Book of Common Prayer
Pagdayeg sa Dios nga Manluluwas
146 Dayega ang Ginoo!
Dayegon ko gayod ang Ginoo.
2 Dayegon ko siya sa tibuok kong kinabuhi.
Awitan ko ang akong Dios sa mga pagdayeg samtang buhi pa ako.
3 Ayaw ninyo ibutang ang inyong pagsalig sa mga gamhanang tawo ug sa kang bisan kinsa,
kay dili sila makaluwas kaninyo.
4 Kon mamatay sila mobalik sila sa yuta,
ug nianang adlawa ang ilang mga plano matapos usab.
5 Bulahan ang tawo kansang magtatabang mao ang Dios ni Jacob,
kansang pagsalig anaa sa Ginoo nga iyang Dios,
6 nga mao ang naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan, sa dagat, ug sa tanang anaa niini.
Kasaligan gayod ang Ginoo hangtod sa kahangtoran.
7 Nagahukom siya dapig sa mga dinaog-daog,
ug nagahatag siya ug pagkaon sa gipanggutom.
Gihatagan sa Ginoo ug kagawasan ang mga binilanggo,
8 giayo niya ang mga buta aron makakita,
gilig-on niya ang mga maluya,
gihigugma niya ang mga matarong,
9 gibantayan niya ang mga dumuduong,
gitabangan niya ang mga ilo ug mga biyuda,
apan gibabagan niya ang mga pamaagi sa mga daotan.
10 Mga lumulupyo sa Zion,[a] ang Ginoo nga inyong Dios nagahari sa walay kataposan!
Dayega ang Ginoo!
Pagdayeg sa Dios nga Makagagahom
147 Dayega ang Ginoo!
Maayo ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios.
Maayo gayod ug angayan nga dayegon siya.
2 Gitukod pag-usab sa Ginoo ang Jerusalem,
ug gitigom niya pagbalik ang mga Israelinhon nga nabihag.
3 Gilipay niya ang nagmasulob-on;
ug giayo ang ilang mga samad.
4 Siya ang nagbuot sa gidaghanon sa mga bitoon
ug gihatagan niya ang matag usa kanila ug ngalan.[b]
5 Gamhanan kaayo ang atong Ginoo;
ang iyang kaalam dili matugkad.
6 Gitabangan sa Ginoo ang mga dinaog-daog,
apan gilaglag niya sa hingpit ang mga daotan.
7 Pag-awit kamo nga may pagpasalamat sa Ginoo.
Pagtukar kamo ug harpa alang sa atong Dios.
8 Gitabonan niyag mga panganod ang kalangitan,
gipaulanan niya ang kalibotan,
ug gipatubo ang mga sagbot sa mga bungtod.
9 Gihatagan niyag pagkaon ang mga mananap, ingon man ang mga pispis sa uwak kon mangayo kini ug pagkaon.
10 Wala siya malipay sa kusgang mga kabayo o sa abtik nga mga sundalo,
11 kondili sa mga nagatahod kaniya ug nagasalig sa iyang gugma.
12 Pasidunggi ninyo ang Ginoo nga inyong Dios,
kamong mga lumulupyo sa Jerusalem.[c]
13 Kay gilig-on niya ang mga pultahan sa inyong siyudad,
ug gipanalanginan niya kamo.
14 Gihatagan niya ug kalinaw ang inyong dapit,
ug gibusog niya kamo sa labing maayo nga trigo.
15 Gimandoan niya ang kalibotan,
ug mituman dayon kini.
16 Ginatabonan niya ang yuta ug snow nga daw sama sa habol nga puti,
ug ginakatag niya ang pinong ice nga daw sama sa abog.
17 Nagpadala siyag ulan nga ice nga daw gagmayng mga bato.
Kinsay makaagwanta sa katugnaw niini?
18 Nagmando siya ug nangatunaw ang ice;
gipahangin niya ug midagayday ang tubig.
