Book of Common Prayer
17 Петар беше збунет и се прашуваше што може да значи ова видение. Тогаш ги виде луѓето испратени од Корнелиј, кои, прашувајќи, дојдоа до куќата на Симон и стоеја пред портата, 18 прашувајќи дали тука престојува Симон, наречен Петар.
19 Додека Петар уште размислуваше за видението што го имаше, Светиот Дух му рече: „Те бараат тројца мажи. 20 Стани и појди со нив, без да се двоумиш, зашто Јас ги испратив.“
21 Петар слезе кај луѓето и им рече: „Јас сум човекот што го барате. За што сте дојдени?“
22 Тие му одговорија: „Не испрати офицерот Корнелиј. Тој е праведен човек и има страхопочит спрема Бог. За него сите Евреи имаат добро мислење. Тој доби наредба од светиот ангел да те повика во својот дом и да слушне од тебе што имаш да му кажеш.“ 23 Потоа Петар ги покани да влезат и ги прими како гости. Утредента, замина со нив, во придружба на неколку христијани од Јопа.
24 Следниот ден стигнаа во Цезареја. Таму го чекаше Корнелиј, кој ги беше викнал своите роднини и блиски пријатели. 25 Кога Петар влегуваше, Корнелиј клекна пред него, искажувајќи му така длабока почит. 26 Петар го крена и му рече: „Стани! И јас сум само човек, како што си и ти.“ 27 Корнелиј стана, а Петар почна да му зборува. Кога влегоа внатре, Петар виде голем број собрани луѓе.
28 Тогаш Петар им рече: „Вие знаете дека е спротивно на еврејските закони да се дружам со неевреи и да доаѓам кај нив. Но Бог ми покажа дека никого не треба да го сметам за гнасен и нечист. 29 Затоа, без да се противам, се одѕвав на вашата покана. А сега да ве прашам: Зошто ме повикавте?“
30 Корнелиј му одговори: „Пред четири дена, во три часот попладне, се молев во својата куќа, кога одненадеж пред мене застана еден човек во блескава облека, 31 и ми рече: ,Корнелиј, Бог ги услиши твоите молитви и си спомна за твојата дарежливост спрема сиромашните. 32 Испрати гласници во Јопа да го повикаат човекот што го викаат Петар, кој престојува во куќата на кожарот Симон, близу до морскиот брег!‘ 33 Затоа веднаш испратив по тебе и ти добро направи што дојде. Еве не сега сите собрани овде пред Бог, за да слушнеме што се ти е доверено од Господ.“
Исус им се јавува на Своите апостоли
(Матеј 28:16-20; Марко 16:14-18; Јован 20: 19-23; Дела 1:6-8) 36 Додека овие двајца им го раскажуваа тоа, меѓу нив се појави Исус, застана и ги поздрави[a], посакувајќи им мир. 37 Присутните беа збунети и исплашени, па мислеа дека гледаат дух. 38 Но Исус им рече: „Што сте се стаписале? Зошто ви се јавуваат сомнежи во мислите? 39 Видете Ми ги рацете и нозете, па уверете се дека тоа Сум Јас. Допрете Ме и ќе се уверите, зашто духот нема ни месо ни коски, а гледате дека Јас имам!“
40 Кога го рече ова, Тој им ги покажа рацете и нозете[b]. 41 Од радост и од возбуда, тие не можеа да им веруваат на сопствените очи! Затоа, Исус им рече: „Имате ли овде нешто за јадење?“ 42 Тие Му подадоа парче печена риба, 43 и Тој ја изеде пред нивните очи.
44 Потоа Исус им рече: „За ова ви зборував уште додека бев со вас, имено, сe што е претскажано за Мене во книгите на Мојсеевиот Закон, на пророците и во Псалмите, требаше да се исполни.“
45 Тогаш им ги просветли[c] умовите за да им стане јасно Светото Писмо, 46 и им рече: „Запишано е дека Месијата треба да настрада и да воскресне на третиот ден, 47 дека во Неговото име ќе се проповеда пораката за покајание и простување на гревовите меѓу сите народи, почнувајќи од Ерусалим. 48 Вие сте сведоци за тоа.
49 Јас ќе ви го испратам Светиот Дух, Кој ви го вети Мојот небесен Татко, а вие останете во градот, сe додека Светиот Дух не слезе врз вас со сила од небото.“
Вознесението на Исус
(Марко 16:19-20; Дела 1:9-11) 50 Потоа Исус ги поведе надвор од градот, во близина на Бетанија, каде што ги подигна Своите раце и почна да ги благословува. 51 Додека ги благословуваше, се подигаше над нив и се вознесе на небото[d]. 52 Тие Му се поклонија и многу радосни се вратија во Ерусалим, 53 каде што целото време го минуваа во храмот, славејќи Го Бога.
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest