Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Giluiban sa Iyang Higala
55 Pamatia ang akong pag-ampo, O Dios;
dungga ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.
2 Pamatia ug tubaga ako.
Dili na ako mahimutang sa akong kabalaka.
3 Nabalaka ako sa mga pagpanghulga sa akong mga kaaway ug pagdaog-daog sa mga tawong daotan.
Kay gisamok nila ako ug gidumtan.
4 Labihan ang kakulba sa akong dughan.
Nalisang ako sa kamatayon.
5 Nagkurog ako sa kahadlok;
labihan gayod ang akong kalisang.
6 Kon may pako pa lang ako sama sa salampati, molupad ako ug mangita ug kapahulayan.
7 Molupad ako paingon sa halayong kamingawan ug didto mopuyo.
8 Magdali ako sa pagpangita ug matagoan
aron makatago ako gikan sa kasuko sa akong mga kaaway nga daw sa makusog nga hangin ug bagyo.
9 Ginoo, laglaga ang akong mga kaaway;
himoa nga dili sila magkasinabtanay.
Kay nakita ko ang pagpanghasi ug panag-away sa lungsod.
10 Sama sa mga guwardya, naglibot-libot sila diha sa mga paril sa lungsod adlaw ug gabii.
Puno sa kadaotan ug kasamok ang lungsod.
11 Bisan asa walay hunong ang pagpanglaglag, pagpangdaog-daog, ug pagpanglimbong diha sa mga pangpublikong lugar.
12 Kon ang akong kaaway lang ang manginsulto kanako, agwantahon ko kini.
Kon ang akong kontra lang ang motamay kanako, malikayan ko kini.
13 Apan ang ako mismong suod nga higala, nga sama lang kanako ug kauban ko, ang nanginsulto kanako.
14 Suod kami kaniadto sa usag usa,
ug magkuyog kami pag-adto sa templo sa Dios uban sa daghang mga tawo.
15 Hinaut pa nga mangamatay ug kalit ang akong mga kaaway.
Hinaut pa nga lamyon silang buhi ngadto sa dapit sa mga patay.
Kay ang kadaotan anaa kanila ug sa ilang mga puloy-anan.
16 Apan ako mangayo ug tabang sa Ginoong Dios
ug luwason niya ako.
17 Buntag, udto, ug gabii mangaliya ako ug mag-agulo,
ug pamation niya ako.
18 Luwason niya ako ug panalipdan sa akong pagpakiggira,
bisan ug daghan ang nakigbatok kanako.
19 Ang Dios nga nagahari sa walay kataposan mamati kanako,
ug laglagon niya ang akong mga kaaway.
Kay dili sila buot mousab sa ilang kinaiya ug dili motahod sa Dios.
20 Ang akong higala kanhi nakigbatok sa iyang mga higala;
wala niya tumana ang iyang mga saad.
21 Malumo ug maayo siyang manulti,
apan may pagdumot diay siya sa iyang kasingkasing.
Ug ang iyang mga pulong makapasakit sa pagbati sa uban.
Sama kini sa mahait nga espada.
22 Itugyan sa Ginoo ang imong mga kabalaka,
kay tabangan ka niya.
Dili niya pasagdan ang mga matarong hangtod sa kahangtoran.
23 Apan ang mga mamumuno ug ang mga limbongan ilabay niya sa lawom kaayong bangag, ang dapit sa mga patay,—
nga dili pa sila makapahimulos sa katunga sa ilang kinabuhi.
Apan ako mosalig sa Dios.
Pagpasalamat sa Dios
138 Magpasalamat ako kanimo, Ginoo, sa tibuok kong kasingkasing.
Mag-awit ako ug mga pagdayeg kanimo atubangan sa mga dios.[a]
2 Moyukbo ako nga mag-atubang sa imong templo ug modayeg kanimo tungod sa imong gugma ug pagkamatinumanon.
Kay gipakita mo nga ikaw ug ang imong pulong labaw sa tanang mga butang.
3 Sa dihang nanawag ako kanimo, gitubag mo ako;
gilig-on mo ako pinaagi sa imong kusog.
4 Modayeg kanimo, Ginoo, ang tanang hari sa tibuok kalibotan,
kay nadungog nila ang imong mga pulong.
5 Moawit sila mahitungod sa imong gihimo,
kay dako ang imong gahom.
6 Bisan halangdon ka kaayo, Ginoo, may kahangawa ka sa mga mapainubsanon.
Ug bisan anaa ikaw sa halayo, nahibaloan mo ang tanan nga gihimo sa mga mapahitas-on.
7 Bisan anaa ako taliwala sa kasamok ug kalisod,
ginatipigan mo ang akong kinabuhi.
Ginasilotan mo ang masuk-anon kong mga kaaway,
ug ginaluwas mo ako pinaagi sa imong gahom.
8 Tumanon mo, Ginoo, ang imong mga saad kanako.
Ang imong gugma walay kataposan.
Ayaw pasagdi ang imong mga binuhat.
