Book of Common Prayer
Ang Awit ni David sa Iyang Pagdaog
(2 Sam. 22:1-51)
18 Ginahigugma ko ikaw Ginoo. Ikaw ang akong kusog.
2 Ikaw, Ginoo, ang akong salipdanan nga bato,
ang akong lig-ong tagoanan ug manluluwas.
Ingon nga salipdanan nga bato, makatago ako diha kanimo.
Ikaw ang akong taming, gamhanang manluluwas ug dalangpanan.
3 Dalaygon ka, Ginoo,
kay kon mangayo ako ug tabang kanimo
ginaluwas mo ako gikan sa akong mga kaaway.
4-5 Ang kamatayon daw pisi nga milambod kanako ug daw lit-ag nga nagaatang sa akong agianan.
Ang kalaglagan daw bul-og sa baha nga nagakuso-kuso kanako.
6 Busa sa akong kalisdanan nagpakitabang ako kanimo, Ginoo, nga akong Dios,
ug gidungog mo ang akong pag-ampo didto sa imong templo.
7 Unya milinog, ug ang mga pundasyon sa mga bukid nauyog,
tungod kay nasuko ka, Ginoo.
8 Nanggawas ang aso sa imong ilong,
ug sa imong baba nanggawas ang nagadilaab nga kalayo ug mga baga.
9 Giablihan mo ang langit
ug nanaog ka nga nagatungtong sa mabagang dag-om.
10 Nagsakay ka sa kerubin
ug tulin kining milupad samtang gipalid sa hangin.
11 Gihimo mo ang kangitngit nga mosalipod kanimo.
Nagtago ka sa mabagang dag-om.
12 Nagpangilat sa imong atubangan,
ug nagaulan ug mga ice[a] ug nagadilaab nga mga baga.
13 Ang tingog mo Ginoo, nga Labing Halangdong Dios, nagdahunog gikan sa langit.[b]
14 Gipana mo ug kilat ang imong mga kaaway,
ug miikyas sila nga nagkatibulaag.
15 Sa imong pagngulob ug pagpangusmo sa kasuko mimala ang dagat,
ug nakita ang yuta ilalom niini,
ug nakita usab ang pundasyon sa kalibotan.
16 Gikan sa langit gigunitan mo ako ug gihaw-as gikan sa lawom nga tubig.
17 Giluwas mo ako gikan sa akong gamhanang mga kaaway nga naglagot kanako,
kay wala akoy dag-anan kanila.
18 Gisulong nila ako sa dihang anaa ako sa kalisod,
apan gipanalipdan mo ako, Ginoo.
19 Giluwas mo ako sa katalagman kay nalipay ka kanako.
20 Gipanalanginan mo ako tungod kay matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
21 Kay gisunod ko ang imong mga pamaagi
ug wala ako mobiya kanimo, Ginoo, nga akong Dios.
22 Gituman ko ang tanan mong sugo
ug wala ko lapasa ang imong mga tulumanon.
23 Nahibalo ka nga walay ikasaway sa akong kinabuhi,
ug gilikayan ko ang pagpakasala.
24 Gigantihan mo ako tungod kay nakita mo nga matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
25 Matinumanon ka sa mga matinumanon kanimo,
ug maayo ka usab sa mga tawo nga maayo.
26 Matinud-anon ka sa mga tawo nga matinud-anon kanimo,
apan makigbatok ka sa mga tawong daotan.
27 Oo, ginaluwas mo ang mga mapainubsanon,
apan ginapaubos mo ang mga mapahitas-on.
28 Ginoo nga akong Dios, ikaw ang akong kahayag.
Sa kangitngit ikaw ang akong suga.
29 Sa imong tabang sulongon ko ang panon sa mga sundalo,
ug mahimo kong katkaton ang paril nga nagalibot sa lungsod.
30 Hingpit ang imong pamaagi, O Dios.
Ang imong pulong kasaligan gayod.
Sama ka sa taming alang sa tanang nagadangop kanimo.
