Book of Common Prayer

3) Три месеци на Малта

28 Откако се спасивме, дознавме дека се наоѓаме на островот Малта. ² Островјаните беа мошне љубезни спрема нас. Бидејќи врнеше дожд и беше студено, тие запалија оган и сите не прибраа.

³ Павле собра еден куп суварки и ги ставаше врз огнот, а една змија гонета од огнот излезе од суварките и му се впи во раката. ⁴ Кога островјаните ја видоа змијата како виси на неговата рака, си проговорија меѓу себе: „Овој човек мора да е убиец! Се спаси од морето, но правдата не го остава да живее!“ ⁵ Но Павле ја истресе змијата во огнот и немаше никакви последици по неговото здравје. ⁶ Луѓето очекуваа Павле да отече или веднаш да падне мртов, но откако подолго време гледаа и чекаа, а со него ништо не се случи, си го сменија мислењето и си говореа дека тој човек е бог!

⁷ Во близината на тоа место имаше имот што му припаѓаше на Публиј, поглаварот на островот. Тој, најљубезно не прими и три дена не гоштаваше. ⁸ Таткото на Публиј лежеше в постела, зашто имаше треска и страдаше од дизентерија. Павле му пријде, се помоли за него, ги положи рацете врз него и го исцели. ⁹ По тој настан и други луѓе од островот што беа болни доаѓаа кај Павле и тој ги исцелуваше. ¹⁰ Заради ова, островјаните ни искажаа многу почести, а кога повторно испловивме, ни дадоа се што ни беше потребно за пловидбата.

4) Од Малта до Рим

¹¹ По три месеци се качивме на еден брод од Александрија, што го носеше знакот на римските богови - близнаци^[a] и ја беше минал зимата на Малта. ¹² Стигнавме во Сиракуза^[b] и таму останавме три дена. ¹³ Оттаму, пловејќи покрај брегот, стигнавме во Регија^[c]. Утредента дувна јужен ветер, па по два дена стигнавме во Путеоли. ¹⁴ Таму најдовме неколку христијани, кои не поканија да останеме кај нив седум дена. Потоа продолживме кон Рим.

¹⁵ Тамошните христијани, откако слушнале за нас, дојдоа да не пречекаат уште кај Форумот^[d] на Апиј, а други ни се придружија кај Трите Крчми^[e]. Кога Павле ги виде, Му заблагодари на Бог и се охрабри.

¹⁶ Сега, кога веќе беше во Рим, на Павле му беше дозволено да живее каде што сака, чуван од само еден војник.

Исусовото физичко преобразување на планината

(Матеј 17:1-8; Марко 9:2-8) ²⁸ По околу една седмица откако ги изговори овие зборови, Исус ги зеде со Себе Петар, Јаков и Јован и се искачи на планината, за да се моли. ²⁹ Додека се молеше, лицето Му се преобрази и облеката Му стана блескаво бела. ³⁰ Наеднаш, во Негова придружба се најдоа двајца мажи кои разговараа со Него. Тоа беа Мојсеј и пророкот Илија. ³¹ Нивниот изглед беше величествен и тие разговараа со Исус за смртта што Го очекуваше во Ерусалим. ³² Петар и неговите другари ги беше совладал сон, но кога се разбудија Го видоа Исуса во величествен изглед, како и двајцата што стоеја со Него. ³³ Додека Мојсеј и Илија се разделуваа од Исус, Петар проговори, во отсуство на присебност: „Господару! Колку ни е убаво овде! Ајде да направиме три колиби: една за Тебе, една за Мојсеј и една за Илија!“ ³⁴ Додека го изговараше ова, надојде облак и ги покри. Кога се најдоа во облакот, учениците многу се исплашија, ³⁵ а од облакот се чу глас, кој рече: „Ова е Мојот Син, Избраникот Мој; Него слушајте Го!“ ³⁶ Кога се чу гласот, Исус веќе беше останал Сам. Учениците молчеа за ова и во тоа време никому не му кажуваа за тоа што го беа виделе.