Book of Common Prayer
3) Павле и Барнаба проповедаат во Иконија
14 Павле и Барнаба влегоа заедно во синагогата во градот Иконија и проповедаа со таква сила, што голем број и Евреи и неевреи ја прифатија христијанската вера. 2 Но оние Евреи што не поверуваа, ги подбуцнуваа луѓето од другите народи да не ги слушаат Павле и Барнаба. 3 И покрај тоа, апостолите долго време останаа таму и смело зборуваа за Господ, а Господ им даваше сила да прават чуда и видливи докази, поткрепувајќи ја така веродостојноста на пораката за Неговата огромна благонаклоност. 4 Народот во градот беше поделен. Едни беа со Евреите - противници, а други со апостолите.
5 Кога работата дојде дотаму, што противниците меѓу Евреите и меѓу другите народи, предводени од своите водачи, решија да ги нападнат и да ги каменуваат, 6 апостолите избегаа кон областа Ликаонија, накај градовите Листра, Дерба и околните села. 7 Таму продолжија да ја проповедаат Радосната вест.
4) Павле и Барнаба во Листра: од обожавање до каменување!
8 Во градот Листра имаше еден човек со заболени нозе. Беше сакат во нозете уште од раѓање, постојано седеше и никогаш не беше проодел. 9 Додека апостол Павле проповедаше, тој човек слушаше. Павле го забележа и кога виде дека во него има вера за да биде исцелен, 10 гласно му рече: „Стани, исправи се на своите нозе!“ Човекот скокна и прооде!
11 Кога луѓето видоа што направи Павле, почнаа силно да извикуваат, на ликаонски говор: „Боговите зеле човечки тела и слегле кај нас!“ 12 Почнаа Барнаба да го викаат Зевс, а Павле - Хермес, зашто тој беше главниот говорник. 13 Свештеникот во храмот на Зевс, кој се наоѓаше пред градот, доведе бикови, донесе венци од цвеќиња пред градските порти и заедно со целиот народ сакаше да им принесе жртви на апостолите.
14 Кога слушнаа за ова апостолите Барнаба и Павле, ги раскинаа[a] своите наметки и потрчаа накај народот, викајќи: 15 „Луѓе, што правите!? И ние сме обични луѓе, како вас! Сакаме да ви објавиме Радосна вест: оставете ги овие безвредни обреди и свртете се кон Живиот Бог! Тој ги создаде небото и Земјата, морето и се што е во нив! 16 Во минатото, Тој им дозволи на сите народи да одат по сопствените патишта. 17 Сепак никогаш не ги остави без сведоштво за Себеси, правејќи за нив добродетелства, давајќи им дожд и плодни годишни времиња, давајќи им храна и исполнувајќи ги нивните срца со радост.“ 18 Дури и откако им го рекоа ова, одвај ги убедија луѓето да не им принесуваат жртви.
2) Споредба со свеќата
(Лк. 8:16-18) 21 Продолжувајќи, Исус им рече: „Зар свеќа се пали за да се покрие со капак или пак да се стави под кревет!? Зар не се пали за да се стави на свеќник? 22 Нема ништо скриено што нема да излезе на виделина. Нема тајно дело што нема да се дознае. 23 Ако имате уши - слушајте внимателно!
24 Слушајте внимателно: со каква мера мерите, со таква ќе ви се мери и ќе ви се додаде! 25 На тој што има нешто, ќе му се додаде уште; на тој што нема, ќе му се одземе и она малку што го има!“
3) Споредба со семето
26 Во продолжение, Исус рече: „Божјото царство може да се спореди со семе што човек го посева на својата нива. 27 Потоа, тој ноќе спие, а дење излегува. За тоа време семето никнува и расте, иако тој не го разбира тоа. 28 Самата земја го произведува плодот: најпрво стебло, потоа клас и на крајот зрна. 29 Штом плодот ќе созрее, доаѓа жетвата и сејачот го жнее.“
4) Споредба со синаповото зрно
(Мт. 13:31-32; Лк. 13:18-19) 30 „Како да го опишеме Божјото царство? Со што да го споредиме?“ - продолжи Исус. 31 „Тоа може да се спореди со посеано синапово зрно: иако тоа е најмало од сите семиња, 32 кога ќе се посее, израснува поголемо од сите градинарски растенија и се разгранува, така што под неговите гранки и птиците си свиваат гнезда!“
Заклучок
33 Користејќи се и со многу други, слични споредби, Исус му ја изложуваше на народот Својата порака, на разбирлив начин за нив. 34 Ништо не им кажуваше без да се користи со споредби. А кога беше насамо со Своите ученици, ним им објаснуваше сe.
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest