Book of Common Prayer

Wezwanie do wzajemnej miłości

⁷ Drodzy, kochajmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga. Każdy, kto kocha, narodził się z Boga i zna Go. ⁸ Kto nie kocha, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.

⁹ W tym uwidoczniła się miłość Boga do nas, że Bóg posłał na świat swojego Jedynego^[a] Syna, abyśmy przez Niego mogli zyskać życie. ¹⁰ W tym wyraziła się miłość, że nie my pokochaliśmy Boga, ale że On nas pokochał i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.

¹¹ Drodzy, skoro Bóg nas tak ukochał, to i my powinniśmy kochać się wzajemnie. ¹² Boga nikt nigdy nie widział. Jeśli jednak kochamy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i Jego miłość osiągnęła w nas doskonałość.

¹³ Po tym poznajemy, że trwamy w Nim, a On w nas, że udzielił nam ze swojego Ducha. ¹⁴ My natomiast zobaczyliśmy i teraz o tym świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawcę świata. ¹⁵ Ktokolwiek przyzna, że Jezus jest Synem Boga, w tym trwa Bóg, a on w Bogu. ¹⁶ I my poznaliśmy tę miłość, którą darzy nas Bóg, i zaufaliśmy jej.

Bóg jest miłością. Kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg w nim.

³¹ Kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi. Kto pochodzi z ziemi, należy do niej i mówi jak ludzie z tej ziemi. Ten, który przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi. ³² Świadczy On o tym, co widział i słyszał, lecz Jego świadectwa nikt nie przyjmuje. ³³ Kto przyjął Jego świadectwo, potwierdził tym samym, że Bóg mówi prawdę. ³⁴ Ten bowiem, którego posłał Bóg, wypowiada słowa Boga, gdyż Bóg daje Ducha bez miary. ³⁵ Ojciec miłuje Syna i wszystko przekazał w Jego ręce. ³⁶ Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, kto natomiast odmawia Synowi posłuszeństwa, nie zazna życia, lecz ciąży na nim Boży gniew.