Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos
102 Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo.
Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.
2 Ayaw pagtago kanako sa panahon sa akong kalisod.
Pamatia ako kon motawag ako kanimo,
ug tubaga dayon ako.
3 Kay ang akong kinabuhi gakahanaw sama sa aso;
ang akong kabukogan daw gisunog.
4 Daw sagbot ako nga gitunob-tunoban ug nalaya;
ug nawad-an akog gana sa pagkaon.
5 Tungod sa akong kusog nga pag-agulo, bukog na lang ako ug panit.
6 Nagainusara ako sama sa langgam sa kamingawan
o sama sa ngiwngiw diha sa guba ug biniyaan nga dapit.
7 Dili ako makatulog;
sama ako sa langgam nga nagainusara sa atop sa balay.
8 Kanunay akong pakaulawan sa akong mga kaaway.
Gibiaybiay nila ako ug gigamit nila ang akong ngalan sa pagtunglo sa uban.
9 Wala na akoy kaon-kaon;
nagayaka na lang ako sa abo[a] ug naghilak,
10 tungod sa imong labihang kasuko kanako.
Daw sa imo akong gipunit ug gilabay.
11 Ang akong kinabuhi sama sa anino nga nagakahanaw.
Ug sama ako sa sagbot nga nagakalaya.
12 Apan ikaw, Ginoo, nagahari sa walay kataposan;
hinumdoman ka sa mga katawhan hangtod sa kahangtoran.
13 Kaloy-an mo na ang Zion,[b]
tungod kay miabot na ang gitagal nga panahon nga ipakita mo ang imong kaayo kaniya.
14 Kay kini nga siyudad gihigugma o gikabalak-an pa gihapon sa imong katawhan nga imong mga alagad bisan guba na kini.
15 Ang kanasoran motahod sa Ginoo;
ang tanang hari sa kalibotan motahod sa iyang gahom.
16 Kay patindogon pag-usab sa Ginoo ang Zion;
ipakita niya ang iyang gamhanang presensya.
17 Tubagon niya ang pag-ampo sa mga makalulooy;
dili niya ipakawalay-bili ang ilang pag-ampo.
18 Isulat kini alang sa umaabot nga mga henerasyon,
aron modayeg sila sa Ginoo:
19 Gitan-aw sa Ginoo ang kalibotan gikan didto sa iyang balaang dapit sa langit,
20 aron madungog niya ang mga pag-agulo sa iyang katawhan nga binihag
ug aron luwason ang iyang katawhan nga gihukman nga patyon.
21 Ug tungod niini, ang gipanghimo[c] sa Ginoo imantala sa Jerusalem,[d]
ug didto pagadayegon siya.
22 Mahitabo kini kon magtigom na ang mga katawhan gikan sa mga nasod ug mga gingharian sa pagsimba sa Ginoo.
23 Anaa pa lamang ako sa tunga-tunga sa akong kinabuhi,
apan gihimo na akong maluya sa Ginoo;
gipamub-an niya ang akong kinabuhi.
24 Busa miingon ako:
“O Dios ko nga nagakinabuhi sa walay kataposan, ayaw una kuhaa ang akong kinabuhi sa dili pa ako matigulang.
25 Kaniadto gibuhat mo ang kalibotan ug ang kalangitan.
26 Kini sila mangawala apan ikaw magpadayon sa gihapon.
Magabok silang tanan sama sa bisti.
Ilisan mo sila sama sa bisti ug mawala sila.
27 Apan ikaw mao lang sa gihapon;
wala kay kataposan.
28 Ang mga kaliwat sa imong mga alagad magkinabuhi nga luwas sa katalagman ug imo silang bantayan.”
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
142 Nagapakitabang ako kanimo, Ginoo.
Nagaampo ako nga kaloy-an mo.
2 Gisulti ko kanimo ang akong mga reklamo ug mga kalisdanan.
3 Kon mawad-an ako ug paglaom, anaa ikaw nga mogiya kanako.
Sa akong agianan may lit-ag nga gibutang ang akong mga kaaway.
4 Tan-awa ang akong palibot, wala gayoy nagatabang kanako.
Walay nagapalipod ug nagakabalaka kanako.
5 Nagapakitabang ako kanimo, Ginoo;
ikaw ang akong tigpanalipod,
ikaw lang gayod ang akong kinahanglan dinhi sa kalibotan.
6 Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang,
kay wala na gayod akoy mahimo.
Luwasa ako sa mga tawong nagalutos kanako,
kay mas kusgan sila kay kanako.
7 Pagawasa ako gikan sa pagkabilanggo
aron madayeg ko ikaw.
Unya mag-alirong kanako ang mga matarong
tungod kay maayo ka kanako.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
143 Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo;
pamatia ang akong pagpakilooy.
