Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Matarong nga Tawo
26 Pamatud-i, Ginoo, nga wala akoy sala,
kay nagakinabuhi ako nga walay ikasaway
ug nagasalig ako kanimo sa walay pagduhaduha.
2 Susiha ako, Ginoo;
susiha ang akong hunahuna ug kasingkasing.
3 Kay kanunay kong ginahinumdoman ang imong gugma,
ug nagakinabuhi ako nga matinumanon kanunay kanimo.
4 Wala ako makig-uban sa mga tawo nga limbongan ug tigpakaaron-ingnon.
5 Supak ako sa mga panagtigom sa daotang mga tawo.
Dili gayod ako makig-uban kanila.
6 Hugasan ko ang akong mga kamot sa pagpaila nga wala akoy sala.
Ug unya, molibot ako sa imong halaran sa pagsimba kanimo, Ginoo,
7 samtang nagaawit ako ug mga awit sa pagpasalamat,
ug nagasaysay sa tanan mong katingalahang mga binuhatan.
8 Ginahigugma ko ang templo nga ginapuy-an mo, Ginoo,
ang dapit diin makita ang imong pagkagamhanan.
9 Ayaw ako laglaga uban sa mga makasasala,
sama sa mga mamumuno.
10 Kanunay silang andam sa paghimo ug daotan ug mahilig sa suborno.
11 Apan ako nagakinabuhi nga maligdong,
busa luwasa ako ug kaloy-i.
12 Karon, layo na ako sa katalagman,[a]
busa dayegon ko ikaw, Ginoo, diha sa panagtigom sa imong mga katawhan.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
28 Ginoo, nga akong salipdanan nga bato,
nagatawag ako kanimo.
Pamatia ang akong pag-ampo!
Kay kon dili ka mamati, mahisama ako sa mga nangamatay na.
2 Pamatia ang akong pagpakilooy sa pagpangayo ug tabang kanimo,
samtang nagaatubang ako sa imong balaan nga templo nga nagabayaw sa akong mga kamot.
3 Ayaw ako siloti uban sa mga daotan.
Nagpakaaron-ingnon sila nga mga higala sila,
apan diay nagaplano sila ug daotan.
4 Balosi sila sumala sa ilang mga binuhatan.
Siloti sila sa ilang daotang gipanghimo.
5 Kay gipakawalay-bili nila ang imong gipanghimo,
busa laglagon mo sila sa dayon.
6 Dalaygon ka, Ginoo,
kay gidungog mo ang akong pagpakilooy kanimo.
7 Ikaw ang nagahatag kanako ug kusog ug nagapanalipod kanako.[a]
Nagasalig ako kanimo ug gitabangan mo ako.
Busa nagakalipay gayod ako ug nagaawit ug pagpasalamat kanimo.
8 Ikaw, Ginoo, ang nagahatag ug kusog sa imong katawhan.
Gipanalipdan mo ug giluwas ang imong pinili.[b]
9 Luwasa ug panalangini ang katawhan nga imong gipanag-iyahan.
Bantayi sila sama sa ginabuhat sa usa ka magbalantay ngadto sa iyang mga karnero;
atimana sila sa walay kataposan.
Ang Pagkadaotan sa Tawo ug ang Kaayo sa Dios
36 Kini nga mensahe akong gisulat sa dihang namalandong ako mahitungod sa pagkamakasasala sa daotang tawo:[a]
Ang daotan nga tawo walay kahadlok sa Dios.
2 Tungod kay taas ang iyang pagtan-aw sa iyang kaugalingon,
dili niya makita ang iyang kadaotan aron kasilagan unta kini.
3 Daotan ug bakak ang iyang mga gipanulti.
Dili na siya mobuhat sa husto ug maayo.
4 Bisan nagahigda siya nagaplano siya ug daotan.
Mihunong siya sa paghimo ug maayo,
ug wala niya isalikway ang daotan.
5 Ang imong gugma ug pagkamatinumanon, Ginoo, dili masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
6 Ang imong pagkamatarong lig-on sama sa tag-as nga mga bukid.
Ang imong paghukom dili matugkad sama sa kinahiladman sa dagat.
Giatiman mo, Ginoo, ang mga tawo ug mga mananap.
7 Kabililhon sa imong gugma, O Dios.
Gipanalipdan mo ang mga tawo sama sa pagpanalipod sa langgam sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
8 Nabuhong sila sa kaabunda sa pagkaon diha sa imong balay;
gipainom mo sila sa imong lamiang tubig.
