Book of Common Prayer
Handom sa mga Israelinhon nga Ipanimalos Sila
137 Nanglingkod kami sa daplin sa mga suba sa Babilonia ug nanghilak sa dihang nahinumdom kami sa Zion.[a]
2 Gipangsang-at namo ang among mga harpa sa mga sanga sa mga kahoy didto.
3 Kay gipaawit kami sa mga mibihag kanamo.
Gisugo nila kami sa paglingaw kanila.
Miingon sila, “Awiti ninyo kami ug awit mahitungod sa Zion!”
4 Unsaon namo pag-awit ug mga awit nga alang sa Ginoo sa yuta sa mga mibihag kanamo?
5 Hinaut pa nga dili na makalihok ang akong tuong kamot kon kalimtan ko ikaw, Jerusalem!
6 Hinaut pa nga dili na ako makaawit pag-usab[b] kon dili ko hinumdoman ug isipon nga akong dakong kalipay ang Jerusalem.
7 Hinumdomi, Ginoo, ang gihimo sa mga Edomihanon sa dihang giilog sa Babilonia ang Jerusalem.
Miingon sila, “Gub-a ninyo kana sa hingpit.”
8 Kamong mga lumulupyo sa Babilonia, laglagon kamo!
Bulahan ang mga tawo nga molaglag kaninyo sama sa inyong gihimong paglaglag kanamo.
9 Bulahan silang mokuha sa inyong mga gagmayng kabataan ug molambos kanila sa bato.
Pasalamat sa Hari ngadto sa Dios Tungod sa Kadaogan
144 Dalaygon ang Ginoo nga akong salipdanan nga bato.
Gibansay niya ako sa pagpakiggira.
2 Siya ang akong mahigugmaong Dios ug lig-ong tagoanan.
Siya ang akong dalangpanan ug manluluwas.
Siya ang akong taming, busa iya akong ginapanalipdan.
Gipailalom niya kanako ang mga nasod.[a]
3 Ginoo, unsa ba gayod ang tawo nga gikabalak-an mo man pag-ayo?
Tawo man lang siya, nganong maghunahuna ka man kaniya?
4 Sama man lang siya sa hangin,
ug ang iyang mga adlaw lumalabay lang sama sa anino.
5 Ginoo, ablihi ang langit ug kanaog.
Hikapa ang mga bukid aron moaso kini.
6 Pagpadala ug kilat aron magkatibulaag ang akong mga kaaway, ug laglaga sila.
7 Gikan sa langit, kab-ota ako ug luwasa gikan sa kamot sa akong mga kaaway nga taga-laing dapit, kansang gahom sama sa makusog nga bul-og sa tubig.
8 Kini sila mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
9 Awitan ko ikaw, O Dios, ug bag-ong awit nga dinuyogan sa harpa.
10 Ikaw ang nagahatag ug kadaogan sa mga hari ug nagluwas kang David nga imong alagad gikan sa kamatayon.
11 Luwasa ako gikan sa gahom sa mga kaaway nga langyaw, nga mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
12 Hinaut pa nga ang among mga batan-ong anak nga lalaki, mahisama sa mga tanom nga motubo nga tag-as ug lig-on,
ug ang among mga anak nga babaye, mahisama sa matahom nga mga haligi sa palasyo.
13 Hinaut pa nga mapuno ang among mga bodega sa tanang matang sa abot.
Hinaut pa nga mosanay ug linibo ang among mga karnero sa kaumahan,
14 ug ang among mga baka manganak ug daghan.[b]
Hinaut pa nga dili na kami sulongon sa mga kaaway ug dili na kami bihagon.[c]
Ug hinaut pa nga wala nay paghilak sa kalisang ug kasubo sa among kadalanan.
15 Bulahan ang mga tawo nga nakasinati niining maong mga panalangin.
Bulahan ang mga tawo nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Pagdayeg ngadto sa Dios nga Magbubuhat
104 Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Ginoo nga akong Dios, gamhanan ka gayod.
Ang imong pagkadungganon ug pagkahalangdon daw mao ang imong bisti.
