Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Book of Common Prayer

Daily Old and New Testament readings based on the Book of Common Prayer.
Duration: 861 days
Updated Gdańsk Bible (UBG)
Version
Psalmy 117-118

117 Chwalcie PANA, wszystkie narody! Chwalcie go, wszyscy ludzie!

Wielkie jest bowiem jego miłosierdzie nad nami, a prawda PANA trwa na wieki. Alleluja.

118 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

Niech powie teraz Izrael, że jego miłosierdzie trwa na wieki.

Niech powie teraz dom Aarona, że jego miłosierdzie trwa na wieki.

Niech powiedzą teraz ci, którzy się boją PANA, że jego miłosierdzie trwa na wieki.

Wzywałem PANA w ucisku; PAN mnie wysłuchał i postawił mnie na miejscu przestronnym.

PAN jest ze mną, nie będę się bał; cóż może mi uczynić człowiek?

PAN jest ze mną wśród tych, którzy mi pomagają, więc zobaczę pomstę nad tymi, którzy mnie nienawidzą.

Lepiej ufać PANU, niż polegać na człowieku.

Lepiej ufać PANU, niż polegać na władcach.

10 Wszystkie narody mnie otoczyły, ale w imię PANA wytępiłem je.

11 Otoczyły mnie, tak, otoczyły mnie, ale w imię PANA wytępiłem je.

12 Otoczyły mnie jak pszczoły, ale zgasły jak ogień z cierni, bo w imię PANA wytępiłem je.

13 Pchnąłeś mnie silnie, abym upadł, ale PAN mi pomógł.

14 PAN jest moją siłą i pieśnią, on stał się moim zbawieniem.

15 Głos radości i zbawienia w namiotach sprawiedliwych: Prawica PANA działa potężnie;

16 Prawica PANA jest wywyższona, prawica PANA działa potężnie.

17 Nie umrę, lecz będę żył i opowiadał dzieła PANA.

18 PAN ukarał mnie surowo, ale nie wydał mnie na śmierć.

19 Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, a wejdę w nie i będę wysławiał PANA.

20 To jest brama PANA, którą wchodzą sprawiedliwi.

21 Będę cię wysławiać, bo mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.

22 Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym.

23 PAN to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach.

24 Oto dzień, który PAN uczynił, weselmy się i radujmy się w nim.

25 Proszę, PANIE, wybaw teraz; proszę, PANIE, daj pomyślność.

26 Błogosławiony, który przychodzi w imię PANA; błogosławimy wam z domu PANA.

27 Bóg jest PANEM, on nas oświecił; przywiążcie baranki powrozami aż do rogów ołtarza.

28 Ty jesteś moim Bogiem, będę cię wysławiać; mój Boże, będę cię wywyższać.

29 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

Psalmy 112-113

112 Alleluja. Błogosławiony człowiek, który boi się PANA i ma upodobanie w jego przykazaniach.

Jego potomstwo będzie potężne na ziemi, pokolenie prawych będzie błogosławione.

Dobrobyt i bogactwo są w jego domu, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.

Dla prawych wschodzi światłość w ciemności; on jest łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy.

Dobry człowiek lituje się i pożycza, i prowadzi swoje sprawy rozważnie.

Na pewno nigdy się nie zachwieje, sprawiedliwy na wieki pozostanie w pamięci.

Nie będzie się bał złej nowiny, jego serce jest stateczne, ufa PANU.

Jego serce jest umocnione, nie będzie się bał, aż zobaczy pomstę nad swymi wrogami.

Rozrzucił i dał ubogim, jego sprawiedliwość trwa na wieki, jego róg będzie wywyższony w chwale.

10 Niegodziwy zobaczy to i rozgniewa się, zgrzytnie zębami i uschnie, pragnienie niegodziwych zginie.

113 Alleluja. Chwalcie, słudzy PANA, chwalcie imię PANA.

Niech imię PANA będzie błogosławione, odtąd aż na wieki.

Od wschodu słońca aż do jego zachodu, niech imię PANA będzie pochwalone.

PAN jest wywyższony ponad wszystkie narody, jego chwała ponad niebiosa.

Któż jak PAN, nasz Bóg, który mieszka na wysokości;

Który zniża się, aby patrzeć na to, co jest na niebie i na ziemi?

Podnosi nędznego z prochu, a z gnoju podnosi ubogiego;

Aby go posadzić z książętami, z książętami swego ludu;

On sprawia, że niepłodna staje się matką domu, cieszącą się dziećmi. Alleluja.

Error: Book name not found: Isa for the version: Updated Gdańsk Bible
Objawienie św. Jana 2:8-17

A do anioła kościoła w Smyrnie napisz: To mówi pierwszy i ostatni, który był umarły, a ożył:

Znam twoje uczynki, ucisk i ubóstwo – lecz jesteś bogaty – i bluźnierstwo tych, którzy mówią, że są Żydami, a nimi nie są, ale są synagogą szatana.

10 Nic się nie bój tego, co masz cierpieć. Oto diabeł wtrąci niektórych z was do więzienia, abyście byli doświadczeni, i będziecie znosić ucisk przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę życia.

11 Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów: Ten, kto zwycięży, nie dozna szkody od drugiej śmierci.

12 A do anioła kościoła w Pergamonie napisz: To mówi ten, który ma ostry miecz obosieczny.

13 Znam twoje uczynki i wiem, gdzie mieszkasz – tam, gdzie jest tron szatana – a trzymasz się mojego imienia i nie wyparłeś się mojej wiary nawet w dniach, gdy Antypas, mój wierny świadek, został zabity u was, tam, gdzie mieszka szatan.

14 Ale mam nieco przeciwko tobie – że masz tam takich, którzy trzymają się nauki Balaama, który uczył Balaka, jak doprowadzić do upadku synów Izraela, żeby jedli ofiary składane bożkom i uprawiali nierząd.

15 Podobnie masz i tych, którzy trzymają się nauki nikolaitów, czego nienawidzę.

16 Pokutuj! A jeśli nie, przyjdę do ciebie szybko i będę walczył z nimi mieczem moich ust.

17 Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów: Temu, kto zwycięży, dam jeść z manny ukrytej i dam mu kamyk biały, a na kamyku wypisane nowe imię, którego nikt nie zna oprócz tego, który je otrzymuje.

Ewangelia według św. Jana 4:46-54

46 Wtedy Jezus znowu przyszedł do Kany Galilejskiej, gdzie przemienił wodę w wino. A był w Kafarnaum pewien dworzanin królewski, którego syn chorował.

47 Ten, usłyszawszy, że Jezus przyszedł z Judei do Galilei, udał się do niego i prosił go, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, gdyż był umierający.

48 I powiedział do niego Jezus: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów, nie uwierzycie.

49 Dworzanin królewski powiedział do niego: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko.

50 Jezus mu powiedział: Idź, twój syn żyje. I uwierzył ten człowiek słowu, które powiedział mu Jezus, i poszedł.

51 A gdy już szedł, jego słudzy wyszli mu naprzeciw i oznajmili: Twoje dziecko żyje.

52 Wtedy zapytał ich o godzinę, w której poczuło się lepiej. I odpowiedzieli mu: Wczoraj o godzinie siódmej opuściła go gorączka.

53 Wówczas ojciec poznał, że to była ta godzina, w której Jezus powiedział do niego: Twój syn żyje. I uwierzył on sam i cały jego dom.

54 To był drugi cud, który Jezus uczynił, przyszedłszy z Judei do Galilei.