Book of Common Prayer

6) Павле проповеда во Коринт

18 Потоа Павле отпатува од Атина за Коринт^[a]. ² Таму се сретна со еден Евреин по име Акила, родум од Понт. Тој, заедно со својата жена Присцила, неодамна беше пристигнал од Италија, бидејќи императорот Клавдиј беше наредил сите Евреи да го напуштат Рим. Павле отиде кај нив, ³ и бидејќи го знаеше нивниот занает - изработка на шатори^[b] - тој остана кај нив и заедно работеа.

⁴ Секоја сабота Павле одеше во тамошната синагога и им проповедаше и на Евреите и на Грците.

⁵ Кога Сила и Тимотеј пристигнаа од Македонија, Павле уште поревносно им проповедаше на Евреите дека Исус е Месијата што Го чекаат. ⁶ Но кога тие се свртеа против него и почнаа да го навредуваат, тој им го врати и правот од наметката и им рече: „По своја вина ќе загинете! Јас немам вина за тоа^[c]! Отсега ќе одам да им проповедам на другите народи!“

⁷ Си замина оттаму и се пресели во куќата на Тициј Јуст, побожен човек чија куќа беше веднаш до синагогата. ⁸ Управник на синагогата беше Крисп. Тој и сите негови домашни поверуваа во Господ. Поверуваа и многу други жители на Коринт, кои ја слушнаа пораката, а откако поверуваа, потоа и се крстија.

⁹ Една ноќ, Господ му порача на Павле преку видение: „Не плаши се! Немој да молчиш, туку зборувај! ¹⁰ Јас сум со тебе и никој нема да ти направи никакво зло! Има многу Мои луѓе во овој град!“ ¹¹ Така Павле остана во Коринт една година и шест месеци, проповедајќи им ја на луѓето Божјата порака.

Фарисеите бараат натприроден знак

(Мт. 16:1-4) ¹¹ Група фарисеи дојдоа кај Исус и почнаа да се расправаат со Него. Со намера да Го искушуваат, тие бараа од Него да им изведе некое чудо со кое ќе докаже дека Тој доаѓа од небото. ¹² Исус длабоко воздивна и рече: „Зошто постојано барате некаков чудотворен знак? Ве уверувам дека на вашата генерација таков знак нема да и се даде!“ ¹³ Потоа ги остави, се качи на бротчето и отплови на спротивната страна од езерото.

Алегоријата со квасецот

(Мт. 16:5-12) ¹⁴ Учениците на Исус заборавија да понесат леб со себе; во бротчето имаа само еден леб. ¹⁵ Исус им рече: „Внимавајте и чувајте се од квасецот на фарисеите^[a] и на Ирод!“ ¹⁶ Разговарајќи меѓу себе, учениците заклучија: „Ни приговара зашто заборавивме да земеме леб!“

¹⁷ Но Исус, знаејќи што мислат, им рече: „Зошто го поврзувате ова со тоа што немате леб!? Како не можете веќе да сфатите!? Зар умовите ви се заспани!? ¹⁸ Имајќи си очи, не гледате, и имајќи си уши, не слушате! ¹⁹ Помните ли колку кошници ви останаа кога со пет леба нахранив пет илјади души?“ Тие Му одговорија: „Дванаесет!“ ²⁰ Исус продолжи: „А колку кошници ви останаа кога со четири леба нахранив четири илјади души?“ Тие Му одговорија: „Седум!“ ²¹ „Сe уште не разбирате^[b], нели?“ - им рече Исус.