpit.
Nagapadasig kini sa atong kinabuhi.
Ang mga katudloanan sa Ginoo kasaligan
ug nagahatag ug kaalam sa mga walay alamag.
8 Ang mga tulumanon sa Ginoo husto ug nagahatag ug kalipay.
Ang mga sugo sa Ginoo klaro ug nagalamdag sa hunahuna sa tawo.
9 Ang pagtahod sa Ginoo maayo,
ug angay kining himuon sa walay kataposan.
Ang paghukom sa Ginoo husto ug matarong.
10 Mas maayo pa kining tinguhaon kaysa lunsayng bulawan;
ug mas tam-is pa kaysa puro nga dugos.
11 Nagahatag usab kini, Ginoo, ug pahimangno kanako nga imong sulugoon.
Ug kon tumanon ko kini daghang kaayohan ang akong madawat.
12 Usahay dili mahibaloan sa tawo nga nakasala siya.
Busa, Ginoo, hinloi ako sa mga sala nga wala ko mahibaloi!
13 Tabangi usab ako nga dili makahimo sa mga sala nga tinuyo
ug ayaw itugot nga maulipon ako niini,
aron walay ikasaway sa akong pagkinabuhi
ug malikay ako sa daghang matang sa pagpakasala.
14 Hinaut pa nga ang mogawas nga mga pulong sa akong baba
ug ang akong mga gipanghunahuna makalipay kanimo, Ginoo, nga akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Kauban Nato ang Dios
46 Ang Dios mao ang atong kusog ug tigpanalipod.
Andam gayod siya kanunay sa pagtabang sa panahon sa kalisod.
2 Busa dili kita mahadlok bisan pag matay-og ang yuta ug mangatumpag ang mga bukid ngadto sa kinahiladman sa dagat,
3 o bisan pa kon magdahunog ug grabe ka kusog ang mga balod sa dagat,
ug mauyog ang mga bukid tungod niini.
4 May suba nga nagahatag ug kalipay sa siyudad sa Dios,
ang balaan nga puloy-anan sa Labing Halangdong Dios.
5 Ang Dios nagapuyo niini nga siyudad, busa dili kini malaglag.
Sayo pa moabot ang Dios sa pagtabang niini.
6 Nagkaguliyang ang mga nasod; nangatay-og ang mga gingharian.
Sa singgit sa Dios matunaw ang kalibotan.
7 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Siya nga Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
8 Dali, tan-awa ang mga gipangbuhat sa Ginoo, ang katingalahang mga butang nga iyang gihimo sa kalibotan.
9 Gipahunong niya ang mga gira sa tibuok kalibotan.[a]
Gipamali niya ang mga pana ug mga bangkaw, ug gidaoban ang mga taming.
10 Miingon siya, “Hunonga na ninyo ang panag-away ug ilha ninyo ako nga Dios.
Ang tanang kanasoran sa tibuok kalibotan magadayeg kanako.”
11 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
Si Jefta
11 Si Jefta nga taga-Gilead usa ka maisog nga sundalo. Si Gilead ang iyang amahan. Ug ang iyang inahan usa ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog. 2 May mga anak usab si Gilead sa iyang asawa, ug sa dihang nanagko na kini, gipalayas nila si Jefta. Giingnan nila kini, “Wala kay mapanunod gikan sa among amahan, tungod kay anak ka sa laing babaye.” 3 Busa mibiya si Jefta kanila ug mipuyo sa Tob. Ug didto, may mga bugoy nga miduol kaniya ug nanguyog sa iyang mga lakaw.
