Book of Common Prayer

Павле пред Феликс и Друсила

²⁴ По неколку дена, дојде Феликс со својата жена Друсила, која беше Еврејка. Го повикаа Павле да им зборува за верата во Исус Христос. ²⁵ Додека тој зборуваше за праведноста, за зауздување на телесните страсти и за Божјиот суд што претстои, Феликс се исплаши и му рече: „Оди си сега! Кога ќе имам време, пак ќе те викнам.“ ²⁶ Феликс, всушност, се надеваше дека од Павле ќе добие мито и затоа честопати го викаше и разговараше со него.

²⁷ Така поминаа цели две години. Тогаш на местото на Феликс дојде Порциј Фест. Сакајќи да им угоди на Евреите, Феликс го остави Павле в затвор.

Судската постапка пред Фест

25 Три дена по преземањето на власта во покраината, Фест отпатува од Цезареја за Ерусалим. ² Таму Првосвештениците и еврејските челници му го изнесоа своето обвинение против Павле, па го молеа ³ да им направи услуга и да го префрли Павле во Ерусалим, а всушност коваа заговор по пат да го убијат. ⁴ Но Фест им одговори дека Павле ќе биде задржан во Цезареја, каде што и тој самиот има намера набргу да се врати, ⁵ па ако тие имаат нешто против Павле нека дојдат со Фест неколку поистакнати луѓе кои ќе поведат обвинение против него.

⁶ По осум до десет дена, Фест се врати во Цезареја. Следниот ден седна во судот и нареди да го доведат Павле. ⁷ Околу него се насобраа Евреите кои беа дошле од Ерусалим и изнесоа многу тешки обвиненија против Павле, но не можеа да ги докажат.

⁸ Павле, бранејќи се, рече: „Јас не сум згрешил ни против еврејскиот Закон, ни против храмот, ниту против императорот!“

⁹ Фест, сакајќи да им угоди на Евреите, му рече на Павле: „Дали сакаш да одиме во Ерусалим и таму да ти судам во врска со ова?“ ¹⁰ Павле рече: „Не! Ова е суд на Римската империја и овде треба да ми биде судено. На Евреите ништо лошо не сум им сторил, како што и самиот знаете. ¹¹ Ако сум навистина виновен, ако сум направил нешто што заслужува смртна казна, јас не се противам таа и да се изврши. Но ако обвинувањата против мене се неосновани, никој нема право да ме предаде на овие луѓе да ме убијат! Сакам да се жалам пред императорот!“

¹² Тогаш Фест се посоветува со судскиот совет и му одговори: „Добро, штом сакаш да се жалиш пред императорот, ќе те пратам кај императорот!“

Идентитетот на Месијата

(Мт. 22:41-46; Лк. 20:41-44) ³⁵ Подоцна, додека поучуваше во храмот, Исус рече: „Како можат вероучителите да тврдат дека Месијата му е син^[a] на Давид, ³⁶ кога самиот Давид, поттикнат од Светиот Дух, рекол:

,Му рече Јахве^[b] на мојот Господ:

- Седни од Мојата десна страна,

додека не ги соборам Твоите непријатели

под нозете Твои!‘

³⁷ Ако самиот Давид Го нарекол Месијата свој Господ, како тогаш Месијата може да му биде син!?“

Многубројниот народ со одушевување го слушаше учењето на Исус.

Исус ги критикува верските водачи

(Мт. 23:1-36; Лк. 20:45-47) ³⁸ Продолжувајќи да поучува, Исус рече: „Пазете се од вероучителите! Тие уживаат да се шетаат во долги мантии и да бидат поздравувани на јавните места. ³⁹ Ги сакаат челните места во храмовите^[c] и почесните места на гозбите. ⁴⁰ Тие им го изедуваат имотот на вдовиците, а божем се молат со долги молитви! Тие ќе бидат најстрого судени!“

Прилогот на една вдовица

(Лк. 21:1-4) ⁴¹ Исус седна во храмот спроти ковчежето за доброволни прилози и ги набљудуваше луѓето како пуштаат пари во него. Забележа дека голем број богати луѓе ставаа големи суми пари. ⁴² Дојде и една сиромашна вдовица и пушти две парички^[d]. ⁴³ Исус ги повика Своите ученици и им рече: „Ве уверувам дека оваа сиромашна вдовица даде повеќе од сите други! ⁴⁴ Зашто, сите други дадоа од својот вишок, а таа даде од својата немаштија; даде сe што имаше, целата своја издршка.“