Book of Common Prayer
Pag-ampo sa Pagpangayo ug Tabang sa Dios
120 Sa akong kalisod, nanawag ako sa Ginoo
ug gitubag niya ako.
2 Ginoo, luwasa ako sa mga bakakon ug mga limbongan.
3 Kamong mga limbongan, unsa kahay isilot sa Dios kaninyo?
4 Silotan niya kamo pinaagi sa talinis nga pana sa sundalo ug sa nagadilaab nga baga.
5 Alaot ako kay nagpuyo ako uban kaninyo nga sama kadaotan sa mga lumulupyo sa Meshec ug sa Kedar.
6 Dugay na akong nagpuyo uban sa mga tawo nga dili gustog kalinaw.
7 Gusto ko ug kalinaw apan kon maghisgot na gani ako mahitungod niini, ang ilang gusto kagubot.
Ang Ginoo ang Akong Tigpanalipod
121 Nagatan-aw ako sa mga bukid;
asa man maggikan ang akong gipaabot nga tabang?
2 Ang maong tabang maggikan sa Ginoo, nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.
3 Dili niya itugot nga mapandol ka.
Siya nga nagatipig kanimo, dili matulog.
4 Pamati! Ang nagatipig sa Israel wala magduka o matulog.
5 Ang Ginoo mao ang imong tigpanalipod;
anaa siya sa imong tapad aron sa pagpanalipod kanimo.
6 Ang kainit sa adlaw dili makaunsa kanimo, ni ang siga sa bulan sa panahon sa kagabhion.[a]
7 Tipigan ka sa Ginoo gikan sa tanang katalagman;
ampingan niya ang imong kinabuhi.
8 Ang Ginoo motipig kanimo karon ug hangtod sa kahangtoran, bisan asa ka moadto.[b]
Pagdayeg sa Jerusalem
122 Nalipay ako sa dihang miingon sila kanako, “Mangadto kita sa templo sa Ginoo.”
2 Ug karon, ania na kami nagatindog sa pultahan sa Jerusalem!
3 Ang Jerusalem usa ka siyudad nga maayong pagkatukod ug lig-on.
4 Motungas didto ang mga tribo sa Israel sa pagdayeg sa Ginoo sumala sa iyang gisugo kanila.
5 Atua sa Jerusalem ang trono nga lingkoranan sa mga hari nga kaliwat ni David kon magdumala sila ug maghukom.
6 Pag-ampo kamo alang sa maayo nga kahimtang[c] sa Jerusalem pinaagi sa pag-ingon,
“Hinaut nga magmauswagon ang nahigugma niining siyudara.
7 Hinaut nga may kalinaw, panaghiusa, ug kauswagan sa sulod sa Jerusalem ug sa lig-ong mga bahin niini.”
8 Tungod sa akong mga paryente ug mga higala, moingon ako,
“Hinaut nga magpadayon ang kalinaw ug maayo nga kahimtang sa Jerusalem.”
9 Tungod ug alang sa templo sa Ginoo nga atong Dios, mag-ampo ako alang sa kauswagan sa Jerusalem.
Pag-ampo alang sa Kalooy Sa Dios
123 Ginoo, nagaampo[d] ako kanimo,
ikaw nga nagalingkod sa trono diha sa langit.
2 Maingon nga ang mga sulugoon nagahulat nga hatagan sa ilang mga agalon,
nagahulat usab kami Ginoo, nga among Dios, hangtod nga imo kaming kaloy-an ug tabangan.
3 Kaloy-i kami, Ginoo! Kaloy-i kami, kay nanobra na ang pagtamay nga among nadawat.
4 Labihan na ang pagbiaybiay ug pagbugalbugal nga nadawat namo gikan sa mga tawo nga gapaharuhay lang ug mga garboso.
Ang Dios Molaban sa Iyang Katawhan
124 Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato, unsa kaha ang mahitabo?
Tubag kamo mga taga-Israel!
2 “Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato sa dihang gisulong kita sa mga kaaway,
3 gipatay na unta nila kita tungod sa ilang labihang kasuko kanato.
4-5 Daw gilapawan na unta kita sa tubig;
gianod sa makusog nga baha ug nalumos.
6 Dalaygon ang Ginoo, kay wala siya motugot nga kunis-kunison kita sa atong mga kaaway nga sama sa mabangis nga mga mananap.
7 Nakaikyas kita nga daw langgam nga nakabuhi gikan sa lit-ag.
Naguba ang lit-ag ug naluwas kita.
8 Ang panabang nga atong nadawat nagagikan sa Ginoo, nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan.”
Ang Kasigurohan sa Katawhan sa Dios
125 Ang mga tawo nga nagasalig sa Dios sama sa Bukid sa Zion nga dili matarog,
kondili magpabilin sa walay kataposan.
2 Maingon nga ang mga bukid sa palibot sa Jerusalem nagapanalipod sa maong siyudad,
ang Ginoo nagapanalipod usab sa iyang katawhan karon ug hangtod sa kahangtoran.
