Book of Common Prayer
Pag-ampo alang sa Kapildihan sa Kaaway
83 O Dios, ayaw pagpakahilom. Lihok!
2 Tan-awa ang imong mga kaaway,
gakaguliyang sila ug nagapasigarbo nga modaog sila.
3 Nagaplano sila sa tago batok sa katawhan nga imong gipanalipdan.
4 Miingon sila, “Dali kamo! Laglagon ta ang nasod sa Israel aron dili na kini mahinumdoman hangtod sa kahangtoran.”
5 Nagkauyon sila sa ilang daotang plano.
Naghimo silag kasabotan batok kanimo.
6 Sila mao ang mga Edomihanon, Ishmaelinhon, Moabihanon, Hagarnon,
7 Gebalihanon, Amonihanon, Amalekanhon, Filistihanon, ug ang katawhan sa Tyre.
8 Miapil usab kanila ang Asiria nga usa ka lig-ong kaabin sa mga kaliwat ni Lot.[a]
9 Pildiha sila, Ginoo, sama sa imong gihimo sa mga Midianhon, ug kang Sisera ug kang Jabin didto sa Yuta sa Kishon.
10 Nangamatay sila sa Endor ug ang ilang mga patayng lawas nangadunot sa yuta.
11 Laglaga ang ilang mga pangulo sama sa imong gihimo kang Oreb, kang Zeeb, kang Zeba, ug kang Zalmuna.
12 Miingon sila, “Angkonon nato ang yuta sa Dios.”
13 O Dios ko, kataga sila sama sa abog o sa tahop nga gipalid sa hangin.
14-15 Sama sa kalayo nga molamoy sa mga kakahoyan sa bukid, gukda sila ug hadloka sa imong hangin ug bagyo.
16 Pakaulawi sila, Ginoo, hangtod nga modangop sila kanimo.
17 Hinaut pa nga maulawan sila ug malisang sa walay kataposan.
Hinaut pa nga mamatay sila sa tumang kaulaw!
18 Hinaut pa nga makaamgo sila nga ikaw, Ginoo, mao lang ang Labing Halangdong Dios sa tibuok kalibotan.
Ang Ginoo sama sa Usa ka Magbalantay sa Karnero
23 Ikaw, Ginoo, mao ang akong magbalantay,
ug dili ako makabsan sa tanan kong gikinahanglan.
2 Daw karnero ako nga gipapahulay mo diha sa sabsabanan nga abunda sa lunhawng mga sagbot,
ug gigiyahan ngadto sa tin-aw nga tubig.
3 Gilig-on mo ako.
Gitultolan mo ako sa hustong dalan aron ikaw mapasidunggan.
4 Bisan pa ug maglakaw ako sa kapatagan nga labihan kangitngit,
dili ako mahadlok tungod kay kauban ko ikaw.
Ang imong pagpanalipod ug paggiya[a] nagapalig-on kanako.
5 Giandaman mo ako ug kombira samtang nagatan-aw ang akong mga kaaway.
Gidihogan mo ug lana ang akong ulo ingon nga imong pinasidunggang bisita.
Ug gipatuyangan mo ako sa ilimnon.
6 Nakasiguro gayod ako nga ang imong kaayo ug gugma kanako magapadayon sa tibuok kong kinabuhi.
Ug mopuyo[b] ako sa imong balay,[c] Ginoo, hangtod sa kahangtoran.[d]
Pag-ampo nga may Pagdayeg
27 Ang Ginoo mao ang akong kahayag, manluluwas, ug tigpanalipod,
busa wala akoy angayng kahadlokan.
2 Sa higayon nga sulongon ako sa akong daotang mga kaaway aron patyon,
madagma ug malup-og sila.
3 Bisan pa ug libotan ako sa daghang mga sundalo, dili ako mahadlok.
Bisan pa ug maggira, mosalig gihapon ako sa Dios.
4 Usa ra ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo ug mao gayod kini ang akong gihandom pag-ayo:
nga makapuyo ako sa iyang templo sa tibuok kong kinabuhi,
ug didto makapamalandong ako sa iyang kaayo ug makapangayo sa iyang paggiya.
5 Kay sa panahon sa katalagman tagoan niya ako ug panalipdan diha sa iyang templo.
Ipahimutang niya ako sa dapit diin luwas ako sa katalagman.[a]
6 Busa magmadaogon ako batok sa akong mga kaaway nga nagalibot kanako,
ug maghalad ako sa templo sa Ginoo nga may paghugyaw sa kalipay.
Magaawit ako kaniya!
7 Pamatia ako, Ginoo, kon motawag ako kanimo;
kaloy-i ako ug tubaga ang akong pag-ampo.
8 Miingon ka nga modangop ako kanimo,
busa midangop ako kanimo, Ginoo.
9 Ayaw pagtago gikan kanako.
Ayaw ako isalikway tungod sa imong kasuko kanako, nga imong sulugoon.
Ikaw ang nagtabang kanako, busa ayaw ako pasagdi o isalikway,
O Dios nga akong manluluwas.
10 Bisan pa ug isalikway ako sa akong amahan ug inahan,
atimanon mo gihapon ako, Ginoo.
