Book of Common Prayer
Ang Saad sa Hari
101 Ginoo, magaawit ako mahitungod sa imong gugma ug hustisya.
Magaawit ako ug mga pagdayeg kanimo.
2 Magakinabuhi ako nga walay ikasaway.
Kanus-a ka man moanhi kanako?
Magakinabuhi ako nga walay ikasaway sa akong palasyo,
3 ug dili ko tugotan ang kadaotan.
Gikasilagan ko pag-ayo ang binuhatan sa mga tawo nga mibiya sa Dios;
dili ko gayod buhaton kanang mga butanga.
4 Molikay ako sa mga tawong daotan ug hunahuna;
dili ako moapil sa ilang kadaotan.
5 Laglagon ko si bisan kinsa nga magbutang-butang sa iyang isigka-tawo.
Tapuson ko ang kadaotan sa mga garboso ug mapahitas-on.
6 Apan pakitaan ko ug kaayo ang mga tawo dinhi sa atong dapit nga matinumanon sa Dios ug nagakinabuhi nga walay ikasaway.
Papuy-on ko sila uban kanako ug tugotan nga moalagad kanako.
7 Ang mga tawo nga limbongan ug bakakon dili makapuyo sa akong palasyo.
8 Matag adlaw laglagon ko ang tanang mga tawong daotan dinhi sa atong dapit,
aron mahanaw sila sa siyudad sa Ginoo.
Ang Mulo sa Tawong Anaa sa Kalisod
109 O Dios, nga akong ginadayeg, tubaga ang akong pagtawag kanimo.
2 Kay gibutang-butangan ako sa daotan ug limbongang mga tawo.
Nagasulti silag bakak mahitungod kanako.
3 Kanunay daotan ang ilang gipanulti batok kanako,
ug nasuko sila kanako bisan walay hinungdan.
4 Bisan nakighigala ako kanila, nakiggira sila kanako;
apan giampo ko gihapon sila.
5 Gibalosan nila akog daotan sa maayong gihimo ko kanila,
ug gibalosan nilag kasuko ang akong pagpakighigala kanila.
6 Miingon sila,[a] “Mangita kita ug daotang tawo nga mosumbong kaniya sa hukmanan.
7 Hinaut nga inighusay mogawas nga siyay sad-an.
Ug hinaut nga ang iyang pag-ampo isipon nga sala!
8 Hinaut nga dili magdugay ang iyang kinabuhi
ug ihatag na lang ngadto sa uban ang iyang katungdanan.
9 Hinaut nga mamatay na siya aron mailo ang iyang mga kabataan ug mabiyuda ang iyang asawa.
10 Hinaut nga maglatagaw na lang ang iyang mga kabataan ug magpakilimos,
ug hinaut nga abugon[b] sila gikan sa ilang gubang pinuy-anan.
11 Hinaut nga imbargohon sa iyang nautangan ang tanan niyang kabtangan,
ug hinaut nga kuhaon sa mga dumuduong ang iyang hinagoan.
12 Ug kon mamatay na siya,
hinaut nga walay malooy kaniya ug sa iyang nailo nga mga kabataan.
13 Hinaut nga mangamatay ang iyang mga kaliwat
aron malimtan na sila sa mosunod nga mga henerasyon.
14-15 Hinaut nga dili pasayloon ug dili kalimtan sa Ginoo ang sala sa iyang mga ginikanan ug mga katigulangan;
ug hinaut nga malimtan na sila sa kalibotan.
16 Kay wala gayod siyay kalooy;
gilisod-lisod hinuon niya ug gipamatay ang mga kabos, mga timawa, ug ang mga nawad-an ug paglaom.
17 Gikalipay niya ang pagtunglo sa uban—hinaut nga sa iya kini mahitabo.
Nagdumili siya sa paghatag sa iyang panalangin sa uban—hinaut nga wala usay mopanalangin kaniya.
18 Kabahin na sa iyang kinabuhi ang pagpanunglo;
daw mao na kini ang iyang kinaon,
ug midulot na kini hangtod sa iyang kabukogan.
19 Hinaut magpabilin kaniya ang tunglo. Mahisama kini sa bisti nga ginasul-ob ug bakos nga kanunay ginabakos.”
20 Ginoo, hinaut pa nga mao kana ang imong isilot sa mga nagabutang-butang ug nagasulti ug daotan mahitungod kanako.
21 Apan tabangi ako, Ginoong Dios, aron ikaw mapasidunggan.
Luwasa ako tungod sa imong kaayo ug gugma.