2 Gitabonan mo ang imong kaugalingon sa kahayag nga daw sa bisti
ug gibukhad mo ang langit nga daw sa tolda.
3 Gitukod mo ang imong puloy-anan ibabaw pa sa kawanangan.
Gihimo mo ang mga panganod nga imong karwahe,
ug nagasakay ka nga ginapalid sa hangin.
4 Gihimo mong imong mga mensahero ang hangin,
ug ang nagadilaab nga kalayo imong sulugoon.
5 Gipahimutang mo ang kalibotan sa iyang pundasyon,
ug dili kini matarog hangtod sa kahangtoran.
6 Daw panapton nga gitabon mo ang tubig sa kalibotan,
ug milapaw kini sa mga bukid.
7 Sa nagadahunog mong pagmando, mipahawa ang tubig.
8 Ug midagayday sila sa mga bukid ug sa mga kapatagan,
ug sa uban pang mga dapit nga giandam mo alang kanila.
9 Gibutangan mo silag mga utlanan nga dili nila malapawan,
aron dili nila malunopan pag-usab ang kalibotan.
10 Gipatubod mo ang mga tuboran diha sa mga yuta,
ug midagayday ang tubig taliwala sa mga bakilid.
11 Busa ang tanang ihalas nga mga hayop, apil ang ihalas nga mga asno, nakainom.
12 Ug duol didto sa tubig, adunay salag ang mga langgam, ug sa mga sanga sa kahoy nanag-awit sila.
13 Gikan sa imong puloy-anan sa langit, gipaulanan mo ang mga bukid.
Ug tungod niining imong gihimo, nakadawat ug panalangin ang kalibotan.
14 Gipatubo mo ang mga sagbot alang sa mga mananap,
ug ang mga tanom alang sa mga tawo
aron may makaon sila gikan sa ilang mga abot—
15 may bino nga makalipay kanila,
may lana nga makapasinaw sa ilang dagway,
ug may pan nga makapabaskog kanila.
16 Natubigan pag-ayo ang mga kahoyng sedro sa Lebanon nga ikaw mismo ang nagtanom.
17 Didto nagasalag ang mga langgam,
ug ang mga langgam nga tabon nagasalag sa mga kahoy nga sipres.
18 Ang ihalas nga mga kanding nagapuyo sa taas nga mga bukid,
ug ang mga gagmayng mananap nga daw koneho nanago sa mga kabatoan.
19 Gibuhat mo ang bulan isip ilhanan sa panahon;
ug ang adlaw gipasalop mo sa hustong oras.
20 Gihimo mo ang kangitngit;
ug pagkagabii manggawas ang daghang mga mananap sa kalasangan.
21 Magngulob ang mga liyon samtang mangita sa pagkaon nga gihatag mo kanila.
22 Pagsidlak sa adlaw mobalik sila sa ilang tagoanan ug didto mamahulay.
23 Ang mga tawo manggawas sa ilang mga balay sa pagtrabaho hangtod sa pagsalop sa adlaw.
24 Ginoo, pagkadaghan sa imong mga gipanghimo!
Gihimo mo silang tanan sumala sa imong kaalam.
Ang kalibotan napuno sa imong mga binuhat.
25 Ang dagat labihan kalapad,
ug dili maihap ang mga binuhat nga nagpuyo niini, dagko ug gagmay.
26 Ang mga barko nagalawig niini,
ug ang Leviatan nga imong binuhat maglangoy-langoy usab niini.
27 Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo sa paghatag kanila sa ilang pagkaon sa panahon nga kinahanglanon nila kini.
28 Gihatagan mo sila ug pagkaon ug ila kining gikaon,
ug nangabusog sila.
29 Apan kon pasagdan mo sila, mangahadlok sila;
kon kuhaon mo ang ilang gininhawa, mangamatay sila ug mobalik sa yuta nga maoy ilang gigikanan.
30 Unya ipadala mo ang imong Espiritu ug adunay bag-ong binuhat pag-usab sa kalibotan.
31 Hinaut nga ang imong gahom, Ginoo, magpadayon sa walay kataposan.
Hinaut nga malipay ka sa imong gipanghimo.