4 Milabay ang panahon, nakiggira ang mga Amonihanon batok sa mga Israelinhon. 5 Tungod niini, gipakuha sa mga tigdumala sa Gilead si Jefta didto sa Tob. 6 Giingnan nila siya, “Pangulohi kami sa pagpakiggira sa mga Amonihanon.” 7 Apan mitubag si Jefta, “Dili ba nga nasuko man kamo kanako ug gipalayas man gani ninyo ako gikan sa balay sa akong amahan? Karon nga anaa na kamo sa kalisod nganong mangayo kamo ug tabang kanako?” 8 Apan miingon sila, “Tinuod ang imong gisulti, apan gikinahanglan ka namo karon. Uban kanamo sa pagpakiggira sa mga Amonihanon, ug himuon ka namong pangulo sa Gilead.” 9 Mitubag si Jefta, “Pananglit dad-on ninyo ako pagbalik aron sa pagpakiggira sa mga Amonihanon, ug unya padag-on ako sa Ginoo, ako ba gayod ang ilhon ninyong pangulo?” 10 Mitubag sila, “Oo, ikaw ang himuon namong pangulo. Ang Ginoo mismo mao ang among saksi.”
11 Busa miuban si Jefta kanila, ug gihimo siya sa mga tawo nga pangulo ug komander. Ug didto sa Mizpa, nanumpa si Jefta atubangan sa Ginoo sa iyang pagdawat sa katungdanan isip pangulo.
29 Unya, gigamhan si Jefta sa Espiritu sa Ginoo. Gilatas niya ang Gilead ug ang Manase aron sa pagtigom ug mga sundalo. Pagkahuman, mibalik siya sa Mizpa nga sakop sa Gilead. Ug gikan didto, gisulong niya ang mga Amonihanon. 30 Nanumpa si Jefta sa Ginoo, “Kon ipapildi mo gayod kanako kining mga Amonihanon, 31 ang unang mogawas sa akong balay aron sa pagtagbo kanako inig-uli ko nga madaogon, ihalad ko ingon nga halad nga sinunog diha kanimo.”
32 Gisulong ni Jefta ang mga Amonihanon ug gipadaog siya sa Ginoo. 33 Daghang nangamatay nga mga Amonihanon ug nasakop nila ni Jefta ang 20 ka mga lungsod gikan sa Aroer paingon sa palibot sa Minit hangtod sa Abel Keramim.
Ang Anak ni Jefta
34 Mipauli si Jefta sa iyang pinuy-anan sa Mizpa, ug gitagbo siya sa iyang anak nga babaye nga nagsayaw samtang nagtukar ug tamborin. Bugtong siyang anak ni Jefta. 35 Pagkakita ni Jefta kaniya, gigisi ni Jefta ang iyang bisti tungod sa kasubo, ug miingon, “Anak ko, gihatagan mo gayod ako ug dakong kasubo! Nanumpa ako sa Ginoo nga ihalad ko kaniya ang unang motagbo kanako karon, ug dili ko kini mabakwi!”
36 Mitubag ang anak ni Jefta, “Tay, nanumpa ka sa Ginoo, busa buhata kanako ang gisaad mo nga imong buhaton, kay gipadaog man kamo sa Ginoo sa inyong pagpakiggira sa mga Amonihanon. 37 Apan may ihangyo lang ako kanimo: hatagi ako ug duha ka bulan nga makasuroy-suroy sa kabukiran aron sa pagsubo uban sa akong mga amiga, kay mamatay man ako nga putli pa.” 38 Gitugotan siya ni Jefta. Busa sulod sa duha ka bulan didto siya sa kabukiran uban sa iyang mga amiga aron sa pagsubo tungod kay mamatay siya nga putli pa. 39 Human sa duha ka bulan, mibalik siya sa iyang amahan. Gituman ni Jefta ang iyang gipanumpa sa Ginoo ug namatay ang iyang anak nga usa ka putli. Sukad niadto, nabatasan na sa Israel 40 nga sa matag tuig, molakaw ang mga dalaga sa Israel ug magsubo sulod sa upat ka adlaw isip paghinumdom alang sa anak ni Jefta.
