Book of Common Prayer

9 Во меѓувреме Савле, со секој свој здив, претставуваше смртна закана за Господовите следбеници. Толку беше ревносен во неговата решеност да ги истреби, што отиде кај Првосвештеникот ² и измоли од него да напише писма до синагогите во Дамаск, во кои Првосвештеникот ќе бара од нив да соработуваат со Савле во апсењето на сите следбеници на Патот^[a] што ќе ги најде таму. Савле сакаше да ги доведе во Ерусалим сите христијани, и мажи и жени, оковани во синџири.

³ Кога се приближи до Дамаск, ненадејно блесна во него силна светлина од небото! ⁴ Тој падна на земјата и слушна глас, како му се обраќа: „Савле, Савле! Зошто Ме прогонуваш?“

⁵ „Кој сте Вие, господине?“ - праша Савле.

Господ му одговори: „Јас сум Исус, Кого ти Го прогонуваш! ⁶ Стани и влези во градот; таму ќе ти биде кажано што треба да правиш!“

⁷ Луѓето што патуваа со него стоеја занемени, зашто слушнаа глас, а не видоа никого. ⁸ Савле стана од земјата, ги отвори очите, но ништо не гледаше. Водејќи го за рака, го одведоа во Дамаск. ⁹ Три дена не можеше да гледа, и ниту јадеше, ниту пиеше.

Распнувањето на Исус

(Матеј 27:32-44; Марко 15:21-32; Јован 19:17-27) ²⁶ Одведувајќи Го Исуса, војниците наидоа на еден човек по име Симон Киренеецот, кој се враќаше од полето и го натераа тој да го носи крстот за распнување на Исус, одејќи по Него.

²⁷ По Исуса врвеше многуброен народ, меѓу нив и некои жени, кои плачеа и Го оплакуваа. ²⁸ Исус се сврте кон нив и им рече: „Ќерки ерусалимски! Не оплакувајте Ме Мене, туку себеси и своите деца, ²⁹ зашто идат денови, кога ќе се вели: ,Блазе си им на неротките, на утробите што не раѓале и на градите што не доеле!‘ ³⁰ Во тие дни луѓето ќе им довикуваат на планините: ,Паднете врз нас!‘, и на ридовите: ,Затрупајте нe!‘ ³¹ Зашто, ако вака се постапува со зеленото стебло, тогаш што ли го очекува искршеното^[a]!?“