Book of Common Prayer

Psalm Dawida.

37 Nie oburzaj się z powodu złoczyńców ani nie zazdrość czyniącym nieprawość.

² Jak trawa bowiem prędko zostaną podcięci i zwiędną jak świeża zieleń.

³ Ufaj PANU i czyń dobrze; będziesz mieszkał na ziemi i na pewno będziesz żywiony.

⁴ Rozkoszuj się PANEM, a on spełni pragnienia twego serca.

⁵ Powierz PANU swoją drogę i zaufaj mu, a on wszystko wykona;

⁶ I wyniesie twoją sprawiedliwość jak światłość, a twoją prawość jak południe.

⁷ Poddaj się PANU i oczekuj go; nie oburzaj się na tego, komu powodzi się w drodze, na człowieka, który spełnia swe złe zamiary.

⁸ Zaprzestań gniewu i zaniechaj zapalczywości; nie zapalaj się gniewem do czynienia zła.

⁹ Złoczyńcy bowiem będą wytępieni, a ci, którzy oczekują PANA, odziedziczą ziemię.

¹⁰ Jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego; spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.

¹¹ Lecz pokorni odziedziczą ziemię i będą się rozkoszować obfitością pokoju.

¹² Niegodziwy knuje przeciwko sprawiedliwemu i zgrzyta na niego zębami.

¹³ Lecz Pan śmieje się z niego, bo widzi, że nadchodzi jego dzień.

¹⁴ Niegodziwi dobyli miecza i napinają swój łuk, aby powalić ubogiego i potrzebującego, aby zgładzić tych, którzy idą prawą drogą;

¹⁵ Lecz ich miecz przeszyje ich własne serca, a ich łuki będą złamane.

¹⁶ Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy, niż wielkie bogactwa wielu niegodziwych;

¹⁷ Ramiona bowiem niegodziwych będą połamane, ale sprawiedliwych PAN podtrzymuje.

¹⁸ PAN zna dni nienagannych, ich dziedzictwo będzie trwać na wieki.

¹⁹ W czasie nieszczęścia nie doznają wstydu, a w dniach głodu będą nasyceni.

²⁰ Niegodziwi zaś wyginą, a wrogowie PANA znikną jak tłuszcz barani, jak dym się rozwieją.

²¹ Niegodziwy pożycza i nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i rozdaje.

²² Błogosławieni przez PANA odziedziczą ziemię, a przeklęci przez niego zostaną wytępieni.

²³ PAN kieruje krokami dobrego człowieka i jego droga mu się podoba.

²⁴ Choćby upadł, nie zostanie całkowicie powalony, bo PAN podtrzymuje go swą ręką.

²⁵ Byłem młody i jestem już stary, lecz nie widziałem sprawiedliwego, który by był opuszczony, ani żeby jego potomstwo żebrało o chleb.

²⁶ Każdego dnia lituje się i pożycza, a jego potomstwo jest błogosławione.

²⁷ Odstąp od złego i czyń dobrze, a będziesz trwał na wieki.

²⁸ PAN bowiem miłuje prawość i nie opuszcza swoich świętych, strzeże ich na wieki; a potomstwo niegodziwych będzie wytępione.

²⁹ Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i będą na niej mieszkać na wieki.

³⁰ Usta sprawiedliwego wypowiadają mądrość, a jego język mówi o sądzie.

³¹ Prawo jego Boga jest w jego sercu, jego kroki się nie zachwieją.

³² Niegodziwy czyha na sprawiedliwego i szuka sposobności, aby go zabić.

³³ Lecz PAN nie zostawi go w jego ręku i nie potępi, gdy będzie sądzony.

³⁴ Oczekuj PANA i strzeż jego drogi, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; zobaczysz zatracenie niegodziwych.

³⁵ Widziałem niegodziwego bardzo wyniosłego i rozpierającego się jak zielone drzewo laurowe;

³⁶ Lecz przeminął i oto już go nie było; szukałem go, ale nie mogłem go znaleźć.

³⁷ Spójrz na nienagannego i przypatruj się prawemu, bo ten na końcu osiągnie pokój.

³⁸ A przestępcy razem zginą, a niegodziwi na końcu zostaną wytępieni.

³⁹ Zbawienie zaś sprawiedliwych pochodzi od PANA; on jest ich siłą w czasie utrapienia.

⁴⁰ PAN ich wspomoże i wyzwoli; wyzwoli ich od niegodziwych i wybawi, bo w nim pokładają nadzieję.

³⁰ Nie ma mądrości ani rozumu, ani rady przeciwko PANU.

³¹ Konia przygotowują na dzień bitwy, ale wybawienie zależy od PANA.

22 Cenniejsze jest dobre imię niż wielkie bogactwa, a przychylność lepsza niż srebro i złoto.

² Bogaty i ubogi spotykają się, PAN jest stwórcą obydwu.

³ Roztropny dostrzega zło i ukrywa się, ale prości idą dalej i ponoszą karę.

⁴ Owocem pokory i bojaźni PANA jest bogactwo, chwała i życie.

⁵ Ciernie i sidła są na drodze przewrotnego; kto strzeże swej duszy, trzyma się z dala od nich.

⁶ Pouczaj dziecko w drodze, którą ma iść, a gdy się zestarzeje, nie odstąpi od niej.

4 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów;

² Mówiąc kłamstwo w obłudzie, mając napiętnowane sumienie;

³ Zabraniając wstępować w związki małżeńskie, nakazując powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę.

⁴ Wszelkie bowiem stworzenie Boże jest dobre i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem.

⁵ Uświęcone bowiem zostaje przez słowo Boże i modlitwę.

⁶ Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wykarmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś.

⁷ Odrzucaj natomiast pospolite i babskie baśnie. Sam zaś ćwicz się w pobożności.

⁸ Ćwiczenie cielesne bowiem przynosi niewiele pożytku, lecz pobożność do wszystkiego jest przydatna, gdyż zawiera obietnicę życia obecnego i przyszłego.

⁹ Wiarygodne to słowa i godne całkowitego przyjęcia.

¹⁰ Dlatego pracujemy i jesteśmy lżeni, że pokładamy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.

¹¹ To nakazuj i tego nauczaj.

¹² Niech nikt nie lekceważy twego młodego wieku; lecz bądź dla wierzących przykładem w mowie, w postępowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości.

¹³ Dopóki nie przyjdę, pilnuj czytania, zachęcania i nauki.

¹⁴ Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo wraz z nałożeniem rąk starszych.

¹⁵ O tym rozmyślaj, temu się oddawaj, aby twoje postępy były widoczne dla wszystkich.

¹⁶ Pilnuj samego siebie i nauki, trwaj w tych rzeczach, bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.

²⁴ Podał im też inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który zasiał dobre ziarno na swoim polu.

²⁵ Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał kąkolu między pszenicę i odszedł.

²⁶ A gdy zboże urosło i wydało plon, wtedy ukazał się też kąkol.

²⁷ Wówczas słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś na swoim polu dobrego ziarna? Skąd więc ten kąkol?

²⁸ A on im odpowiedział: Nieprzyjaciel to zrobił. I zapytali go słudzy: Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go?

²⁹ Lecz on odpowiedział: Nie, żebyście przypadkiem, zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy.

³⁰ Pozwólcie obydwu razem rosnąć aż do żniwa, a w czasie żniwa powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw kąkol i zwiążcie go w snopki na spalenie, pszenicę zaś zgromadźcie w moim spichlerzu.