11 Tudloi ako sa imong pamaagi.
Tultoli ako sa hustong dalan, tungod kay giatangan ako sa akong mga kaaway.
12 Ayaw ako itugyan kanila,
kay gibutang-butangan nila ako sa butang nga wala ko gayod mahimo,
ug gusto nila akong daoton.
13 Apan nagatuo ako nga masinati ko ang imong kaayo samtang buhi pa ako.
14 Salig kamo sa Ginoo!
Pagpakalig-on kamo ug ayaw pagpakawala ug paglaom.
Salig lang kamo sa Ginoo!
Pag-ampo alang sa Kaayohan sa Nasod
85 Ginoo, gipakita mo ang imong kaayo sa imong yuta;
gibalik mo ang maayong kahimtang sa mga kaliwat ni Jacob.[a]
2 Gipasaylo mo ang kalapasan sa imong katawhan;
gikuha mo ang tanan namong mga sala.
3 Giwagtang mo ang imong labihang kasuko kanamo.
4 O Dios nga among manluluwas, ibalik kanamo ang among maayong kahimtang.
Ayaw na ug kasuko kanamo.
5 Dili na ba gayod mawala ang imong kasuko kanamo hangtod sa kahangtoran?
6 Dili mo na ba ibalik ang among maayong kahimtang aron maglipay kami diha kanimo?
7 Ginoo, ipakita kanamo ang imong gugma ug luwasa kami.
8 Pamation ko ang isulti sa Ginoong Dios,
kay nagsaad siya ug maayong kahimtang kanato nga iyang matinumanong katawhan;
kana kon dili kita mobalik sa atong mga binuang.
9 Tinuod gayod nga luwason niya ang mga nagatahod kaniya aron magpabilin ang iyang gamhanang presensya sa atong yuta.
10 Ang gugma ug ang pagkamaunongon mag-uban,
ug mao usab ang pagkamatarong ug ang pakigdait.
11 Nakita sa Dios ang pagkamatinumanon sa tawo dinhi sa yuta,
ug gikan sa langit gipadayag sa Dios ang iyang pagkamatarong.
12 Sigurado nga panalanginan kita sa Ginoo,
ug modaghan ang abot sa atong yuta.
13 Ang pagkamatarong sama sa tigbalita nga mouna sa Ginoo ug moandam sa iyang agianan.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
86 Ginoo, pamatia ug tubaga ang akong pag-ampo kay ako kabos ug timawa.
2 Tipigi ang akong kinabuhi kay ako diosnon.
Ikaw ang akong Dios;
luwasa ako nga imong alagad nga nagasalig kanimo.
3 Kaloy-i ako, Ginoo,
kay tibuok adlaw akong nagapanawag kanimo.
4 Lipaya ako nga imong alagad, Ginoo,
kay kanimo ako nagaampo.
5 Tinuod nga ikaw maayo ug mapinasayloon,
ug puno ka sa paghigugma sa tanang nagapanawag kanimo.
6 Pamatia ang akong pag-ampo, Ginoo;
pamatia ang akong pagpakilooy kanimo.
7 Nagatawag ako kanimo sa panahon sa kalisod kay tubagon mo man ako.
8 Walay dios nga sama kanimo, Ginoo;
walay bisan kinsa nga makahimo sa imong gipanghimo.
9 Ang tanang nasod nga imong gihimo mosimba kanimo,
ug dayegon ka nila.
10 Kay ikaw gamhanan, ug katingalahan ang imong mga buhat;
ikaw lang ang Dios.
11 Tudloi ako, Ginoo, sa imong pamaagi,
ug tumanon ko kini nga matinud-anon kanimo.[b]
Tabangi ako nga mahimong matinud-anon sa akong pagtahod kanimo.
12 Ginoo nga akong Dios,
dayegon ko ikaw sa tibuok kong kasingkasing.
Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.
13 Kay dako ang imong gugma kanako;
giluwas mo ako sa kamatayon.
14 O Dios, gisulong ako sa grupo sa garboso nga mga tawo aron sa pagpatay kanako.
Mga bangis sila ug wala makaila kanimo.
15 Apan ikaw, Ginoo, may kahangawa ug maloloy-on nga Dios.
Mahigugmaon ikaw ug matinud-anon, ug dili daling masuko.
16 Tagda ako ug kaloy-i;
hatagi ako sa imong kusog ug luwasa ako nga imong alagad.
17 Hatagi ako ug timailhan sa imong kaayo aron makita kini sa akong mga kaaway ug maulawan sila.
Kay ikaw, Ginoo, ang nagatabang ug nagalipay kanako.
