Book of Common Prayer

Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos

²⁵ “Sa umaabot, kon manganak na kamo ug mangapo, ug nakapuyo na sa maong yuta sa taas na nga panahon, ayaw ninyo hugawi ang inyong kaugalingon pinaagi sa paghimo ug mga dios-dios sa dagway sa bisan unsa nga butang. Daotan kini atubangan sa Ginoo nga inyong Dios ug makapasuko kini kaniya.

²⁶ “Karong adlawa himuon ko nga saksi ang langit ug ang yuta batok kaninyo. Kon dili ninyo ako tumanon, dali ra kamong mangahanaw sa yuta nga inyong panag-iyahon sa tabok sa Jordan. Mopuyo kamo didto sa mubo lang nga panahon, unya malaglag kamo sa hingpit. ²⁷ Katagon kamo sa Ginoo ngadto sa laing mga nasod, ug gamay lang ang mahibilin kaninyo didto sa mga nasod diin kamo abugon sa Ginoo. ²⁸ Ug didto magasimba kamo sa mga dios nga hinimo sa kahoy ug bato, nga dili makakita, dili makadungog, dili makakaon o makapanimaho. ²⁹ Apan kon mangita kamo didto sa Ginoo nga inyong Dios, makita ninyo siya kon pangitaon ninyo sa kinasingkasing gayod. ³⁰ Kon moabot kaninyo kini nga kalisdanan sa kaulahian, mobalik kamo sa Ginoo nga inyong Dios ug motuman kaniya. ³¹ Kay maloloy-on ang Ginoo nga inyong Dios—dili niya kamo pasagdan o laglagon, ni kalimtan ang kasabotan nga iyang gipanumpa sa inyong mga katigulangan.

²³ Nasayod ang Dios nga nagasulti ako sa tinuod. Ang hinungdan kon nganong wala ako nakadayon sa pag-anha diha kaninyo sa Corinto mao nga dili ko gusto nga malain ang inyong buot kanako. ²⁴ Wala kami magmando kaninyo mahitungod sa inyong pagtuo, kay lig-on na man kamo. Gusto lang unta namo kamong tabangan aron magmalipayon kamo.

2 Busa naghunahuna ako nga dili na lang ako moanha diha kaninyo kon masakit ko lang pag-usab ang inyong pagbati. ² Kay kon masakit ko kamo, kinsa na man lang unya ang makalipay kanako? Wala na! ³ Mao kana ang hinungdan kon nganong nagsulat una ako kaninyo, aron nga kon moanha ako diha, dili ako mapaguol sa mga tawo nga mao unta ang makalipay kanako. Kay nagatuo ako nga kon malipay ako, malipay usab kamo. ⁴ Niadtong una ko nga pagsulat kaninyo nahasol ug nasubo gayod ako ug naghilak pa gani. Dili nako tuyo nga sakiton ang inyong pagbati, kondili gusto ko lang nga masayran ninyo nga gimahal ko gayod kamo.

Pasayloa Ninyo ang Nakasala

⁵ Karon, kon mahitungod sa tawo diha nga nakasala, dili lang ako ang iyang gihatagan ug kaguol kondili may kaguol usab nga iyang gihatag kaninyong tanan. Nagaingon ako nga “may” kaguol usab kay dili ko gustong palabihan. ⁶ Apan igo na ang silot nga inyong gihatag kaniya. ⁷ Busa pasayloa na ninyo siya ug dasiga usab, kay basin ug dag-on siya sa hilabihan nga kaguol. ⁸ Ug nanghangyo usab ako kaninyo nga ipakita ninyo kaniya nga gimahal pa ninyo siya. ⁹ Mao gani kini ang hinungdan nga nagsulat ako kaninyo, kay gusto kong masayran kon kasaligan ba kamo sa pagtuman sa tanan nga akong gisulti kaninyo. ¹⁰ Kon pasayloon ninyo ang nakasala, pasayloon ko usab siya. Kay kon may nakasala kanako gipasaylo ko na siya sa atubangan ni Cristo alang kaninyo. ¹¹ Angay nato kining buhaton aron dili kita madaog ni Satanas, kay nasayran nato kon unsa ang iyang mga pamaagi.

Si Pablo didto sa Troas

¹² Pag-abot ko didto sa Troas aron magwali sa Maayong Balita mahitungod kang Cristo, nakita ko nga giandam nang daan sa Ginoo ang ilang mga kasingkasing sa pagpaminaw kanako. ¹³ Apan wala ako mahimutang kay wala didto si Tito nga atong igsoon kang Cristo. Busa nanamilit ako sa mga tumutuo ug miadto sa Macedonia.

Ang Pahumot ni Cristo

¹⁴ Salamat sa Dios kay kanunay siya nga nagauna kanato sa parada sa pagdaog.^[a] Gibuhat niya kini tungod kay anaa na kita kang Cristo. Sama sa pahumot gigamit niya kami sa pagpaila kaniya sa bisan asang lugar. ¹⁵ Kay sama kami sa mahumot nga halad ni Cristo ngadto sa Dios nga mapanimahoan sa mga tawo nga nangaluwas ug bisan sa mga nangawala. ¹⁶ Sa mga tawo nga nangawala, ang among gipakaylap nga kamatuoran sama sa baho sa patay nga nagadala ug kamatayon; apan sa mga tawo nga nangaluwas, sama kini sa pahumot sa mga buhi nga nagadala ug kinabuhi. Kinsa man kaha ang makahimo niini nga buluhaton? ¹⁷ Apan gipadala kami sa Dios. Ug tungod kay siya nagtan-aw kanamo ug kami anaa kang Cristo, matinud-anon kami sa pagsangyaw sa mensahe sa Dios. Dili kami sama sa uban nga gihimo lang nila nga panapi ang pagwali sa mensahe sa Dios.

