Book of Common Prayer
Bulahan ang Tawo nga Matarong
1 Bulahan ang tawo nga wala nagakinabuhi sumala sa tambag sa mga daotang tawo,
wala nagasunod sa ginabuhat sa mga makasasala,
ug wala nagapakig-uban sa mga bugalbugalon.
2 Kondili, nagakalipay siya sa pagsunod sa mga katudloanan nga gikan sa Ginoo,
ug nagapamalandong siya niini adlaw ug gabii.
3 Sama siya sa kahoy nga gitanom sa daplin sa sapa,
nga mamunga sa panahon sa tingbunga,
ug dili malaya ang mga dahon.
Ug ang tanan niyang buhaton magmalampuson.
4 Apan dili ingon niana ang mga tawong daotan;
sama sila sa tahop nga paliron lang sa hangin.
5 Busa sa adlaw sa paghukom, silotan sila sa Dios,
ug dili sila iipon sa mga matarong.
6 Kay ginagiyahan sa Ginoo ang pagkinabuhi sa mga matarong,
apan ang pagkinabuhi sa mga daotan maghatod kanila ngadto sa kalaglagan.
Ang Hari nga Pinili sa Dios
2 Nganong nagaplano man ug daotan ang mga nasod nga dili man kini molampos?
2 Ang ilang mga hari ug mga pangulo nagtigom ug nangandam sa pagpakiggira sa Ginoo ug sa hari nga iyang pinili.
3 Nagaingon sila, “Dili kita magpailalom o magpasakop kanila.”
4 Apan ang ilang mga plano gikataw-an ug gibiaybiay lang sa Ginoo nga nagalingkod sa iyang trono didto sa langit.
5 Sa iyang kapungot, gipasidan-an niya sila ug nangahadlok sila.
6 Miingon siya, “Gipahimutang ko na sa Zion,[a] nga akong balaang[b] bungtod, ang hari nga akong pinili.”
7 Miingon ang hari nga pinili sa Dios:
“Ipadayag ko ang giingon kanako sa Ginoo nga, ‘Ikaw ang akong anak,
ug niining adlawa nga nahimo kang hari, ako nahimong imong amahan.
8 Pangayo kanako,
ug ihatag ko kanimo ang mga nasod sa tibuok kalibotan aron imong panag-iyahon.
9 Imo silang gamhan,
ug wala gayod kanilay makasupak sa imong pagdumala.
Mahisama sila sa kolon nga imong dugmokon.’ ”
10 Busa, kamong mga hari ug mga pangulo sa kalibotan, sabta ninyo kining mga pulonga,
ug pamatia ninyo ang mga pasidaan batok kaninyo.
11 Alagari ninyo ang Ginoo nga may pagtahod
ug paglipay kamo diha kaniya.
12 Tahora ninyo ang hari nga iyang pinili,
kay kon dili, masuko siya, ug diha-diha laglagon kamo niya.
Bulahan kadtong mga tawo nga nagadangop sa Ginoo.
Pag-ampo sa Panahon sa Kalisdanan
3 Ginoo, kadaghan sa akong kaaway;
kadaghan sa nakigbatok kanako!
2 Nagaingon pa sila nga dili kuno nimo ako luwason.
3 Apan ang tinuod, ikaw ang taming nga nagapanalipod kanako.
Gihatagan mo ako ug kadaogan batok sa akong mga kaaway, ug gilig-on mo ako.
4 Sa dihang nagpakitabang ako kanimo, Ginoo, imo akong gitubag didto sa imong balaang[c] bungtod.
5 Tungod kay gibantayan mo ako, makatulog ako ug makamata nga malinawon.
6 Bisan pag linibong mga kaaway ang maglibot kanako, dili ako mahadlok.
7 Sige na Ginoo nga akong Dios, luwasa ako!
Kaniadto imong gipakaulawan ang tanan kong mga kaaway;
imong gikuha ang ilang katakos sa paghulga kanako.
8 Ikaw, Ginoo, ang nagaluwas ug nagapanalangin sa imong mga katawhan.
Pagsalig sa Dios
4 O Dios nga akong manlalaban,
tubaga ako kon mosangpit ako kanimo.
Dili ba nga imo man akong gitabangan sa akong mga kalisdanan?
Busa karon, dungga ang akong mga pag-ampo ug kaloy-i ako.
2 Kamong mga tawo nga nagasaway kanako,
kanus-a pa kamo mohunong sa pagpakaulaw kanako?
Kanus-a pa kamo mohunong sa paghigugma sa mga butang nga walay pulos ug sa pagsunod sa mga bakak?[d]
3 Hinumdomi ninyo nga gipili sa Ginoo ang mga diosnon nga mahimong iya.
Mao nga dunggon ako niya kon motawag ako kaniya.
