Book of Common Prayer
Pag-ampo alang sa Pagpanalipod sa Ginoo
5 1-2 Ginoo nga akong Dios ug hari, pamatia ang akong pag-ampo ug pag-agulo.
Pamatia ang akong pagpangayo kanimo ug tabang,
kay diha kanimo ako nagaampo.
3 Inigkabuntag andamon ko ang akong kaugalingon sa pag-ampo kanimo.
Dad-on ko kanimo ang akong mga hangyo ug maghulat ako sa imong tubag.
4 Ikaw ang Dios nga dili mahimuot sa kadaotan;
ang daotan dili makapuyo uban kanimo.
5 Dili makabarog sa imong atubangan ang mga mapahitas-on;
imong gikapungtan ang tanang nagahimo ug daotan.
6 Imong laglagon ang mga bakakon
ug imong gikasilagan ang mga mamumuno ug ang mga maluibon.
7 Apan ako, makasulod sa imong balaan nga templo
tungod sa imong dakong gugma kanako.
Ug didto simbahon ko ikaw nga may pagtahod.
8 Ginoo, giyahi ako diha sa imong pagkamatarong kay daghan ang akong mga kaaway,
ug himoang sayon ang akong pagsunod sa imong kabubut-on.
9 Dili kasaligan ang mga pulong sa akong mga kaaway,
kay ang ilang tinguha mao lamang ang paglaglag sa uban.
Ang ilang tutunlan sama sa naabli nga lubnganan,
kay pulos pagpanglimbong ang nagagawas sa ilang mga baba.
10 O Dios, siloti ang akong mga kaaway.
Hinaut pa nga maunay sila sa ilang daotang mga tinguha.
Isalikway sila tungod sa ilang daghang mga sala, kay misupak sila kanimo.
11 Apan hinaut nga magmalipayon ang tanang nagadangop kanimo.
Hinaut pa nga mag-awit sila sa kalipay.
Panalipdi ang mga nagahigugma kanimo aron magmalipayon sila.
12 Kay ginapanalanginan mo, Ginoo, ang mga matarong.
Ang imong gugma sama sa taming nga nagapanalipod kanila.
Pag-ampo alang sa Panabang sa Dios
6 Ginoo, ayaw akog siloti diha sa imong kasuko.
2 Kaloy-i ako ug ayoha, kay labihan na ako kaluya.
3 Nahasol na ako pag-ayo, Ginoo.
Kanus-a pa ba nimo ako ayohon?
4 Hatagi akog pagtagad, Ginoo, ug luwasa ako.
Tungod sa imong gugma kanako, luwasa intawon ako gikan sa kamatayon.
5 Kay kon mamatay ako dili na ako makahinumdom pa kanimo;
dili na ako makadayeg kanimo didto sa dapit sa mga patay.
6 Naluya na ako sa labihang pag-agulo.
Matag gabii basa ang akong unlan sa luha.
7 Nanghubag ang akong mga mata sa paghinilak
tungod sa gihimo sa akong mga kaaway.
8 Palayo kamo kanako, kamong nagahimo ug daotan,
kay gidungog sa Ginoo ang akong pagbakho.
9 Nadungog niya ang akong pagpangayo ug tabang.
Ug tubagon niya ang akong pag-ampo.
10 Maulawan ug mahadlok gayod ang tanan kong mga kaaway.
Ug dali-dali silang magpahilayo tungod sa kaulaw.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Ginoo
10 Ginoo, nganong nagpalayo ka man?
Nganong motago ka man sa panahon sa among mga kalisod?
2 Tungod sa pagkamapahitas-on sa mga daotan, gipaantos nila ang mga kabos.
Hinaut pa nga maunay sila sa ilang daotang mga tinguha.
3 Gipasigarbo nila ang ilang daotang mga tinguha.
Gitunglo ug gisalikway ang Ginoo sa mga tawong hakog.
4 Tungod sa pagkamapahitas-on sa mga daotan, dili sila modangop kanimo.
Wala man gani sila maghunahuna mahitungod kanimo.
5 Kanunay silang nagmauswagon.
Gibale-wala lang nila ang imong paghukom.
Gibiaybiay nila ang tanan nilang mga kaaway.
6 Nagahunahuna sila nga dili sila matarog,
ug kanunay silang magmalipayon ug luwas sa katalagman.
7 Ang ilang baba puno sa pagpanghimaraot, bakak, ug pagpanghulga.
Sayon ra alang kanila ang pagpanghimaraot sa uban.