Tungod kay matarong ka ug matinumanon, tubaga ako.
2 Ayawg hukmi kining imong alagad,
kay walay bisan usa nga matarong sa imong atubangan.
3 Gilutos ako pag-ayo sa akong mga kaaway.
Gipildi nila ako ug gibutang sa mangitngit nga dapit;
sama niadtong mga tawong dugay nang nangamatay.
4 Busa nawad-an na ako ug paglaom ug napuno sa kahadlok ang akong kasingkasing.
5 Nahinumdoman ko ang gihimo mo kaniadto;
gipamalandongan ko ang tanan mong gibuhat.
6 Gibayaw ko ang akong mga kamot kanimo sa akong pag-ampo;
giuhaw ako kanimo nga daw sa namalang yuta nga giuhaw sa tubig.
7 Tubaga dayon ako, Ginoo.
Nawad-an na ako ug paglaom.
Ayaw ako pasagdi, kay tingalig mamatay ako.
8 Kada buntag, ipahinumdom kanako ang imong gugma,
kay nagasalig ako kanimo.
Ipakita kanako ang dalan nga angay kong agian,
kay nagaampo ako diha kanimo.
9 Luwasa ako sa akong mga kaaway, Ginoo,
kay kanimo ako nagapangayo ug panalipod.
10 Tudloi ako sa pagsunod sa imong kabubut-on,
kay ikaw ang akong Dios.
Hinaut pa nga ang imong maayong Espiritu moagak kanako sa kahimtang nga layo sa katalagman.
11 Luwasa ako, Ginoo, aron mapasidunggan ka.
Tungod kay ikaw matarong, luwasa ako sa kalisod.
12 Tungod sa imong gugma kanako, pamatya ang akong mga kaaway,
kay ako imong alagad.
10 Ang mga tigdumala sa Jerusalem hilom nga nangyaka sa yuta. Gibutangan nila ug abog ang ilang mga ulo ug nagbisti silag sako sa pagpakita sa ilang pagsubo. Ang mga putli nga babaye sa Jerusalem nangduko sa kaulaw.
11 Nanghubag ang akong mga mata sa pagsigeg hilak. Hilabihan ang kasakit nga akong gibati. Daw mobuto ang akong dughan tungod sa pagkalaglag sa akong mga katawhan. Nangakuyapan diha sa mga kadalanan sa siyudad ang mga kabataan ug mga masuso. 12 Naghilak sila nga nangayo sa ilang inahan ug pagkaon ug mainom. Nangakuyapan sila sama sa mga sundalo nga nasamdan sa mga kadalanan sa siyudad, ug hinay-hinay silang nangamatay sa bukton sa ilang inahan. 13 Unsa may ikasulti ko kanimo, O Jerusalem?[a] Sa unsa ko man itandi ang imong pag-antos? Ang imong samad daw sama kalawom sa dagat. Unsaon ko man ikaw pagdasig? Kinsa may makaayo kanimo? 14 Ang mga mensahe sa imong mga propeta dili tinuod, walay pulos ug nagapahisalaag lang kanimo. Wala nila ipadayag ang imong mga sala aron dili ka unta mabihag.
15 Ang tanang manglabay diha kanimo mamalakpak, mangatawa, ug magpanglingo sa pagbiaybiay kanimo. Moingon sila sa Jerusalem, “Mao ba kini ang siyudad nga gitawag nga ‘Labing Matahom’ ug ‘Kalipay sa Tibuok Kalibotan?’ ” 16 Ang tanan mong kaaway nagabiaybiay kanimo. Mangyam-id sila ug magpangagot sa ilang mga ngipon nga nagaingon, “Nalaglag ra gayod nato siya! Miabot na gayod ang adlaw nga atong gipaabot!”
17 Gibuhat gayod sa Ginoo ang iyang giplano. Gituman gayod niya ang iyang giingon kaniadto. Gilaglag ka niya, O Jerusalem, sa walay kalooy. Gilipay niya ang imongmga kaaway pinaagi sa imong kalaglagan, ug gitugotan sila nga manghambog sa ilang gahom. 18 Mga katawhan sa Jerusalem, pagpakitabang kamo sa Ginoo. Pabahaa nga daw suba ang inyong mga luha adlaw ug gabii. Ayaw kamo pag-undang sa paghilak.
14 Busa, mga hinigugma ko, ayaw gayod kamo pagsimba sa mga dios-dios. 15 Nagasulti ako kaninyo ingon nga mga tawo nga dunay salabotan. Busa timbang-timbanga ninyo ang akong gisulti kaninyo. 16 Kon magtigom kita aron sa paghinumdom sa kamatayon ni Cristo, may gi-inom kita nga atong gipasalamatan sa Dios, ug may pan usab kita nga atong gipikas-pikas ug gi-kaon. Dili ba nga pinaagi niini nakig-ambit kita sa dugo ug sa lawas ni Cristo? 17 Kitang tanan, bisan daghan, usa lang ka lawas tungod kay usa lang ka pan ang atong gipanag-ambitan.
27 Busa si bisan kinsa nga mokaon niining pan ug moinom niining ilimnon sa Ginoo sa pamaagi nga dili takos makasala batok sa lawas ug dugo sa Ginoo. 28 Kinahanglan magsusi una ang matag usa sa iyang kaugalingon sa dili pa siya mokaon sa pan ug moinom sa ilimnon. 29 Kay kon mokaon siya ug moinom nga wala niya hunahunaa pag-ayo ang kahulogan mahitungod sa lawas sa Ginoo, makahatag lang kinig silot sa iyang kaugalingon. 30 Mao kana nga daghan kaninyo ang luyahon ug masakiton, ug ang uban gani nangamatay. 31 Apan kon susihon una nato ang atong kaugalingon kon ato bang nasabtan ang kahulogan mahitungod sa lawas sa Ginoo, dili kita silotan sa Dios. 32 Kon kitang mga tumutuo gisilotan sa Dios, gitudloan niya kita aron dili kita malakip sa paghukom sa mga tawo dinhi sa kalibotan nga wala nagatuo kaniya.
Nagsulti si Jesus nga May Magluib Kaniya
(Mat. 26:17-25; Luc. 22:7-14, 21-23; Juan 13:21-30)
12 Miabot ang una nga adlaw sa Pista sa Pan nga Walay Patubo. Mao kini ang adlaw nga ihalad ang mga karnero nga kaonon alang sa Pista sa Paglabay sa Anghel. Busa nangutana ang mga tinun-an ni Jesus kaniya, “Asa man ang imong gusto nga mag-andam kami ug panihapon sa Pista sa Paglabay sa Anghel?” 13 Gisugo niya ang iyang duha ka tinun-an, “Adto kamo didto sa siyudad sa Jerusalem. Pag-abot ninyo didto may motagbo kaninyo nga tawo nga nagadala ug banga nga may tubig. Sunda ninyo siya 14 kon asa nga balay siya mosulod. Ug isulti ninyo kini sa tagbalay, ‘Nangutana ang magtutudlo kon asa ang kuwarto nga kan-an niya uban sa iyang mga tinun-an sa pagsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel.’ 15 Ipakita dayon niya kaninyo ang dako nga kuwarto sa itaas nga kompleto sa kagamitan ug naandam na. Didto kamo pag-andam sa atong panihapon.” 16 Nanglakaw ang duha nga iyang gisugo, ug sa pag-abot nila sa siyudad nakita nila ang tanan sumala sa giingon ni Jesus kanila. Ug giandam nila didto ang panihapon alang sa Pista.
17 Sa dihang kilomkilom na, miabot si Jesus ug ang iyang 12 ka mga apostoles. 18 Samtang nangaon sila diha sa lamisa, miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga usa kaninyo nga kauban ko dinhi sa pagpangaon ang magluib kanako.” 19 Sa pagkadungog niadto sa mga apostoles, naguol gayod sila ug nagpuli-puli silag pangutana kaniya, “Dili ako, di ba?” 20 Miingon si Jesus kanila, “Ang magluib kanako usa kaninyong 12—ang motuslob ug pan sa yahong uban kanako. 21 Ako nga Anak sa Tawo pagapatyon sumala sa nahisulat sa Kasulatan, apan alaot ang tawo nga magluib kanako. Maayo pa kaniya nga wala siya matawo.”
Ang Kataposang Panihapon
(Mat. 26:26-30; Luc. 22:15-20; 1 Cor. 11:23-25)
22 Samtang nangaon sila, mikuha si Jesus ug pan. Gipasalamatan niya kini sa Dios ug unya gipikas-pikas. Pagkahuman gihatag niya sa iyang mga tinun-an ug miingon, “Pagkuha kamo ug kan-a, mao kini ang akong lawas.” 23 Unya mikuha siya ug ilimnon, nagpasalamat sa Dios, ug gihatag kanila. Ug silang tanan miinom. 24 Miingon si Jesus, “Mao kini ang akong dugo nga iula alang sa daghang mga tawo. Kini nagapamatuod nga may bag-o na nga kasabotan ang Dios ngadto sa mga tawo. 25 Sa pagkatinuod, dili na ako moinom pag-usab niining ilimnon nga gikan sa ubas hangtod sa adlaw nga moinom ako sa bag-o nga matang sa ilimnon didto sa gingharian sa Dios.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.