19 Gipadayag niya ang iyang mga pulong, mga tulumanon, ug mga sugo sa mga taga-Israel nga mga kaliwat ni Jacob.
20 Wala niya kini himoa sa ubang mga nasod;
wala sila makahibalo sa iyang mga sugo.
Dayega ang Ginoo!
Pagdayeg sa Dios
111 Dayega ang Ginoo!
Pasalamatan ko ang Ginoo sa tibuok kong kasingkasing diha sa panagtigom sa mga matarong.
2 Gamhanan ang mga buhat sa Ginoo;
ginapamalandongan kini sa tanan nga nalipay niini.
3 Gamhanan ug halangdon ang mga buhat sa Dios,
ug ang iyang pagkamatarong nagapadayon sa walay kataposan.
4 Gipahinumdom niya kita sa iyang katingalahang mga buhat.
Maloloy-on siya ug may kahangawa.
5 Ginahatagan niya ug pagkaon ang nagatahod kaniya,
ug ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.
6 Gipakita niya sa iyang katawhan kon unsa kagamhanan ang iyang mga binuhatan pinaagi sa paghatag kanila sa mga yuta nga gipanag-iyahan sa ubang mga nasod.
7 Matinumanon ug matarong siya sa tanan niyang ginahimo,
ug kasaligan ang tanan niyang mga sugo.
8 Kining iyang mga sugo magapadayon sa walay kataposan,
ug gihimo niya kini uban sa pagkamatinumanon ug pagkamatarong.
9 Giluwas niya ang iyang katawhan,
ug nagmando siya nga tumanon ang iyang kasabotan hangtod sa kahangtoran.
Balaan siya ug talahuron!
10 Ang pagtahod sa Ginoo mao ang sinugdanan sa pag-angkon ug kaalam.
Ang tanang nagatuman sa iyang mga sugo may hustong panabot.
Dalaygon siya sa walay kataposan!
Bulahan ang Tawo nga Nagatahod sa Ginoo
112 Dayega ang Ginoo!
Bulahan ang tawo nga nagatahod sa Ginoo
ug malipayon kaayo nga nagatuman sa iyang mga sugo.
2 Magmauswagon ang iyang mga anak,
kay ang mga kaliwat sa mga tawo nga nagakinabuhi nga matarong panalanginan sa Dios.
3 Maadunahan ang iyang pamilya,
ug ang iyang kaayo hinumdoman hangtod sa kahangtoran.
4 Bisan sa kangitngit may kahayag gihapon alang sa mga tawo nga nagakinabuhi nga maloloy-on, may kahangawa, ug matarong.
5 Panalanginan ang tawo nga manggihatagon, nagapahulam sa uban, ug dili manglimbong.
6 Dili siya mapakyas sa iyang mga buluhaton,
ug dili siya malimtan hangtod sa kahangtoran.
7 Dili siya mahadlok sa daotang mga balita,
kay lig-on ang iyang pagtuo ug pagsalig sa Ginoo.
8 May pagsalig siya ug dili siya mahadlok
kay nasayod siya nga sa kaulahian makita niya nga mapildi ang iyang mga kaaway.
9 Mahinatagon siya sa mga kabos;
ang iyang kaayo hinumdoman hangtod sa kahangtoran
ug ang iyang katakos dugangan sa Dios isip pagpasidungog kaniya.
10 Makita kini sa mga daotan ug mokagot ang ilang mga ngipon sa kasuko, ug daw mangatunaw sila sa kaulaw.
Ang ilang mga plano dili magmalampuson.
Ang Pagdayeg sa Kaayo sa Ginoo
113 Dayega ang Ginoo!
Kamong mga katawhan sa Ginoo nga iyang mga alagad, dayega ninyo siya!
2 Hinaut nga dayegon siya karon ug hangtod sa kahangtoran.
3 Gikan sa sidlakan hangtod sa kasadpan[a] ang tanang mga tawo angayng modayeg sa Ginoo.
4 Nagahari ang Ginoo sa tanang nasod,
ang iyang pagkagamhanan dili matupngan.