8 Mag-atang sila sa mga awaaw nga dapit ug pamatyon ang mga tawong inosente nga moagi.
Kanunay silang nagapangita ug ilang mabiktima.
9 Daw liyon sila nga mag-atang sa tago nga dapit.
Panid-an nila ang ilang alaot nga mga biktima aron sa pagdakop kanila,
ug kon madakpan na gani nila, ila na dayon kining guroyon.
10 Pinaagi sa ilang kusog dugmokon nila ang mga makalulooy nga biktima hangtod nga dili na kini makabangon.
11 Moingon sila sa ilang kaugalingon nga wala magtagad ang Dios ug dili gayod siya makakita sa ilang gibuhat.
12 Sige na, Ginoong Dios, siloti na ang mga daotan!
Ayaw pasagdi ang mga dinaog-daog.
13 O Dios, nganong gibugalbugalan ka sa mga daotan?
Nagaingon pa sila nga dili kuno nimo sila silotan.
14 Apan nakita mo ang nagaantos ug ang mga anaa sa kaguol,
ug andam ikaw sa pagtabang kanila.
Nagadangop kanimo ang mga makalulooy sama sa mga ilo,
ug ginatabangan mo sila.
15 Kuhai ug kusog ang daotang mga tawo.
Siloti sila sa ilang kadaotan hangtod nga moundang na sila sa paghimo niini.
16 Ginoo, hari ka sa walay kataposan.
Mahanaw sa kalibotan ang mga kanasoran nga wala moila kanimo.
17 Nadungog mo, Ginoo, ang pag-ampo sa mga tinamay.
Tubaga sila ug lig-ona.
18 Hatagi ug katarungan ang mga ilo ug mga dinaog-daog,
aron dili na sila hulgaon sa tawo nga gikan ra man sa yuta.
Pagsalig sa Ginoo
11 Sa Ginoo ako nagapangayo ug panalipod.
Busa nganong moingon man kamo kanako,
“Lupad ngadto sa mga bukid sama sa langgam,[a]
2 kay gibinat na sa mga daotan ang ilang mga pana diha sa mangitngit nga dapit
aron panaon ang mga nagakinabuhi ug matarong.
3 Unsay mahimo sa mga matarong kon wala nay kahusay ug kalinaw ang lungsod?”
4 Anaa ang Ginoo sa iyang balaan nga templo;
nagahari siya gikan sa iyang trono didto sa langit.
Ginatan-aw niya ug ginasusi ang tanang mga tawo.
5 Ginasusi niya ang mga matarong ug ang mga daotan.
Ginakapungtan niya ang mga bangis.
6 Paulanan niyag nagadilaab nga mga baga ug asupre ang mga daotan;
ug silotan niya sila pinaagi sa init nga hangin nga makapaso.
7 Kay matarong ang Ginoo ug malipay siya sa mga buhat nga matarong.
Busa ang nagakinabuhi nga matarong makaduol kaniya.[b]
Ang Pagpakasala sa Tawo
3 Sa tanang mga mananap nga gibuhat sa Ginoong Dios, ang bitin mao ang labing limbongan. Usa niadto ka higayon, gipangutana sa bitin ang babaye, “Tinuod ba gayod nga gidid-an kamo sa Dios nga mokaon sa bunga sa bisan unsa nga kahoy sa tanaman?” 2 Mitubag ang babaye, “Makakaon kami sa mga bunga sa kahoy dinhi sa tanaman, 3 gawas lang sa bunga sa kahoy nga anaa sa taliwala niini. Kay miingon ang Dios nga dili gayod kami mokaon sa bunga niana nga kahoy o bisan mohikap man lang. Kon himuon namo kini, mamatay kami.” 4 Apan miingon ang bitin, “Dili tinuod nga mamatay kamo! 5 Miingon ang Dios niana tungod kay nahibalo siya nga kon mokaon kamo niini, maabli ang inyong salabotan ug mahimo kamong sama kaniya nga nahibalo kon unsa ang maayo ug daotan.”
6 Sa dihang nakita sa babaye nga ang bunga sa kahoy nindot tan-awon ug maayo kan-on, ug tungod kay nangandoy siya nga mahimong maalamon, mikuha siya ug bunga ug mikaon. Gihatagan usab niya ang iyang bana nga uban kaniya, ug mikaon usab kini. 7 Pagkahuman gayod nilag kaon, naabli ang ilang salabotan ug nasayod na sila kon unsay maayo ug daotan, ug nasayran nila nga hubo diay sila. Busa nagahimo silag tapis gikan sa mga dahon sa kahoy nga igos[a] alang sa ilang lawas.
