Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Pagpasalamat
30 Gidayeg ko ikaw, Ginoo, kay giluwas mo ako sa katalagman,
ug wala mo tugoti nga magmaya ang akong mga kaaway sa akong kahimtang.
2 Ginoo nga akong Dios,
nangayo ako ug tabang kanimo, ug giayo mo ako.
3 Giluwas mo ako sa kamatayon.
Wala mo tugoti nga mamatay ako.
4 Pag-awit kamo ug mga pagdayeg sa Ginoo,
kamong katawhan nga nagmatinumanon kaniya.
Dayega ninyo siya sa paghinumdom sa iyang pagkabalaan.
5 Kay ang iyang kasuko dili molungtad ug dugay,
apan ang iyang kaayo magapadayon sa tibuok natong kinabuhi.
Masubo tingali kita panahon sa kagabhion,
apan malipay ra kita pag-abot sa kabuntagon.
6-7 Ginoo, sa imong kaayo gipalig-on mo ako sama sa usa ka bukid.
Ug tungod kay mauswagon ang akong kahimtang, nakaingon ako sa akong kaugalingon nga dili gayod ako matarog.
Apan sa dihang wala ka manumbaling kanako, gibati ako ug kahadlok.
8 Misangpit ako kanimo, Ginoo, ug nagpakilooy.
Matod ko:
9 “Unsay makuha mo kon mamatay ako?
Makadayeg ba kanimo ang tawong patay?
Makasaysay pa ba siya sa imong pagkamatinumanon?
10 Pamatia ako, Ginoo, ug kaloy-i.
Tabangi ako, O Ginoo!”
11 Gipulihan mo ug malipayong pagsayaw ang akong kasubo.
Gipahubo mo kanako ang bisting sako nga nagpaila sa akong pagsubo,
ug gihatagan mo akog kalipay.
12 Busa dili ako magpakahilom; moawit akog mga pagdayeg kanimo.
Ginoo nga akong Dios, pasalamatan ko ikaw sa walay kataposan.
Pagsulti sa Sala ug Pagpangayo ug Pasaylo sa Dios
32 Bulahan ang tawo kansang mga kalapasan gipasaylo,
kansang mga sala gipanas.
2 Bulahan ang tawo nga wala na isipang sad-an sa Ginoo
ug walay gitagoang sala sa iyang kasingkasing.
3 Sa wala ko pa masulti ang akong mga sala, nagluya ako,
daw sa nangagupok ang akong mga bukog tungod sa akong pag-agulo sa tibuok adlaw.
4 Kay adlaw ug gabii gisilotan mo ako;
nawad-an na akog kusog nga daw sa nabulad ako sa init sa adlaw.
5 Unya gisulti ko ang akong mga sala kanimo;
wala akoy gitago.
Miingon ako sa akong kaugalingon, “Isulti ko sa Ginoo ang akong mga sala,”
ug gipasaylo mo ako.
6 Busa ang tanang matinud-anon kanimo angayng mag-ampo sa panahon sa kalisod aron dili sila maunsa,
labi na kon moabot kini nga daw usa ka baha.
7 Ikaw ang akong tagoanan;
panalipdan mo ako sa panahon sa kalisod,
ug palibotan mo ako sa mga tawong nagahugyaw sa kalipay tungod sa imong pagluwas kanako.
8 Miingon ka kanako,
“Tudloan ko ikaw sa dalan nga angay mong agian.
Tambagan ko ikaw samtang nagabantay ako kanimo.
9 Ayaw pagpakasama sa kabayo o mula nga walay pagsabot,
nga kinahanglan pa unang busalan ug rendahan aron motuman.”
10 Daghan ang mga kalisdanan nga moabot sa mga daotan,
apan ang nagasalig sa Ginoo higugmaon ug panalipdan gayod niya.
11 Busa kamong mga matarong,
pagmaya kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo!
Kamong nagkinabuhing matarong,
panghugyaw kamo sa kalipay!
Ang Handom sa Usa ka Tawo nga Makaduol sa Ginoo
42 Sama sa mananap nga lagsaw nga gihidlaw sa tubig sa sapa,
gihidlaw usab ako kanimo, O Dios.
2 Giuhaw ako kanimo, O buhi nga Dios.
Kanus-a pa kaha ako makaadto sa imong templo sa pag-atubang kanimo?
3 Adlaw ug gabii grabe ang akong hilak.
Nagasigeg pangutana ang mga tawo kanako, “Asa na man ang imong Dios?”
4 Masubo ako inigmahinumdoman ko nga kaniadto gipangulohan ko ang daghang mga tawo sa pag-adto sa imong templo,
ug nagasaulog kami nga may paghugyaw sa kalipay ug pagpasalamat kanimo.
5 Nganong maguol man ako ug mabalaka?
Kinahanglan mosalig ako kanimo ug dayegon ko ikaw pag-usab,
ikaw nga akong manluluwas ug Dios.
6-7 Naguol ako pag-ayo;
mora ako ug gitabonan sa imong mga balod nga daw nagahaguros nga busay.
