Book of Common Prayer
Pagdayeg ug Pagpasalamat
66 Kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan,
panghugyaw kamo sa kalipay ngadto sa Dios.
2 Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya.
Pasidunggi ninyo siya diha sa inyong mga pagdayeg.
3 Ingna ninyo siya, “O Dios, katingalahan gayod sa imong mga buhat.
Tungod sa imong dakong gahom, ang imong mga kaaway mikulo sa imong atubangan.
4 Ang tanang katawhan sa tibuok kalibotan mosimba kanimo.
Mag-awit silag mga pagdayeg kanimo.”
5 Dali kamo! Tan-awa ninyo ang katingalahang gipanghimo sa Dios alang sa mga tawo.
6 Gipamala niya ang dagat;
ug gitabok sa atong mga katigulangan ang suba nga naglakaw lang.
Tungod niadtong gihimo sa Dios, maglipay kita.
7 Nagahari siya sa walay kataposan pinaagi sa iyang gahom,
ug gipanid-an niya ang kanasoran.
Kinahanglan ang mga gahig ulo dili magpasigarbo sa ilang kaugalingon.
8 Mga katawhan, dayega ninyo ang Dios!
Ipalanog ang inyong pagdayeg kaniya.
9 Gitipigan niya ang atong kinabuhi;
ug wala niya itugot nga malaglag kita.
10 Sa pagkatinuod, gisulayan mo kami, O Dios;
gihinloan mo kami sama sa pilak nga giputli pinaagi sa kalayo.
11 Mitugot ka nga mahulog kami sa lit-ag,
ug gipapas-an mo kami sa bug-at nga mga palas-anon.
12 Gipayatak-yatakan mo kami sa among mga kaaway;
nagaantos kami nga daw sa nasunogan o gibahaan.
Apan karon gidala mo kami sa dapit sa kadagaya.
13 Maghalad ako sa imong templo ug mga halad nga sinunog.
Tumanon ko ang akong mga saad
14 nga gihimo ko nganha kanimo sa diha pa ako sa kalisod.
15 Mohalad ako kanimo ug tambok nga mga hayop sama sa karnero, torong baka, ug kanding isip halad nga sinunog.
16 Dali kamo ug pamati, kamong tanan nga nagatahod sa Dios,
kay sultihan ko kamo kon unsa ang iyang gihimo alang kanako.
17 Nangayo ako ug tabang kaniya ug gidayeg ko siya.
18 Kon wala ko pa isulti ang akong mga sala wala unta namati ang Ginoo kanako.
19 Apan namati gayod ang Dios kanako;
gidungog niya ang akong pag-ampo.
20 Dalaygon ang Dios, kay wala niya ipakawalay-bili ang akong pag-ampo,
ug wala niya ihikaw ang iyang gugma kanako.
Ang Awit sa Pagpasalamat
67 O Dios, kaloy-i ug panalangini kami.
Ipakita kanamo ang imong kaayo,
2 aron mahibaloan sa tanang mga kanasoran sa kalibotan ang imong pamaagi ug kaluwasan.
3 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
4 Hinaut nga magmaya ug mag-awit sa kalipay ang tanang katawhan sa kalibotan
tungod kay matarong ang imong paghukom kanila ug gigiyahan mo sila.
5 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
6-7 Hinaut nga mohatag ug abot ang yuta.
Hinaut nga panalanginan kita sa atong Dios.
Ug hinaut nga ang tanang mga tawo sa tibuok kalibotan[a] motahod kaniya.
Ang Pagkagamhanan sa Dios
19 Ang kalangitan nagapadayag sa gahom sa Dios
ug nagapakita sa iyang gipanghimo.
2 Ang matag adlaw ug matag gabii daw sa nagasugilon sa gahom sa Dios.
3 Walay pulong o tingog nga madungog gikan kanila,
4 apan ang ilang mensahe makaabot bisan asang bahin sa kalibotan;
milukop kini sa tanang dapit.
Naghimo ang Dios sa kalangitan ug puloy-anan alang sa adlaw.
5 Ug gikan didto mogawas ang adlaw kon buntag,
sama sa pamanhonon nga malipayon human siya gikasal,
o sama sa usa ka magdudula nga andam nang modagan sa lumba.
6 Mosidlak kini sa sidlakan ug mosalop sa kasadpan.
Ug walay makatago gikan sa iyang kainit.
Ang Kasugoan sa Ginoo
7 Ang kasugoan sa Ginoo hingpit.
Nagapadasig kini sa atong kinabuhi.
Ang mga katudloanan sa Ginoo kasaligan
ug nagahatag ug kaalam sa mga walay alamag.
8 Ang mga tulumanon sa Ginoo husto ug nagahatag ug kalipay.
Ang mga sugo sa Ginoo klaro ug nagalamdag sa hunahuna sa tawo.
9 Ang pagtahod sa Ginoo maayo,
ug angay kining himuon sa walay kataposan.
Ang paghukom sa Ginoo husto ug matarong.
10 Mas maayo pa kining tinguhaon kaysa lunsayng bulawan;
ug mas tam-is pa kaysa puro nga dugos.
11 Nagahatag usab kini, Ginoo, ug pahimangno kanako nga imong sulugoon.
Ug kon tumanon ko kini daghang kaayohan ang akong madawat.
12 Usahay dili mahibaloan sa tawo nga nakasala siya.
Busa, Ginoo, hinloi ako sa mga sala nga wala ko mahibaloi!
13 Tabangi usab ako nga dili makahimo sa mga sala nga tinuyo
ug ayaw itugot nga maulipon ako niini,
aron walay ikasaway sa akong pagkinabuhi
ug malikay ako sa daghang matang sa pagpakasala.
14 Hinaut pa nga ang mogawas nga mga pulong sa akong baba
ug ang akong mga gipanghunahuna makalipay kanimo, Ginoo, nga akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Kauban Nato ang Dios
46 Ang Dios mao ang atong kusog ug tigpanalipod.
Andam gayod siya kanunay sa pagtabang sa panahon sa kalisod.
2 Busa dili kita mahadlok bisan pag matay-og ang yuta ug mangatumpag ang mga bukid ngadto sa kinahiladman sa dagat,
3 o bisan pa kon magdahunog ug grabe ka kusog ang mga balod sa dagat,
ug mauyog ang mga bukid tungod niini.
4 May suba nga nagahatag ug kalipay sa siyudad sa Dios,
ang balaan nga puloy-anan sa Labing Halangdong Dios.
5 Ang Dios nagapuyo niini nga siyudad, busa dili kini malaglag.
Sayo pa moabot ang Dios sa pagtabang niini.
6 Nagkaguliyang ang mga nasod; nangatay-og ang mga gingharian.
Sa singgit sa Dios matunaw ang kalibotan.
7 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Siya nga Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
8 Dali, tan-awa ang mga gipangbuhat sa Ginoo, ang katingalahang mga butang nga iyang gihimo sa kalibotan.
9 Gipahunong niya ang mga gira sa tibuok kalibotan.[a]
Gipamali niya ang mga pana ug mga bangkaw, ug gidaoban ang mga taming.
10 Miingon siya, “Hunonga na ninyo ang panag-away ug ilha ninyo ako nga Dios.
Ang tanang kanasoran sa tibuok kalibotan magadayeg kanako.”
11 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
8 Sa dihang nakita ni Israel[a] ang mga anak ni Jose, nangutana siya, “Kinsa sila?” 9 Mitubag si Jose, “Sila ang akong mga anak nga gihatag kanako sa Dios dinhi sa Ehipto.” Unya miingon si Israel, “Dad-a sila palihog dinhi kanako aron mapanalanginan ko sila.” 10 Halap na si Israel tungod sa iyang katigulangon, busa gipaduol ni Jose ang iyang mga anak kang Israel. Gigakos sila ni Israel ug gihagkan. 11 Miingon si Israel kang Jose, “Wala na gayod ako magdahom nga makita ko pa ikaw, apan karon gitugot sa Dios nga dili lang ikaw ang akong makita kondili lakip usab ang imong mga anak.”
12 Gikuha ni Jose ang iyang mga anak sa sabakan ni Israel ug miluhod siya agig pagtahod sa iyang amahan. 13 Unya gipaatubang niya ang iyang mga anak kang Israel aron mapanalanginan sila. Gipahimutang ni Jose si Efraim diha sa iyang tuo, tunong sa wala nga kamot ni Israel; ug si Manase iyang gipahimutang sa iyang wala, tunong sa tuong kamot ni Israel. 14 Apan gisaylo ni Israel ang iyang tuong kamot ug didto kini gitapion sa ulo ni Efraim nga mao ang manghod, ug ang iyang walang kamot didto sa ulo ni Manase nga mao ang magulang. 15 Unya gipanalanginan niya sila[b] nga nagaingon,
“Hinaut nga panalanginan kining mga bataa sa Dios nga gialagaran sa akong katigulangan nga si Abraham ug si Isaac, nga mao usab ang Dios nga nagabantay kanako sukad pa sa akong pagkatawo hangtod karon.
16 Ug hinaut nga panalanginan usab sila sa anghel nga nagluwas kanako gikan sa tanan nga katalagman.
Hinaut nga mahinumdoman ako ug ang akong katigulangan nga si Abraham ug si Isaac pinaagi kanila.
Ug hinaut nga mosanay sila sa kalibotan.”
17 Sa pagkakita ni Jose nga gitungtong sa iyang amahan ang iyang tuong kamot sa ulo ni Efraim, gipakaingon niyag nasayop kini. Busa gikuptan niya ang kamot sa iyang amahan aron ibalhin ngadto sa ulo ni Manase. 18 Miingon siya, “Tay, dili kana mao. Ania ang magulang; itapion ang imong tuong kamot sa iyang ulo.” 19 Apan midumili ang iyang amahan, “Oo, nasayod ako anak. Ang mga kaliwat ni Manase mahimo usab nga usa ka nasod, ug mahimo usab siyang bantogan. Apan mahimong mas bantogan ang mga kaliwat ni Efraim ug magagikan kanila ang labihan kadaghang mga nasod.” 20 Niadtong adlawa, gipanalanginan niya sila nga nagaingon, “Gamiton sa mga Israelinhon ang inyong mga ngalan sa paghatag nila ug panalangin. Moingon sila, ‘Hinaut nga panalanginan ka sa Dios sama kang Efraim ug kang Manase.’ ” Niining paagiha gihimo niya si Efraim nga labaw kang Manase.
21 Unya miingon si Israel kang Jose, “Hapit na akong mamatay, apan ayaw kamo kabalaka kay ubanan kamo sa Dios ug pabalikon sa yuta sa inyong katigulangan. 22 Ug ikaw Jose ang manunod sa Shekem ug dili ang imong mga igsoon. Kanang dapita naangkon ko pinaagi sa akong pagpakiggira sa mga Amorihanon.”
11 Unya, tungod kay ang Espiritu sa Dios nga nabanhaw kang Jesus anaa kaninyo, siya nga nabanhaw kang Cristo mao usab ang maghatag ug kinabuhi sa inyong mga may kamatayon nga lawas. Buhaton niya kini pinaagi sa Espiritu nga nagapuyo diha kaninyo.
12 Busa mga igsoon, kinahanglan sundon nato ang Dios ug isalikway nato ang atong tawhanon nga kinaiya. 13 Kay kon magkinabuhi kamo sumala sa inyong tawhanon nga kinaiya, mamatay kamo. Apan kon pinaagi sa Espiritu Santo isalikway ninyo ang daotang binuhatan, mabuhi gayod kamo.
Ang mga Anak sa Dios
14 Ang mga ginatultolan sa Espiritu sa Dios mao ang tinuod nga mga anak sa Dios. 15 Kay ang Espiritu nga inyong nadawat wala maghimo kaninyo nga mahadlokon sama sa inyong gibati kaniadto sa dihang mga ulipon pa kamo, hinuon naghimo kini kaninyo nga mga anak sa Dios. Karon, pinaagi sa Espiritu Santo makatawag na kita sa Dios nga, “Amahan.”[a] 16 Ang Espiritu Santo uban sa atong espiritu mao ang nagapamatuod nga kita mga anak sa Dios. 17 Ug tungod kay kita mga anak na sa Dios, mga manununod kita sa mga butang nga gitagana sa Dios alang kanato. Mga manununod kita kauban ni Cristo. Kay kon nagaantos kita karon sama sa pag-antos ni Cristo kaniadto, moabot ang adlaw nga pasidunggan usab kita uban kaniya.
