Book of Common Prayer

Предупредување против идолопоклонството

10 Драги мои, сакам да ве потсетам на нашите предци кога патуваа низ пустината. Бог ги водеше, испраќајќи подвижен облак да ги води^[a]; сите безбедно минаа преку морето. ² Како следбеници на Мојсеј, тие беа крстени во морето, со Божјиот облак над нив. ³ Сите ја јадеа истата храна^[b] што ја добиваа на чудотворен начин, ⁴ сите ја пиеја истата вода што потече за нив на чудотворен начин^[c], зашто тие пиеја од духовната Карпа која ги придружуваше. Таа „Карпа“ беше Христос. ⁵ Сепак, со повеќето од нив Бог не беше задоволен. Затоа тие изумреа, а нивните тела останаа расфрлени по пустината.

⁶ Тоа што им се случи е поука за нас, за да не посакуваме зли нешта, како што посакуваа тие, ⁷ да не станеме идолопоклоници, како што станаа некои од нив. За ова во Светото Писмо пишува:

„Луѓето славеа со гозби и пијанки,

а потоа заиграа пагански игри^[d]!“

⁸ Да не вршиме блуд, како што вршеа некои од нив поради што само во еден ден загинаа дваесет и три илјади души! ⁹ Да не Го предизвикуваме Господ^[e], како што некои од нив Го предизвикуваа, па загинаа каснати од змии. ¹⁰ Немојте да негодувате, како што некои од нив негодуваа, па Господ го испрати ангелот на смртта да ги погуби.

¹¹ Ова што им се случи ним, треба да биде поука за нас. Тоа е запишано во Светото Писмо како предупредување за нас што живееме во овие последни денови. ¹² Затоа, секој што мисли дека е цврст спрема искушенијата, нека внимава да не потклекне. ¹³ Искушенијата ги сполетуваат сите луѓе, но тие не се над вашите сили. Тој нема да дозволи да бидете искушувани повеќе отколку што можете да поднесете. А за секое искушение ќе ви покаже излез и ќе ви даде сили да се одбраните.

Одењето по Исус има своја цена

(Лк. 9:57-62) ¹⁸ Забележувајќи голем број луѓе околу Себе, Исус им заповеда на Своите ученици да отпловат од спротивната страна на езерото. ¹⁹ Тогаш еден вероучител дојде кај Него и му рече: „Учителе, готов сум да Те следам насекаде!“ ²⁰ А Исус му одговори: „Лисиците си имаат дувла, птиците гнезда, но Јас, Синот Човечки^[a], немам Свое место за почивање!“

²¹ Еден од Неговите ученици Му рече: „Господе, дозволи ми најпрво да одам и да го погребам татко ми.“ ²² Но Исус Му одговори: „Ти остани со Мене, а погребувањето на мртвите препушти им го на оние кои се духовно мртви.“

Исус стивнува бура

(Мк. 4:35-41; Лк. 8:22-25) ²³ Потоа Исус се качи на бротчето, а Му се придружија и Неговите ученици на пловидба кон другиот брег. ²⁴ Одеднаш, езерото го зафати силна бура и бротчето беше во опасност да потоне под удар на моќните бранови. А Исус беше заспал. ²⁵ Учениците дојдоа да Го разбудат, викајќи: „Господе, спасувај, гинеме!“ ²⁶ А Тој им рече: „Што сте се исплашиле? Колку ви е мала верата!“ Потоа стана и им заповеда на ветрот и на брановите да запрат; и настапи длабока тишина. ²⁷ Учениците останаа вчудовидени и шепотеа: „Кој е овој човек, Кому и ветровите и брановите Му се покоруваат!?“