8 Sa dihang bugnaw na ang hangin sa kahaponon, nadungog nila nga nagalakaw ang Ginoong Dios sa tanaman. Busa nanago sila sa kakahoyan. 9 Apan gitawag sa Ginoong Dios ang lalaki ug gipangutana, “Hain ka?” 10 Mitubag ang lalaki, “Nadungog ko ikaw nga nagalakaw sa tanaman, ug nahadlok ako tungod kay hubo ako, busa mitago ako.” 11 Nangutana ang Ginoong Dios, “Kinsay naga-ingon kanimo nga hubo ka? Mikaon ka ba sa bunga sa kahoy nga giingon ko nga dili mo kan-on?” 12 Mitubag ang lalaki, “Ang babaye nga gipauban mo kanako maoy nagahatag kanako sa bunga niadto nga kahoy ug mikaon ako.”
13 Gipangutana sa Ginoong Dios ang babaye, “Nganong gibuhat mo man kini?” Mitubag ang babaye, “Giilad ako sa bitin, busa mikaon ako.”
Mipahamtang ang Dios ug Silot
14 Busa miingon ang Ginoong Dios ngadto sa bitin, “Tungod kay gibuhat mo kini, tinunglo ka labaw sa tanang mga mananap. Ikaw lang gayod ang mahiagom niini nga tunglo: sa tibuok mong kinabuhi, magkamang ka pinaagi sa imong tiyan ug magkaon kag abog.[b] 15 Ikaw ug ang babaye mahimong magkaaway; apil ang imong kaliwat[c] ug ang iyang kaliwat magkaaway usab. Dugmokon niya ang imong ulo ug paakon mo ang iyang tikod.”
16 Miingon usab siya sa babaye, “Tungod sa imong gibuhat, dugangan ko ang kalisod sa imong pagpanamkon ug ang kasakit sa pagpanganak. Ug bisan pa niana, mangandoy ka gihapon sa imong bana, ug siya ang mogahom kanimo.”[d]
17 Miingon usab siya sa lalaki, “Tungod kay naminaw ka sa imong asawa ug mikaon sa bunga sa kahoy nga gidili ko kanimo, tunglohon ko ang yuta. Sa tibuok mong kinabuhi, maghago ka ug maayo aron ka makakaon. 18 Moturok sa yuta ang mga sagbot ug mga sampinit, ug mokaon ka ug mga tanom gikan sa kaumahan. 19 Kinahanglan nga maghago ka ug maayo aron ka makakaon, hangtod nga mobalik ka sa yuta nga mao ang imong gigikanan. Kay sa yuta ka gikan, sa yuta ka usab mobalik.”
20 Ginganlan ni Adan[e] ang iyang asawa ug “Eva”[f] tungod kay siya ang mahimong inahan sa tanang mga tawo. 21 Unya nagabuhat ang Ginoong Dios ug bisti nga gikan sa panit sa mananap alang kang Adan ug sa iyang asawa.
Gipapahawa sa Dios si Adan ug si Eva sa Tanaman sa Eden
22 Unya miingon ang Ginoong Dios, “Karon, ang tawo sama na kanato nga nahibalo kon unsa ang maayo ug ang daotan. Kinahanglan nga dili gayod siya tugotan nga makakaon sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi, kay kon mokaon siya, magpabilin siyang buhi hangtod sa kahangtoran.” 23 Busa gipapahawa sa Ginoong Dios gikan sa tanaman sa Eden ang tawo aron sa pagpanguma sa yuta nga mao ang iyang gigikanan.
24 Sa dihang napapahawa na niya ang tawo, nagabutang ang Ginoong Dios ug mga kerubin[g] sa sidlakang bahin sa tanaman sa Eden. Nagbutang usab siya ug espada nga nagadilaab ug nagatuyok-tuyok aron walay makaduol sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi.