9 Kay ikaw ang tinubdan sa kinabuhi.
Gilamdagan mo kami, ug nahayagan ang among hunahuna.
10 Padayona ang imong paghigugma sa mga nagaila kanimo,
ug ang imong kaayo sa mga nagakinabuhi nga matarong.
11 Ayaw itugot nga pildihon ako ug abugon sa akong mga kaaway nga daotan ug garboso.
12 Tan-awa! Nalaglag na gayod ang daotang mga tawo ug dili na gayod sila makabangon.
Ang Pagsulti sa Sala sa Tawo nga Nagaantos
39 Miingon ako sa akong kaugalingon,
“Bantayan ko gayod ang akong mga lihok,
ug likayan ko nga makasala pinaagi sa akong sinultihan.
Pugngan ko gayod ang akong baba samtang anaa sa akong duol ang daotang mga tawo.”
2 Busa nagpakahilom lang ako; wala gayod ako mosulti.
Apan wala kini makatabang kanako,
kay misamot pa hinuon ang kasakit nga akong gibati.
3 Nabalaka gayod ako pag-ayo.
Ug sa pagsige ko ug hunahuna misamot pa gayod hinuon ang akong kabalaka.
Busa miingon ako,
4 “Ginoo, pahimangnoi ako nga adunay kataposan ang akong kinabuhi ug inihap na ang akong mga adlaw.
Pahimangnoi ako nga lumalabay lang ang akong kinabuhi.”
5 Pagkamubo sa kinabuhi nga gihatag mo kanako.
Bale-wala lang kini sa imong panan-aw.
Sa pagkatinuod, ang kinabuhi sa tawo sama sa hangin nga molabay lang,
6 o sama sa anino nga mawala.
Nagkapuliki ang tawo sa mga buluhaton nga walay kapuslanan.
Nagatigom siyag bahandi apan wala siya masayod kon kinsay makapahimulos niini kon mamatay na siya.
7 Karon, Ginoo, wala na akoy laing saligan pa.
Ang akong pagsalig anaa lamang kanimo.
8 Luwasa ako sa tanan kong mga sala,
ug ayaw itugot nga biay-biayon ako sa mga buang-buang.
9 Magpakahilom na lang ako; dili ako moreklamo kay imo kining pagbuot.
10 Ayaw na ako siloti.
Mora na akog mamatay sa imong pagpaantos kanako.
11 Gibadlong mo ang tawo pinaagi sa pagsilot kaniya sa iyang mga sala.
Ug sama sa gagmayng mananap nga gapangutkot, inanay mong gihurot ang mga butang nga mahinungdanon alang kaniya.
Tinuod gayod nga ang kinabuhi sa tawo lumalabay lang sama sa hangin.
12 Tubaga ang akong pag-ampo, Ginoo;
pamatia ang akong pagpangayo ug tabang.
Ayaw pagpakabungol sa akong paghilak.
Kay usa lang ako ka dumuduong,
usa ka estranghero nga molabay ra sama sa tanan kong mga katigulangan.
13 Ayaw na kasuko kanako,
aron magmalipayon usab ako sa dili pa ako mamatay.
Ang Kasabotan sa Dios ug ni Noe
9 Unya, gipanalanginan sa Dios si Noe ug ang iyang mga anak ug giingnan, “Panganak kamo aron mosanay ug malukop ang tibuok kalibotan. 2 Mahadlok kaninyo ang tanang mga mananap: ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig. Gitugyan ko sila kaninyo. 3 Gihatag ko kaninyo ang mga mananap ingon nga inyong pagkaon, maingon nga gihatag ko kaninyo ang lunhawng mga tanom ingon nga pagkaon. 4 Apan ayaw gayod ninyo kan-a ang karne sa mananap nga wala nakagawas ang dugo, tungod kay ang dugo simbolo sa kinabuhi. 5 Paninglan ko gayod si bisan kinsa nga mopatay kaninyo, tawo man o mananap. Paninglan ko si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo. 6 Si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo kinahanglan patyon usab sa iyang isigka-tawo. Kay ang tawo gibuhat sa Dios nga sama kaniya. 7 Panganak kamo aron mosanay ug malukop ninyo ang tibuok kalibotan.”
