Book of Common Prayer

⁷ Dlatego przygarniajcie jedni drugich, podobnie jak Chrystus przygarnął was dla chwały Boga. ⁸ Twierdzę bowiem, że Chrystus stał się sługą obrzezanych ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić dane ojcom obietnice, ⁹ a także, by poganie, dzięki miłosierdziu, oddali chwałę Bogu, zgodnie ze słowami:

¹⁰ I znowu czytamy:

¹¹ I ponownie:

¹² Izajasz z kolei mówi:

¹³ A Bóg nadziei niech was napełni największą radością i pokojem w wierze, abyście opływali w nadzieję, w mocy Ducha Świętego.

Wjazd Jezusa do Jerozolimy

²⁸ Po tych słowach Jezus ruszył w dalszą drogę do Jerozolimy. ²⁹ Gdy zbliżył się do Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród swoich uczniów ³⁰ z takim poleceniem: Idźcie do wsi leżącej naprzeciw. W niej, tuż po wejściu, natkniecie się na uwiązanego osiołka, na którym nikt jeszcze nie siedział. Odwiążcie go i przyprowadźcie do Mnie. ³¹ Jeśliby was kto pytał: Dlaczego odwiązujecie osiołka, odpowiedzcie: Pan go potrzebuje.

³² Uczniowie poszli i zastali wszystko tak, jak im powiedział. ³³ Kiedy odwiązywali zwierzę, jego właściciele zapytali: Dlaczego odwiązujecie tego osiołka?

³⁴ Wówczas odpowiedzieli: Pan go potrzebuje. ³⁵ I przyprowadzili go do Jezusa. Następnie narzucili na osiołka swe wierzchnie okrycia i posadzili na nim Jezusa.

³⁶ Gdy jechał, słali na drodze swoje szaty, ³⁷ a kiedy zbliżał się do podnóża Góry Oliwnej, cała rzesza uczniów zaczęła głośno i radośnie wielbić Boga za wszystkie cuda, które dane im było oglądać. ³⁸ Mówili:

³⁹ Wówczas jacyś faryzeusze wykrzyknęli z tłumu: Nauczycielu, każ zamilknąć swoim uczniom.

⁴⁰ Lecz On im odpowiedział: Mówię wam, że jeśli oni zamilkną, będą krzyczeć kamienie.