Ang Kaluwasan
2 Busa kinahanglan gayod nato nga tipigan ug maayo ang mga kamatuoran nga atong nadungog aron dili kita mahisalaag. 2 Ang Kasugoan nga gipadala pinaagi sa mga anghel napamatud-an nga tinuod gayod, ug ang matag usa nga wala mosunod o wala motuman niini, gisilotan sumala sa iyang nahimo nga sala. 3 Busa dili gayod kita makalingkawas sa silot kon dili nato hatagan ug pagtagad kining kaluwasan nga wala gayoy sama. Ang Ginoo mismo mao ang una nga nagbutyag niini nga kaluwasan, ug gipamatud-an kini kanato sa mga tawong nakadungog kaniya. 4 Ug gipamatud-an usab kini sa Dios pinaagi sa nagkalain-laing mga milagro, mga timailhan, mga kahibulongang buhat, ug sa paghatag sa nagkalain-laing mga hiyas pinaagi sa Espiritu Santo sumala sa iyang kabubut-on.
Ang Kaluwasan Miabot Pinaagi kang Cristo
5 Karon, kon bahin sa umaabot nga kalibotan nga among gihisgotan, dili ang mga anghel ang ibutang sa Dios nga modumala niini. 6 Tungod kay mao kini ang nahisulat sa Kasulatan:
“O Dios, unsa ba gayod ang tawo nga gihatagan mog pagtagad?
Tawo lamang siya, nganong imo gayod siyang giatiman?
7 Sa hamubo nga panahon gibuhat mo siya nga ubos sa mga anghel.
Apan gipasidunggan mo siya nga sama sa hari.
8 Ug gipasakop mo kaniya ang tanan.”[a]
Ang gi-ingon sa Kasulatan nga maapil sa tawo ang tanan nagkahulogan nga moabot ang adlaw nga wala gayoy dili maapil sa tawo. Apan sa pagkakaron nasayod kita nga dili pa kontrolado sa tawo ang tanang mga butang. 9 Apan kon bahin kang Jesus, nasayod kita nga sa mubong panahon gihimo siya sa Dios nga ubos sa mga anghel, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios, mamatay siya alang sa tanang mga tawo. Ug karon gipasidunggan siya isip hari tungod sa iyang giantos nga kamatayon. 10 Gibuhat sa Dios ang tanan nga butang, ug kini gibuhat niya alang sa iyang kaugalingon. Busa angay lang gayod nga gitugot niya nga mag-antos si Jesus, aron maagian ni Jesus ang tanan nga kinahanglan niyang maagian, ug pinaagi niini daghang mga tawo ang mahimong iyang mga anak nga iyang pasidunggan. Kay si Jesus mao gayod ang tinubdan sa ilang kaluwasan.
Ang Mensahe ni Juan nga Tigbautismo
(Mat. 3:1-12; Mar. 1:1-8; Luc. 3:1-18)
19 Gisugo sa mga tigdumala sa mga Judio sa Jerusalem ang mga pari ug ang mga katabang sa mga pari sa templo[a] nga adtoon si Juan ug pangutan-on kon kinsa gayod siya. 20 Gisultihan sila ni Juan sa walay lipodlipod, “Dili ako ang Cristo nga inyong gihulat.” 21 Nangutana sila, “Kon dili ikaw ang Cristo, kinsa ka? Si Elias ba nga propeta?” Mitubag si Juan, “Dili ako si Elias.” Busa miingon sila pag-usab, “Tingali ikaw ang Propeta nga among gipaabot?” Apan mitubag pag-usab si Juan nga dili siya mao ang Propeta nga ilang gi-ingon. 22 Busa miingon sila, “Sultihi na lang kami kon kinsa gayod ikaw aron may ikatubag kami sa mga nagsugo kanamo. Unsa ang ikasulti mo mahitungod sa imong kaugalingon?” 23 Mitubag si Juan, “Ako ang tawo nga gipanagna ni propeta Isaias. Dili ba miingon man siya nga:
‘May magwalig makusog sa kamingawan. Mag-ingon siya sa mga tawo,
Tul-ira ang agianan nga pagaagian sa Ginoo!’ ”[b]
24 Ang mga nagsugo niadtong mga tawo nga miadto kang Juan mao ang mga Pariseo. 25 Gipangutana nila pag-usab si Juan. “Nganong nagbautismo ka sa mga tawo kon dili ikaw ang Cristo, o kaha si Elias, o kaha ang Propeta nga among gipaabot.” 26 Mitubag si Juan, “Ako nagbautismo pinaagi sa tubig, apan may usa nga ania dinhi karon nga wala pa ninyo mailhi. 27 Siya ang akong giingon nga moabot sunod kanako, apan dili gani ako takos nga mahimong iyang sulugoon.”[c]
28 Nahitabo kini sa Betania, tabok sa Suba sa Jordan, diin nagbautismo si Juan.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.