5 Wala gayoy sama sa Ginoo nga atong Dios nga nagalingkod sa iyang trono didto sa kahitas-an.
6 Moduko siya sa pagtan-aw[b] sa kalangitan ug sa kalibotan.
7 Gihaw-as niya ang mga kabos ug timawa sa ilang kalisod.
8 Gipasidunggan niya sila uban sa dungganong mga tawo sa iyang katawhan.
9 Gilipay niya ang panimalay sa baog nga babaye pinaagi sa paghatag kaniya ug mga anak.
Dayega ang Ginoo!
36 Miingon si Saul, “Sulongon nato karong gabhiona ang mga Filistihanon. Kuhaon nato ang ilang mga kabtangan ug pamatyon nato silang tanan hangtod sa buntag.” Mitubag ang mga tawo, “Himoa kon unsa ang maayo alang kanimo.” Apan miingon ang pari, “Pangutan-on una nato ang Dios mahitungod niini.” 37 Busa nangutana si Saul sa Dios, “Sulongon ba namo ang mga Filistihanon? Ipapildi mo ba sila kanamo?” Apan wala motubag ang Dios niadtong adlawa. 38 Busa miingon si Saul sa mga pangulo sa katawhan sa Israel, “Dali kamo dinhi, ug magpakisayod kita kon unsa ang sala nga atong nahimo niining adlawa. 39 Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga nagaluwas sa mga Israelinhon, nga ang nakasala patyon gayod, bisan ug si Jonatan pa nga akong anak.” Apan wala gayoy mitubag.
40 Unya miingon si Saul sa tanang mga Israelinhon, “Tindog kamo diha, ug ako ug ang akong anak nga si Jonatan motindog dinhi.” Ug misugot ang mga tawo. 41 Unya nagaampo si Saul, “Ginoo, Dios sa Israel, ipahibalo kanamo kon kinsa ang nakasala.” Ug pinaagi sa pagripa, si Jonatan ug si Saul ang naripahan ug dili ang mga tawo. 42 Unya miingon si Saul, “Ripaha kon kinsa kanamo ni Jonatan ang nakasala.” Ug ang naripahan mao si Jonatan. 43 Unya nangutana si Saul kang Jonatan, “Unsa ang imong gihimo?” Mitubag si Jonatan, “Gituslob ko ang tumoy sa akong baston sa dugos ug mikaon ako ug gamay. Angay ba gayod ako nga patyon?” 44 Mitubag si Saul, “Oo! Ug kon dili ko ikaw ipapatay, hinaut pa nga silotan ako sa Dios sa hilabihan.” 45 Apan miingon ang mga tawo kang Saul, “Si Jonatan ang nagpadaog kanato, ug karon ato siyang patyon? Dili mahimo! Manaad kami sa buhi nga Ginoo nga dili gayod siya maunsa,[a] kay ang Dios ang nagtabang kaniya sa gihimo niya karong adlawa.” Busa wala patya si Jonatan, kay giluwas siya sa mga tawo.
Ang Paghibalik sa Atong Maayo nga Relasyon ngadto sa Dios
5 Busa, tungod kay gipakamatarong na man kita pinaagi sa pagtuo kang Jesu-Cristo, maayo na ang atong relasyon sa Dios. Nahitabo kini tungod sa gibuhat sa atong Ginoong Jesu-Cristo. 2 Pinaagi kaniya ug tungod sa atong pagtuo nakadawat kita niini nga grasya, ug malipayon kita diha sa paglaom nga makaambit kita sa iyang pagkahalangdon. 3 Ug dili kay kana lang, nagakalipay usab kita taliwala sa atong mga pag-antos, kay nasayod kita nga pinaagi sa mga kalisod mahimo kitang mainantuson. 4 Ug kon mainantuson kita malipay ang Dios kanato, ug kon ang Dios malipay kanato may paglaom kita nga maayo ang atong kaugmaon. 5 Ug dili mahitabo nga dili nato madawat ang atong gilaoman tungod kay pinaagi sa Espiritu Santo nga gipadala kanato, nasayran nato nga gihigugma kita sa Dios.