22 Kay kabos ako ug timawa, ug nasakit gayod ako.
23 Hinay-hinay nang nagkawala ang akong kinabuhi
sama sa landong nga mahanaw panahon sa kagabhion.
Daw sama ako sa dulon nga gipapha.
24 Wala nay kusog ang akong tuhod sa pagpinuasa.
Labihan na ako kaniwang.
25 Nahimo akong talamayon sa akong mga kaaway.
Magpanglingo sila kon ila akong makita.
26 Tabangi ako, Ginoo, nga akong Dios;
luwasa ako sumala sa imong gugma.
27 Unya mahibaloan sa akong mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas kanako.
28 Gitunglo nila ako, apan ikaw mopanalangin kanako.
Maulawan sila kon sulongon nila ako,
apan ako nga imong sulugoon maglipay.
29 Sama nga ang lawas naputos sa bisti,
hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.
30 Pasalamatan ko gayod ang Ginoo;
dayegon ko siya atubangan sa daghang katawhan.
121 Gihimo ko ang matarong ug husto,
busa ayaw ako itugyan sa akong mga kaaway.
122 Pasaligi ako nga tabangan mo ako nga imong alagad;
ayaw itugot nga daog-daogon ako sa mga mapahitas-on.
123 Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad nga ako imong luwason.
124 Buhata sa imong alagad ang angayan alang kaniya sumala sa imong gugma,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
125 Alagad mo ako, busa hatagi ako ug panabot
aron masabtan ko ang imong mga katudloanan.
126 Ginoo, panahon na kini nga molihok ka,
kay wala na mituman ang mga tawo sa imong kasugoan.
127 Tungod kay gihigugma ko ang imong mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa lunsayng bulawan,
128 ug tungod kay gisunod ko ang tanan mong mga tulumanon,
gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
129 Pagkaanindot gayod sa imong mga katudloanan,
busa gisunod ko kini sa tibuok kong kasingkasing.
130 Ang pagpadayag sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag sa hunahuna sa mga tawo
ug kaalam sa mga walay alamag.
131 Nangandoy gayod ako pag-ayo sa imong mga sugo.
132 Tagda ako ug kaloy-i sama sa imong ginahimo kanunay sa mga nagahigugma kanimo.
133 Giyahi ako pinaagi sa imong pulong;
ayaw itugot nga gamhan ako sa daotan.
134 Luwasa ako sa mga nagadaog-daog kanako,
aron matuman ko ang imong mga tulumanon.
135 Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
136 Gahilak ako sa hilabihan tungod kay dili gatuman ang mga tawo sa imong balaod.
137 Matarong ka, Ginoo, ug husto ang imong mga sugo.
138 Matarong ug kasaligan gayod ang mga katudloanan nga imong gihatag.
139 Nasuko gayod ako sa hilabihan kay gisalikway sa akong mga kaaway ang imong mga pulong.
140 Tinuod gayod nga kasaligan ang imong saad,
ug ako nga imong alagad nahigugma niini.
141 Bisan ubos ako ug tinamay, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
142 Walay kataposan ang imong pagkamatarong
ug tinuod ang imong balaod.
143 Miabot kanako ang kalisod ug kasakit,
apan ang imong mga sugo naghatag kanako ug kalipay.
144 Matarong ang imong mga katudloanan sa walay kataposan.
Hatagi ako ug panabot aron padayon akong magkinabuhi.
9 Sa ikaupat nga tuig sa paghari ni Hezekia, nga mao ang ikapito nga tuig sa paghari ni Hosea sa Israel, misulong si Shalmaneser nga hari sa Asiria ngadto sa Samaria ug gilibotan kini. 10 Paglabay sa tulo ka tuig, sa ikaunom nga tuig sa paghari ni Hezekia ug sa ikasiyam nga tuig sa paghari ni Hosea, nailog sa Asiria ang Samaria. 11 Gidala sa hari sa Asiria ang mga taga-Israel ngadto sa Asiria ingon nga mga bihag, ug gipapuyo sila sa lungsod sa Hala, sa mga lugar nga duol sa Suba sa Habor sa Gozan, ug sa mga lungsod sa mga Medianhon. 12 Nahitabo kini sa mga taga-Israel tungod kay wala sila motuman sa Ginoo nga ilang Dios, gilapas hinuon nila ang kasabotan sa Ginoo kanila—ang tanang sugo nga gihatag sa Ginoo pinaagi sa iyang alagad nga si Moises. Wala sila mamati o motuman niini.
