Book of Common Prayer
Wezwanie do uczciwości
6 Nakazujemy wam zaś, bracia, w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa, abyście stronili od każdego brata, który żyje nieporządnie, niezgodnie z przekazanymi wam przez nas zasadami.[a] 7 Sami wiecie, jak trzeba nas naśladować. Nie żyliśmy przecież wśród was nieporządnie 8 ani też u nikogo nie jedliśmy darmo chleba. Przeciwnie, w trudzie i znoju pracowaliśmy dniami i nocami, aby dla nikogo z was nie być obciążeniem. 9 Czyniliśmy tak nie dlatego, że nie mamy prawa do korzystania z waszego wsparcia, ale po to, by samych siebie postawić wam za przykład do naśladowania. 10 Gdy byliśmy u was, uczyliśmy, że kto nie chce pracować, niech też nie je.
11 A teraz słyszymy, że niektórzy z was żyją nieporządnie. Zamiast poświęcać się pracy, zajmują się tym, czym nie trzeba. 12 Takim osobom nakazujemy, i takie zachęcamy w Panu Jezusie Chrystusie, by ze spokojem podjęły pracę i zarabiały na własne utrzymanie. 13 Wy natomiast, bracia, nie ustawajcie w godnym postępowaniu.
14 Jeśli ktoś jest nieposłuszny naszym słowom, przekazanym w tym liście, tego sobie zapamiętajcie i — żeby go zawstydzić — przestańcie się z nim zadawać. 15 Nie traktujcie go jednak jak wroga, ale upominajcie — jak brata.
Błogosławieństwo i pozdrowienie
16 A sam Pan pokoju niech was darzy pokojem zawsze i na wszelki sposób. Pan niech będzie z wami wszystkimi.
17 Pozdrowienie moją ręką — Pawła. Jest to znak w każdym liście. Tak oto piszę.
18 Niech łaska naszego Pana, Jezusa Chrystusa, towarzyszy wam we wszystkim.
Zapowiedź załamania się Piotra
31 Szymonie, Szymonie, oto szatan wymógł, aby was przesiać jak pszenicę. 32 Ja natomiast błagałem za tobą, aby nie ustała twoja wiara. A ty, gdy się nawrócisz, umacniaj swoich braci.
33 Panie — odpowiedział Piotr — jestem gotów iść z Tobą nawet do więzienia i na śmierć.
34 Pan jednak odpowiedział: Piotrze, mówię ci, zanim zapieje dziś kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz.
35 Następnie zapytał ich: Gdy was posłałem bez sakiewki, bez torby i sandałów, czy czegoś wam zabrakło?
Niczego — odpowiedzieli.
36 Teraz jednak — powiedział — kto ma torbę lub sakiewkę, niech je weźmie. Kto nie ma miecza, niech sprzeda płaszcz, a go kupi. 37 Gdyż mówię wam: Musi się na Mnie spełnić proroctwo: I uznano Go za jednego z przestępców. I właśnie spełnia się to, co o Mnie napisano.
38 Panie — zauważyli — oto są tu dwa miecze.
On na to: Wystarczy.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny