Book of Common Prayer

Одговорност спрема величественото спасение

2 Затоа треба да обрнеме многу поголемо внимание на вистината што ја чувме, за да не се случи да не ја погодиме целта! ² Зашто, се покажа дека пораката што им ја даде Бог, преку ангелите, на нашите предци беше вистинита, па за секој прекршок на Божјиот Закон или непослушност луѓето беа праведно казнети. ³ Тогаш, како ќе можеме ние да ја избегнеме казната, ако сме незаинтересирани за ова величествено спасение!? Самиот Господ прв почна да проповеда за ова, а оние што Го слушнаа ни ја пренесоа^[a] оваа вистина. ⁴ Во исто време, Бог ја потврди оваа порака со видливи докази, со извршување чуда, со разновидни моќни дела, и со дарови од Светиот Дух кои ги распределуваше според Својата волја.

Старозаветни сведоштва за возвишеноста на Христос

⁵ Знаеме дека идниот свет за кој ние зборуваме, Бог не им го довери на ангелите. ⁶ Напротив, како што стои запишано некаде во Светото Писмо:

„Што е човекот, та да му обрнуваш внимание,

и за синот човечки^[b] да се грижиш?

⁷ Само за кратко време го направи помал од ангелите,

а потоа со слава и со чест го овенча.

⁸ Му даде власт над се“.

Кога вели: „Му даде власт над се“, значи дека Бог не оставил ништо што не е под Негова власт, иако засега не гледаме дека се Му е потчинето. ⁹ Но Го гледаме Исуса - Кој иако за кратко време беше на пониско место од ангелите, за да страда и да умре за сите, покажувајќи ни ја Божјата благонаклоност - сега Тој е овенчан со слава и чест!

¹⁰ И навистина, Бог, Кој е Творец на се и Кому Му припаѓа се, постапи соодветно, кога преку страдања Го издигна Исуса во совршен водач, зашто Исус на многу Божји чеда им донесе спасение и слава.

Пораката на Јован Крстител

(Матеј 3:1-12; Марко 1:1-8; Лука 3:1-18) ¹⁹ Кога еврејските верски водачи од Ерусалим испратија кај Јован Крстител свештеници и левити за да го прашаат: „Кој си ти?“ - Јован им кажа отворено, ²⁰ тој призна и не порекна, туку им рече: „Јас не сум Месијата^[a]!“

²¹ „Тогаш, кој си?“ - го запрашаа тие пак - „Илија^[b] ли си?“ „Не сум!“ - им одговори Јован. „Пророкот^[c] ли си?“ „Не сум!“ - одговори тој.

²² „Кажи ни кој си, зашто мораме да им однесеме одговор на оние што не пратија!“ - му рекоа тогаш тие. „Кажи, како се претставуваш себеси?“

²³ Јован им одговори цитирајќи го пророкот Исаија:

„Јас сум глас што вика во пустината:

подгответе го патот за Господ^[d]!“

²⁴ Некои од испратените беа припадници на фарисеите^[e]. ²⁵ Тие го запрашаа: „Зошто тогаш крштаваш, ако не си ни Месијата, ни Илија, ниту Пророкот?“ ²⁶ Јован им одговори: „Јас крштавам во^[f] вода, а меѓу вас има Еден, Кого вие не Го познавате. ²⁷ Иако јас дојдов пред Него, сепак не сум достоен ни сандалите да Му ги одврзам!“ ²⁸ Ова се случи во селото Бетанија, од источната страна на реката Јордан, каде што Јован крштаваше.