3 Ang daotan dili gayod magpadayon sa pagdumala sa yuta nga alang sa mga matarong,
kay tingalig mohimo usab ug daotan ang mga matarong.
4 Ginoo, himoa ang maayo ngadto sa mga tawo nga maayo, ug sa nagakinabuhi nga matarong.
5 Apan siloti uban sa mga daotan ang imong mga katawhan nga nagsunod sa daotan.
Hinaut nga magmalinawon ang Israel!
Pag-ampo alang sa Kaluwasan
126 Sa dihang gipauswag pag-usab sa Ginoo ang Zion,[e] daw nagdamgo lang kita.
2 Nangatawa kita ug nagaawit sa kalipay.
Unya miingon ang ubang mga nasod,
“Naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanila.”
3 Tinuod nga naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanato,
ug labihan gayod ang atong kalipay.
4 Ginoo, pauswaga kami pag-usab,[f]
maingon nga pabahaan ug tubig ang nagauga nga mga sapa sa Negev.
5 Ang nagapugas inubanan sa mga luha moani nga malipayon.
6 Sila nga naghilak samtang naglakaw dala ang binhi nga igpupugas mag-awit nga malipayon sa kaulahian dala ang ilang mga abot.
Pagdayeg sa Kaayo sa Dios
127 Kon wala ang tabang sa Ginoo sa pagtukod ug balay,
walay kapuslanan ang kahago sa nagtukod niini.
Kon dili panalipdan sa Ginoo ang siyudad,
walay kapuslanan ang pagtukaw sa guwardya.
2 Walay kapuslanan ang pagmata ug sayo ug pagbilar sa gabii sa paghago aron may pagkaon,
kay ang Ginoo mohatag sa mga kinahanglanon sa iyang mga hinigugma, samtang natulog sila.
1 Ang panag-na mahitungod sa Nineve.[a] Ang libro sa panan-awon ni Nahum nga taga-Elkos.
Ang Kasuko sa Ginoo sa Nineve
2 Ang Ginoo abobhuan ug nagapani-malos nga Dios; Ang Ginoo mohimo sa pagpanimalos ug puno sa kapungot. Ang Ginoo magapanimalos sa iyang mga kontra ug nagapahungaw sa iyang kasuko sa iyang mga kaaway. 3 Ang Ginoo dili daling masuko apan hilabihan ang iyang gahum; Ang Ginoo dili mobiya sa mga sad-an nga dili paga-silotan. Ang iyang pama-agi anaa sa alimpulos ug sa unos, ug ang mga panganod mga abog sa iyang tiil. 4 Gibadlong niya ang kadagatan ug nauga kini; Gihimo niya ang mgakasapaan nga mahimong uga. Ang Basan ug Carmel nangalaya ug ang pagpamulak sa Lebanon nahanaw. 5 Ang mga kabukiran nauyog sa iyang atubangan ug ang kabungtoran natunaw pahilayo kaniya. Ang kayutaan mikurog sa iyang presensya; ang kalibotan ug ang tanan nga nagpuyo niini. 6 Kinsay makabarug sa iyang kayugot? Kinsay makabarug sa iyang hilabihang kasuko? Ang iyang kapungot iyang gibubo sama sa kalayo. Ang mga bato nadugmok sa iyang atubangan.
7 Maayo ang Ginoo; lig-on siya nga dalangpanan sa panahon sa kasamok, siya moatiman kaniya nga mosalig kaniya. 8 Apan uban sa dili mapiog nga baha iyang hatagan ug katapusan ang Nineve; iyang gukdon ang iyang mg kontra ngadto sa gingharian sa kangitngit. 9 Bisan unsa man ang ilang gilaraw batok sa Ginoo iya kining hatagan ug katapusan; ang kasamok dili kini moabut sa makaduha ka higayon. 10 Sila mangasangit sa mga sampinit ug mangahubog sa ilang mga bino; ut-oton sila sa kalayo sama sa ugang dagami. 11 Gikan kanimo Nineve, mitungha ang usa nga naglaraw ug dautan batok sa Ginoo ug nagplano ug dautang pamaagi.
12 Mao kini ang giingon sa Ginoo; Bisan tuod naa silay kaabag ug daghan sila kaayo; malaglag sila ug mahanaw. Bisan tuod ug gidagmalan ko ikaw o Juda dili ko na ikaw dagmalan. 13 Karon bugtuon ko ang ilang yugo sa inyong mga abaga ug gisi-on ko ang ilang mga gapos pahilayo kaninyo.
