Book of Common Prayer

Psalm Dawida.

37 Nie oburzaj się z powodu złoczyńców ani nie zazdrość czyniącym nieprawość.

² Jak trawa bowiem prędko zostaną podcięci i zwiędną jak świeża zieleń.

³ Ufaj PANU i czyń dobrze; będziesz mieszkał na ziemi i na pewno będziesz żywiony.

⁴ Rozkoszuj się PANEM, a on spełni pragnienia twego serca.

⁵ Powierz PANU swoją drogę i zaufaj mu, a on wszystko wykona;

⁶ I wyniesie twoją sprawiedliwość jak światłość, a twoją prawość jak południe.

⁷ Poddaj się PANU i oczekuj go; nie oburzaj się na tego, komu powodzi się w drodze, na człowieka, który spełnia swe złe zamiary.

⁸ Zaprzestań gniewu i zaniechaj zapalczywości; nie zapalaj się gniewem do czynienia zła.

⁹ Złoczyńcy bowiem będą wytępieni, a ci, którzy oczekują PANA, odziedziczą ziemię.

¹⁰ Jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego; spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.

¹¹ Lecz pokorni odziedziczą ziemię i będą się rozkoszować obfitością pokoju.

¹² Niegodziwy knuje przeciwko sprawiedliwemu i zgrzyta na niego zębami.

¹³ Lecz Pan śmieje się z niego, bo widzi, że nadchodzi jego dzień.

¹⁴ Niegodziwi dobyli miecza i napinają swój łuk, aby powalić ubogiego i potrzebującego, aby zgładzić tych, którzy idą prawą drogą;

¹⁵ Lecz ich miecz przeszyje ich własne serca, a ich łuki będą złamane.

¹⁶ Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy, niż wielkie bogactwa wielu niegodziwych;

¹⁷ Ramiona bowiem niegodziwych będą połamane, ale sprawiedliwych PAN podtrzymuje.

¹⁸ PAN zna dni nienagannych, ich dziedzictwo będzie trwać na wieki.

¹⁹ W czasie nieszczęścia nie doznają wstydu, a w dniach głodu będą nasyceni.

²⁰ Niegodziwi zaś wyginą, a wrogowie PANA znikną jak tłuszcz barani, jak dym się rozwieją.

²¹ Niegodziwy pożycza i nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i rozdaje.

²² Błogosławieni przez PANA odziedziczą ziemię, a przeklęci przez niego zostaną wytępieni.

²³ PAN kieruje krokami dobrego człowieka i jego droga mu się podoba.

²⁴ Choćby upadł, nie zostanie całkowicie powalony, bo PAN podtrzymuje go swą ręką.

²⁵ Byłem młody i jestem już stary, lecz nie widziałem sprawiedliwego, który by był opuszczony, ani żeby jego potomstwo żebrało o chleb.

²⁶ Każdego dnia lituje się i pożycza, a jego potomstwo jest błogosławione.

²⁷ Odstąp od złego i czyń dobrze, a będziesz trwał na wieki.

²⁸ PAN bowiem miłuje prawość i nie opuszcza swoich świętych, strzeże ich na wieki; a potomstwo niegodziwych będzie wytępione.

²⁹ Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i będą na niej mieszkać na wieki.

³⁰ Usta sprawiedliwego wypowiadają mądrość, a jego język mówi o sądzie.

³¹ Prawo jego Boga jest w jego sercu, jego kroki się nie zachwieją.

³² Niegodziwy czyha na sprawiedliwego i szuka sposobności, aby go zabić.

³³ Lecz PAN nie zostawi go w jego ręku i nie potępi, gdy będzie sądzony.

³⁴ Oczekuj PANA i strzeż jego drogi, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; zobaczysz zatracenie niegodziwych.

³⁵ Widziałem niegodziwego bardzo wyniosłego i rozpierającego się jak zielone drzewo laurowe;

³⁶ Lecz przeminął i oto już go nie było; szukałem go, ale nie mogłem go znaleźć.

³⁷ Spójrz na nienagannego i przypatruj się prawemu, bo ten na końcu osiągnie pokój.

³⁸ A przestępcy razem zginą, a niegodziwi na końcu zostaną wytępieni.

³⁹ Zbawienie zaś sprawiedliwych pochodzi od PANA; on jest ich siłą w czasie utrapienia.

⁴⁰ PAN ich wspomoże i wyzwoli; wyzwoli ich od niegodziwych i wybawi, bo w nim pokładają nadzieję.

²⁴ Teraz raduję się w swoich cierpieniach dla was i tego, czego z udręk Chrystusa brakuje w moim ciele, dopełniam dla jego ciała, którym jest kościół.

²⁵ Jego sługą stałem się zgodnie z zarządzeniem Boga, danym mi dla was, abym wypełnił słowo Boże;

²⁶ Tajemnicę, która była ukryta od wieków i pokoleń, ale teraz została objawiona jego świętym;

²⁷ Którym Bóg zechciał oznajmić, jakie jest wśród pogan bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały.

²⁸ Jego to głosimy, napominając każdego człowieka i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby każdego człowieka przedstawić doskonałym w Chrystusie Jezusie.

²⁹ Nad tym też się trudzę, walcząc według jego mocy, która potężnie działa we mnie.

2 Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielką walkę toczę o was, o tych, którzy są w Laodycei, i o tych wszystkich, którzy nie widzieli mego oblicza w ciele;

² Aby ich serca były pocieszone, będąc zespolone w miłości, a to ku wszelkiemu bogactwu zupełnej pewności zrozumienia, ku poznaniu tajemnicy Boga, Ojca i Chrystusa;

³ W którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania.

⁴ A mówię to, aby was nikt nie zwodził podstępnymi słowami.

⁵ Choć bowiem ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i raduję się, widząc wasz porządek i stałość waszej wiary w Chrystusa.

⁶ Jak więc przyjęliście Pana Jezusa Chrystusa, tak w nim postępujcie;

⁷ Zakorzenieni i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, obfitując w niej z dziękczynieniem.

4 Wtedy Jezus został zaprowadzony przez Ducha na pustynię, aby był kuszony przez diabła.

² A po czterdziestu dniach i czterdziestu nocach postu poczuł głód.

³ Wówczas przystąpił do niego kusiciel i powiedział: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.

⁴ A on odpowiedział: Jest napisane: Nie samym chlebem będzie żył człowiek, ale każdym słowem pochodzącym z ust Bożych.

⁵ Wtedy diabeł wziął go do miasta świętego i postawił na szczycie świątyni.

⁶ I powiedział mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest bowiem napisane: Rozkaże o tobie swoim aniołom i będą cię nosić na rękach, abyś nie uderzył swojej nogi o kamień.

⁷ Jezus mu odpowiedział: Jest też napisane: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, swego Boga.

⁸ Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz ich wspaniałość.

⁹ I powiedział do niego: Dam ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon.

¹⁰ Wtedy Jezus powiedział mu: Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, swemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i tylko jemu będziesz służył.

¹¹ Wówczas diabeł go opuścił, a oto aniołowie przystąpili do niego i mu służyli.