Book of Common Prayer

Psalm Dawida, gdy przebywał na Pustyni Judzkiej.

63 Boże, ty jesteś moim Bogiem, od rana cię szukam; pragnie ciebie moja dusza, tęskni do ciebie moje ciało w ziemi suchej i spragnionej, w której nie ma wody;

² Abym widział twoją moc i chwałę tak, jak cię ujrzałem w twojej świątyni;

³ Skoro lepsze jest twoje miłosierdzie niż życie, moje wargi będą cię chwaliły;

⁴ Tak błogosławić cię będę póki żyję, wzniosę swe ręce w imię twoje.

⁵ Jak tłuszczem i sadłem będzie nasycona moja dusza, moje usta będą cię wielbić radosnymi wargami;

⁶ Gdy cię wspominam na moim posłaniu i rozmyślam o tobie podczas nocnych straży.

⁷ Bo byłeś mi pomocą, w cieniu twoich skrzydeł będę się weselił.

⁸ Moja dusza przylgnęła do ciebie, twoja prawica mnie podtrzymuje.

⁹ Ale ci, którzy dążą do zguby mojej duszy, sami zejdą do głębi ziemi.

¹⁰ Będą wydani pod ostrze miecza, staną się łupem lisów.

¹¹ Lecz król będzie się weselił w Bogu, będzie się chlubił każdy, kto na niego przysięga, a usta kłamców zostaną zamknięte.

Psalm.

98 Śpiewajcie PANU nową pieśń, bo cudownych rzeczy dokonał, jego prawica i święte ramię przyniosły mu zwycięstwo.

² PAN objawił swoje zbawienie, okazał swoją sprawiedliwość na oczach pogan.

³ Pamiętał o swoim miłosierdziu i swojej prawdzie wobec domu Izraela; wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie naszego Boga.

⁴ Radośnie wykrzykuj PANU, cała ziemio; wykrzykujcie, weselcie się i śpiewajcie.

⁵ Grajcie PANU na harfie, na harfie, przy słowach pieśni.

⁶ Przy trąbach i dźwięku kornetów wykrzykujcie radośnie przed PANEM, Królem.

⁷ Niech zaszumi morze i to, co w nim jest, świat i jego mieszkańcy.

⁸ Niech rzeki klaszczą w dłonie, niech góry radują się wspólnie;

⁹ Przed PANEM, bo przychodzi, by sądzić ziemię. Będzie sądził świat sprawiedliwie i narody według słuszności.

Psalm Dawida.

103 Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.

² Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.

³ On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;

⁴ On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.

⁵ On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.

⁶ PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.

⁷ Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.

⁸ Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia.

⁹ Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie gniewu chował.

¹⁰ Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.

¹¹ Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, tak wielkie jest jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.

¹² Jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki.

¹³ Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.

¹⁴ On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.

¹⁵ Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.

¹⁶ Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.

¹⁷ Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;

¹⁸ Nad tymi, którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.

¹⁹ PAN na niebiosach ustanowił swój tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.

²⁰ Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.

²¹ Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.

²² Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.

2 Prosimy was, bracia, przez wzgląd na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa i nasze zgromadzenie się przy nim;

² Abyście nie tak łatwo dali się zachwiać w waszym umyśle i zatrwożyć się ani przez ducha, ani przez mowę, ani przez list rzekomo przez nas pisany, jakoby już nadchodził dzień Chrystusa.

³ Niech was nikt w żaden sposób nie zwodzi. Ten dzień bowiem nie nadejdzie, dopóki najpierw nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia;

¹³ Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.

¹⁴ Do tego powołał was przez naszą ewangelię, abyście dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa.

¹⁵ Dlatego, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych nauk, o których zostaliście pouczeni czy to przez mowę, czy przez nasz list.

¹⁶ A sam nasz Pan Jezus Chrystus i Bóg, nasz Ojciec, który nas umiłował i dał wieczną pociechę i dobrą nadzieję przez łaskę;

¹⁷ Niech pocieszy wasze serca i utwierdzi was w każdym dobrym słowie i uczynku.

³⁰ Ja sam od siebie nie mogę nic czynić. Jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy, bo nie szukam swojej woli, ale woli tego, który mnie posłał, Ojca.

³¹ Jeśli ja świadczę sam o sobie, moje świadectwo nie jest prawdziwe.

³² Jest ktoś inny, kto świadczy o mnie, i wiem, że świadectwo, które daje o mnie, jest prawdziwe.

³³ Wy posłaliście do Jana, a on dał świadectwo prawdzie.

³⁴ Lecz ja nie przyjmuję świadectwa od człowieka, ale to mówię, abyście byli zbawieni.

³⁵ On był płonącą i świecącą lampą, a wy chcieliście do czasu radować się w jego światłości.

³⁶ Ale ja mam świadectwo większe niż Jana. Dzieła bowiem, które Ojciec dał mi do wykonania, te właśnie dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie posłał.

³⁷ A Ojciec, który mnie posłał, on świadczył o mnie. Nigdy nie słyszeliście jego głosu ani nie widzieliście jego postaci.

³⁸ I nie macie jego słowa trwającego w was, bo temu, którego on posłał, nie wierzycie.

³⁹ Badajcie Pisma; sądzicie bowiem, że w nich macie życie wieczne, a one dają świadectwo o mnie.

⁴⁰ A jednak nie chcecie przyjść do mnie, aby mieć życie.

⁴¹ Nie przyjmuję chwały od ludzi.

⁴² Ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga.

⁴³ Przyszedłem w imieniu mego Ojca, a nie przyjmujecie mnie. Jeśli ktoś inny przyjdzie we własnym imieniu, tego przyjmiecie.

⁴⁴ Jakże możecie wierzyć, skoro przyjmujecie chwałę jedni od drugich, a nie szukacie chwały, która jest od samego Boga?

⁴⁵ Nie sądźcie, że ja was będę oskarżał przed Ojcem. Jest ktoś, kto was oskarża, Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję.

⁴⁶ Bo gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie, gdyż on pisał o mnie.

⁴⁷ Jeśli jednak nie wierzycie jego pismom, jakże uwierzycie moim słowom?