Ang Nawala nga Karnero

(Mat. 18:12-14)

15 Daghang mga maniningil ug buhis ug uban pa nga mga tawo nga giila nga makasasala ang miduol kang Jesus aron sa pagpaminaw sa iyang mga pagpanudlo. ² Nagbagulbol ang mga Pariseo ug ang mga magtutudlo sa Kasugoan. Nagaingon sila, “Kining tawhana nagdawat sa mga makasasala, ug nakig-uban kanila sa pagpangaon!”

Ang Nawala nga Anak

¹¹ May usa pa gayod ka sambingay nga gisugilon ni Jesus. Miingon siya, “May usa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki. ¹² Miingon ang manghod ngadto sa iyang amahan, ‘Tay, ihatag na kanako ang akong bahin sa katigayonan.’ Busa gibahin sa amahan ang iyang mga kabtangan ngadto sa ilang duha. ¹³ Paglabay sa pipila ka adlaw, gipamaligya sa manghod ang iyang bahin ug milakaw ngadto sa layong dapit. Ug didto nagpatuyang siya ug gasto sa iyang kuwarta sa walay kapuslanan. ¹⁴ Sa dihang nahurot na niya ug gasto ang iyang kuwarta, miabot ang dakong kagutom niadtong dapita. Naglisod gayod siya. ¹⁵ Busa mitrabaho na lang siya ingon nga tigbahog sa mga baboy sa uma sa tawo nga taga-didto. ¹⁶ Usahay gusto na lang niyang mokaon sa bahog sa mga baboy aron matambalan ang iyang kagutom, kay walay bisan usa nga naghatag kaniya ug pagkaon. ¹⁷ Sa kaulahian, nakaamgo siya sa iyang kahimtang. Nahinumdoman niya nga didto sa ilang balay nanobra ang pagkaon sa mga sulugoon sa iyang amahan. Apan siya hapit nang mamatay sa kagutom. ¹⁸ Busa miingon siya, ‘Maayo pa ug mopauli na lang ako didto sa akong amahan ug moingon kaniya, “Tay nakasala ako sa Dios ug kanimo. ¹⁹ Karon dili na ako angayng tawgon nga imong anak, isipa na lang ako nga usa sa imong mga sulugoon.” ’ ²⁰ Busa mipauli siya. Samtang layo pa siya, nakita na siya sa iyang amahan. Nalooy gayod ang amahan sa iyang anak, busa midagan siya paingon sa iyang anak ug gigakos niya kini ug gihagkan. ²¹ Unya miingon ang iyang anak ngadto kaniya, ‘Tay, nakasala ako sa Dios ug kanimo. Dili na ako angayng tawgon nga imong anak. [Isipa na lang ako nga usa sa imong mga sulugoon.]’ ²² Gitawag sa amahan ang iyang mga sulugoon ug miingon, ‘Dali, dad-a ninyo dinhi ang pinakanindot nga bisti ug ipasul-ob kaniya. Sul-obi usab ninyo siya ug singsing ug sapatos. ²³ Unya kuhaa ninyo ang toriyong baka nga gipatambok ug ihawa. Magkombira kita. ²⁴ Tungod kay abi nako ug patay na kining akong anak, apan dako diayng buhi. Nawala siya apan karon ania na.’ Busa nagsugod sila sa ilang paglipay-lipay.

²⁵ “Nahitabo kini samtang atua pa sa uma ang magulang nga anak. Sa iyang pagpauli, ug sa dihang nagkaduol na siya sa ilang balay, nadungog niya ang sonata ug panagsayaw. ²⁶ Busa gitawag niya ang usa sa mga sulugoon ug nangutana, ‘Nagaunsa man mo diha sa balay?’ ²⁷ Gisultihan siya sa sulugoon, ‘Ang imong manghod mipauli na ug maayo ang iyang panglawas ug wala maunsa, busa gipaihaw sa imong amahan ang gipatambok nga toriyong baka.’ ²⁸ Pagkadungog niya niini nasuko siya ug dili na siya gustong mosulod sa balay. Busa migawas ang iyang amahan ug gialam-alaman siya. ²⁹ Apan mitubag siya sa iyang amahan, ‘Hinumdomi ra gud kon pila na ka tuig ang akong pag-alagad kanimo. Wala gayod ako mosupak kanimo. Apan bisan kanding na lang wala mo gayod ako hatagi aron ako maglipay uban sa akong mga amigo. ³⁰ Karon, pag-abot sa imong anak nga nagausik-usik sa imong kabtangan uban sa daotan nga mga babaye, gipaihawan mo pa siya sa gipatambok nga toriyong baka.’ ³¹ Apan mitubag ang iyang amahan, ‘Ikaw kanunayng ania uban kanako, ug ang tanan nga ako imo usab. ³² Angay kitang maglipay, kay abi nato ug patay na ang imong manghod, apan dako diayng buhi. Nawala siya apan karon ania na.’ ”