Book of Common Prayer

Павле зборува пред толпата

³⁷ Пред да влезат во воената тврдина, Павле му рече на полковникот: „Ако ми дозволите, јас би сакал да ви кажам нешто.“

„Зар ти знаеш грчки?“ - му одговори полковникот изненадено. ³⁸ „Значи ти не си оној Египќанец што пред извесно време крена бунт и поведе во пустината четири илјади убијци!“

³⁹ Павле му одговори: „Јас сум Евреин од познатиот град Тарс во покраината Киликија. Сакам да ве замолам да ми дозволите да им се обратам на луѓето.“ ⁴⁰ Полковникот му дозволи и Павле застана на скалите. Им мавна со раката да молкнат. Кога настана длабока тишина, тој им се обрати на нивниот, арамејски јазик:

22 „Браќа и татковци! Ислушајте ја мојата одбрана што сега ќе ја изнесам пред вас.“ ² Кога слушнаа дека им се обраќа на нивниот, арамејски јазик, уште повеќе стивнаа, а Павле продолжи: ³ „Јас сум Евреин. Роден сум во Тарс, град во покраината Киликија, но пораснав и се школував овде, во Ерусалим. Учител ми беше познатиот Гамалиел. Крај неговите нозе научив строго да се придржувам кон правилата и обичаите на нашите предци. Станав ревносен за Бог, исто како што сте и вие денес. ⁴ Ги прогонував христијаните^[a] до смрт. Ги врзував и ги носев в затвор, без разлика дали беа мажи или жени. ⁵ Ова можат да го потврдат Првосвештеникот и сите старешини. Од нив добив писма за нашите браќа Евреи во Дамаск, со кои ме овластија да одам во Дамаск и да ги апсам тамошните христијани, а потоа, оковани во пранги да ги доведам во Ерусалим за да бидат казнети.

Павле раскажува за своето обраќање

⁶ Додека се приближував до Дамаск, некаде околу пладне, околу мене ненадејно блесна силна светлина од небото. ⁷ Паднав наземи ничкум и чув глас како ми се обраќа: ,Савле, Савле, зошто Ме прогонуваш!?‘

⁸ ,Кој сте Вие, Господине?‘ - прашав јас.

,Јас сум Исус од Назарет - Оној што Го прогонуваш!‘

⁹ И оние што беа со мене ја виделе светлината, но гласот што ми проговори не го чуле.

¹⁰ Тогаш реков: ,Кажи ми што да правам, Господе?‘

,Стани, оди во Дамаск и таму ќе ти биде кажано се што треба да правиш!‘ - ми одговори Господ. ¹¹ Потоа оние што беа со мене ме водеа до Дамаск, зашто јас бев заслепен од силната светлина и воопшто не можев да гледам.

¹² Во Дамаск имаше еден човек по име Ананија^[b]. Тој беше побожен човек што се придржуваше до Божјиот Закон и уживаше голем углед кај сите Евреи од тој крај. ¹³ Тој дојде кај мене, ми пристапи и ми рече: ,Брате Савле, нека ти се врати видот!‘ Истиот миг видот ми се врати и можев да го видам Ананија.

¹⁴ Потоа тој ми рече: ,Богот на нашите прадедовци те одбра да се запознаеш со Неговата намера, да го видиш Праведникот и да го слушнеш повикот од Неговата уста. ¹⁵ Отсега ти ќе им проповедаш за Него на сите луѓе, ќе им кажуваш за она што си го видел и слушнал. ¹⁶ Што чекаш сега? Стани, крсти се и повикај Го Господ да ти ги измие гревовите!‘

Слепиот Бартимеј од Јерихо

(Мт. 20:29-34; Лк. 18:35-43) ⁴⁶ Исус и Неговите ученици пристигнаа во градот Јерихо. На излегување од градот многуброен народ одеше по нив. Покрај патот седеше еден питач, по име Бартимеј - син на Тимеј. ⁴⁷ Кога слушна дека овде минува Исус Назареќанецот, тој почна да вика: „Исусе, Сине Давидов, покажи милост спрема мене!“ ⁴⁸ Мнозина се обидуваа да го замолкнат, но тој уште погласно викаше: „Сине Давидов, покажи милост спрема мене!“ ⁴⁹ Исус застана и рече: „Викнете го овде!“ Луѓето го повикаа слепиот и му говореа: „Не плаши се, дојди, Тој те вика!“ ⁵⁰ Човекот го фрли своето палто, рипна и потрча кон Исус. ⁵¹ „Што сакаш да сторам за тебе?“ - го праша Исус. Слепиот одговори: „Учителе, сакам да прогледам!“ ⁵² Исус му рече: „В ред; твојата вера те исцели!“ Човекот веднаш прогледа и Му се придружи^[a] на Исус.