Ang Hingpit nga Kahibalo ug Pag-atiman sa Dios
139 Ginoo, gisusi mo ako ug nakaila ka kanako.
2 Nahibalo ka kon kanus-a ako molingkod o motindog.
Bisan anaa ikaw sa halayo nasayod ka sa tanan kong ginahunahuna.
3 Ginabantayan mo ako sa akong paglakaw ug pagpahulay.
Nahibalo ka sa tanan kong ginahimo.
4 Ginoo, bisan wala pa ako makasulti, nahibaloan mo nang daan ang akong isulti.
5 Anaa ka sa akong palibot,
ug gipanalipdan mo ako sa imong gahom.
6 Ang imong kaalam labihan gayod ka katingalahan alang kanako;
dili ko kini matugkad.
7 Asa man ako moadto aron makaikyas sa imong Espiritu?[b]
Makatago ba ako sa imong presensya?
8 Kon mosaka ako sa langit, atua ka;
kon moadto ako sa dapit sa mga patay, atua ka usab.
9 Kon molupad ako paingon sa sidlakan o mopuyo sa kinalayoan nga dapit sa kasadpan,
10 atua ka gihapon didto sa pag-agak ug pagtabang kanako.
11 Kon hangyoon ko ang kangitngit sa pagtabon kanako,
ug ang kahayag nga naglibot kanako nga mahimong gabii,
12 apan bisan ang kangitngit dili ngitngit alang kanimo,
ug ang gabii sama ra kahayag sa adlaw.
Kay ang kangitngit ug ang kahayag managsama ra alang kanimo.
13 Nakaila ka kanako kay ikaw ang naghimo kanako.
Ikaw ang nagaumol kanako didto sa tagoangkan sa akong inahan.
14 Gidayeg ko ikaw kay katingalahan gayod ang pagkahimo mo kanako.
Katingalahan ang imong mga buhat, ug nasayod gayod ako niini.
15 Nakita mo ang akong mga bukog sa dihang gihimo ako sa tago sulod sa tagoangkan sa akong inahan.[c]
16 Nakita mo na ako sa wala pa ako maporma.
Ang gitagal nga mga adlaw sa akong kinabuhi nahisulat na sa imong libro, bisan wala pa kini magsugod.
17 O Dios, dili ko matugkad ang imong hunahuna;[d]
labihan kini kadaghan.
18 Kon ihapon ko kini, daghan pa kini kay sa balas.
Sa akong pagmata ang akong hunahuna anaa gihapon kanimo.[e]
19 O Dios, hinaut nga pamatyon mo ang mga tawong daotan!
Hinaut nga magpalayo kanako ang mga tawong motapos sa kinabuhi sa uban.
20 Nagasulti sila ug daotan batok kanimo.
Gipanamastamasan nila ang imong ngalan.
21 Ginoo, gikasilagan ko ang mga nasilag kanimo.
Gikapungtan ko ang nakigbatok kanimo.
22 Labihan gayod ang akong kapungot kanila;
giisip ko silang akong mga kaaway.
23 Susiha ako, O Dios, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong kasingkasing.
Sulayi ako, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong hunahuna.
Gisaysay ni Jose ang Kahulogan sa Damgo sa Hari
41 Paglabay sa duha ka tuig, nagdamgo ang hari sa Ehipto[a] nga nagtindog siya sa daplin sa Suba sa Nilo, 2 ug sa kalit lang mitungha gikan sa suba ang pito ka himsog ug tambok nga mga baka, ug nanabsab kini sa kasagbotan. 3 Wala madugay, mitunga usab gikan sa suba ang pito ka daot ug niwang nga mga baka, ug miduol sa pito ka himsog ug tambok nga mga baka nga didto sa daplin sa suba. 4 Gipangaon sa daot ug niwang nga mga baka ang himsog ug tambok nga mga baka, ug unya nakamata ang hari.
5 Nakatulog ug balik ang hari ug nagdamgo na usab siya. Sa iyang damgo nakita niya ang pito ka himsog ug bus-ok nga mga uhay nga misibol diha sa usa lang ka punoan. 6 Ug sa mao gihapong punoan, misubol ang laing pito ka mga uhay nga niwang ug nanguyos tungod sa kainit sa hangin gikan sa sidlakan.[b] 7 Unya gilamoy sa niwang nga mga uhay ang pito ka himsog nga mga uhay. Unya nakamata ang hari. Abi niyag tinuod apan damgo lang diay kadto.
8 Nianang pagkabuntag, nahasol ang hunahuna sa hari tungod sa iyang mga damgo, busa gipatawag niya ang tanang mga madyikero ug maalamon nga mga tawo sa Ehipto. Gisugilon niya kanila ang iyang mga damgo, apan wala gayoy usa kanila nga nakasaysay sa kahulogan niadto. 9 Unya miduol sa hari ang pangulo sa iyang mga tigsilbi ug bino ug miingon, “Nahinumdom na ako karon sa akong mga sala. 10 Dili ba nasuko ka man kaniadto kanako ug sa pangulo sa mga panadero, ug gipapriso mo man gani kami didto sa bilanggoan, sa lugar nga binantayan sa kapitan sa mga guwardya? 11 Usa niadto ka gabii, nagdamgo kaming duha, ug lain-lain ang kahulogan sa among mga damgo. 12 May kauban kami didto nga batan-ong Hebreo, nga sulugoon sa kapitan sa mga guwardya sa palasyo. Gisugilon namo kaniya ang among damgo ug gisaysay niya kanamo ang kahulogan niini. 13 Nahitabo gayod ang iyang giingon kanamo: Gipabalik mo ako sa akong naandang trabaho ug gipatuhog sa kahoy ang pangulo sa mga panadero.”