Busa gihinumdoman ko ikaw dinhi sa yuta sa Jordan ug Hermon, sa Bukid sa Mizar.
8 Sa adlaw ginapakita mo, Ginoo, ang imong gugma,
busa sa gabii nagaawit ako isip pag-ampo kanimo, O Dios sa akong kinabuhi.
9 O Dios nga akong salipdanan nga bato, moingon ako kanimo,
“Nganong gikalimtan mo ako?
Nganong kinahanglan pa man nga magsubo ako tungod sa pagpangdaog-daog sa akong mga kaaway?”
10 Daw madugmok ang akong kabukogan sa pagbiaybiay nila kanako adlaw-adlaw nga nagaingon,
“Asa na man ang imong Dios?”
11 Nganong maguol ug mabalaka man ako?
Kinahanglan mosalig ako kanimo, ug dayegon ko ikaw pag-usab, ikaw nga akong Manluluwas ug Dios.
Usa ka Pag-ampo alang sa Panahon sa Kagubot
43 Pamatud-i, O Dios, nga wala akoy sala,
ug labani ako batok sa dili diosnong mga nasod.
Luwasa ako gikan sa limbongan ug daotang mga tawo.
2 Ikaw ang Dios nga nagapanalipod kanako.
Nganong gisalikway mo man ako?
Nganong kinahanglan pa man nga magsubo ako tungod sa pagpangdaog-daog kanako sa mga kaaway?
3 Lamdagi ako ug tudloi sa imong kamatuoran,
ug dad-a ako pagbalik sa imong templo[a] didto sa balaang bungtod.
4 Unya moadto ako sa imong halaran, O Dios,
ikaw nga nagahatag kanako ug kalipay.
Magadayeg ako kanimo pinaagi sa pagtukar sa harpa, O Dios ko.
5 Nganong maguol man ako ug mabalaka pag-ayo?
Mosalig ako kanimo, ug dayegon ko ikaw pag-usab, ikaw nga akong Manluluwas ug Dios.
Nagrebelde ang Israel kang Rehoboam
(2 Cro. 10:1-19)
12 Miadto si Rehoboam sa Shekem, diin nagtigom ang mga Israelinhon sa pagproklamar kaniya nga hari. 2 Pagkadungog niini ni Jeroboam nga anak ni Nebat, mibalik siya sa Israel. (Kay niadtong panahona didto siya magpuyo sa Ehipto diin miikyas siya gikan kang Haring Solomon.) 3 Gipatawag sa tibuok katilingban sa Israel si Jeroboam, ug nangadto sila kang Rehoboam ug miingon, 4 “Bug-at ang mga gipatuman sa imong amahan kanamo. Apan kon imo kining pagaan-gaanan amo kang alagaran.”
5 Mitubag si Rehoboam, “Hatagi una ninyo ako ug tulo ka adlaw sa paghunahuna niini, pagkahuman balik kamo dinhi kanako.” Busa namauli ang mga tawo. 6 Nakigkita dayon si Haring Rehoboam sa hamtong nga mga tawo nga nakaalagad sa iyang amahan nga si Solomon sa buhi pa kini. Nangutana si Rehoboam kanila, “Unsa may inyong ikatambag nga itubag ko sa gihangyo niadtong mga tawo?” 7 Mitubag sila, “Kon ihatag mo karon kanila ang ilang gihangyo, ug ipakita mo kanila nga andam ka nga moalagad kanila, moalagad sila kanimo hangtod sa kahangtoran.”
8 Apan wala tumana ni Rehoboam ang tambag sa mga hamtong. Nakigkita hinuon siya sa mga pamatan-on nga kaedad niya nga nagaalagad kaniya. 9 Nangutana siya kanila, “Unsa may inyong ikatambag nga itubag ko sa gihangyo niadtong mga tawo? Mihangyo sila nga pagaan-gaanan ko ang bug-at nga mga gipatuman sa akong amahan kanila.” 10 Mitubag ang mga pamatan-on, “Mao kini ang itubag niadtong mga tawo nga mihangyo kanimo: ‘Ang akong kumingking mas dako pa kaysa hawak sa akong amahan. 11 Kon bug-at ang gipatuman sa akong amahan kaninyo, dugangan ko pa kana. Kon gikastigo kamo sa akong amahan pinaagi sa latigo, kastigohon ko kamo pinaagi sa latigo nga may talinis nga mga metal.[a]’ ”
12 Paglabay sa tulo ka adlaw, mibalik si Jeroboam ug ang mga tawo kang Haring Rehoboam, sumala sa giingon niini kanila. 13 Apan wala tumana ni Rehoboam ang gitambag kaniya sa hamtong nga mga magtatambag. Misinghag hinuon siyang mitubag 14 sumala sa gitambag kaniya sa mga pamatan-on. Miingon siya kanila, “Bug-at ang gipatuman sa akong amahan kaninyo, ug dugangan ko pa kana. Kon gikastigo kamo sa akong amahan pinaagi sa latigo, kastigohon ko kamo pinaagi sa latigo nga may talinis nga mga metal.”