19 Pagkahuman niadto, nadungog ko ang daw tingog sa daghan kaayo nga mga tawo didto sa langit. Nagaingon sila sa makusog, “Dayegon ta ang Ginoo! Dayegon ta ang atong Dios nga makagagahom sa tanan, kay siya ang nagluwas kanato! 2 Matuod ug matarong ang iyang paghukom! Gihukman niya ang inilang babayeng nagabaligya sa iyang dungog, kay gidalahig niya ang mga tawo sa kalibotan sa iyang law-ay nga binuhatan. Gisilotan siya sa Dios tungod kay gipamatay niya ang mga alagad sa Dios.” 3 Nagaingon sila pag-usab, “Dayegon ta ang Ginoo! Ang aso niadtong gisunog nga siyudad moulbo sa walay kataposan!” 4 Ug ang 24 ka mga pangulo ug ang upat ka mananap nangluhod ug misimba sa Dios nga nagalingkod sa trono. Miingon sila, “Amen! Dayegon ta ang Ginoo!”
Ang Kombira sa Kasal sa Karnero
5 Unya may tingog ako nga nadungog gikan sa trono nga nagaingon, “Dayega ninyo ang atong Dios, kamong tanan nga nagaalagad ug nagatahod kaniya, inila man o dili!” 6 Human niadto, nadungog ko ang daw tingog sa daghan kaayo nga mga tawo nga ang kakusog daw dahunog sa busay, ug daw sa kusog nga dalogdog. Nagaingon sila, “Dayegon ta ang Ginoo! Kay ang Ginoo nga atong Dios nga makagagahom sa tanan nagahari na. 7 Maghugyaw kita ug magkalipay, ug dayegon ta siya. Kay miabot na ang panahon sa kasal sa Karnero. Ang iyang pangasaw-onon andam na. 8 Gibistihan siyag puti nga limpyo kaayo ug nagsinaw pa.” (Ang maong bisti nga linen nagkahulogan sa matarong nga mga binuhatan sa katawhan sa Dios.)
9 Unya miingon ang anghel kanako, “Isulat kini: bulahan ang mga tawo nga giimbitar sa kombira sa kasal sa Karnero.” Miingon pa gayod siya, “Tinuod kini nga mga pulong sa Dios.” 10 Miluhod dayon ako sa atubangan sa anghel sa pagsimba kaniya. Apan miingon siya kanako, “Ayaw pagsimba kanako. Ang Dios lang ang angay nimong simbahon. Sulugoon lamang ako nga sama kanimo ug sa imong mga igsoon nga nagasugilon sa kamatuoran mahitungod kang Jesus.” (Kay ang kamatuoran mahitungod kang Jesus mao usab ang gisulti ug gisulat sa mga propeta.)
Nangayo ug Milagro ang mga Pariseo ug mga Saduseo
(Mar. 8:11-13; Luc. 12:54-56)
16 May mga Pariseo ug mga Saduseo nga miduol kang Jesus aron sa pagsulay kaniya. Miingon sila, “Kon gipadala ka sa Dios, pagbuhat ug milagro gikan sa Dios.” 2 Miingon si Jesus kanila, “Kon pula ang langit sa pagsalop sa adlaw, moingon kamo ‘Maayo ang panahon ugma.’ 3 Ug kon modag-om na ang langit nga sayo pa sa buntag, moingon kamo ‘Moulan karong adlawa.’ Kon motan-aw kamo sa langit mahibaloan ninyo kon moinit o moulan, apan karon nga mga panahon dili kamo makasabot sa mga timailhan nga nagakahitabo. 4 Kamo nga mga tawo niini nga panahon, labihan kamo kadaotan ug dili matinud-anon sa Dios. Nangayo kamo ug milagro, apan walay milagro nga ipakita kaninyo gawas sa milagro nga nahitabo kang Jonas.” Ug unya mibiya siya.
Ang Pahimangno ni Jesus bahin sa mga Pariseo ug mga Saduseo
(Mar. 8:14-21)
5 Mitabok si Jesus ug ang iyang mga tinun-an sa linaw, apan ang iyang mga tinun-an nalimot sa pagdala ug pagkaon. 6 Miingon si Jesus kanila, “Pagbantay gayod kamo sa patubo sa pan sa mga Pariseo ug mga Saduseo.” 7 Sa pagkadungog niadto sa iyang mga tinun-an miingon sila, “Tingali gisulti niya kini tungod kay wala kita makadala ug pan.” 8 Apan nahibaloan ni Jesus kon unsa ang ilang gilalisan. Busa miingon siya kanila, “Nganong naglalis man kamo? Ngano ba diay kon wala kamoy pan? Wala ba kamoy pagsalig kanako? 9 Wala ba ninyo masabti nga dili kita angayng mabalaka bahin sa pan? Wala ba ninyo mahinumdomi ang lima ka buok pan nga akong gipikas-pikas aron makakaon ang 5,000 ka mga tawo? Nalimtan na ba ninyo kon pila ka bukag ang inyong napuno sa mga nahibilin nga pan? 10 Wala ba ninyo mahinumdomi nga sa pito ka buok nga pan gipakaon ko ang 4,000 ka mga tawo, ug may pila pa ka bukag nga nahibilin? 11 Wala ba kamo makasabot nga dili pan ang akong buot ipasabot sa akong pag-ingon, ‘Pagbantay kamo sa patubo sa pan sa mga Pariseo ug mga Saduseo’?” 12 Busa nasabtan nila nga dili diay ang patubo sa pan ang ilang angay bantayan kondili ang pagtulon-an sa mga Pariseo ug mga Saduseo.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.