32 Kon tutokan mo ang kalibotan, matay-og kini.
Kon hikapon mo ang mga bukid, moaso kini.
33 Awitan ko ang Ginoo sa tibuok kong kinabuhi.
Awitan ko ug mga pagdayeg ang akong Dios samtang may kinabuhi pa ako.
34 Hinaut nga malipay siya sa akong pagpamalandong.
Magkalipay ako diha sa Ginoo;
35 apan hinaut nga malaglag ug mahanaw gikan sa kalibotan ang mga tawong daotan ug ang mga makasasala.
Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Dayega ang Ginoo!
12 Mitubag si Balaam kang Balak, “Dili ba giingnan ko man ang imong mga mensahero, 13 nga bisag ihatag mo pa kanako ang imong palasyo nga puno sa pilak ug bulawan, dili ako makahimo sa pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on—maayo man o daotan? Ang giingon sa Ginoo kanako nga akong isulti, mao lay akong isulti. 14 Oo, karon dayon mopauli ako ngadto sa akong mga katagilungsod. Apan pasidan-an ko ikawng daan kon unsay buhaton niining mga tawhana sa imong katawhan sa ulahing mga adlaw.”
Ang Ikaupat nga Mensahe ni Balaam
15 Unya gisulti ni Balaam kini nga mensahe: “Ako si Balaam nga anak ni Beor, ug may maayo akong panabot. 16 Nadungog ko ang pulong sa Labing Halangdong Dios ug gihatagan niya ako ug panabot. Nakakita akog panan-awon gikan sa Makagagahom nga Dios. Nagpaubos ako kaniya, ug gipasabot niya ako. Mao kini ang akong mensahe:
17 “May nakita ako sa akong panan-awon nga wala pa nahitabo. Sa umaabot may magahari[a] sa Israel nga gikan sa kaliwat ni Jacob. Laglagon niya ang mga Moabihanon ug ang tanang kaliwat ni Set. 18 Sakopon niya ang Edom nga iyang kaaway, nga gitawag usab ug Seir, samtang ang Israel molig-on. 19 Magadumala ang usa ka pangulo sa Israel[b] ug laglagon niya ang mga nahibiling buhi sa lungsod sa Moab.”
Ang Kataposan nga Mensahe ni Balaam
20 Unya nakita ni Balaam sa iyang panan-awon ang katawhan ni Amalek ug miingon siya, “Kaniadto ang Amalek mao ang nagauna sa mga nasod, apan malaglag kini.”
21 Unya nakita usab ni Balaam sa iyang panan-awon ang mga Kenihanon ug miingon siya, “Lig-on ang inyong puloy-anan, kay nahimutang kini sa batoon nga bukid. 22 Apan malaglag kamo kon bihagon na kamo sa Asiria.”
23 Ug misulti pa gayod si Balaam niini nga mensahe, “Kinsay magpabiling buhi kon buhaton na kini sa Dios? 24 Mangabot ang mga barko nga gikan sa Kitim, ug sakopon nila ang mga katawhan sa Asiria ug Eber, apan ang Kitim malaglag usab.”