6 Hunahunaa ra gud ninyo ang paghigugma sa Dios kanato. Sa dihang wala kitay mahimo aron makalikay sa silot, naghatag sa iyang kinabuhi si Cristo alang kanatong mga makasasala sa panahon nga gitakda sa Dios. 7 Talagsaon nga mahitabo nga may mamatay alang sa tawo nga matarong. Tingali adunay magpakamatay alang sa maayo nga tawo, 8 apan si Cristo namatay alang kanato bisan pa ug makasasala kita. Sa ingon niini nga pamaagi gipakita sa Dios ang iyang paghigugma kanato. 9 Ug tungod kay gipakamatarong na kita karon sa Dios pinaagi sa dugo ni Cristo, makasiguro gayod kita nga tungod kang Cristo makalikay kita sa umaabot nga silot sa Dios. 10 Kaniadto mga kaaway kita sa Dios, apan pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak nahibalik na ang atong maayo nga relasyon kaniya. Ug karon nga may maayo na kita nga relasyon sa Dios, labi pang luwason niya kita pinaagi sa kinabuhi ni Cristo. 11 Ug dili kay kana lang, malipayon usab kita karon sa atong relasyon sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo. Pinaagi kaniya nahibalik na ang atong maayong relasyon sa Dios.
Ang Sambingay bahin sa Kombira
(Luc. 14:15-24)
22 Nagtudlo pag-usab si Jesus kanila pinaagi sa sambingay. 2 Miingon siya, “Ang paghari sa Dios sama sa nahitabo sa usa ka hari nga nagaandam ug kombira alang sa kasal sa iyang anak nga lalaki. 3 Gisugo niya ang iyang mga sulugoon nga tawgon na ang mga dinapit. Apan mibalibad sila. 4 Gisugo niya pag-usab ang uban pa nga mga sulugoon. Miingon siya, ‘Ingna ninyo ang mga dinapit nga naihaw na ang akong mga baka ug ang uban nga mga mananap nga akong gipatambok ug naandam na ang pagkaon. Busa paanhia na sila.’ 5 Apan ang mga dinapit wala magtagad. Ang usa miadto sa iyang uma, ug ang usa sa iyang negosyo. 6 Ang uban, gidakop nila ang mga sinugo sa hari, gipasipad-an nila ug gipatay. 7 Busa nasuko pag-ayo ang hari. Gisugo niya ang iyang mga sundalo nga pamatyon usab ang nagpatay sa iyang mga sulugoon ug sunogon ang ilang lungsod. 8 Unya gitawag niya ang iyang mga sulugoon ug miingon, ‘Ang kombira sa kasal sa akong anak andam na, apan ang mga dinapit dili takos nga motambong. 9 Busa adto na lang kamo sa kadalanan nga naay daghang mangagi ug dapita ninyo ang tanan nga inyong matagboan.’ 10 Nanglakaw ang mga sulugoon ug nangadto sa kadalanan, ug ang tanan nga ilang natagboan, maayo man o daotan, gipangdapit nila. Ug napuno sa mga dinapit ang hawanan sa kombira.
11 “Unya misulod ang hari kay gusto niya nga mahimamat ang iyang mga bisita. Didto may nakita siya nga usa ka tawo nga wala magsul-ob ug bisti nga alang sa kombira. 12 Busa miingon ang hari kaniya, ‘Higala, nganong nakasulod ka dinhi nga wala magsul-ob ug bisti nga alang sa kombira?’ Apan ang tawo wala gayod motingog kay wala siyay ikatubag. 13 Unya miingon ang hari sa iyang mga sulugoon, ‘Gaposa ninyo ang iyang mga kamot ug tiil ug ilabay sa gawas didto sa kangitngitan. Didto maghilak siya ug magkagot ang iyang ngipon.’ ” 14 Unya miingon si Jesus, “Daghan ang giimbitar sa Dios sa iyang gingharian, apan diotay ra ang gipili nga makasulod.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.