Gisulong sa Asiria ang Juda
(2 Cro. 32:1-19; Isa. 36:1-22)
13 Sa ika-14 nga tuig sa paghari ni Hezekia, gisulong ni Senakerib nga hari sa Asiria ang tanang pinarilan nga mga lungsod sa Juda ug nailog niya kini. 14 Busa nagpadala niini nga mensahe si Hezekia ngadto sa hari sa Asiria nga didto sa Lakish: “Nakasala ako sa akong pagrebelde kanimo. Apan ihatag ko bisan unsay imong pangayoon, basta mobiya lang kamo kanamo.” Busa nangayo ang hari sa Asiria kang Haring Hezekia ug kapin sa napulo ka toneladang pilak ug usa ka toneladang bulawan. 15 Gihatag ni Hezekia kaniya ang tanang pilak sa templo sa Ginoo ug sa bodega sa palasyo. 16 Gipanguha ni Hezekia apil ang mga bulawan nga gihaklap sa mga pultahan sa templo sa Ginoo ug sa mga haligi sa pultahan niini, ug gihatag kini ngadto sa hari sa Asiria.
17 Apan samtang didto si Senakerib sa Lakish, gisugo niya ang iyang pangulo nga komander, ang pangulo nga opisyal, ug ang iyang komander nga adunay daghang mga sundalo, nga moadto sa Jerusalem sa pagpakigkita kang Haring Hezekia. Sa didto na sila sa gawas sa Jerusalem, mihunong sila duol sa tubod sa tubig nga paingon sa tigomanan ug tubig sa ibabaw, dapit sa dalan paingon sa lugar nga labhanan. 18 Gipatawag nila si Haring Hezekia, apan ang gipaadto sa hari mao si Eliakim nga anak ni Hilkia, nga tigdumala sa palasyo, si Shebna nga sekretaryo, ug si Joa nga anak ni Asaf, nga nagadumala sa mga kasulatan sa gingharian. 19 Miingon kanila ang komander sa mga sundalo, “Ingna ninyo si Hezekia nga mao kini ang giingon sa gamhanang hari sa Asiria:
“ ‘Unsa may imong gisaligan? 20 Nagahunahuna ka ba nga madaog nimo ang gira sa pulong lamang ug dili sa katakos ug kusog sa imong mga sundalo? Kinsay imong gisaligan nga nagrebelde ka man kanako? 21 Ang Ehipto ba? Kini nga nasod ug ang iyang hari sama lang sa gabok nga baston nga kon imong itukod mabali ug makasamad sa kamot. 22 Apan tingali moingon ka kanako nga nagasalig kamo sa Ginoo nga inyong Dios. Apan dili ba nga gipangguba mo man ang iyang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, ug gisultihan mo ang mga lumulupyo sa Jerusalem ug sa uban pang mga lungsod sa Juda sa pagsimba didto lang sa halaran sa Jerusalem?’
23 “Karon may itanyag kanimo ang akong agalon, ang hari sa Asiria. Hatagan ka namo ug 2,000 ka mga kabayo, kana kon may 2,000 ka usab ka mga tigkabayo! 24 Wala ka gayoy mahimo sa pagpildi bisan sa pinakaubos nga opisyal sa akong agalon. Nagasalig ka lang sa Ehipto nga mohatag kanimo sa mga karwahe ug mga tigkabayo. 25 Naghunahuna ka ba nga wala ako sugoa sa Ginoo sa pag-anhi dinhi sa paglaglag niining lugara? Ang Ginoo mismo ang nagsugo kanako sa pagsulong ug sa paglaglag niini nga nasod.”
Ang Bahin sa Pagkaon nga Gihalad ngadto sa mga Dios-dios
8 Karon, mahitungod na usab sa mga pagkaon nga gihalad ngadto sa mga dios-dios, kon makakaon ba kita o dili: bisan makaingon kita nga taas na ang atong kahibalo, hinumdoman nato nga ang kahibalo sa tawo usahay mao ang hinungdan sa iyang pagkamapasigarbohon. Mas mahinungdanon nga kita mahigugmaon, kay kini makapalig-on sa uban. 2 Ang tawo nga naghuna-huna nga maalamon na siya nagapaila lang nga kulang pa gayod ang iyang kahibalo. 3 Apan ang tawo nga nagahigugma sa Dios mao ang giila sa Dios nga iyaha.