31 Ikaw lang, Ginoo, ang Dios;
ikaw lang ang among salipdanan nga bato.
32 Ikaw ang nagahatag kanako ug kusog
ug ang nagabantay sa akong paglakaw.
33 Ginalig-on mo ang akong tiil sama sa tiil sa lagsaw, aron makalatas ako sa habog nga mga dapit.
34 Ginabansay mo ako sa pagpakiggira;
ang akong mga bukton makabinat na sa bronsi nga pana.
35 Gipanalipdan mo ako sama sa taming,
busa luwas ang akong kinabuhi.
Gitipigan mo ako pinaagi sa imong gahom,
ug pinaagi sa imong tabang nahimo akong bantogan.
36 Gipalapdan mo ang akong agianan,
busa wala ako madakin-as.
37 Gigukod ko ang akong mga kaaway ug naapsan ko sila.
Ug wala gayod ako mobalik hangtod nga nalaglag ko sila.
38 Gihampak ko sila hangtod nga nangalup-og sila sa akong tiilan
ug dili na makabangon pa.
39 Gihatagan mo ako ug kusog sa pagpakiggira
ug gipadaog batok sa akong mga kaaway.
40 Gipakagiw mo ang akong mga kaaway
ug gilaglag ko sila.
41 Nangayo sila ug tabang,
apan walay miluwas kanila.
Nanawag sila kanimo,
apan wala mo sila tubaga.
42 Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog nga paliron sa hangin.
Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
43 Giluwas mo ako gikan sa mga nagarebelde.
Gihimo mo akong pangulo sa mga kanasoran.
Ang mga langyaw nagaalagad kanako.
44 Nagayukbo sila kanako.
Ug inigkadungog nila bahin kanako, nagatuman sila sa akong mando.
45 Nawad-an silag kaisog,
ug nanggawas sa ilang mga tagoanan nga nagakurog sa kahadlok.
46 Buhi ka, Ginoo!
Dalaygon ka nga akong salipdanan nga bato!
Gibayaw ko ikaw tungod kay ikaw ang Dios nga akong Manluluwas.
47 Gipanimaslan mo ako sa akong mga kaaway,
ug gipasakop mo kanako ang mga kanasoran.
48 Ginaluwas mo ako gikan sa akong mabangis nga mga kaaway,
ug ginapadaog mo ako batok kanila.
49 Busa pasidunggan ko ikaw taliwala sa mga kanasoran.
Ug awitan ko ikaw ug mga pagdayeg.
50 Ginahatagan mo ug dagkong mga kadaogan ang imong pinili nga hari.
Ginahigugma mo si David ug ang iyang mga kaliwat sa walay kataposan.
Ang Maalamon nga Paghukom ni Solomon
16 Usa ka adlaw, may duha ka babaye nga nagabaligya sa ilang dungog nga miadto kang Haring Solomon. 17 Miingon ang usa kanila, “Mahal nga Hari, ako ug kining babaye nagpuyo sa usa lang ka balay. Samtang nagaipon kami niadtong balaya, nanganak ako. 18 Paglabay sa tulo ka adlaw, nanganak usab siya. Kami lang gayong duha sa balay ug wala nay lain. 19 Usa niana ka gabii, nahigdaan niya ang iyang anak ug namatay kini. 20 Unya mibangon siya pagkatungang gabii ug gikuha ang akong anak sa akong tapad samtang natulog ako. Gibutang niya ang akong anak sa iyang tapad, ug gibutang niya ang iyang anak nga patay sa akong tapad. 21 Pagkabuntag, sa dihang mibangon ako sa pagpasuso sa akong anak, nakita ko nga patay na kini. Apan sa pagsusi ko sa bata sa hayag, nadiskobrehan ko nga dili diay siya ang akong anak.”
22 Mitubag ang usa ka babaye, “Dili kana tinuod! Ako ang buhi nga bata, ug ang patay imo.” Apan miingon ang unang babaye, “Dili kana tinuod! Imo ang patay nga bata, ug ang buhi ako.” Busa naglalis silang duha atubangan sa hari.