8 Miingon pa gayod ang Dios kang Noe ug sa iyang mga anak, 9-11 “Mao kini ang akong kasabotan kaninyo ug sa inyong mga kaliwat, ingon man sa tanang mga mananap nga migawas uban kaninyo gikan sa arka: Dili ko na gayod laglagon pag-usab ang tanang mga buhing binuhat pinaagi sa lunop. Ug wala na gayoy lunop nga mahitabo aron sa paglaglag sa kalibotan. 12-13 Ug ingon nga ilhanan sa akong kasabotan kaninyo ug sa tanang matang sa mga mananap, ug sa tanan ninyong umaabot nga mga kaliwat, ibutang ko ang akong bangaw sa mga panganod. 14 Kon padag-omon ko ug magpakita ang bangaw diha sa kalangitan, 15 hinumdoman ko dayon ang akong kasabotan kaninyo ug sa tanang matang sa mga mananap, nga dili na gayod mahitabo pag-usab ang lunop nga molaglag sa tanang buhing binuhat. 16 Kon magpakita ang bangaw diha sa mga panganod, hinumdoman ko dayon ang akong walay kataposan nga kasabotan sa tanan nga may kinabuhi sa kalibotan. 17 Ang bangaw mao ang ilhanan sa akong kasabotan sa tanan nga nagakinabuhi sa kalibotan.”
7 Sa dihang dinhi pa si Jesus sa kalibotan, nagaampo siya ug naghilak gayod nga nagpakilooy sa Dios nga makaluwas kaniya gikan sa kamatayon. Ug tungod kay siya mapainubsanon ug matinumanon, gitubag sa Dios ang iyang pag-ampo. 8 Ug bisan Anak siya mismo sa Dios, nakat-onan niya ang pagkamatinumanon pinaagi sa mga pag-antos nga iyang nasinati. 9 Human niya naagian ang tanan nga kinahanglan niyang masinati, nahimo siyang manluluwas sa tanan nga nagatuman kaniya, aron hangtod sa hangtod, luwas na sila gikan sa silot sa ilang mga sala. 10 Ug gihimo siya sa Dios nga pangulong pari sama sa pagkapari ni Melkizedek.
Ang Pahimangno bahin sa Pagbiya sa Pagtuo
11 Daghan pa unta ang among isulti kaninyo mahitungod sa pagkapari ni Melkizedek ug ni Jesus, apan lisod kining ipadayag kaninyo tungod kay lisod kamong pasabton. 12 Mga magtutudlo na unta kamo karon kay dugay na kamo sa pagtuo. Apan hangtod karon kinahanglan pa gayod kamong tudloan sa unang mga pagtulon-an mahitungod sa pulong sa Dios. Sama gihapon kamo sa mga batang masuso nga nagakinahanglan pa ug gatas tungod kay dili pa kamo makakaon sa gahi nga mga pagkaon. 13 Ang mga nabuhi sa gatas mga batang masuso nga wala kahibalo kon unsa ang maayo ug daotan. 14 Apan ang gahi nga mga pagkaon alang sa mga hamtong nga nasayod na kon unsa ang maayo ug daotan.
16 Kay gihigugma gayod sa Dios ang kalibotan, mao nga gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron nga si bisan kinsa nga motuo kaniya dili malaglag kondili makaangkon hinuon ug kinabuhi nga walay kataposan. 17 Kay ang Dios wala magpadala sa iyang Anak dinhi sa kalibotan aron hukman sa silot ang katawhan, kondili aron sa pagluwas sa mga tawo. 18 Busa si bisan kinsa nga motuo kaniya dili pagahukman sa silot, apan si bisan kinsa nga wala motuo kaniya nahukman na tungod kay wala siya motuo sa bugtong nga Anak sa Dios.[a] 19 Silotan sila tungod kay mianhi siya dinhi sa kalibotan isip suga,[b] apan gipalabi pa sa mga tawo ang pagpabilin sa kangitngit kaysa moduol kaniya nga naghatag sa kahayag, tungod kay daotan ang ilang binuhatan. 20 Ang tawo nga daotan ug binuhatan dili gusto sa kahayag. Maglikay pa gani siya sa kahayag kay mahadlok siya nga mabutyag ang iyang daotang binuhatan. 21 Apan ang tawo nga nagabuhat sumala sa kamatuoran nagapaduol sa kahayag, aron mabutyag nga ang iyang maayong binuhatan nahimo niya pinaagi sa tabang sa Dios.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.