25 Unya mipauli si Balaam ingon man si Balak.
Ang Atong Maayo Kaayo nga Kahimtang sa Umaabot
18 Alang kanako, ang mga pag-antos karon dili ikatandi sa maayo kaayo nga kahimtang nga maangkon nato unya sa umaabot. 19 Kay ang tanang binuhat sa Dios naghinam-hinam gayod nga nagapaabot sa higayon nga ipadayag na sa Dios ang iyang mga anak. 20 Kay ang tanan nga binuhat sa Dios wala makakab-ot sa iyang katuyoan alang kanila. Nahitabo kini dili tungod sa ilang kaugalingong kabubut-on kondili tungod kay mao kini ang pagbuot sa Dios. Apan may paglaom pa, 21 kay moabot ang adlaw nga ang mga binuhat sa Dios maluwas gikan sa pagkamadunoton ug mahimutang sa nindot kaayo nga kagawasan sa mga anak sa Dios. 22 Nasayran nato nga hangtod karon ang tanan nga binuhat sa Dios nagaagulo sa kasakit sama sa babaye nga manganakay. 23 Bisan kita nga nakadawat sa Espiritu Santo nga mao ang una nga gasa sa Dios nagaagulo usab sa kasakit samtang nagapaabot kita sa adlaw nga ang atong mga lawas bag-ohon sa Dios ug mahingpit ang atong katungod isip iyang mga anak. 24 Naluwas na kita ug nagapaabot na lang nga mahingpit kini nga kaluwasan. Ang paglaom dili na matawag nga paglaom kon anaa na ang gilaoman. Kay kinsa ba ang magalaom sa anaa na? 25 Apan kon nagalaom kita sa mga butang nga wala pa kanato, nagahulat kita nga mapailubon.
Ang Pangutana bahin sa Pagkabanhaw
(Mar. 12:18-27; Luc. 20:27-40)
23 Niadtong adlawa, may mga Saduseo nga miduol kang Jesus. Kining mga tawhana wala nagatuo nga may pagkabanhaw. Nangutana sila, 24 “Magtutudlo, miingon si Moises nga kon mamatay ang lalaki ug wala silay anak sa iyang asawa, kinahanglan nga ang iyang igsoong lalaki makigminyo sa nabalo aron makaanak siya alang sa iyang igsoon nga namatay.[a] 25 Unya, dinhi kaniadto may pito ka managsoon nga lalaki. Ang kamagulangan naminyo, ug namatay nga walay anak. Busa ang balo giminyoan sa sunod nga igsoon. 26 Kini siya namatay usab ug wala gihapon silay anak. Busa giminyoan na usab sa ikatulo nga igsoon ug mao usab gihapon ang nahitabo kaniya ug sa tanan nga managsoon hangtod sa ikapito. 27 Sa kataposan ang babaye namatay usab. 28 Karon, kon moabot na ang pagkabanhaw, kang kinsa man siyang asawa, kay silang tanan naminyo man kaniya?”
29 Miingon si Jesus kanila, “Sayop gayod kamo, kay wala kamo makasabot sa Kasulatan ug sa gahom sa Dios. 30 Sa adlaw sa pagkabanhaw, ang mga tawo dili na magminyoay tungod kay sama na sila sa mga anghel sa langit. 31 Karon, ang mahitungod sa pagkabanhaw: wala ba ninyo mabasa ang giingon sa Dios kaninyo diha sa iyang pulong nga nagkanayon, 32 ‘Ako ang Dios ni Abraham, ang Dios ni Isaac, ug ang Dios ni Jacob?’ Ang Dios dili Dios sa mga patay, kondili Dios sa mga buhi.”[b] 33 Sa pagkadungog niini sa mga tawo nahibulong kaayo sila sa iyang pagtulon-an.
Ang Labing Mahinungdanon nga Sugo
(Mar. 12:28-34; Luc. 10:25-28)
34 Sa pagkadungog sa mga Pariseo nga ang mga Saduseo wala gayoy nahimo kang Jesus, nagtigom sila pag-usab ug miduol kaniya. 35 Usa sa mga magtutudlo sa Kasugoan ang nangutana kang Jesus aron sa pagbitik kaniya. 36 Miingon siya, “Magtutudlo, unsa ba gayod ang labing mahinungdanon nga sugo diha sa Kasugoan?” 37 Mitubag si Jesus kaniya, “ ‘Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok mong kasing-kasing, sa tibuok mong kalag, ug sa tibuok mong hunahuna.’[c] 38 Mao kini ang labing mahinungdanon nga sugo. 39 Ug ang ikaduha nga labing mahinungdanon susama sa nahauna, ‘Higugmaa ang imong isigka-tawo sama sa imong paghigugma sa imong kaugalingon.’[d] 40 Ang tibuok nga Kasugoan ni Moises ug ang mga sinulat sa mga propeta nalangkob niining duha ka sugo.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.