4 Kon masuko kamo, ayaw kamo pagpakasala.
Paghilom ug pamalandong kamo samtang nagahigda kamo diha sa inyong mga higdaanan.
5 Salig kamo sa Ginoo ug paghalad kaniya sa husto nga mga halad.[e]
6 Daghan ang nagaingon,
“Ginoo, hinaut pa unta nga modagaya ang mga panalangin sa among mga kinabuhi.
Ipakita kanamo ang imong kaayo!”
7 Apan ang kalipay nga imong gihatag kanako,
mas labaw pa kaysa kalipay sa mga tawo nga abundansya sa kalan-on ug ilimnon.
8 Busa matulog ako nga malinawon,
tungod kay imo akong bantayan, Ginoo.
Matarong ang Dios
7 Ginoo nga akong Dios,
kanimo ako nagadangop aron imong panalipdan.
Luwasa ako sa mga nagagukod kanako,
2 kay kon dili, kunis-kunison nila ako sama sa ginahimo sa liyon sa iyang biktima,
ug walay makaluwas kanako.
3 Ginoo nga akong Dios,
kon nakahimo man ako ug daotan sa akong isigka-tawo,
4 o gibalosan ko ug daotan ang maayong gihimo sa akong higala,
o giilogan ko ug mga kabtangan ang akong mga kaaway sa walay igong hinungdan,
5 pasagdi nga sulongon ako sa akong mga kaaway ug pildihon.
Pasagdi nga tunob-tunoban nila ako hangtod nga mamatay, ug biyaan nga magbuy-od sa yuta.
6 Sige na, Ginoo nga akong Dios,
ipakita ang imong kasuko sa akong mga kaaway nga naglagot pag-ayo kanako,
kay buot mo man nga maangkon ko ang hustisya.
7 Tigoma libot kanimo ang tanang mga katawhan,
ug dumalahi sila gikan diha sa imong trono.
8 Ikaw, Ginoo, ang nagahukom sa mga katawhan.
Pamatud-i nga wala akoy sala,
kay nasayod ka man nga matarong ako
ug wala akoy gihimong daotan.
9 Santaa ang daotang binuhatan sa mga tawong daotan,
ug panalangini ang mga matarong,
kay ikaw matarong man nga Dios,
ug imong ginasusi ang among mga hunahuna ug mga kasingkasing.
10 Ikaw, O Dios, ang nagapanalipod kanako.[a]
Ikaw ang nagaluwas sa mga nagkinabuhi nga matarong.
11 Matarong ka nga maghuhukom,
ug adlaw-adlaw ginapakita mo ang imong kasuko sa mga daotan.
12-13 Kon dili sila maghinulsol sa ilang mga sala andam ikaw nga mosilot kanila.
Andam na ang imong igpapatay nga mga hinagiban.
Binaid na ang espada ug gibinat nang daan ang pana nga may nagadilaab nga udyong.
14 Ang daotang mga tawo nagahunahunag daotan ug nagatinguha sila sa paghimo ug kasamok,
mao nga nagapanglimbong sila.
15-16 Apan tan-awa, ang ilang kadaotan ug kabangis misumbalik kanila.
Sama ra nga nagkutkot sila ug bangag
apan sila ra mismo ang naunay ug kahulog niini.
17 Pasalamatan ko ikaw, Ginoo, tungod sa imong pagkamatarong.
Awitan ko ikaw ug mga pagdayeg, Labing Halangdong Dios.
4 Mao kini ang sugilanon mahitungod sa pagmugna sa kalangitan ug sa kalibotan.
Si Adan ug si Eva
Sa pagmugna sa Ginoong Dios sa kalibotan ug sa kalangitan, 5 wala pa sa kalibotan ang tanan nga klasi sa tanom nga nagaturok sa yuta,[a] kay wala pa niya kini paulani ug wala pay tawo nga moatiman niini. 6 Apan bisan walay ulan, may mga tubod nga nagpabasa sa yuta.
7 Unya gibuhat sa Ginoong Dios ang tawo gikan sa yuta. Gihuypan niya ang ilong sa tawo sa gininhawa nga nagahatag ug kinabuhi, ug ang tawo nahimong kalag nga may kinabuhi.
8 Unya nagbuhat ang Ginoong Dios ug tanaman sa Eden, sa sidlakan, ug gipapuyo niya didto ang tawo nga iyang gibuhat. 9 Gipatubo sa Ginoong Dios ang tanang matang sa mga kahoy nga nindot tan-awon ug ang ilang mga bunga maayong kan-on. Sa taliwala sa tanaman adunay kahoy nga nagahatag ug kinabuhi ug kahoy nga nagahatag sa kahibalo kon unsa ang maayo ug daotan.
