Book of Common Prayer

Оживеани со Христос

2 Порано и вие бевте мртви, вечно осудени од вашите престапи и гревови. ² Живеевте грешно, онака како што живее и останатиот свет. Му се покорувавте на Ѓаволот, на оној што владее со силите во воздухот, на духот што и сега владее во оние што не Му се покоруваат на Бог. ³ Сите ние порано живеевме така. Се раководевме од нашите телесни страсти, го правевме она што го сака нашата грешна природа, преку телото и умот. Со таквата наша природа ние бевме подложни на Божјиот гнев, како и другите луѓе.

⁴ Но Бог е толку полн со милост, толку е голема љубовта што ја чувствува спрема нас, ⁵ така што уште додека бевме мртви, удавени во нашите гревови, Тој не врати во живот. Со тоа што го воскресна Христос, ни овозможи и нам да оживееме. Вашето спасение е резултат на Божјата благонаклоност, која никој од нас не ја заслужува. ⁶ Значи, заедно со Исус Христос, Бог не воскресна и нас, и ни даде место на небото, веднаш до Исус, затоа што сме во единство со Него. ⁷ Тоа го стори за да бидеме пример во времињата што доаѓаат за Неговата огромна благонаклоност, што се покажа преку сето она што Тој го стори за нас, кои сме на страната на Исус Христос.

⁸ Бог, кога поверувавте, ве спаси поради Својата милостива благонаклоност спрема вас. Спасението не е по ваша заслуга, тоа е Божји дар. ⁹ Никој не го заработил^[a], па да може да се фали. ¹⁰ Ние сме Божјо совршено, врвно дело. Создадени сме преку Исус Христос, за да живееме живот исполнет со добри дела, што Бог уште одамна ги испланирал^[b] за нашите животи.

Исус исцелува многу луѓе

(Мт. 8:14-17; Лк. 4:38-41) ²⁹ Напуштајќи ја синагогата, во придружба на Јаков и Јован, Исус отиде во куќата на Симон и Андреј. ³⁰ Таму Му кажаа дека тештата на Симон лежи болна со силна треска. ³¹ Исус влезе кај неа, ја фати за раката и ја поткрена. Треската веднаш и престана и таа почна да ги послужува.

³² Вечерта, по зајдисонце, сите што беа болни или обземени од демони ги доведуваа кај Исус. ³³ Целиот град се собра пред вратата. ³⁴ Исус ги исцелуваше сите заболени од најразлични болести и ги ослободуваше од демонски духови. Демоните знаеја Кој е Исус, но Тој не им дозволуваше да кажат.

³⁵ Рано утредента, уште в мугри, Исус стана и отиде на молитва, сам, на тивко место. ³⁶ Симон и другите тргнаа да Го бараат. ³⁷ Кога Го најдоа, Му рекоа: „Сите Те бараат!“ ³⁸ А Тој им одговори: „Да одиме на друго место, во соседните градови, за да им проповедам и ним, бидејќи за таа цел сум дојден.“ ³⁹ Така Исус ја помина целата покраина Галилеја, проповедајќи по тамошните синагоги и ослободувајќи луѓе од демонска обземеност.

Исцелување на еден лепрозен човек

(Мт. 8:1-4; Лк. 5:12-16) ⁴⁰ Еден човек, болен од лепра, дојде кај Исус, клекна на колена и почна да Го моли: „Ако сакаш, Ти можеш да ме исцелиш^[a]!“ ⁴¹ Исус се сожали, испружи рака и го допре, велејќи му: „Сакам! Еве, те исцелувам!“ ⁴² Во истиот момент лепрата исчезна и човекот оздраве.

⁴³ Испраќајќи го, Исус строго му нареди: ⁴⁴ „Не кажувај никому за ова! Оди само кај свештеникот^[b] и покажи му дека си здрав. Потоа принеси дар во храмот како што е пропишано со Мојсеевиот Закон, за да се увери јавноста.“

⁴⁵ Но тукушто излезе, човекот почна на сите да им раскажува за случката, така што Исус повеќе не можеше јавно да се движи во градот. Престојуваше надвор од населените места, а народ од сите страни доаѓаше кај Него.