Book of Common Prayer

Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Psalm i pieśń Asafa.

75 Wysławiamy cię, Boże, wysławiamy, bo bliskie twoje imię; opowiadają to twoje cudowne dzieła.

² Gdy wyznaczę czas, będę sądzić sprawiedliwie.

³ Roztopiła się ziemia i wszyscy jej mieszkańcy, ale ja umacniam jej filary. Sela.

⁴ Powiedziałem głupcom: Nie szalejcie, a niegodziwym: Nie podnoście rogu.

⁵ Nie podnoście wysoko swego rogu i nie mówcie wyniośle;

⁶ Bo nie ze wschodu ani z zachodu, ani z południa przychodzi wywyższenie.

⁷ Lecz Bóg jest sędzią; tego poniża, a tamtego wywyższa.

⁸ W ręku PANA bowiem jest kielich mętnego wina, pełnego przypraw; z niego nalewa tak, że wszyscy niegodziwi ziemi wycisną nawet męty i wypiją je.

⁹ Ja zaś będę zawsze opowiadał, będę śpiewał Bogu Jakuba.

¹⁰ I połamię wszystkie rogi niegodziwych, a rogi sprawiedliwego będą wzniesione.

Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm i pieśń Asafa.

76 Bóg znany jest w Judzie, jego imię jest wielkie w Izraelu.

² W Salem jest jego przybytek, a jego mieszkanie na Syjonie.

³ Tam połamał ogniste strzały łuku, tarczę i miecz i położył kres bitwie. Sela.

⁴ Wspanialszy jesteś i dostojniejszy niż góry zdobyczy.

⁵ Odważni stali się łupem, pogrążyli się we śnie, mężni nie znaleźli siły w swych rękach.

⁶ Od twego gromienia, Boże Jakuba, mocno zasnęły wozy i konie.

⁷ Ty, ty sam, jesteś straszliwy; i któż się ostoi przed twoim obliczem, gdy się rozgniewasz?

⁸ Z nieba dajesz słyszeć swój wyrok, ziemia się zlękła i zamilkła;

⁹ Gdy Bóg powstał na sąd, aby wybawić wszystkich pokornych na ziemi. Sela.

¹⁰ Doprawdy nawet gniew człowieka będzie cię chwalić, a ty resztkę tego gniewu powstrzymasz.

¹¹ Składajcie śluby i wypełniajcie je wobec PANA, waszego Boga; wszyscy otaczający go, przynoście dary temu, który napawa strachem.

¹² On zabierze ducha książąt, on wzbudza strach u królów ziemi.

Psalm Dawida.

23 PAN jest moim pasterzem, niczego mi nie zabraknie.

² Sprawia, że kładę się na zielonych pastwiskach, prowadzi mnie nad spokojne wody.

³ Posila moją duszę, prowadzi mnie ścieżkami sprawiedliwości ze względu na swoje imię.

⁴ Choćbym nawet chodził doliną cienia śmierci, zła się nie ulęknę, bo ty jesteś ze mną; twoja laska i kij pocieszają mnie.

⁵ Zastawiasz przede mną stół wobec moich wrogów, namaszczasz mi głowę olejkiem, mój kielich przelewa się.

⁶ Zaprawdę dobroć i miłosierdzie pójdą w ślad za mną po wszystkie dni mego życia i będę mieszkał w domu PANA przez długie czasy.

Psalm Dawida.

27 PAN jest moją światłością i moim zbawieniem, kogóż będę się bać? PAN jest mocą mego życia, kogóż mam się lękać?

² Gdy złoczyńcy, moi przeciwnicy i wrogowie, wystąpili przeciwko mnie, aby pożreć moje ciało, potknęli się i upadli.

³ Choćby wojsko rozbiło naprzeciw mnie obóz, moje serce się nie ulęknie; choćby wojna wybuchła przeciw mnie, nawet wtedy będę ufał.

⁴ O jedno proszę PANA i o to będę zabiegał: abym mieszkał w domu PANA po wszystkie dni mego życia, abym oglądał piękno PANA i dowiadywał się w jego świątyni.

⁵ Skryje mnie bowiem w dniu niedoli w swoim przybytku, schowa mnie w ukryciu swego namiotu i wyniesie mnie na skałę.

⁶ A teraz moja głowa będzie wzniesiona nad moimi nieprzyjaciółmi, którzy mnie otaczają; będę składał w jego przybytku ofiary radości, będę śpiewał i oddawał PANU chwałę.

⁷ Usłysz, PANIE, mój głos, gdy wołam; zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie.

⁸ Gdy mówiłeś: Szukajcie mojego oblicza, moje serce mówiło do ciebie: Twojego oblicza, PANIE, będę szukać.

⁹ Nie ukrywaj przede mną twojego oblicza ani nie odtrącaj w gniewie swego sługi; ty jesteś moją pomocą, nie opuszczaj mnie i nie odchodź, Boże mego zbawienia.

¹⁰ Choćby ojciec i matka opuścili mnie, to PAN mnie przygarnie.

¹¹ Naucz mnie, PANIE, twojej drogi i prowadź mnie ścieżką prostą ze względu na moich wrogów.

¹² Nie wydawaj mnie na pastwę moich nieprzyjaciół, bo powstali przeciwko mnie fałszywi świadkowie i ci, którzy dyszą okrucieństwem.

¹³ Zniechęciłbym się, gdybym nie wierzył, że będę oglądał dobroć PANA w ziemi żyjących.

¹⁴ Oczekuj PANA, bądź dzielny, a on umocni twoje serce; oczekuj więc PANA.

4 Niech więc każdy uważa nas za sługi Chrystusa i szafarzy tajemnic Boga.

² A od szafarzy wymaga się, aby każdy z nich okazał się wierny.

³ Mnie jednak najmniej zależy na tym, czy będę przez was sądzony, czy przez sąd ludzki. Nawet sam siebie nie sądzę.

⁴ Niczego bowiem w sobie nie dostrzegam, jednak nie jestem przez to usprawiedliwiony, lecz tym, który mnie sądzi, jest Pan.

⁵ Dlatego nie sądźcie przed czasem, dopóki nie przyjdzie Pan, który oświetli to, co ukryte w ciemności, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma pochwałę od Boga.

⁶ To wszystko zaś, bracia, odniosłem do samego siebie i do Apollosa ze względu na was, abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to, co jest napisane, żeby jeden nie pysznił się drugim przeciw innemu.

⁷ Kto bowiem czyni cię różnym? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśli otrzymałeś, to dlaczego się chlubisz, jakbyś nie otrzymał?

¹⁷ Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.

¹⁸ Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z prawa, aż wszystko się wypełni.

¹⁹ Kto by więc złamał jedno z tych najmniejszych przykazań i uczyłby tak ludzi, będzie nazwany najmniejszym w królestwie niebieskim. A kto by je wypełniał i uczył, ten będzie nazwany wielkim w królestwie niebieskim.

²⁰ Mówię wam bowiem: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie obfitsza niż uczonych w Piśmie i faryzeuszy, żadnym sposobem nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.