Magsunod Kamo sa Dios
13 Busa pangandam kamo kanunay sa pagsunod sa kabubut-on sa Dios. Pagmalig-on kamo, ug salig sa hingpit nga madawat ninyo ang panalangin nga ihatag kaninyo inig-abot na ni Jesu-Cristo. 14 Isip mga matinumanong mga anak sa Dios, ayaw kamo pagpadala sa daotan nga mga tinguha nga naggahom kaninyo sa wala pa kamo nakaila sa Dios. 15 Balaan ang Dios nga nagtawag kaninyo, busa angay usab nga magpakabalaan kamo sa tanan ninyong buhaton. 16 Kay nagaingon ang Dios sa Kasulatan, “Magpakabalaan kamo, tungod kay ako balaan.”[a]
17 Ang Dios walay pinalabi. Nagahukom siya sa tanan nga tawo sumala sa ilang binuhatan. Busa kon gitawag ninyo siya nga Amahan diha sa inyong mga pag-ampo, tahora ninyo siya samtang ania pa kamo sa kalibotan. 18 Nasayran usab ninyo kon unsa ang gibayad aron maluwas kamo gikan sa pagkinabuhing walay pulos nga inyong napanunod sa inyong mga katigulangan. Ang gitubos kaninyo dili mga butang nga mawala, sama sa bulawan o plata, 19 kondili ang bililhong dugo ni Cristo. Sama si Cristo sa karnero nga hinlo ug walay deperensya nga gihalad ngadto sa Dios. 20 Sa wala pa mamugna ang kalibotan, gipili na sa Dios si Cristo nga mahimong atong Manluluwas. Karon lang niining ulahing mga adlaw siya gipaila sa Dios. Gibuhat niya kini alang kaninyo. 21 Ug pinaagi kang Cristo nagatuo kamo sa Dios nga mao ang nagbanhaw ug nagpasidungog kaniya. Busa ang inyong pagtuo anaa sa Dios ug nagalaom kamo kaniya nga kamo banhawon ug pasidunggan usab niya.
22 Ug tungod kay nagasunod na kamo sa kamatuoran, gihinloan kamo gikan sa inyong mga sala aron nga magmatinud-anon kamo sa paghigugma sa inyong mga igsoon kang Cristo. Hinaut unta nga maghigugmaay kamo sa kinasingkasing gayod, 23 kay natawo na kamo pag-usab. Ug kini nga pagkatawo dili pinaagi sa inyong ginikanan nga may kamatayon, kondili pinaagi sa pulong sa Dios nga buhi ug walay kataposan. 24 Nagaingon ang Kasulatan,
“Ang kinabuhi sa tanang mga tawo sama sa sagbot,
ug ang ilang kabantog sama sa bulak niini.
Ang sagbot malaya ug ang iyang bulak mahulog,
25 apan ang pulong sa Ginoo magpadayon sa gihapon.”[b]
Ug mao kini ang Maayong Balita nga giwali kaninyo.
Gipanalanginan ni Jesus ang Gagmay nga Mga Bata
(Mar. 10:13-16; Luc. 18:15-17)
13 Unya, may mga tawo nga nagdala ug gagmay nga mga bata ngadto kang Jesus aron ipandong niya ang iyang kamot kanila ug iampo. Apan gibadlong sila sa mga tinun-an ni Jesus. 14 Miingon si Jesus kanila, “Pasagdi lang ninyo ang mga bata nga moduol kanako. Ayaw ninyo sila pugngi, kay ang mga sama kanila nasakop sa paghari sa Dios.” 15 Unya gipandongan ni Jesus sa iyang kamot ang mga bata ug gipanalanginan. Pagkahuman niadto milakaw siya.
Ang Tawo nga Adunahan
(Mar. 10:17-31; Luc. 18:18-30)
16 May usa ka tawo nga miduol kang Jesus ug nangutana, “Magtutudlo, unsa ba ang maayo kong buhaton aron maangkon ko ang kinabuhi nga walay kataposan?” 17 Mitubag si Jesus kaniya, “Nganong nangutana ka kanako kon unsa ang maayo? Usa lang ang maayo, ug walay lain kondili ang Dios. Kon gusto mo nga maangkon ang kinabuhi nga walay kataposan tumana ang mga sugo.” 18 Nangutana siya pag-usab, “Unsa nga mga sugo?” Mitubag si Jesus kaniya, “Ayaw pagpatay, ayaw pagpanapaw, ayaw pagpangawat, ayaw pagsaksi ug bakak, 19 tahora ang imong amahan ug inahan,[a] ug higugmaa ang imong isigka-tawo sama sa imong paghigugma sa imong kaugalingon.[b]” 20 Mitubag ang batan-on, “Kining tanan natuman ko na. Unsa pa ba ang angay kong buhaton?” 21 Mitubag si Jesus, “Kon gusto mo nga mahingpit sa atubangan sa Dios, lakaw ug ibaligya ang imong mga kabtangan, ug ang halin ipanghatag sa mga kabos. Sa maong pamaagi mahimo kang adunahan didto sa langit. Pagkahuman, balik ug sunod kanako.” 22 Sa dihang nadungog kini sa batan-on mibiya siya nga masulob-on kay daghan man ang iyang kabtangan.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.