Ang Atong Maayo Kaayo nga Kahimtang sa Umaabot
18 Alang kanako, ang mga pag-antos karon dili ikatandi sa maayo kaayo nga kahimtang nga maangkon nato unya sa umaabot. 19 Kay ang tanang binuhat sa Dios naghinam-hinam gayod nga nagapaabot sa higayon nga ipadayag na sa Dios ang iyang mga anak. 20 Kay ang tanan nga binuhat sa Dios wala makakab-ot sa iyang katuyoan alang kanila. Nahitabo kini dili tungod sa ilang kaugalingong kabubut-on kondili tungod kay mao kini ang pagbuot sa Dios. Apan may paglaom pa, 21 kay moabot ang adlaw nga ang mga binuhat sa Dios maluwas gikan sa pagkamadunoton ug mahimutang sa nindot kaayo nga kagawasan sa mga anak sa Dios. 22 Nasayran nato nga hangtod karon ang tanan nga binuhat sa Dios nagaagulo sa kasakit sama sa babaye nga manganakay. 23 Bisan kita nga nakadawat sa Espiritu Santo nga mao ang una nga gasa sa Dios nagaagulo usab sa kasakit samtang nagapaabot kita sa adlaw nga ang atong mga lawas bag-ohon sa Dios ug mahingpit ang atong katungod isip iyang mga anak. 24 Naluwas na kita ug nagapaabot na lang nga mahingpit kini nga kaluwasan. Ang paglaom dili na matawag nga paglaom kon anaa na ang gilaoman. Kay kinsa ba ang magalaom sa anaa na? 25 Apan kon nagalaom kita sa mga butang nga wala pa kanato, nagahulat kita nga mapailubon.
27 Apan ayaw kamo paghago alang sa pagkaon nga madunot lang, kondili paghago kamo alang sa pagkaon nga molungtad ug nagahatag ug kinabuhi nga walay kataposan. Ako nga Anak sa Tawo mao ang mohatag kaninyo niini nga pagkaon, kay ako ang gihatagan sa Dios nga Amahan sa katungod nga mohatag niini.” 28 Busa nangutana sila kaniya, “Unsa man ang angay namong buhaton aron masunod namo ang gusto nga ipabuhat sa Dios?” 29 Mitubag si Jesus, “Ang gusto sa Dios nga inyong buhaton mao kini: motuo kamo kanako nga iyang gipadala.” 30 Miingon usab sila, “Unsa man nga milagro ang imong ipakita kanamo aron motuo kami kanimo? 31 Kaniadto ang atong mga katigulangan mikaon sa pagkaon nga gitawag nga manna sa dihang didto pa sila sa kamingawan. Kay nagaingon ang Kasulatan nga gihatagan sila ni Moises ug pagkaon nga gikan sa langit.”[a] 32 Miingon si Jesus kanila, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga dili si Moises ang naghatag ug pagkaon nga gikan sa langit kondili ang akong Amahan. Ug siya mao usab ang nagahatag kaninyo sa tinuod nga pagkaon gikan sa langit. 33 Kay ang pagkaon nga ginahatag sa Dios walay lain kondili siya nga gikan sa langit ug nagahatag ug kinabuhi sa mga tawo dinhi sa kalibotan.” 34 Miingon dayon ang mga tawo, “Hatagi kami kanunay nianang pagkaon nga imong gi-ingon.” 35 Miingon si Jesus, “Ako mao ang pagkaon nga nagahatag ug kinabuhi. Ang nagaduol ug nagatuo kanako dili na gayod pagagutomon o pagauhawon.”
36 “Apan sama sa giingon ko na kaninyo kaniadto, dili gihapon kamo motuo kanako bisan nakita na ninyo ang mga milagro nga akong gibuhat.[b] 37 Ang tanang mga tawo nga ginahatag sa Amahan kanako moduol kanako, ug ang moduol kanako dili ko gayod isalikway. 38 Kay nanaog ako gikan sa langit dili aron tumanon ko ang akong kaugalingon nga kabubut-on, kondili ang kabubut-on sa akong Amahan nga nagpadala kanako. 39 Ug mao kini ang kabubut-on sa nagpadala kanako: nga dili ko pasagdan nga mawala ang bisan usa kanila nga iyang gitugyan kanako, hinuon banhawon ko sila sa kataposan nga adlaw. 40 Kay mao kini ang kabubut-on sa akong Amahan: nga ang tanan nga nagaila ug nagatuo kanako makaangkon sa kinabuhi nga walay kataposan, ug banhawon ko sila sa kataposan nga adlaw.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.