10 Adunay nagadagayday nga suba didto sa Eden nga nagahatag ug tubig sa tanaman. Kini nga suba nagasanga sa upat ka bahin. 11 Ang ngalan sa unang suba mao ang Pishon. Nagadagayday kini sa tibuok nga yuta sa Havila diin adunay bulawan. 12 Maayong klase ang bulawan niadtong dapita ug adunay usa ka mahalon nga pahumot nga bediliyum ug mahalon nga bato nga onix. 13 Ang ngalan sa ikaduhang suba mao ang Gihon. Nagadagayday kini sa tibuok nga yuta sa Cush. 14 Ang ngalan sa ikatulong suba mao ang Tigris. Nagadagayday kini sa sidlakang bahin sa Asiria. Ug ang ikaupat nga suba mao ang Eufrates.
15 Gipapuyo sa Ginoong Dios sa tanaman sa Eden ang tawo nga iyang gibuhat aron pag-ugmad ug pag-atiman niini. 16 Unya giingnan sa Dios ang tawo, “Mahimo mong kaonon ang bunga sa bisan unsa nga kahoy sa tanaman, 17 gawas lang sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kahibalo kon unsay maayo ug daotan. Kay sa higayon nga kan-on mo kini, sigurado gayod nga mamatay ka.”
18 Unya miingon ang Ginoong Dios, “Dili maayo nga mag-inusara ang tawo. Buhatan ko siya ug katabang nga angay kaniya.” 19 Gibuhat sa Ginoong Dios gikan sa yuta ang tanang matang sa mga mananap nga nagapuyo sa yuta[b] ug ang tanang matang sa mga mananap nga nagalupad. Unya gidala niya sila ngadto sa tawo aron panganlan kini. Kon unsay gipangalan sa tawo kanila mao nay tawag kanila. 20 Busa ginganlan sa tawo ang tanang mananap nga nagapuyo sa yuta apil ang mga mananap nga nagalupad. Apan walay usa niining mga mananap nga angay mahimong kaabag ni Adan. 21 Busa gipakatulog sa Ginoong Dios ang tawo. Ug samtang nahinanok siya, gikuha sa Ginoong Dios ang usa sa iyang mga gusok, ug unya gibalik ug kipot ang bahin nga gikuhaan niini. 22 Ang gusok nga gikuha gikan sa lalaki gibuhat sa Ginoong Dios nga usa ka babaye, ug gidala niya kini sa lalaki. 23 Unya miingon ang lalaki,
“Ania na ang sama kanako!
Bukog nga gikuha sa akong bukog,
ug unod nga gikuha sa akong unod.
Pagatawgon siya nga babaye,
kay gikuha siya gikan sa lalaki.”[c]
24 Busa mao kini ang hinungdan nga mobiya ang lalaki gikan sa iyang amahan ug inahan ug makighiusa sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa.
25 Niadtong panahona, hubo ang lalaki ug ang iyang asawa, apan wala sila maulaw.
Ang Pulong sa Dios Pinaagi sa Iyang Anak
1 Sa unang panahon, daghang higayon nga misulti ang Dios ngadto sa atong mga katigulangan pinaagi sa mga propeta ug sa nagkalain-lain nga pamaagi. 2 Apan niining ulahing mga adlaw, nagsulti siya kanato pinaagi sa iyang Anak. Pinaagi kaniya, gimugna sa Dios ang tibuok kalibotan ug siya usab ang iyang gipili nga manag-iya sa tanan. 3 Diha kaniya makita ang nagsidlak nga gahom sa Dios, ug kon unsa ang Dios mao usab siya. Siya mao ang nagabuot sa tanang mga butang sa tibuok kalibotan pinaagi sa iyang gamhanan nga pulong. Sa dihang nahinloan niya kita sa atong mga sala, milingkod siya sa tuong dapit sa Makagagahom nga Dios didto sa langit.
Ang Anak sa Dios Labaw kaysa mga Anghel
4 Busa mas gamhanan ang Anak sa Dios ug mas halangdon ang iyang ngalan kaysa mga anghel. 5 Kay wala gayoy anghel nga giingnan sa Dios nga,
“Ikaw ang akong Anak,
Ug karon ipaila ko nga ako ang imong Amahan.”[a]
Ug wala usab moingon ang Dios bahin kang bisan kinsa nga anghel nga,
“Ako mahimong iyang Amahan,
Ug siya mahimong akong Anak.”[b]
6 Ug sa dihang ipadala na sa Dios ang iyang bugtong nga Anak dinhi sa kalibotan miingon siya,
“Ang tanang mga anghel sa Dios kinahanglan mosimba kaniya.”[c]
7 Mao kini ang giingon sa Dios bahin sa mga anghel,
“Ang mga anghel akong mga sulugoon, ug mahimo ko silang buhaton nga sama sa hangin o sama sa kalayo nga nagadilaab.”[d]
8 Apan ngadto sa iyang Anak, nagaingon siya,
“Ang imong gingharian, O Dios, wala gayoy kataposan, ug matarong ang imong pagdumala niini.
