Book of Common Prayer

Павловата одбрана пред Агрипа

26 Потоа Агрипа му рече на Павле: „Можеш да почнеш да ја изложуваш својата одбрана.“

Тогаш Павле ја испружи раката во знак на поздрав^[a], и ја започна својата одбрана:

² „Царе Агрипа, имам голема среќа што можам пред Вас да ја изнесам мојата одбрана во врска со се она за што ме обвинуваат Евреите, ³ зашто вие сте добар познавач на еврејските обичаи и расправии. Затоа ве молам внимателно да ме ислушате.

⁴ Сите Евреи знаат каков беше мојот живот уште додека бев млад, кога живеев во Ерусалим, меѓу мојот народ. ⁵ Ме познаваат веќе долго време и ако сакаат можат да потврдат дека јас бев фарисеј, што значи дека живеев според најстрогите прописи на нашата вера. ⁶ Сега сум изведен пред суд, затоа што верувам дека Бог ќе го исполни она што им го вети на нашите прататковци. ⁷ А сите дванаесет еврејски племиња ревносно Му се поклонуваат на Бог ден и ноќ, очекувајќи го исполнувањето на истата вера! Заради таа моја вера, царе, јас денеска сум обвинет од Евреите. ⁸ Зошто вам ви се чини неверојатно дека Бог ќе ги воскресне мртвите!?

⁹ Порано и јас верував дека треба со сите свои сили да им се противставам на следбениците на Исус од Назарет^[b]. ¹⁰ Така и правев. Имав добиено овластување од Првосвештениците, па многу христијани од Ерусалим одведов в затвор. Кога им се судеше и кога беа осудувани на смрт и јас гласав против нив. ¹¹ Ги казнував по сите синагоги и со примена на сила се обидував да ги натерам да Го навредуваат Христос. Толку строг бев против нив, што ги прогонував дури и во далечни градови, надвор од нашата земја!

Павле зборува за своето преобраќање во христијанството

¹² При еден таков потфат тргнав за Дамаск со овластување и задача од Првосвештениците. ¹³ Додека патував, Ваше Величество, сред бел ден видов светлина посилна од сончевата што блесна во мене и во моите придружници. ¹⁴ Сите паднавме наземи! Тогаш јас слушнав глас, кој на еврејски јазик ми рече: ,Савле, Савле, зошто Ме прогонуваш!? Лошо ќе поминеш ако клоцаш против остен^[c]!‘ ¹⁵ ,Кој сте Вие, Господине?‘ - прашав, а Господ ми одговори: ,Јас сум Исус, Оној што Го прогонуваш! ¹⁶ Стани, исправи се на нозе! Јас ти се појавив за да те назначам за Свој служител и сведок: да им го кажуваш на луѓето ова што го виде и она што допрва ќе ти го откријам. ¹⁷ А јас ќе те заштитувам од твојот народ и од другите народи кај кои те испраќам ¹⁸ за да им ги отвориш очите, па да се обратат од темнина кон светлина, од власта на Сатаната кон Бог. Така ќе добијат простување за своите гревови и наследство заедно со сите други што станаа Божји народ, одбрани преку вера во Мене.‘

Павле зборува за своето проповедање

¹⁹ Така, царе Агрипа, јас не откажав послушност спрема ова видение што ми дојде од небото. ²⁰ Почнав да им проповедам, најпрво на Евреите во Дамаск, а потоа во Ерусалим и во сите области на Јудеја. Потоа продолжив да им проповедам и на нееврејските народи, да им објаснувам дека треба да се покаат и да се свртат кон Бог, и со своето поведение на дело да потврдат дека навистина се покајале. ²¹ Поради ова, додека бев во храмот, група Евреи ме фатија и се обидоа да ме убијат. ²² Но се до денешен ден Бог ми беше на помош и еве стојам овде и им сведочам на сите, на обични луѓе и на моќници. Не проповедам ништо различно од она што е веќе претскажано од пророците и од Мојсеј: ²³ дека Месијата требаше да настрада и дека како првовоскреснат од мртвите Тој им ја покажа светлината^[d] и на Евреите и на сите други народи.“

Исцелување на бесниот од Гадара

(Матеј 8:28-34; Марко 5:1-20) ²⁶ Исус и Неговите ученици пристигнаа во пределите на Гадара^[a], спроти Галилеја. ²⁷ Кога Исус излегуваше на копното, Му пријде еден човек обземен со демонски духови, кој веќе подолго време одеше гол и не живееше дома, туку во гробните пештери. ²⁸ Забележувајќи Го Исуса, вресна, Му се фрли пред нозете и извика: „Што сакаш да ми сториш, Исусе, Сине на Севишниот Бог? Те молам не казнувај ме!“ ²⁹ Тоа го рече затоа што Исус му беше заповедал на демонскиот дух да излезе од човекот, кого веќе одамна го беше запоседнал. Иако го држеа како затвореник и го врзуваа со вериги, тој ги кинеше веригите и, гонет од демонскиот дух, бегаше во пустината. ³⁰ Исус го праша како се вика, на што тој одговори: „Легион“, зашто во него имаше цела легија демони. ³¹ Демоните Го молеа Исуса да не ги праќа во Бездната^[b]. ³² А во близината, на ридот, пасеше едно крдо свињи. Демоните Го замолија Исуса да ги пушти да влезат во свињите и Тој им дозволи. ³³ Излегувајќи од човекот, демонските духови влегоа во свињите, кои јурнаа низ стрмнината право во езерото и се удавија.

³⁴ Кога свињарите видоа што се случи избегаа и разгласија за тоа низ градот и околината. ³⁵ Луѓето излегоа да видат што се случило и кога дојдоа кај Исус го видоа човекот од кој беа излегле демонските духови како седи до Исусовите нозе, облечен и присебен. Се исплашија. ³⁶ А очевидците им раскажаа како беше исцелен обземениот човек. ³⁷ Тогаш целиот народ од гадарскиот крај Го замоли Исуса да си замине од кај нив, зашто голем страв им беше влегол во коските. Исус се качи на бротчето и си замина. ³⁸ А човекот што беше ослободен од демонските духови Го молеше и тој да Му се придружи; ³⁹ но Исус го одби, велејќи му: „Врати се дома и раскажувај за ова што Бог го направи за тебе!“ Така тој отиде и на целиот град му раскажуваше што направи Исус за него.