Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Matarong nga Tawo
26 Pamatud-i, Ginoo, nga wala akoy sala,
kay nagakinabuhi ako nga walay ikasaway
ug nagasalig ako kanimo sa walay pagduhaduha.
2 Susiha ako, Ginoo;
susiha ang akong hunahuna ug kasingkasing.
3 Kay kanunay kong ginahinumdoman ang imong gugma,
ug nagakinabuhi ako nga matinumanon kanunay kanimo.
4 Wala ako makig-uban sa mga tawo nga limbongan ug tigpakaaron-ingnon.
5 Supak ako sa mga panagtigom sa daotang mga tawo.
Dili gayod ako makig-uban kanila.
6 Hugasan ko ang akong mga kamot sa pagpaila nga wala akoy sala.
Ug unya, molibot ako sa imong halaran sa pagsimba kanimo, Ginoo,
7 samtang nagaawit ako ug mga awit sa pagpasalamat,
ug nagasaysay sa tanan mong katingalahang mga binuhatan.
8 Ginahigugma ko ang templo nga ginapuy-an mo, Ginoo,
ang dapit diin makita ang imong pagkagamhanan.
9 Ayaw ako laglaga uban sa mga makasasala,
sama sa mga mamumuno.
10 Kanunay silang andam sa paghimo ug daotan ug mahilig sa suborno.
11 Apan ako nagakinabuhi nga maligdong,
busa luwasa ako ug kaloy-i.
12 Karon, layo na ako sa katalagman,[a]
busa dayegon ko ikaw, Ginoo, diha sa panagtigom sa imong mga katawhan.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
28 Ginoo, nga akong salipdanan nga bato,
nagatawag ako kanimo.
Pamatia ang akong pag-ampo!
Kay kon dili ka mamati, mahisama ako sa mga nangamatay na.
2 Pamatia ang akong pagpakilooy sa pagpangayo ug tabang kanimo,
samtang nagaatubang ako sa imong balaan nga templo nga nagabayaw sa akong mga kamot.
3 Ayaw ako siloti uban sa mga daotan.
Nagpakaaron-ingnon sila nga mga higala sila,
apan diay nagaplano sila ug daotan.
4 Balosi sila sumala sa ilang mga binuhatan.
Siloti sila sa ilang daotang gipanghimo.
5 Kay gipakawalay-bili nila ang imong gipanghimo,
busa laglagon mo sila sa dayon.
6 Dalaygon ka, Ginoo,
kay gidungog mo ang akong pagpakilooy kanimo.
7 Ikaw ang nagahatag kanako ug kusog ug nagapanalipod kanako.[a]
Nagasalig ako kanimo ug gitabangan mo ako.
Busa nagakalipay gayod ako ug nagaawit ug pagpasalamat kanimo.
8 Ikaw, Ginoo, ang nagahatag ug kusog sa imong katawhan.
Gipanalipdan mo ug giluwas ang imong pinili.[b]
9 Luwasa ug panalangini ang katawhan nga imong gipanag-iyahan.
Bantayi sila sama sa ginabuhat sa usa ka magbalantay ngadto sa iyang mga karnero;
atimana sila sa walay kataposan.
Ang Pagkadaotan sa Tawo ug ang Kaayo sa Dios
36 Kini nga mensahe akong gisulat sa dihang namalandong ako mahitungod sa pagkamakasasala sa daotang tawo:[a]
Ang daotan nga tawo walay kahadlok sa Dios.
2 Tungod kay taas ang iyang pagtan-aw sa iyang kaugalingon,
dili niya makita ang iyang kadaotan aron kasilagan unta kini.
3 Daotan ug bakak ang iyang mga gipanulti.
Dili na siya mobuhat sa husto ug maayo.
4 Bisan nagahigda siya nagaplano siya ug daotan.
Mihunong siya sa paghimo ug maayo,
ug wala niya isalikway ang daotan.
5 Ang imong gugma ug pagkamatinumanon, Ginoo, dili masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
6 Ang imong pagkamatarong lig-on sama sa tag-as nga mga bukid.
Ang imong paghukom dili matugkad sama sa kinahiladman sa dagat.
Giatiman mo, Ginoo, ang mga tawo ug mga mananap.
7 Kabililhon sa imong gugma, O Dios.
Gipanalipdan mo ang mga tawo sama sa pagpanalipod sa langgam sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
8 Nabuhong sila sa kaabunda sa pagkaon diha sa imong balay;
gipainom mo sila sa imong lamiang tubig.
9 Kay ikaw ang tinubdan sa kinabuhi.
Gilamdagan mo kami, ug nahayagan ang among hunahuna.
10 Padayona ang imong paghigugma sa mga nagaila kanimo,
ug ang imong kaayo sa mga nagakinabuhi nga matarong.
11 Ayaw itugot nga pildihon ako ug abugon sa akong mga kaaway nga daotan ug garboso.
12 Tan-awa! Nalaglag na gayod ang daotang mga tawo ug dili na gayod sila makabangon.
Ang Pagsulti sa Sala sa Tawo nga Nagaantos
39 Miingon ako sa akong kaugalingon,
“Bantayan ko gayod ang akong mga lihok,
ug likayan ko nga makasala pinaagi sa akong sinultihan.
Pugngan ko gayod ang akong baba samtang anaa sa akong duol ang daotang mga tawo.”
2 Busa nagpakahilom lang ako; wala gayod ako mosulti.
Apan wala kini makatabang kanako,
kay misamot pa hinuon ang kasakit nga akong gibati.
3 Nabalaka gayod ako pag-ayo.
Ug sa pagsige ko ug hunahuna misamot pa gayod hinuon ang akong kabalaka.
Busa miingon ako,
4 “Ginoo, pahimangnoi ako nga adunay kataposan ang akong kinabuhi ug inihap na ang akong mga adlaw.
Pahimangnoi ako nga lumalabay lang ang akong kinabuhi.”
5 Pagkamubo sa kinabuhi nga gihatag mo kanako.
Bale-wala lang kini sa imong panan-aw.
Sa pagkatinuod, ang kinabuhi sa tawo sama sa hangin nga molabay lang,
6 o sama sa anino nga mawala.
Nagkapuliki ang tawo sa mga buluhaton nga walay kapuslanan.
Nagatigom siyag bahandi apan wala siya masayod kon kinsay makapahimulos niini kon mamatay na siya.
7 Karon, Ginoo, wala na akoy laing saligan pa.
Ang akong pagsalig anaa lamang kanimo.
8 Luwasa ako sa tanan kong mga sala,
ug ayaw itugot nga biay-biayon ako sa mga buang-buang.
9 Magpakahilom na lang ako; dili ako moreklamo kay imo kining pagbuot.
10 Ayaw na ako siloti.
Mora na akog mamatay sa imong pagpaantos kanako.
11 Gibadlong mo ang tawo pinaagi sa pagsilot kaniya sa iyang mga sala.
Ug sama sa gagmayng mananap nga gapangutkot, inanay mong gihurot ang mga butang nga mahinungdanon alang kaniya.
Tinuod gayod nga ang kinabuhi sa tawo lumalabay lang sama sa hangin.
12 Tubaga ang akong pag-ampo, Ginoo;
pamatia ang akong pagpangayo ug tabang.
Ayaw pagpakabungol sa akong paghilak.
Kay usa lang ako ka dumuduong,
usa ka estranghero nga molabay ra sama sa tanan kong mga katigulangan.
13 Ayaw na kasuko kanako,
aron magmalipayon usab ako sa dili pa ako mamatay.
Si Amos ug si Amazia
10 Unya, si Amaziah nga pari sa Betel nagpadala ug mensahe kang Jeroboam nga hari sa Israel. Miingon siya, “Nagplano si Amos ug daotan batok kanimo dinhi mismo sa Israel. Dili na maagwanta sa mga tawo ang iyang gipanulti. 11 Kay mao kini ang iyang giingon, ‘Mamatay si Jeroboam sa gira, ug sigurado gayod nga bihagon ang mga Israelinhon ngadto sa ubang nasod.’ ”
12 Unya miingon si Amazia kang Amos, “Ikaw nga propeta, pahawa dinhi ug balik sa Juda! Panginabuhi didto pinaagi sa imong pagkapropeta. 13 Ayaw na pagsugilon sa mensahe sa Dios dinhi sa Betel, kay mao kini ang templo nga ginasimbahan sa hari ug ang templo sa iyang gingharian.” 14 Mitubag si Amos kang Amazia, “Dili ako propeta ug wala ako mabansay ingon nga usa ka propeta. Usa ako ka magbalantay sa karnero ug tig-atiman sa mga kahoy nga sikomoro. 15 Apan gikuha ako sa Ginoo gikan sa pagkamagbalantay sa karnero ug giingnan nga isugilon ang iyang mensahe kaninyo nga mga Israelinhon nga iyang katawhan. 16-17 Karon, ikaw nga nagaingon nga dili ako magsugilon sa mensahe sa Dios sa mga Israelinhon nga kaliwat ni Isaac, pamatia kining giingon sa Ginoo batok kanimo, ‘Ang imong asawa magabaligya sa iyang dungog sa siyudad ug ang imong mga anak mamatay sa gira. Ang imong mga kayutaan bahin-bahinon sa mga kaaway, ug mamatay ka didto sa laing nasod. Ug sigurado gayod nga bihagon ang mga Israelinhon ngadto sa ubang nasod.’ ”
Nagpakita si Cristo kang Juan
9 Ako si Juan nga inyong igsoon nga kauban usab ninyo sa kalisdanan, sa paghari, ug sa pag-antos tungod kay kita anaa kang Jesus. Gidala ako ngadto sa isla sa Patmos tungod sa akong pagwali sa pulong sa Dios nga gitudlo ni Jesus. 10 Sa adlaw nga Dominggo,[a] gigamhan ako sa Espiritu Santo, ug nadunggan ko ang makusog nga tingog nga daw trumpeta dapit sa akong likod 11 nga nagaingon, “Isulat mo ang imong makita, ug ipadala dayon niining pito ka mga iglesia: Efeso, Smirna, Pergamo, Tiatira, Sardis, Filadelfia, ug Laodicea.”
12 Pagkadungog ko niadto, milingi dayon ako aron tan-awon kon kinsa ang nakigsulti kanako. Ug nakita ko ang pito ka suga nga bulawan. 13 Taliwala sa mga suga may nagatindog nga morag tawo. Taas ang iyang bisti kutob sa iyang tiil, ug sa iyang dughan may bakos nga bulawan. 14 Ang iyang buhok puti kaayo, ug ang iyang mga mata daw sa nagadilaab nga kalayo. 15 Ang iyang mga tiil nagasidlak nga sama sa bronsi nga gitunaw sa kalayo ug gipasinaw. Ang iyang tingog nagadahunog sama sa busay. 16 May gikuptan siyang pito ka bitoon sa iyang tuong kamot, ug sa iyang baba may nagagawas nga mahait nga espada nga duha ang sulab. Ang iyang nawong labihan kasulaw sama sa adlaw sa udtong tutok.
Ang Labing Mahinungdanon nga Sugo
(Mar. 12:28-34; Luc. 10:25-28)
34 Sa pagkadungog sa mga Pariseo nga ang mga Saduseo wala gayoy nahimo kang Jesus, nagtigom sila pag-usab ug miduol kaniya. 35 Usa sa mga magtutudlo sa Kasugoan ang nangutana kang Jesus aron sa pagbitik kaniya. 36 Miingon siya, “Magtutudlo, unsa ba gayod ang labing mahinungdanon nga sugo diha sa Kasugoan?” 37 Mitubag si Jesus kaniya, “ ‘Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok mong kasing-kasing, sa tibuok mong kalag, ug sa tibuok mong hunahuna.’[a] 38 Mao kini ang labing mahinungdanon nga sugo. 39 Ug ang ikaduha nga labing mahinungdanon susama sa nahauna, ‘Higugmaa ang imong isigka-tawo sama sa imong paghigugma sa imong kaugalingon.’[b] 40 Ang tibuok nga Kasugoan ni Moises ug ang mga sinulat sa mga propeta nalangkob niining duha ka sugo.”
Ang Pangutana bahin sa Cristo
(Mar. 12:35-37; Luc. 20:41-44)
41 Sa wala pa magbulag-bulag ang mga Pariseo, nangutana si Jesus kanila, 42 “Unsay inyong hunahuna mahitungod sa Cristo? Kang kinsa ba siyang kaliwat?” Mitubag sila, “Kang David.” 43 Unya miingon si Jesus kanila, “Kon kaliwat siya ni David, nganong si David, pinaagi sa Espiritu Santo, nagtawag man kaniya nga Ginoo? Kay miingon siya,
44 ‘Miingon ang Ginoo sa akong agalon nga hari,
Lingkod dinhi dapit sa akong tuo
hangtod mapailalom ko kanimo ang imong mga kaaway.’[c]
45 Kon gitawag siya ni David nga iyang Ginoo, unsaon nga kaliwat lang siya ni David?” 46 Wala gayoy nakatubag kang Jesus sa iyang pangutana. Sukad niadto, wala na gayoy nangahas pa sa pagpangutana kaniya.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.