Ang mga Apostoles ni Cristo
4 Busa isipa ninyo kami nga mga alagad ni Cristo nga gisaligan sa Dios sa pagpasabot sa kamatuoran nga iyang gitago kaniadto. 2 Ug ang tawo nga gisaligan kinahanglan magpakita nga kasaligan gayod siya.
3 Walay bali kanako kon unsa ang pag-ila ninyo o ni bisan kinsa kanako. Ako gani mismo dili makaingon nga ang akong pag-alagad sa Dios maayo o dili. 4 Hinuon limpyo ang akong konsensya, apan wala kana magkahulogan nga wala na akoy sala. Ang Ginoo lang gayod ang makaingon kon husto o dili ang akong gibuhat. 5 Busa ayaw kamo paghukom sa dili pa moabot ang husto nga panahon. Hulata ninyo ang pag-abot sa Ginoo. Mao kana ang panahon nga ipadayag niya ang mga sekreto ug mga motibo sa kada usa. Unya makadawat ug pagdayeg gikan sa Dios ang kada usa sumala sa iyang mga gibuhat.
6 Mga igsoon, gigamit ko ang akong kaugalingon ug si Apolos isip sumbanan, aron makat-onan ninyo ang gi-ingon nga “Ayaw pasobrahi ang giingon sa Kasulatan.” Busa ayaw ninyo ipasigarbo ang usa sa pag-ingon nga mas maayo siya kaysa usa. 7 Nganong naghuna-huna kamo nga mas maayo gayod kamo kaysa uban? Unsa ang anaa kaninyo nga wala maggikan sa Dios? Ug kon naggikan man kana sa Dios, nganong ipasigarbo ninyo nga daw sa inyo gayod?
Ang Pangutana bahin sa Adlaw nga Igpapahulay
(Mat. 12:1-8; Luc. 6:1-5)
23 Usa ka Adlaw nga Igpapahulay, nakaagi sila si Jesus sa kaumahan sa trigo, ug ang iyang mga tinun-an nangutlo[a] ug mga uhay sa trigo. 24 Busa miingon ang mga Pariseo kang Jesus, “Tan-awa ang gihimo sa imong mga tinun-an! Nganong gihimo nila ang ginadili sa Adlaw nga Igpapahulay?” 25 Mitubag si Jesus kanila, “Wala ba diay ninyo mabasa sa Kasulatan ang gihimo ni David sa dihang siya ug ang iyang mga kauban gigutom ug nagkinahanglan ug pagkaon? 26 Kini nahitabo sa dihang si Abiatar pa ang pangulong pari. Misulod si David sa balay sa Dios ug mikaon sa pan nga gihalad ngadto sa Dios. Gipakaon usab niya ang iyang mga kauban. Wala sila makasala bisan pa ug gidili sa Kasugoan ang pagkaon niadto gawas lang sa mga pari.” 27 Ug miingon pa gayod si Jesus, “Gihimo ang Adlaw nga Igpapahulay alang sa kaayohan sa tawo. Wala himoa ang tawo alang sa kaayohan sa Adlaw nga Igpapahulay. 28 Busa, Ako nga Anak sa Tawo may gahom sa pag-ingon kon unsa ang husto nga buhaton sa Adlaw nga Igpapahulay.”
Ang Tawo nga Singkaw ug Kamot
(Mat. 12:9-14; Luc. 6:1-11)
3 Mibalik pag-usab si Jesus sa sinagoga sa mga Judio ug may tawo didto nga singkaw ug kamot. 2 Tungod kay ang mga Pariseo nangita ug pamaagi nga ikasumbong nila si Jesus, gibantayan nila kon ayohon niya kadtong tawo sa Adlaw nga Igpapahulay. 3 Miingon si Jesus sa tawo nga singkaw ug kamot, “Dali dinhi sa atubangan.” 4 Unya nangutana siya sa mga Pariseo, “Unsa ba ang gitugot sa atong Kasugoan sa Adlaw nga Igpapahulay: ang paghimo ug maayo sa mga tawo, o ang paghimo ug daotan? Ang pagluwas sa ilang kinabuhi, o ang pagpatay?” Apan wala gayoy mitubag. 5 Nasubo si Jesus tungod sa katig-a sa ilang kasingkasing ug masuk-anon nga mitan-aw kanila. Unya miingon siya sa tawo nga singkaw ug kamot, “Ituy-od ang imong kamot!” Gituy-od niya, ug naayo kini. 6 Human niadto migawas ang mga Pariseo ug nakigkita sa mga tinun-an ni Haring Herodes. Nagplano sila kon unsaon nila pagpatay si Jesus.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.