Book of Common Prayer

¹² Знам дека вие веќе сега сте цврсто втемелени во вистината и добро ги знаете овие нешта, но сепак јас секогаш ќе настојувам да ве потсетувам. ¹³ Се додека сум во овој „шатор“, моето смртно тело, сметам дека ми е должност да ве потсетувам. ¹⁴ Нашиот Господ Исус Христос ми покажа дека моите дни овде на Земјава се изброени и јас брзо ќе го напуштам овој шатор. ¹⁵ Затоа ќе направам се што зависи од мене, та и по моето заминување вие да ги помните овие нешта.

Веродостојноста на Божјите објави

¹⁶ Кога ви кажувавме за силата на нашиот Господ Исус Христос и за Неговото повторно доаѓање, ние не се служевме со лукаво смислени прикаски! Ние со свои очи ја видовме Неговата величественост! ¹⁷ Тој прими чест и слава од Бог Таткото кога Божјиот славен, величествен глас се спушти од небото кон Него:

„Ова е Мојот Син, Мојот Љубимец,

со Него сум целосно задоволен.“

¹⁸ Кога се случи тоа ние бевме таму, на светата гора, заедно со Исус и го слушнавме тој глас од небото.

¹⁹ Тоа уште повеќе не увери во вистинитоста на она што го претскажуваа пророците. Затоа, добро ќе сторите ако на нивните пораки гледате како на светало што свети во темнината, се додека не осамне денот кога Христос, ѕвездата Деница, ќе болсне во вашите срца^[a]. ²⁰ Пред се треба да знаете дека ниту едно пророштво во Светото Писмо не е нечија самоволна објава, ²¹ бидејќи тие пророштва никогаш не биле дадени по желба на некој човек, туку Светиот Дух ги поттикнувал и водел Божјите луѓе да го зборуваат она што им било наложено од Бог.

Петар се откажува од Исус

(Матеј 26:57-58, 69-75; Марко 14:53-54, 66-72) ⁵⁴ Тие Го уапсија Исуса и Го одведоа во куќата на Првосвештеникот. А Петар Го следеше оддалеку. ⁵⁵ На средината на дворот запалија оган и поседнаа наоколу. Им се придружи и Петар. ⁵⁶ Една од слугинките го забележа крај огнот, се загледа во него и рече: „И овој човек беше следбеник на Исус!“

⁵⁷ Но Петар почна да одречува: „Жено! Јас не Го ни познавам!“ ⁵⁸ По извесно време, еден друг човек го забележа, па и тој рече: „И ти си еден од нив!“ Но Петар му одговори: „Не сум, човеку!“ ⁵⁹ Измина уште приближно еден час, кога некој пак тврдеше, велејќи: „Несомнено, и овој беше со Исус, а и Галилеец е!“ ⁶⁰ Но Петар и овојпат одговори: „Не знам што зборуваш, човеку!“ Во истиот миг, додека Петар уште зборуваше, запеа петел. ⁶¹ Свртувајќи се, Господ Исус погледна во Петар. Тогаш Петар се сети на Господовите зборови, што порано му ги беше кажал: ,Пред да запеат петлите в зори, ти трипати ќе одречеш дека Ме познаваш!‘ ⁶² Тогаш Петар излезе оттаму и горко заплака.

Верските водачи Го судат Исуса

(Матеј 26:59-68; Марко 14:55-65; Јован 18:19-24) ⁶³ Чуварите што го држеа Исуса, Му се подбиваа и Го удираа. ⁶⁴ Му ги врзаа очите и Му говореа: „Погоди кој Те удри!“ ⁶⁵ Му упатуваа и многу други навредливи зборови.

⁶⁶ Кога се раздени, се состанаа народните старешини, свештеничките поглавари и вероучителите и Го изведоа Исуса пред еврејскиот Врховен совет^[a]. ⁶⁷ Тогаш Го прашаа: „Кажи ни, Ти ли си Месијата?“ Исус им одговори: „И да ви кажам, нема да Ми верувате! ⁶⁸ И кога би ве прашал нешто, вие нема да Ми одговорите. ⁶⁹ Но отсега Јас, Синот Човечки, ќе седам оддесно на Семоќниот Бог.“