4 Busa kon mahitungod sa mga pagkaon nga gihalad ngadto sa mga dios-dios, nasayod kita nga ang mga dios-dios dili gayod tinuod nga dios, kay adunay usa lang gayod ka Dios. 5 Bisan pag nagaingon ang uban nga adunay mga dios sa langit ug sa yuta, ug bisan pag daghan ang gitawag nga “mga dios” ug “mga ginoo,” 6 apan alang kanato adunay usa lang ka Dios, ang atong Amahan nga nagbuhat sa tanang mga butang, ug nagkinabuhi kita alang kaniya. Ug may usa lang gayod ka Ginoo, si Jesu-Cristo. Pinaagi kaniya, nahimo ang tanang butang ug pinaagi usab kaniya kita may kinabuhi.
7 Apan adunay mga tumutuo nga wala masayod niini nga kamatuoran. Ug tungod kay kaniadto nagsimba sila sa mga dios-dios, mao kana nga hangtod karon kon mokaon sila sa pagkaon nga gihalad ngadto sa mga dios-dios, sa ilang hunahuna sama ra nga nakig-uban gihapon sila sa pagsimba sa mga dios-dios. Busa nagapakasala sila sa ilang konsensya, tungod kay kulang pa ang ilang nahibaloan, kay alang kanila sala ang ilang gibuhat. 8 Hinuon, ang pagkaon walay kalabotan sa atong relasyon sa Dios. Kon mokaon man kita sa mga hinalad o dili, kini dili makapabag-o sa pagtan-aw sa Dios kanato.
9 Apan bisan tuod gawasnon kamong mokaon sa bisan unsa, pagmatngon kamo, kay basin kon mao kana ang mahimong hinungdan nga makasala ang mga tawo nga huyang ug pagtuo. 10 Pananglitan may kauban ikaw nga wala pa makasabot, ug ikaw nga nakasabot na nakita niyang nagakaon didto sa templo sa mga dios-dios, dili ba makaaghat kini kaniya nga mokaon usab sa pagkaon nga gihalad ngadto sa mga dios-dios bisan pa sa iyang pag-ila nga kini sala? 11 Busa tungod sa imong “kahibalo” malaglag ang imong igsoon nga huyang ug pagtuo nga usa usab sa gipakamatyan ni Cristo. 12 Niini nga pamaagi nakasala ka kang Cristo, tungod kay nakasala ka sa imong igsoon nga huyang ug pagtuo tungod sa imong gibuhat nga nakapaaghat kaniya sa paghimo sa butang nga supak sa iyang konsensya. 13 Busa kon ang akong gikaon mahimong hinungdan nga makasala ang akong igsoon, dili na lang ako mokaon ug karne bisan kanus-a, aron dili makasala ang akong igsoon tungod kanako.
Ang Masigpit nga Pultahan
(Luc. 13:24)
13 “Sulod kamo sa masigpit nga pultahan. Kay luag ang pultahan ug lapad ang dalan padulong sa impiyerno, ug daghan ang nagaagi niana nga dalan. 14 Apan masigpit ang pultahan ug lisod ang dalan padulong sa kinabuhi nga walay kataposan, ug gamay lang ang nagasubay niana nga dalan.”
Ang Kahoy Maila Pinaagi sa Iyang Bunga
(Luc. 6:43-44)
15 “Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta. Kana nga mga tawo kon tan-awon morag mga tumutuo, apan ang tinuod sama sila sa mabangis nga mga mananap. 16 Maila ninyo sila pinaagi sa ilang binuhatan. Sama sa tunokon nga mga tanom, dili kini mamunga ug igos o ubas. 17 Ang kahoy nga maayo mamunga ug maayo. Apan ang kahoy nga daot mamunga ug daot. 18 Ang maayo nga kahoy dili makapamunga ug daot, ug ang daot nga kahoy dili makapamunga ug maayo. 19 Ang tanang kahoy nga dili mamunga ug maayo putlon ug unya sunogon. 20 Busa sama niini ang mga mini nga propeta, maila usab ninyo pinaagi sa ilang mga binuhatan.”
Ang Daotan ug Binuhatan Dili Ilhon sa Dios
(Luc. 13:25-27)
21 “Dili ang tanan nga nagatawag kanako ug ‘Ginoo’ maapil sa paghari sa Dios. Ang nagatuman sa kabubut-on sa akong Amahan sa langit mao ang maapil sa iyang paghari.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.