9 Nalipay ikaw sa mga buhat nga matarong,
apan gikaligutgotan mo ang mga buhat nga daotan. Busa gipili ka sa Dios, nga imong Dios,
ug gihatagan ka ug kalipay nga labaw pa kaysa gihatag niya sa imong mga kauban.”[e]
10 Ug midugang siya pag-ingon ngadto sa iyang Anak,
“Ikaw, Ginoo, mao ang nagmugna sa kalibotan,
ug ang langit gibuhat usab sa imong mga kamot.
11 Kining tanan mahanaw, apan ikaw mag-padayon sa gihapon.
Ang tanan magabok sama sa mga bisti. 12 Ug sama usab sa mga bisti, pil-on mo kining tanan ug imo dayong ilisdan. Apan ikaw magpabilin nga mao gihapon, dili mausab hangtod sa kahangtoran.”[f]
13 Bisan kanus-a, wala gayoy anghel nga giingnan sa Dios nga,
“Lingkod dinhi dapit sa akong tuo,
hangtod mapailalom ko kanimo ang imong mga kaaway.”[g]
14 Dili ba nga ang mga anghel mga espiritu lang nga ginasugo sa Dios nga motabang sa mga tawo nga modawat sa kaluwasan?
Ang Pulong nga Naghatag ug Kinabuhi
1 Sukad pa kaniadto,[a] anaa na ang gitawag nga Pulong. Ang Pulong kauban na sa Dios, ug ang Pulong mao ang Dios. 2 Sukad pa gayod kaniadto ang Pulong kauban na sa Dios. 3 Pinaagi kaniya, gibuhat ang tanang mga butang, ug wala gayoy nahimo nga dili pinaagi kaniya. 4 Ang Pulong mao ang sinugdanan sa kinabuhi. Ug kini nga kinabuhi sama sa suga kay mao kini ang nagalamdag sa huna-huna sa mga tawo. 5 Kini nga suga mao ang iwag diha sa kangitngit,[b] ug ang iyang kahayag wala malupig[c] sa kangitngit.
6 Karon, adunay tawo nga gipadala sa Dios. Ang iyang ngalan mao si Juan. 7 Gipadala siya sa Dios sa pagsugilon kon kinsa ang suga, aron pinaagi sa iyang pagsugilon makatuo ang tanang katawhan. 8 Dili si Juan ang suga, apan mianhi siya sa pagsugilon kon kinsa ang suga. 9 Si Jesu-Cristo mao ang tinuod nga suga nga mianhi dinhi sa kalibotan ug naglamdag sa huna-huna sa tanan nga katawhan. 10 Mianhi siya sa kalibotan, apan bisan ug gihimo ang kalibotan pinaagi kaniya, ang mga tawo sa kalibotan wala moila kaniya. 11 Mianhi siya sa iyang kaugalingong katawhan, [d] apan ang kadaghanan kanila wala modawat kaniya. 12 Apan si bisan kinsa nga midawat ug mituo kaniya gihatagan niya ug katungod nga mahimong anak sa Dios. 13 Nahimo silang anak sa Dios dili pinaagi sa lawasnon nga pagkatawo o kaha sa kabubut-on sa tawo, kondili pinaagi sa kabubut-on sa Dios.
14 Ang Pulong nagpakatawo ug nakig-uban kanato. Nakita namo ang iyang kadungganan ingon nga bugtong Anak sa Amahan. Maluloy-on gayod siya ug pulos kamatuoran ang iyang gipanulti.
15 Nagpamatuod si Juan mahitungod kaniya. Nagaingon siya, “Siya mao ang akong giingon nga moabot sunod kanako. Apan labaw pa siya kay kanako, kay sa wala pa ako matawo, anaa na siyang daan.”
16 Tungod sa dako nga kalooy ni Jesu-Cristo walay puas ang iyang pagpanalangin kanatong tanan. 17 Ang Kasugoan gihatag sa Dios kanato pinaagi kang Moises, apan ang kalooy ug ang kamatuoran miabot kanato pinaagi kang Jesu-Cristo. 18 Wala gayoy tawo nga nakakita sa Dios nga Amahan. Apan gipaila siya kanato sa bugtong Anak sa Dios nga kauban kanunay sa Amahan.[e]
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.