21 Makauulaw nga angkonon namo nga luya kami, apan dili namo mahimo ang ilang gibuhat.
Kon may mangahas nga magpasigarbo sa bisan unsa, ako mangahas usab; bisan tuod nga niining akong pagpasigarbo mora lang akog buang-buang. 22 Kon sila nagpasigarbo nga mga Judio sila ug mga kaliwat ni Israel ug ni Abraham, mao man usab ako. 23 Kon nagaingon sila nga mga alagad sila ni Cristo, mas maayo ako nga alagad ni Cristo kay kanila. Nasayod ako nga niining akong mga pagpasigarbo mora akog buang, apan ang tinuod, mas maayo gayod ako nga alagad kay kanila tungod kay mas daghan ang akong kahago kon itandi sa ila. Ug mas makadaghan pa ako napriso. Dili maihap ang pagbunal kanako, ug sa makapila ka higayon anaa ako sa kakuyaw sa kamatayon. 24 Sa lima ka higayon gibunalan ako sa akong mga isigka-Judio sa tag-39 ka lapdos. 25 Sa tulo ka higayon ako gilatigo sa mga Romanhon. Ug makausa ako gibato sa mga Judio. Katulo ako nakasinati nga nalunod ang akong gisakyan, ug sa usa niadto ka higayon, usa ka adlaw ug usa ka gabii ang akong paglutaw-lutaw sa lawod. 26 Sa akong pagbiyahe sa nagkalain-laing lugar, ang akong kinabuhi kanunayng nahimutang sa kakuyaw. Nahimutang ako sa kakuyaw sa akong mga paglabang sa mga suba, sa mga tulisan, sa akong mga isigka-Judio, sa mga dili Judio, diha sa siyudad, sa kamingawan, sa dagat, ug sa mga tawong nagapakaaron-ingnon nga sila mga kaigsoonan usab diha sa Ginoo. 27 Nasinati ko usab ang mga kalisdanan tungod sa akong buluhaton, ug usahay wala gani akoy tulog. Usahay dili ako makakaon, ug usahay wala gayod akoy makaon ug bisan gani mainom. Nasinati ko usab ang katugnaw ug kakulang sa bisti. 28 Gawas sa akong mga kasinatian nga wala ko mahisgoti, matag adlaw nagakabalaka pa ako sa kahimtang sa tanang mga iglesia. 29 Kon may huyang sa pagtuo, bation ko ang kaguol. Ug kon may magpakasala, labihan gayod ang akong kasubo.
30 Kon ugaling kinahanglan gayod nga magpasigarbo ako, ang ikapasigarbo ko mao lang ang akong kaluyahon. 31 Wala ako mamakak ug kana nasayran sa Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesus. Dalaygon siya sa walay kataposan.
Gipahunong ni Jesus ang Bagyo
(Mat. 8:23-27; Luc. 8:22-25)
35 Sa pagkagabii na, miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Dali, motabok kita.” 36 Busa gibiyaan sa iyang mga tinun-an ang daghang mga tawo nga nagtigom, ug misakay sila didto sa sakayan nga gisakyan ni Jesus. May mga sakayan usab didto nga midungan kanila. 37 Ug sa nagalawig na sila, kalit lang mihuros ang kusog nga hangin. Sige ang hapak sa dagkong mga balod, ug hapit na mapuno sa tubig ang sakayan. 38 Apan si Jesus didto sa ulin[a] sa sakayan natulog nga nagaunlan. Gipukaw nila siya. Miingon sila, “Magtutudlo, wala ka ba mabalaka nga malunod na kita?” 39 Busa mibangon siya ug gimandoan niya ang hangin ug ang mga balod, “Hunong!” Ug mihunong ang hangin ug milinaw ang dagat. 40 Ug miingon si Jesus kanila, “Nganong nangahadlok man kamo? Wala pa ba kamoy pagtuo kanako?” 41 Nahadlok gayod sila pag-ayo ug miingon sa usag usa, “Kinsa gayod kaha kining tawhana, nga bisan ang hangin ug ang mga balod motuman man kaniya?”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.