23 Miingon ang hari, “Ang matag usa kaninyo moingon nga iya ang buhi nga bata, ug walay usa kaninyo nga moangkon sa patay nga bata.” 24 Busa nagmando ang hari, “Hatagi ninyo ako ug espada!” Ug sa gidad-an na siya ug espada, 25 mimando siya, “Pikasa ang buhi nga bata ug tagsai sila.”
26 Nalooy sa iyang anak ang tinuod nga inahan sa buhi nga bata, busa miingon siya sa hari, “Malooy ka, Mahal nga Hari, ayaw patya ang bata! Ihatag na lang siya nianang babaye.” Apan miingon ang usa ka babaye, “Walay usa kanato nga makaangkon kaniya. Sige, pikasa ang bata!”
27 Ug miingon ang hari, “Ayaw patya ang bata. Ihatag kini sa babaye nga gustong magpabilin kining buhi, kay siya ang tinuod nga inahan niini.”
28 Sa dihang nadungog sa katawhan sa Israel ang hukom ni Haring Solomon, misamot ang ilang pagtahod kaniya, tungod kay nakita nila nga may kaalam siya nga gikan sa Dios sa paghukom ug husto.
27 Sa ika-14 na ka gabii nga gianod kami sa bagyo sa Dagat sa Mediteraneo, mga tungang gabii na, gibanabana sa mga tripulante nga duol na kami sa baybayon. 28 Busa gitugkad nila ang dagat ug nahibaloan nila nga mga 20 ka dupa ang iyang giladmon. Wala madugay gitugkad nila pag-usab ug mga 15 na lamang ka dupa. 29 Ug tungod kay nahadlok sila nga mosagyad kami sa mga bato, gihulog nila ang upat ka angkla didto dapit sa likod sa barko. Ug nagaampo sila nga mobuntag na. 30 Buot unta mosibat ang mga tripulante sa barko. Busa gipakanaog nila ang boti ngadto sa dagat, ug nagpasumangil nga maghulog lamang sila sa mga angkla sa dulong. 31 Apan miingon si Pablo sa kapitan ug sa mga sundalo, “Kon mobiya ang mga tripulante sa barko dili kamo maluwas.” 32 Busa giputol sa mga sundalo ang mga pisi nga gihigot sa boti ug gipasagdan kini nga maanod.
33 Sa dihang kadlawon na, gipugos silang tanan ni Pablo nga mokaon. Miingon siya, “Duha na ka semana ang pagpaabot ninyo nga mahuman ang unos, ug wala gayod kamo makakaon. 34 Busa kaon una aron mabaskog kamo tungod kay walay bisan usa kaninyo nga mamatay.” 35 Human misulti niini si Pablo, mikuha siya ug pan ug sa atubangan sa tanan nagpasalamat siya sa Dios. Ug gipikas-pikas niya ang pan ug mikaon. 36 Nadasig silang tanan ug mikaon. 37 (276 kaming tanan nga nagsakay didto sa barko.) 38 Sa dihang nakakaon na ang tanan ug nabusog na, gihulog nila sa dagat ang mga dalang trigo aron mogaan-gaan ang barko.
Ang Pagkaguba sa Barko
39 Pagkabuntag, wala mahibaloi sa mga tripulante kon unsang islaha ang among nahimutangan, apan may nakita sila nga usa ka natago nga bahin sa dagat nga may baybayon, busa nagkasabot sila nga didto nila ipadunggo ang barko. 40 Busa gipamutol nila ang mga pisi nga gihigot sa mga angkla. Gihubad usab nila ang mga pisi nga gihigot sa timon. Ug giisa nila ang layag sa dulong aron paliron sila padulong sa baybayon. 41 Apan samtang naglawig sila, misagyad ang barko sa mabaw ug miungot ang iyang dulong. Ang likod naanam ug kabungkag tungod sa kakusog sa hapak sa mga balod.
