Book of Common Prayer

⁹ Изгубивме многу време и повеќе не беше безбедно да се плови, зашто веќе беше поминал и Големиот есенски пост^[a], па Павле ги советуваше одговорните на бродот: ¹⁰ „Луѓе, гледам дека пловидбата тешко ќе оди и ќе има големи опасности, не само за товарот и бродот, туку и за нашите животи.“ ¹¹ Меѓутоа офицерот повеќе им веруваше на кормиларот и на сопственикот на бродот, отколку на она што го рече Павле. ¹² Ова пристаниште не беше погодно за презимување, па мнозинството реши да отпловиме оттаму и да се обидеме да допловиме до Феникс, па да презимиме во тоа критско пристаниште, свртено и кон југозапад и кон северозапад.

1) Бура меѓу Крит и Малта

¹³ Кога дувна тивок јужен ветер, морнарите мислеа дека условите се поволни, па ја дигнаа котвата и запловија крај брегот на Крит. ¹⁴ Но по кратко време дувна против нас ветер со ураганска сила, наречен североисточник. ¹⁵ Зафатени од ветерот и не можејќи да пловиме наспроти него, кренавме раце и се препуштивме ветерот да не носи. ¹⁶ Кога поминавме во завет на едно островче наречено Кавда^[b], одвај успеавме да го зачуваме чамецот за спасување, кој беше трескан од брановите. ¹⁷ Морнарите го качија горе и го врзаа со јажиња за бродот. Постоеше опасност да заринкаме на песочните наноси кај Сирт, па затоа ја спуштија котвата и го оставија бродот слободно да плови.

¹⁸ Следниот ден бурата толку силно не фрлаше наваму-натаму што морнарите почнаа да го исфрлаат товарот в море. ¹⁹ На третиот ден ја исфрлија и опремата на бродот, а и се што им дојде под раце. ²⁰ Веќе долго време не се појавуваа ни сонцето, ниту ѕвездите, а бурата продолжуваше да беснее, така што конечно изгубивме секаква надеж дека ќе се спасиме.

²¹ Луѓето веќе долго време немаа апетит и не јадеа. Тогаш стана Павле и им рече: „Требаше да ме послушате и да не испловите од Крит. Така ќе се поштедевте од овие неволи и загуби. ²² Сега ве советувам да се држите храбро, зашто никој од вас нема да загине. Ќе биде уништен само бродот. ²³ Минатата ноќ застана крај мене ангел пратен од Бога, Кому јас Му припаѓам и служам, ²⁴ и ми рече: ,Не плаши се, Павле! Ти сигурно ќе стигнеш до императорот, а заради тебе, Бог ќе им ги поштеди животите и на сите што пловат со тебе.‘ ²⁵ Затоа, луѓе, разведрете се! Јас верувам дека тоа што Бог ми го кажа ќе се оствари. ²⁶ Ќе бидеме исфрлени на некој остров, но бродот ќе биде уништен.“

СМРТТА, ВОСКРЕСЕНИЕТО И ВОЗНЕСУВАЊЕТО НА ИСУС

1) Заговор против Исус

(Мт. 26:1-5; Лк. 22:1-2; Јвн. 11:45-53) 14 Имаше уште два дена до празниците Пасха и Бесквасници. Свештеничките поглавари и вероучителите бараа некој лукав начин да Го уапсат Исуса и да Го погубат. ² Но велеа: „Не за време на празниците, зашто народот ќе се побуни!“

2) Помазанието на Исус во Бетанија

(Мт. 26:6-13; Јвн. 12:1-8) ³ Исус беше на вечера во Бетанија, во куќата на Симон, кој порано боледуваше од лепра. Таму дојде една жена, носејќи шише од алабастер полно со скапоцен нардов мирис. Таа го скрши шишето и го разлеа нардовиот мирис врз главата на Исус. ⁴ Некои од гостите налутено реагираа, велејќи: „Зошто се растура овој скап мирис!? ⁵ Можеше да се продаде за триста^[a] денарии и парите да им се разделат на сиромасите!“ Тие почнаа да ја укоруваат жената.

⁶ Но Исус им рече: „Оставете ја жената на мира! Зошто ја карате!? Таа направи милосрдно дело спрема Мене. ⁷ Сиромаси секогаш ќе има меѓу вас, и ќе можете да им помагате кога и да посакате. Но Јас нема да бидам уште долго време со вас. ⁸ Таа направи сe што можеше - однапред го подготви Моето тело за погреб. ⁹ Ве уверувам, дека, насекаде по светот, каде што ќе се проповеда Радосната вест, ќе се кажува и ова што таа го направи, за спомен на неа!“

3) Предавникот Јуда

(Мт. 26:14-16; Лк. 22:3-6) ¹⁰ Тогаш Јуда Искариот, кој беше еден од дванаесетте ученици на Исус, отиде кај свештеничките поглавари и се понуди да им Го предаде Исус. ¹¹ Тие се израдуваа на тоа и му ветија парична награда. Оттогаш Јуда бараше погоден момент да Го предаде Исуса.