15 Ug tuod man, wala mamati ang hari sa hangyo sa mga tawo, kay pagbuot kadto sa Ginoo aron matuman ang iyang gisulti kang Jeroboam nga anak ni Nebat pinaagi kang Ahia nga taga-Shilo. 16 Sa dihang nakita sa mga Israelinhon nga wala tagda sa hari ang ilang gihangyo, miingon sila sa hari, “Wala kami labot kanimo, kaliwat ni David! Bahala ka na sa imong gingharian! Dali mga Israelinhon, mamauli kita!” Busa namauli ang mga Israelinhon. 17 Mao kadto nga ang mga Israelinhon lang nga namuyo sa mga lungsod sa Juda mao ang gidumalahan ni Rehoboam.
18 Unya, gipaadto ni Haring Rehoboam ngadto sa mga Israelinhon si Adoram,[b] ang tigdumala sa mga tawong gipugos sa pagpatrabaho, aron makig-areglo kanila. Apan gibato siya sa mga Israelinhon hangtod namatay. Pagkadungog niini ni Rehoboam, midali-dali siyag sakay sa iyang karwahe ug miikyas ngadto sa Jerusalem. 19 Hangtod karon nagarebelde pa gihapon ang mga Israelinhon sa mga kaliwat ni David.
20 Sa dihang nabalitaan sa mga Israelinhon nga nahibalik na si Jeroboam, gipatawag nila kini sa usa ka panagtigom, ug gihimo nilang hari sa tibuok Israel. Ang tribo lang ni Juda ang nagpabilin nga maunongon sa panimalay ni David.
Ang Pagpailob ug Pag-ampo
7 Mga igsoon, pagmapailubon kamo hangtod sa pag-abot sa Ginoo. Tan-awa ninyo ang mga mag-uuma, mapailubon sila nga naghulat sa unang ulan. Pagkahuman nila ug tanom, mapailubon gihapon sila sa paghulat sa mosunod nga ulan ug sa ilang abot. 8 Busa pagmapailubon usab kamo. Ayaw kamo pagpakawala sa paglaom, kay hapit na gayod moabot ang Ginoo.
9 Mga igsoon, ayaw kamo pagbinasolay, aron dili kamo silotan sa Dios. Ang magahukom kanato hapit na gayod moabot. 10 Buhata ninyo nga panig-ingnan ang pagpailob sa mga propeta nga gisugo sa Dios nga mosulti alang kaniya. 11 Dili ba nga giisip man nato nga bulahan ang mga tawo nga nagaantos? Nadunggan ninyo ang mahitungod sa mga pag-antos ni Job, ug nasayran usab ninyo kon giunsa siya pagtabang sa Dios sa kaulahian. Kay ang Ginoo maayo ug maluloy-on.
12 Mga igsoon, labaw sa tanan ayaw gayod kamo panumpa nga mag-ingon, “Saksi ang langit,” o “Saksi ang yuta,” o ang uban pa nga mga butang. Ingna lang nga “oo” kon tinuod gayod nga uyon kamo, ug “dili” kon tinuod nga dili kamo uyon, aron dili kamo silotan sa Dios.
19 Mga igsoon ko, kon may usa kaninyo nga nagpalayo sa kamatuoran, ug may usa usab kaninyo nga mopabalik kaniya, 20 angay ninyong masayran nga ang magpabalik sa makasasala gikan sa iyang daotan nga paggawi maoy magluwas sa kalag niadtong makasasala gikan sa silot nga kamatayon, ug mapasaylo ang daghang mga sala.
Ang Pagkamatay ni Jesus
(Mat. 27:45-56; Luc. 23:44-49; Juan 19:28-30)
33 Sa dihang miabot ang alas 12 sa udto, mingitngit ang kalibotan hangtod alas tres. 34 Ug sa pagka-alas tres sa hapon misinggit si Jesus sa makusog, “Eloi, Eloi lema sabactani?”—nga ang buot ipasabot, “Dios ko, Dios ko, nganong gipasagdan mo ako?”[a] 35 Sa pagkadungog sa ubang nanindog didto miingon sila, “Gitawag niya si Elias.” 36 Diha-diha midagan ang usa ka tawo ug mikuha ug espongha ug gituslob niya sa aslom nga bino. Gibutang niya kini sa tumoy sa usa ka kahoy aron masupsop ni Jesus. Miingon siya, “Tan-awon nato kon muabot ba si Elias sa pagkuha kaniya sa krus.” 37 Misinggit sa makusog si Jesus ug nabugto ang iyang gininhawa.
38 Sa mao usab nga oras, napikas ang tabil sulod sa templo sa Jerusalem gikan sa ibabaw paubos. 39 Ang kapitan sa mga sundalo nga nagtindog sa atubangan sa krus nakakita sa pagkabugto sa gininhawa ni Jesus. Miingon siya, “Tinuod gayod nga kining tawhana mao ang Anak sa Dios!”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.