42 Pamatyon unta sa mga sundalo ang tanang mga priso aron walay makalangoy padulong sa daplin ug makaikyas. 43 Apan gipugngan sila sa ilang kapitan tungod kay gusto niya nga luwason si Pablo. Mimando siya nga molukso una ang tanang makahibalo molangoy, ug magpadaplin. 44 Ang dili kahibalo molangoy, mosunod nga magkapyot lang sa mga tabla ug mga bahin sa barko nga nanglutaw. Mao kadto ang among gihimo, ug tanan kami nakaabot sa baybayon nga wala maunsa.
Nagsulti si Jesus nga May Magluib Kaniya
(Mat. 26:17-25; Luc. 22:7-14, 21-23; Juan 13:21-30)
12 Miabot ang una nga adlaw sa Pista sa Pan nga Walay Patubo. Mao kini ang adlaw nga ihalad ang mga karnero nga kaonon alang sa Pista sa Paglabay sa Anghel. Busa nangutana ang mga tinun-an ni Jesus kaniya, “Asa man ang imong gusto nga mag-andam kami ug panihapon sa Pista sa Paglabay sa Anghel?” 13 Gisugo niya ang iyang duha ka tinun-an, “Adto kamo didto sa siyudad sa Jerusalem. Pag-abot ninyo didto may motagbo kaninyo nga tawo nga nagadala ug banga nga may tubig. Sunda ninyo siya 14 kon asa nga balay siya mosulod. Ug isulti ninyo kini sa tagbalay, ‘Nangutana ang magtutudlo kon asa ang kuwarto nga kan-an niya uban sa iyang mga tinun-an sa pagsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel.’ 15 Ipakita dayon niya kaninyo ang dako nga kuwarto sa itaas nga kompleto sa kagamitan ug naandam na. Didto kamo pag-andam sa atong panihapon.” 16 Nanglakaw ang duha nga iyang gisugo, ug sa pag-abot nila sa siyudad nakita nila ang tanan sumala sa giingon ni Jesus kanila. Ug giandam nila didto ang panihapon alang sa Pista.
17 Sa dihang kilomkilom na, miabot si Jesus ug ang iyang 12 ka mga apostoles. 18 Samtang nangaon sila diha sa lamisa, miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga usa kaninyo nga kauban ko dinhi sa pagpangaon ang magluib kanako.” 19 Sa pagkadungog niadto sa mga apostoles, naguol gayod sila ug nagpuli-puli silag pangutana kaniya, “Dili ako, di ba?” 20 Miingon si Jesus kanila, “Ang magluib kanako usa kaninyong 12—ang motuslob ug pan sa yahong uban kanako. 21 Ako nga Anak sa Tawo pagapatyon sumala sa nahisulat sa Kasulatan, apan alaot ang tawo nga magluib kanako. Maayo pa kaniya nga wala siya matawo.”
Ang Kataposang Panihapon
(Mat. 26:26-30; Luc. 22:15-20; 1 Cor. 11:23-25)
22 Samtang nangaon sila, mikuha si Jesus ug pan. Gipasalamatan niya kini sa Dios ug unya gipikas-pikas. Pagkahuman gihatag niya sa iyang mga tinun-an ug miingon, “Pagkuha kamo ug kan-a, mao kini ang akong lawas.” 23 Unya mikuha siya ug ilimnon, nagpasalamat sa Dios, ug gihatag kanila. Ug silang tanan miinom. 24 Miingon si Jesus, “Mao kini ang akong dugo nga iula alang sa daghang mga tawo. Kini nagapamatuod nga may bag-o na nga kasabotan ang Dios ngadto sa mga tawo. 25 Sa pagkatinuod, dili na ako moinom pag-usab niining ilimnon nga gikan sa ubas hangtod sa adlaw nga moinom ako sa bag-o nga matang sa ilimnon didto sa gingharian sa Dios.” 26 Unya miawit sila ug mga pagdayeg sa Dios, ug pagkahuman nangadto sila sa Bukid sa mga Olibo.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.